Dawn Ray'd: «Κάθε σκηνή έχει την προοπτική να είναι επαναστατική»

Οι Βρετανοί αναρχικοί black metallers σε μια απολαυστική συζήτηση για το νέο τους δίσκο, την καλλιτεχνική εξέλιξη, την παρούσα κοινωνική πραγματικότητα και την τέχνη ως επαναστατική προοπτική

Από τον Αποστόλη Ζαμπάρα, 20/03/2023 @ 15:00

 You can read the english version of the interview here.

Οι Dawn Ray'd είναι, δίχως αμφισβήτηση, μια από τις πιο πολύκροτες μπάντες που ξεπρόβαλλαν στο black metal την τελευταία δεκαετία. Το αναρχικό black metal σχήμα, με κάθε του κυκλοφορία, καθώς και με τη γενικότερη στάση του, ηγείται του κύματος red anarchist black metal συγκροτημάτων που αυξάνονται τα τελευταία χρόνια, αποτελώντας ένα από τα σημαντικότερα σχήματα της ευρύτερης σκηνής.

Η πολυαναμενόμενη δισκογραφική τους επιστροφή με το εκπληκτικό "To Know The Light", δεν θα μπορούσε να μην μας συγκινήσει. Έτσι, δεν χάσαμε την ευκαιρία να επικοινωνήσουμε εκ νέου με τον frontman του σχήματος, Simon Barr, ώστε να μας μιλήσει για όλα τα θέματα γύρω από το σπουδαίο τρίτο LP των Βρετανών. Όπως συνέβη και στην πρώτη μας, εκτενή συνέντευξη το 2019, ο μουσικός δεν μάσησε τα λόγια του και μας εισήγαγε στον εξελιγμένο, και διευρυμένο, ηχητικό κόσμο του νέου τους δίσκου.

Οι συνέπειες της πανδημίας, η φαντασία, η τέχνη ως επαναστατική προοπτική, η παρούσα κατάσταση της σκηνής και της κοινωνικής πραγματικότητας, και φυσικά η ελπίδα για ανατροπή, κυριαρχούν στην κάτωθι συνέντευξη. Καλωσορίζουμε λοιπόν εκ νέου τους σπουδαίους Dawn Ray'd στις ηλεκτρονικές μας σελίδες, ακούμε το "To Know The Light" στο repeat μόνιμα, και δεν επαναπαυόμαστε στην προσπάθεια να απαιτούμε το μέγιστο από αυτή την τέχνη που τόσο λατρεύουμε.

Dawn Ray'd

Η πανδημία παραλίγο να καταστρέψει τη μπάντα

Καλησπέρες Dawn Ray'd, είμαι ο Αποστόλης και σας καλωσορίζω ξανά στο Rocking.gr! Συγχαρητήρια για το νέο σας άλμπουμ! Πέρασε σχεδόν μια τετραετία από την κυκλοφορία του "Behold Sedition Plainsong". Επηρέασε η πανδημία τις ηχογραφήσεις του "To Know The Light"?

Ναι σίγουρα, θεωρώ πως η πανδημία είχε αντίκτυπο στα πάντα με τόσους πολλούς τρόπους.

Η θετική πλευρά αυτού είναι πως είχαμε περισσότερο χρόνο να γράψουμε και να ξαναγράψουμε αυτό το άλμπουμ, δεν είχαμε να επικεντρωθούμε σε περιοδείες, ή στην, μέρα παρά μέρα, διαχείριση του τι σημαίνει να βρίσκεσαι σε μπάντα, το οποίο ήταν χρήσιμο.

