Rethymno Rocks (Rotting Christ, Rage, Doomocracy, Scarflood) @ Fortezza, Ρέθυμνο 02/09/23

Εισαγωγή

Το μεσαιωνικό Κάστρο της Φορτέτζας στο Ρέθυμνο χτίστηκε το μακρινό 1573. Το «οχυρό» δημιουργήθηκε κατά κύριο λόγο για να προστατεύει τους Ενετούς από τις επιδρομές των κουρσάρων. Δεν θα μπορούσα να φανταστώ πιο ταιριαστό μέρος για τον ακραίο/παγανιστικό ήχο των θρυλικών Rotting Christ, το μελωδικό heavy/power των περίφημων Γερμανών Rage και το US power/doom metal των τοπικών ηρώων Doomocracy.

Με τις τεράστιες πυρκαγιές στο παρθένο δάσος της Δαδιάς να μην έχουν σβήσει ακόμα όπως και εκείνες τις Αττικής, η μουσική πέρασε σε δεύτερη μοίρα. Παρόλα αυτά το 3ο Rethymno Rocks μας έκανε να ξεχάσουμε έστω και προσωρινά την οικολογική καταστροφή που βιώνει η χώρα μας και να απολαύσουμε καλλιτεχνικόργανωτικά μια εξαιρετική διοργάνωση!

Μεταλλάδες από όλες τις περιοχές της Κρήτης, από τη Σητεία, την Ιεράπετρα μέχρι και την Παλαιόχωρα μαζεύτηκαν για να γιορτάσουν τη δυναμική επιστροφή του σκληρού ήχου στο μεγάλο νησί. Αρκετός ο κόσμος που παραβρέθηκε από την Αθήνα και την ηπειρωτική Ελλάδα, όπως και από την όλη την Ευρώπη. Η πολύ ενθαρρυντική προσέλευση ξεκίνησε από πολύ νωρίς με βοήθεια από το πάντα χαμογελαστό stuff των διοργανωτών του Rethymno Rocks.

Πρώτοι ανέβηκαν τη σκηνή του «οχυρού» οι Ρεθυμνιώτες Scarflood, που έδωσαν πολύ ενέργεια με το καλοκουρδισμένο και γκρουβάτο metal τους. Άλλοτε φλερτάροντας με alternative και άλλοτε με πιό thrash ρεπερτόριο έκαναν ότι τους περνούσε από το χέρι για να έρθουμε πιο κοντά και να ξεκινήσουμε όμορφα τη φεστιβαλική μας εμπειρία. Η αλήθεια είναι πώς το περσινό "The Wrongdoer" ήταν το μοναδικό κομμάτι που είχα ακούσει. Είχαν κάποια προβληματάκια στον ήχο αλλά κατάφεραν και απέσπασαν το ζεστό χειροκρότημα του κόσμου που άρχισε να γεμίζει σιγά-σιγά την Φορτέτζα. Τίμια εμφάνιση.

Είχε πλέον πέσει η νύχτα και τα τείχη σείστηκαν από τους Ηρακλειώτες Doomocracy. Για όσους δεν γνωρίζουν πρόκειται για ένα heavy/power διαμάντι όχι μόνο της εγχώριας αλλά και της Ευρωπαϊκης σκηνής. Πολύ τεχνική μπάντα που έχει προοδεύσει απίστευτα με το πέρασμα των ετών και με ένα χαρισματικό frontman στην σύνθεση της. Στο θριαμβευτικό "Eternally Lost" από το εξαιρετικό "Unorthodox" απέδειξαν στο πεδίο τι μπανταρα είναι. Η μεγάλη ποσότητα σκόνης που σηκώθηκε στον αέρα λόγω του ανελέητου headbanging ήταν ένα ζήτημα, όμως το heavy metal δεν είναι για σαλόνια.

