PoiL Ueda

Στα χαρτιά, η συνεργασία ανάμεσα στην Γιαπωνέζα Junko Ueda και τους Γάλλους PoiL, η συνένωση δηλαδή της γιαπωνέζικης μεσαιωνικής αφηγηματικής παράδοσης και του ευρωπαϊκού avant-prog, θα έπρεπε να αφορά μόνο μερικούς underground εραστές της πρωτοπορίας. Κι όμως! Το ομώνυμο “PoiL Ueda” που κυκλοφόρησε στις αρχές της άνοιξης μας ενθουσίασε, μας έκανε να τρέχουμε να τους δούμε στο Roadburn κι έκανε πολλά μεγάλα έντυπα να στρέψουν το κεφάλι. Όσο για τον γράφοντα, ο δίσκος αυτός βρήκε περήφανα θέση στα καλύτερα του 2023.

Μέσα σε ένα κλίμα ενθουσιασμού ανέμενα λοιπόν το δεύτερο μέρος της σύμπραξης - οι εμπλεκόμενοι είχαν εξάλλου δηλώσει πως στα κοινά τους sessions έχουν ηχογραφήσει αρκετή μουσική. Για όσους δεν έχουν ακούσει το πρώτο μέρος, το ηχητικό σκηνικό είναι περίπου το εξής: παραδοσιακή φωνητική μουσική στα ιαπωνικά με την συνοδεία του οργάνου satsuma biwa και πειραματικό, πυκνό και tribal-ίστικο progressive rock. Πρόκειται για ένα αλλόκοτο χαρμάνι που καλύπτει όλο το έδαφος ανάμεσα στο μεσαιωνικό έπος, τα folk ηχοχρώματα και το πιο θορυβώδες fusion.

Η ιστορία μετατοπίζεται από τη ναυμαχία των αυτοκρατορικών φατριών Heike και Genji, στις περιπέτειες του μεσαιωνικού ήρωα Yoshitsune. Από τις πρώτες νότες γίνεται εμφανές ότι αυτό το άλμπουμ είναι λιγότερο επικό και πιο ζωηρό-πολύχρωμο από τον προκάτοχο του. Με το ξεκίνημα της τριλογίας "Kumo" οι πολυρυθμίες και οι εντάσεις βρίσκονται στο κόκκινο, ήδη δηλαδή από το καλημέρα το "Yoshitsune" χτίζει διαφορετική ροή από το “PoiL Ueda”. Θεωρώ πως αυτός είναι κι ο λόγος που το δεύτερο μέρος είναι κατώτερο του πρώτου: διαθέτει περισσότερη πληροφορία χωρίς όμως την αριστοτεχνική ροή του πρώτου μέρους, εκεί όπου τα πάντα χτίζονταν αργά πριν φτάσουν στο οριστικό τους κρεσέντο.

Κάπου στα μισά του άλμπουμ, ο Yoshitsune σμίγει για λίγο με την αγαπημένη του Shizuka στο υπέροχο "Omine-san". Εκεί και στο φανταστικό, ποιητικό "Yoshino" χτίζονται οι πιο ήπιες και ψυχεδελικές στιγμές του άλμπουμ, εκεί που το όλο project μοιάζει να μαζεύει την ανάσα του για μια τελευταία εκπνοή, στην δραματική επικότητα του "Koko". Σε όλη την διάρκεια του φυσικά, το "Yoshitsune" ερεθίζει την φαντασία, δημιουργώντας τις πιο επικότροπες και παραμυθένιες εικόνες. Εικόνες ενός μεσαιωνικού κόσμου τόσο μακρινού από εμάς αλλά και τόσο γοητευτικού.

Ο κύκλος λοιπόν (μάλλον) κλείνει, με δύναμη και κρότο. Άσχετα με το ότι το "Yoshitsune" μοιάζει ελαφρώς υποδεέστερο, τα δύο άλμπουμ αυτού του project είναι οι δύο θαυμάσιες εκφράσεις μιας πραγματικά συναρπαστικής καλλιτεχνικής συνεργασίας. Οι PoiL και η Junko Ueda κατάφεραν να σκαρώσουν έναν μουσικό κόσμο γεμάτο περιπέτεια και φαντασία, έναν κόσμο που παντρεύει το μακρινό παρελθόν με το μέλλον της αφηγηματικής τέχνης και του prog/fusion. Είτε επιστρέψουν είτε όχι, μας έδωσαν κάτι να θυμόμαστε και τους ευχαριστούμε γι αυτό.

Bandcamp