Παρ' όλα αυτά, θεωρώ πως παραλίγο να καταστρέψει τη μπάντα, το να δουλεύουμε τόσο σκληρά σε αυτό το διάστημα χωρίς να είμαστε σε θέση να δώσουμε συναυλίες ή να έχουμε τα όποια κέρδη από την ενασχόλησή μας με το συγκρότημα ήταν ιδιαίτερα σκληρό, και νομίζω πως υπήρχαν και στιγμές που μας είχε πέσει το ηθικό! Με έκανε να συνειδητοποιήσω πόσο σημαντικός για εμένα όλος αυτός ο κόσμος που γνωρίζω στις περιοδείες, οι φίλοι μας σε όλο τον κόσμο, και πως χωρίς αυτούς το βρήκα δύσκολο να συνεχίσω μερικές φορές.

Δεν θες να γράψεις το ίδιο άλμπουμ δύο φορές

Σε αυτό το άλμπουμ, οι θεματικές έγιναν λίγο πιο προσωπικές, αν και παρέμειναν ξεκάθαρα πολιτικές. Νιώθω πως προσπαθήσατε να ξορκίσετε κάποιου είδους εσωτερικό σκοτάδι, ακόμη και πολιτικό, μιλώντας για μερικά (αναρχο-)νιχιλιστικά στοιχεία, και να ηχήσετε πιο ελπιδοφόροι. Είμαι σωστός;

Ναι, σίγουρα. Ένας φιλικό μας πρόσωπο οργάνωσε μια αναρχική ομάδα ανάγνωσης διαδικτυακά κατά τη διάρκεια της πανδημίας και διαβάσαμε μαζί τα "Desert" και "Blessed Is The Flame", και αυτό ήταν η πρώτη μας εισαγωγή στον αναρχο-νιχιλισμό, που είχε ξεκάθαρα αντίκτυπο πάνω μας.

Επίσης, βλέποντας το τι προκάλεσε στον κόσμο ο Covid-19 ήταν σοκαριστικό, σε έκανε να συνειδητοποιήσεις πως δεν μπορείς να θεωρείς τη ζωή σου δεδομένη και και πως πολλά από τα πράγματα στα οποία βασιζόμαστε κρέμονται από μια κλωστή. Θέλαμε λοιπόν να εξερευνήσουμε τα συναισθήματα που προκαλεί η εμπλοκή σε αυτό το μόχθο. Είναι αρκετά εύκολο να κοιτάς προς τα έξω όταν ανησυχείς για την κατάσταση του κόσμου, αλλά καλό θα ήταν να τσεκάρεις και τον εαυτό σου επίσης.

Λέγοντας αυτά, πρόκειται για ένα εντόνως πολιτικά δίσκο, απλά με διαφορετικό τρόπο από ότι οι προηγούμενοι. Δεν θες να γράψεις το ίδιο άλμπουμ δύο φορές.

Η παραγωγή αυτή τη φορά είναι πιο πλούσια, δίνοντας βάθος στις συνθέσεις. Πόσο δύσκολο σας ήταν να βρείτε τον προσωπικό σας ήχο αυτή τη φορά;

Θέλαμε να κάνουμε κάτι διαφορετικό, και απομακρυθνθήκαμε από την "true cult" αισθητική αρκετά. Προσπαθήσαμε να αντλήσουμε από όλα τα είδη μουσικής που μας αρέσουν, όχι μόνο το black metal, και να ηχογραφήσουμε κάτι που ήταν μοναδικά δικό μας.

Ο Mark Mynett που ανέλαβε την παραγωγή του δίσκου ήταν φανταστικός, τόσο δημιουργικός και επεξηγηματικός, και πραγματικά μας καθοδήγησε σε όλη τη διαδικασία.

Επιπρόσθετα, στο "To Know The Light", οι φολκ επιρροές έρχονται στην επιφάνεια περισσότερο από ποτέ, μιας και το άλμπουμ διαθέτει αποκλειστικά folk κομμάτια και πιο εκτεταμένα σχετικά χωρία, όπως στο "Requital". Τι σας τράβηξε στον ήχο αυτό που σας έκανε να θέλετε να τον εξερευνήσετε;

Ειλικρινά απλώς αγαπάμε αυτό το στυλ μουσικής πολύ, λατρεύω μπάντες όπως οι Watersons, τα folk άλμπουμ των Chumbawamba, το ιερό τραγούδι της άρπας, όλοι μας ακούμε πολλή παραδοσιακή μουσική. Μας ενθουσιάζει το να βρίσκουμε διαφορετικούς τρόπους για να επικοινωνουμε ή να παρουσιάζουμε αυτές τις ιδέες. Θέλαμε επίσης πραγματικά αυτό το άλμπουμ να είναι πολύ πιο μουσικό από ότι τα προηγούμενα.