Συναυλιακά απέδωσαν με επιτυχία το σύνολο της δισκογραφίας τους, δίνοντας βάση στο πιο πρόσφατο "Unorthodox" από το οποίο άντλησαν μπόλικη μαγεία, όπως επίσης και τα "Visions And Creatures Of Imagination", "The End Is Written" του οποίου το επικολυρικό "Sins" έκλεισε την ζωντανή τους εμφάνιση στο Ρέθυμνο. Θα έγραφα «σαν το παλιό το κρασί» αλλά αυτή τη φράση θα την κρατούσα για τους γερόλυκους του Γερμανικού power που θα ακολουθούσαν. Τους Doomocracy δεν τους πήραν δα και τα χρόνια.

Σωτήριον έτος 2023 και έφτασε επιτέλους η ώρα να απολαύσουμε ένα από τα πιό αγαπητά συγκροτήματα εκεί έξω. Όλοι γνωρίζουν άλλωστε ότι το Ελληνικό κοινό στη κυριολεξία λατρεύει τους Rage. Ο Peavy Wagner πάντα χαμογελαστός ανέβηκε στο «οχυρό» παρέα με τον Jean Borman (Κιθάρα) και τον Έλληνα Βασίλη Μανιατόπουλο (Τύμπανα). Ξεκίνησαν το σφυροκόπημα με το πρόσφατο "Resurrection Day" και συνέχισαν όπως και μας υποσχέθηκαν με κομμάτια από τα ιστορικά "Trapped", "The Missing Link", "End Of All Days", κλείνοντας έτσι έναν μεγάλο κύκλο που ξεκίνησε πριν 30 ολόκληρα χρόνια. Με τον Peavy και τις φωνητικές του χορδές σε εξαιρετική κατάσταση, τον Borman έτοιμο να ηγηθεί στις κιθάρες και το Μανιατόπουλο να εκτελεί κλινικά τα μέρη του, οι Rage άναψαν ξανά τον πυρσό της τευτονικής σκηνής οδηγώντας περήφανα τις νέες γενιές από τις δάφνες του χθές στον ρεαλισμό του σήμερα.

Προτελευταίο κομμάτι το "Don't Fear The Winter", έναν ύμνο του power metal ιδιώματος αλλά και της ίδιας της μπάντας, η οποία βρήκε τις ιδανικές ισορροπίες μεταξύ των νέων μελών για να παρουσιάσει ένα απολαυστικό show. Ενεργητικότατη η συμπαράσταση του κοινού που στο grand finale χόρτασε από κομματάρες, με τελευταίο όλων το μελωδικό έπος των Rage που ακούει στο όνομα "Higher Than the Sky". «Παντού είναι ωραία να παίζεις αλλά σαν την Κρήτη δεν υπάρχει πουθενά» δήλωσε λίγο αργότερα o Μανιατόπουλος πρίν «πνίγει» από το παρατεταμένο χειροκρότημα του κόσμου.

Ώρα 22:15 και πετάχτηκα μέχρι το merch για πάρω λίγο μάτι. Ακολούθως έκανα μια μικρή βόλτα έτσι ώστε να θαυμάσω από ψηλά το event που βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη. Καταπληκτικό μέρος, πολύς ο κόσμος και τα πάντα λειτουργούσαν ρολόι· σε αντίθεση με άλλα Festival της Κρήτης που σε τομείς όπως ο σεβασμός στο περιβάλλον και το service στο bar πήραν κάτω από την βάση. Από την άλλη η διοργάνωση του Rethymno Rocks είχε προνοήσει ακόμα και για την πρόσβαση των ΑΜΕΑ στο χώρο του Κάστρου, κάτι που έφερε πολλά θετικά σχόλια, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς ότι υπήρχε και δύσβατο τερέν λόγω του αρχαιολογικού χώρου.