Dawn Ray'd

Στο ενδιάμεσο, κυκλοφορήσατε ένα εξαιρετικό EP, το "Wild Fire", με δύο διαφορετικές εκδοχές του ίδιου κομματιού, ενώ στο νέο σας άλμπουμ συμπεριλάβατε μια που, ας πούμε, τις συνδυάζει. Ήταν το "Wild Fire" σημείο καμπής στη συνθετική σας προσέγγιση;

Ναι έτσι νομίζω, κυκλοφόρησε σε περιορισμένο αριθμό οπότε θέλαμε να το εντάξουμε στο δίσκο. Θεωρώ πως σηματοδότησε την αρχή του να προσπαθήσουμε να φανταστούμε εκ νέου το τι θα μπορούσε να είναι αυτή η μπάντα, και από ποια διαφορετικά είδη θα μπορούσαμε να επηρεαστούμε!

Ήδη βρίσκουμε τους εαυτούς μας τρόπον τινά διαχωρισμένους από τη black metal σκηνή

Ο δίσκος περιέχει όλα τα στοιχεία των Dawn Ray'd στο έπακρο. Ακόμη και τα φωνητικά σου Simon ανά σημεία ηχούν brutal όσο ποτέ, ενώ στο κάδρο μπήκαν και synths και harmonium. Αυτοί οι πειραματισμοί προέκυψαν φυσικά ή στοχεύατε προς κάτι συγκεκριμένο;

Γράψαμε μερικά τραγούδια για το δίσκο αρχικά, αλλά συνειδητοποιήσαμε πως απλώς επισκεπτόμασταν εκ νέου παλαιότερο έδαφος και δεν πιέζαμε πραγματικά τους εαυτούς μας. Απλώς καθίσαμε με κάθε τραγούδι και προσπαθήσαμε να δουλέψουμε πάνω στο τι θα μπορούσαμε να προσθέσουμε, τι θα μπορούσε να κάνει τα κομμάτια πιο ενδιαφέροντα και πιο ευφάνταστα. Υπήρχαν τόσα πολλά ντράφτ για αυτό το άλμπουμ καθώς σιγά σιγά προσθέταμε περισσότερα στρώματα μέχρι να είμαστε χαρούμενοι με το αποτέλεσμα!

Όλοι ακούμε πολλά διαφορετικά είδη μουσικής, και θέλαμε να επεκτείνουμε το τι θα μπορούσε να είναι η μπάντα. Δεν στοχεύουμε στο να είμαστε ένας κλώνος των Darkthrone, ήδη βρίσκουμε τους εαυτούς μας τρόπον τινά διαχωρισμένους από τη black metal σκηνή, οπότε θέλαμε να δημιουργήσουμε κάτι που θα ήταν εντελώς δικό μας.

Πιστεύω πως όντως έχουμε καταφέρει να χαράξουμε και να διατηρήσουμε μια αριστερή πτέρυγα σε αυτή τη σκηνή

Από το 2019 και το "Behold Sedition Plainsong", η μπάντα έχει γίνει αισθητά μεγαλύτερη, προσεγγίζοντας περισσότερο κοινό. Θεωρείτε πως η metal σκηνή τα τελευταία χρόνια έχει αλλάξει καθόλου, όσον αφορά τα μάτσο, σεξιστικά και φασιστικά στοιχεία της κουλτούρας της, και αν ναι, πώς;

Είναι αρκετά δύσκολο για εμάς να κρίνουμε, αφού υποθέτω πως οι ναζί δεν έρχονται στις συναυλίες μας οπότε δεν παίρνουμε πάντα την καλύτερη επισκόπηση του τι συμβαίνει! Πιστεύω πως όντως έχουμε καταφέρει να χαράξουμε και να διατηρήσουμε μια αριστερή πτέρυγα σε αυτή τη σκηνή, και ειλικρινά αισθάνομαι πως πολύς κόσμος είναι ανοιχτά αναρχικός, κουήρ, αντιφασίστας, και πολιτικοποιημένος υπό μια έννοια που δεν ήταν εφικτή προηγουμένως.

Οι κοινότητες είναι πάντα ισχυρότερες όταν είναι πιο ποικιλόμορφες

Έχουμε πολλά trans και queer άτομα στις συναυλίες μας, γεγονός που πάντα κάνει την καρδιά μου να λιώνει, είναι υπέροχο το να στηρίζεις αλλά και να στηρίζεσαι από άτομα που μοιάζουν διαφορετικά σε σένα, αλλά συνειδητοποιείς πως είστε όλα στην ίδια πλευρά. Οι κοινότητες είναι πάντα ισχυρότερες όταν είναι πιο ποικιλόμορφες, και εμείς όλοι έχουμε να μάθουμε τόσα πολλά το ένα από το άλλο. Στέλνω όλη μου την αγάπη προς την queer κοινότητα!

Η σκηνή μας είχε ντροπιαστικό πρόβλημα με τους ναζί

Όσο περνούν τα χρόνια, όλο και περισσότερες black metal μπάντες βγαίνουν μπροστά, ξεκαθαρίζοντας τις πολιτικές τους πεποιθήσεις και παίρνοντας θέση ενάντια στα προβλήματα της σκηνής. Πώς βλέπετε τη σημερινή κατάσταση του "red anarchist black metal"; Ποιες πιστεύετε πως είναι οι δυνατότητές του στο μέλλον;

To λατρεύω, μοιάζει τόσο διαφορετικό από το 2015, όταν και ξεκινήσαμε. Νιώθω πως ήμασταν ανέκαθεν εδώ, αλλά πως τώρα υπάρχει ένας ασφαλής χώρος για εμάς να μιλήσουμε για αυτό, και να αντιταχούμε ανοιχτά σε καταπιεστικές αντιλήψεις. Θεωρώ πως κάθε σκηνή έχει την προοπτική να είναι επαναστατική. Έγινα αναρχικός όταν μου έδωσαν ένα 'zine σε μια hardcore συναυλία, ελπίζω να μπορώ να το μεταδόσω αυτό σε άλλο κόσμο επίσης!

Η σκηνή μας είχε ένα ντροπιαστικό πρόβλημα με τους ναζί, και αν μπορούμε να συνεχίσουμε επιτυχώς να το ξεπερνάμε, τότε, ελπίζω πως θα αποτελέσει ένα θετικό μήνυμα προς όλες τις σκηνές και τις υποκουλτούρες πως μπορείς να νικήσεις τον φασισμό που καιροφυλακτεί παντού!

Καμία νεότερη μπάντα που θα θέλατε να προτείνετε στους αναγνώστες μας;

Το νέο άλμπουμ των Unyielding Love είναι εκπληκτικό, σπηλαϊκό, καυστικό και καθαρτικό death metal! Οι Gravpel και οι Trespasser είναι επίσης φανταστικοί! Πέρα από αυτά νιώθω εντελώς εκτός επαφής, δεν έχουμε περιοδεύσει για μερικά χρόνια τώρα και θεωρώ πως έχω μείνει πολύ πίσω! Ανυπομονώ να το διορθώσω!

Dawn Ray'd

Το εξώφυλλο είναι εντυπωσιακά ευθύ. Πώς καταλήξατε σε αυτό;

Είχα μόλις πέσει πάνω στον φωτογράφο Remi Moons στο διαδίκτυο, και η δουλειά του είναι εξίσου συναισθηματική και όμορφη, ενώ παραμένει κυριολεκτική και ευθεία. Επίσης, ο Ethan McCarthy έκανε εξαιρετική δουλειά και στο layout.