Στις αρχές τις χρονιάς οι black metal θρύλοι Rotting Christ είχαν περιοδεία στη Βόρεια Αμερική. Ονομάστηκε "Under Our Black Cult Tour" με το ταξίδι να ξεκινά τον Φεβρουάριο και να τελειώνει τον Μάρτιο στο Ορλάντο. Πριν από την Αμερικάνικη περιοδεία, οι Rotting Christ είχαν επιβιβαστεί στην περίφημη κρουαζιέρα 70.000 Tons of Metal όπου έπαιξαν δύο σετ, συμπεριλαμβανομένης μιας πλήρους εκτέλεσης του "Thy Mighty Contract" για την 30η επέτειο του άλμπουμ. Το προαναφερθέν LP βοήθησε να καθοριστεί ο μελωδικός black metal ήχος που έγινε συνώνυμος με την Ελληνική black metal σκηνή. Πού το πάω με όλα αυτά; Στο ότι δικαίως οι Rotting Christ απολαμβάνουν σήμερα την καθολική αναγνώριση μιας υπερδύναμης στον ακραίο Ευρωπαϊκό ήχο. Τι και αν τα τελευταία χρόνια έχουν πάρει μια κάπως διαφορετική κατεύθυνση, συνεχίζουν να κυκλοφορούν άλμπουμ σε σταθερό ρυθμό, με το "The Heretics" του 2019 να είναι η πιο πρόσφατη full-length κυκλοφορία στην μεγάλη δισκογραφία τους. Η σκισμένη κραυγή του Σάκη Τόλη στο εναρκτήριο "Χ Ξ Σ - 666" έσπρωξε τους πάντες σε τρελά headbanging και το Κρητικό κοινό τραγουδούσε τώρα τους ψαλμούς των μαύρων Ελληνικών ασμάτων. Οι Rotting Christ κάνουν καταπληκτική δουλειά προσθέτοντας ανθεμικές πτυχές στη μουσική τους, η οποία μεταφράζεται υπέροχα ζωντανά, καθώς ακόμα και τα πιο συμφωνικά στοιχεία στον ήχο τους δένουν με την ωμότητα των κομματιών τους.

Τα τραγούδια τους ποικίλουν επίσης από άποψη ρυθμού, κάνοντας την μετάβαση από αντιπαθητικά και πιασάρικα grooves σε μισανθρωπικές blastbeat επιθέσεις. Όλες αυτές οι ποιότητες δείχνουν το γιατί οι συναυλίες των Rotting Christ κερδίζουν όλο και περισσότερο κόσμο σε σχέση με άλλα black metal συγκροτήματα. Πραγματικά εξεπλάγην από την ενέργεια που έβγαλαν στο κοινό. Με τα "Demonon Vrosis", "In Yumen-Xibalba", "Raven" και κάτω από ένα διάφανο black metal πέπλο έκαναν το «οχυρό» να κουνηθεί συθέμελα. Non Serviam!

​​Σύνοψη

Σε μια όμορφη βραδιά για την παγκρήτια Heavy Metal κοινότητα, εκκλησιαστήκαμε, διασκεδάσαμε και εν τέλει τιμήσαμε με την παρουσία μας μέρος της ιστορίας του σκληρού ήχου. Βέβαια εξίσου σημαντικές μπάντες όπως οι θρυλικοί Venom (με inc στο τέλος) είχαν παίξει τις προηγούμενες ημέρες όντας μια σημαντική μουσική εμπειρία για αυτούς που την έζησαν.

Επίλογος

Θα ξαναγράψω ότι τα εύσημα πάνε στους διοργανωτές του Rethymno Rocks και ήδη κύκλωσα το τριήμερο 29-31 Αυγούστου του 2024 για την επόμενη συνάντηση μας στο «οχυρό» του Heavy Metal.

Y.Γ. Δεύτερο σπίτι του έχει κάνει ο Σάκης την Κρήτη και αλίμονο είναι καλά νέα για όλους τους φίλους της μουσικής ανεξαρτήτως είδους.

Φωτογραφίες: Antonis PK