Έχουμε επίσης συμπεριλάβει και μια λίστα με βιβλία για ανάγνωση στο οπισθόφυλο. Αναρωτιέμαι αν αυτή θα είναι η πρώτη φορά που μπορεί να ακούσεις για τον Errico Malatesta ή την Αόρατη Επιτροπή ενώ χαζεύεις δίσκους σε ένα εμπορευματικό δισκοπωλείο…

Γιατί επιλέξατε ως πρώτο single του δίσκου το "The Ancient Light";

Υποθέτω πως μας έδινε την αίσθηση ότι πρόκειται για το πιο εμπορικά προσιτό κομμάτι του δίσκου, καθώς και πως παρουσιάζει τα νέα στοιχεία της μπάντας. Εν τέλει πάντως, θέλω τον κόσμο να ακούσει το δίσκο στην ολότητά του, μιας και βγάζει περισσότερο νόημα έτσι.

Τα μουσικά video clip είναι μια τεχνική της βιομηχανίας ώστε να πουλάει δίσκους

Στο συνοδευτικό video clip δίνετε οδηγίες στο πώς να φτιάξουν οι διαδηλωτές αυτοσχέδιες μάσκες από τις μπλούζες τους, ενώ το merch σας περιλαμβάνει μπλουζάκι με οδηγίες κατασκευής Μολότοφ. Που στοχεύετε με αυτές τις επιλογές;

Τα μουσικά video clip είναι βασικά τρέηλερ για το άλμπουμ, και είναι μια τεχνική της βιομηχανίας ώστε να πουλάει δίσκους, οπότε για να προσπαθήσουμε να υποβαθμίσουμε αυτή την εμπορευματική νοοτροπία, θεωρήσαμε πως θα ήταν cool να συμπεριλάβουμε μερική πηγαία ριζοσπαστική πληροφορία. Είμαστε εξοικειωμένοι με τη χρήση αυτής της πλατφόρμας στον αγώνα για την ελευθερία και τη βελτίωση της ζωής με όποιο τρόπο μπορούμε. Μας έδωσε την αίσθηση μιας διασκεδαστικής αντιστροφής! Επίσης, έχει πλάκα να προσπαθούμε να τεστάρουμε διαρκώς τα όρια του τι μπορούμε να κάνουμε ελεύθερα.

Η φαντασία μπορεί να μας δώσει μια καλή αόριστη οπτική της πάλης, η οποία θα μας βοηθήσει να επανεξετάσουμε μερικούς θεσμούς που μας κυβερνούν

Ξεκινάτε το δίσκο με το δεύτερο single που βγάλατε, το "The Battle Of Sudden Flame", του οποίου ο τίτλος αποτελεί αναφορά στον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών. Στιχουργικά, επικεντρώνεστε στην αστυνομική βία ως τρόπο επιβολής κρατικού ελέγχου (όπως έχουν πει και οι Discharge). Πώς συνδέονται αυτοί οι δύο κόσμοι στο μυαλό σας; Γιατί ο κόσμος έλκεται από την ιδέα της επιβολής της τάξης πάνω του από κάποιον άλλον;

Μεγάλη ερώτηση! Η φαντασία ήταν ανέκαθεν μια μέθοδος κοινωνικής κριτικής υπό ένα πιο έμμεσο πρίσμα, με ένα συγκεκριμένο ποσοστό εύλογης διαψευσιμότητας. Είναι περίεργο το πώς ο κόσμος στηρίζει επαναστάτες και μαχητές της ελευθερίας σε μια ιστορία, αλλά μετά δηλώνει υποταγή σε κάποια φρικτή κυβέρνηση στον πραγματικό κόσμο. Θεωρώ πως η φαντασία μπορεί να μας δώσει μια καλή αόριστη οπτική της πάλης, η οποία θα μας βοηθήσει να επανεξετάσουμε μερικούς θεσμούς που μας κυβερνούν. Η Ursula Le Guin, o Tolkien, o NK Jemesin και ο Terry Pratchett, ακόμη και τα Star Wars, είναι όλα εξαιρετικά παραδείγματα αυτού του πράγματος. Αγαπώ την ιδέα της επαναπλαισίωσης αυτών των αγώνων, που δεν αποτελούν στείρες φιλοσοφικές συζητήσεις ή πόλεμοι κάπου μακριά που δεν έχουν να κάνουν τίποτα με εμάς, αλλά είναι πολύ αληθινοί αγώνες για ελευθερία, χαρά, διάσωση της αγάπης και της ζωής.

Στο μεγαλύτερο μέρος τους οι φασιστικές κυβερνήσεις υποστηρίζονται από καθημερινούς ανθρώπους

Γιατί υπάρχει κόσμος που υποστηρίζει το φασισμό; Θεωρώ πως έχεις μερικούς αντικοινωνικούς, σαδιστικούς, ανασφαλείς ή ψυχοπαθείς ανθρώπους που βρίσκουν αγαλλίαση στη βαρβαρότητα, αλλά στο μεγαλύτερο μέρος τους οι φασιστικές κυβερνήσεις υποστηρίζονται από καθημερινούς ανθρώπους που είτε επιθυμούν να σηκώσουν την κινητή γέφυρα και να προστατεύσουν τον πλούτο τους, ή είναι τόσο φοβισμένοι από τον κόσμο που θέλουν οικειοθελώς να ανταλλάξουν την ελευθερία τους με ασφάλεια και προστασία, ή με την υπόσχεσή τους.

Dawn Ray'd

Διαχωρισμός του έργου τέχνης από τον καλλιτέχνη υποθέτω…

Κλείνετε το δίσκο με το μεγαλοπρεπές "Go As Free Companions", του οποίου το pipe organ, αν θυμάμαι καλά, ηχογραφήθηκε στην εκκλησία του Αγίου Παύλου στο Huddersfield. Πώς ήταν η εμπειρία της ηχογράφησης μέσα σε εκκλησία, δεδομένης της όλης black metal μυθολογίας;

Λοιπόν, δεν είχαμε στην πραγματικότητα κάποιο πλάνο για αυτό στο άλμπουμ, είχα ηχογραφήσει σε midi για το demo, και τότε μια ημέρα ο Mark Mynett ήρθε σε εμάς και είχε πάρει την ελευθερία να οργανώσει την ηχογράφηση μόνος του. Ήταν μια τόσο υπέροχη συνεργατική στιγμή.

Ειλικρινά αγαπώ πολλά εκκλησιαστικά κτήρια και αρκετή θρησκευτική μουσική, επειδή όλα αυτά τα πράγματα πηγάζουν από την ανθρώπινη φαντασία, και αυτό με κάνει απλώς να αγαπώ τους ανθρώπους περισσότερο, όχι κάποια επινοημένη θεότητα. Εάν οι άνθρωποι επιθυμούν να τα κάψουν δεν θα τους εμποδίσω, αλλά η ανθρώπινη δημιουργικότητα που εμπεριέχεται μερικές φορές σε αυτά μπορεί να αποτελέσει πηγή έμπνευσης! Διαχωρισμός του έργου τέχνης από τον καλλιτέχνη υποθέτω…

Κάθε φορά που ψηφίζεις επιβεβαιώνεις στον εαυτό σου πως η βοήθεια μπορεί να έρθει από τα πάνω

Στο "Sepulchre (Don't Vote)", επικεντρώνεστε σε ένα από τα κεντρικά αναρχικά σας πιστεύω, αυτό της απόρριψης της εκλογικής διαδικασίας. Στους στίχους, αναφέρετε έξυπνα: "Those who hate the problems, but deify the cause". Πολύς κόσμος, ακόμη και αν σέβεται την αναρχική ιδεολογία, θα υπερασπιστεί το δικαίωμα στην ψήφο, ως απαραίτητο εργαλείο κοινωνικής αλλαγής. Τι θα του απαντούσατε;

Το επιχείρημα είναι πώς παίρνει μόλις μερικά λεπτά να ψηφίσεις και συνεπώς θα έπρεπε να το κάνεις όπως και να έχει, ως ένα ακόμη τρόπο να προσπαθήσεις και να βελτιώσεις πράγματα ή να αντισταθείς.

Το πρόβλημα με αυτό είναι πως κάθε φορά που ψηφίζεις επιβεβαιώνεις στον εαυτό σου πως η βοήθεια μπορεί να έρθει από τα πάνω, πως ίσως κάποια ημέρα μια κυβέρνηση θα πράξει προς το συμφέρον μας. Αυτό είναι μια τεράστια παρανόηση του πώς δουλεύει ο καπιταλισμός, και προκαλεί μεγάλη βλάβη στη συλλογική μας δυναμική, καθώς εμπιστευόμαστε μέρος αυτής της δύναμης σε ανθρώπους που αναζητούν μόνο το πώς θα μας ελέγχουν και θα μας κυβερνούν. Μια κυβέρνηση δεν θα το λύσει ποτέ αυτό. Ήταν μια εκλογική αναμέτρηση που έφερε την κάθε φασιστική κυβέρνηση στην εξουσία. Η ψήφος και οι εκλογές είναι ένα παραστατικό γεγονός (σ.σ. "performative event"), δημιουργημένο για να μας κάνει να νιώσουμε λες και έχουμε ένα μικρό μέρος του ελέγχου μιας μηχανής που δεν έχει κανένα συμφέρον να βοηθήσει την εργατική τάξη. Όσο νωρίτερα το καταλάβουμε, τόσο πιο αποτελεσματικά θα οργανωθούμε και θα αντισταθούμε.

Κάθε εκλογική αναμέτρηση μέχρι στιγμής έχει οδηγήσει στο χάλι που βρισκόμαστε τώρα! Πώς δημιουργείται η αίσθηση πως αυτό το πράγμα δουλεύει;!

Τίποτα δεν με κάνει να κλαίω περισσότερο από ένα πολιτικό λόγο σε μια συναυλία!

Σας είδα στην εμφάνιση-έκπληξη στο περσινό Roadburn, και ήσασταν φοβεροί αλλά και επικοινωνιακοί, κάτι που εκτίμησα. Πόσο σημαντικό είναι για τις πολιτικοποιημένες μπάντες να τοποθετούνται δημόσια και να δημιουργούν ασφαλείς χώρους σε μεγάλα φεστιβάλ με ανάμεικτα lineups καλλιτεχνών;

Δεν μου αρέσει να λέω σε άλλους ανθρώπους πώς θα έπρεπε να παίζουν ζωντανά ή να δημιουργούν τέχνη, αλλά προσωπικά νιώθω πως ο κόσμος είναι τόσο γαμημένος, η κοινωνία και οι κοινότητές μας είναι τόσο θρυμματισμένες και διαχωρισμένες που υπάρχει μια αίσθηση κατεπείγοντος στο να προσπαθείς και να δημιουργείς αυτούς τους χώρους. Νιώθω λες και δεν έχουμε, ειλικρινά, το περιθώριο να καθυστερήσουμε ούτε ένα δευτερόλεπτο.

Το βρίσκω επίσης πολύ συγκινητικό και όμορφο όταν μπάντες μιλούν για αυτά τα πράγματα. Τι είναι πιο όμορφο από ανθρώπους που προσπαθούν να κάνουν τον κόσμο ένα καλύτερο μέρος, να αγωνιστούν για τους αδύναμους, και να δημιουργοήσουν στιγμές κάθαρσης για ανθρώπους που όλοι τους πιστεύουν το ίδιο πράγμα. Τίποτα δεν με κάνει να κλαίω περισσότερο από ένα πολιτικό λόγο σε μια συναυλία!

Όλα καλά και ωραία με το να λες στους άλλους τι θα έπρεπε να κάνουν, αλλά εσύ πως συμμετέχεις στον αγώνα για την ελευθερία;

Εκτός από τους στίχους, την αισθητική και τις συναυλίες, πώς αλλιώς μπορεί ένας καλλιτέχνης να επηρεάσει την ριζοσπαστική κοινωνική αλλαγή; Θεωρείτε πως η τέχνη ως προς την πολιτική της επιρροή, είναι εν τέλει περιορισμένη;

Βλέπω κυρίως το ρόλο της τέχνης ως agit-prop, και πιθανώς ως παράγοντα οικοδόμησης κοινότητας. Πέρα από αυτό, οφείλουμε να παίρνουμε πράγματι θέση και να δρούμε για να προστατεύσουμε τον κόσμο και το συνάνθρωπό μας. Είναι όλα καλά και ωραία με το να λες στους άλλους τι θα έπρεπε να κάνουν, αλλά εσύ πως συμμετέχεις στον αγώνα για την ελευθερία; Κάποια στιγμή αυτές οι ιδέες οφείλουν να μεταφραστούν έμπρακτα σε αλλαγή στον πραγματικό κόσμο.

Η μουσική βιομηχανία όμως μπορεί να πεθάνει, αλλά δεν θα σκοτώσετε ποτέ τη μουσική!

Τελευταίες ερωτήσεις, και θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για το χρόνο σας, σημαίνει πολλά. Θεωρώ πως η μουσική βιομηχανία, και συγκεκριμένα ως προς τις περιοδείες, ταρακουνιέται με τα κόστη και την γενικότερη μετα-πανδημική κρίση. Πόσο δύσκολο είναι για μια underground black metal μπάντα να περιοδεύσει και να προσεγγίσει νέο κοινό σήμερα;

Γίνεται όλο και πιο δύσκολο, τα κόστη για αμερικανική visa έχουν τριπλασιαστεί, τα οχήματα και τα καύσιμα κοστίζουν περισσότερο, όπως και το να τυπώσεις μπλουζάκια…η μουσική βιομηχανία όμως μπορεί να πεθάνει, αλλά δεν θα σκοτώσετε ποτέ τη μουσική! Δεν θα ήθελα να μένω όμως, ειλικρινά μιλώντας, στο πόσο δύσκολο είναι, αυτό έχει να κάνει με το που βρισκόμαστε, είναι η εποχή στην οποία γεννηθήκαμε και μεγαλώνουμε. Είναι ο καπιταλισμός που δημιουργεί όλα αυτά τα προβλήματα, οπότε εκεί είναι που πρέπει να επικεντρώσουμε την ενέργειά μας, στο να τον διαλύσουμε (σ.σ. "dismantling it").

Στο ενδιάμεσο, θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό με το να είμαι σε θέση να παίζω μουσική και να γνωρίζω ανθρώπους, και ειλικρινά προσπαθώ να μην το πάρω ως δεδομένο. Η ζωή είναι σκληρή, ο κόσμος είναι γαμημένος, αλλά υπάρχει ακόμη ομορφιά και μαγεία για να ανακαλυθεί!

Υπάρχουν μελλοντικά σχέδια που θα θέλατε να μοιραστείτε μαζί μας; Σας εύχομαι το καλύτερο, και ελπίζω να σας δούμε σύντομα στο μέλλον εδώ στην Ελλάδα για συναυλίες. Οι τελευταίες λέξεις είναι δικές σας!

Θέλουμε απλώς να επιστρέψουμε στις περιοδείες ξανά, και να αναπληρώσουμε για τα χρόνια που χάσαμε με την πανδημία. Σε αυτό το πλαίσιο, ειλικρινά να μπορέσουμε να έρθουμε στην Ελλάδα σύντομα!

Fuck fascism, fuck the state, fight for beauty, love and freedom! (σ.σ. αμετάφραστο…) 

  • SHARE
  • TWEET