Methexis

Ακόμα κι αν δεν έτρεφα μια ιδιαίτερη αδυναμία στους Methexis του Νικήτα Κίσσονα, νομίζω πως θα με μαγνήτιζε αμέσως το εξώφυλλο και ειδικά ο τίτλος "Potential Deltas". Πολλοί από εμάς έχουμε ζήσει την ζωή μας παίζοντας με τις πιθανότητες και τα ρίσκα, την στιγμή που τυχαιότητες, συμπτώσεις και μικρές, αθέατες «μοίρες» καθόρισαν τα «δέλτα» στα οποία ζούμε. Πιθανά ή απίθανα.

Πριν όμως μιλήσουμε για τα συγκεκριμένα δέλτα - κι επειδή ακριβώς όντως τρέφω αδυναμία και αγάπη για τον Κίσσονα και το project αυτό - ας παρουσιάσουμε ξανά τους Methexis σε όσους ίσως να μην τους γνωρίζουν. Πρόκειται λοιπόν για ένα από τα πιο ποιοτικά σχήματα της εγχώριας progressive rock σκηνής και δη της λίγο λιγότερο προβεβλημένης πλευράς της, πλάι σε μπάντες όπως οι Verbal Delirium (συγγενικό σχήμα), οι Ciccada, οι Mother Turtle και τα λοιπά. Ο Κίσσονας με διαφορετικά line-up και διαφορετικές αισθητικές αναζητήσεις έχει κυκλοφορήσει ως τώρα το αξιόλογο αλλά και λίγο άγουρο "The Fall Of Bliss" το 2011, το "Suiciety" του 2015 - άλμπουμ που για πολλούς αποτελεί ένα πραγματικό prog rock διαμάντι - και το έξοχο "Topos" του 2018.

Επιστρέφοντας λοιπόν στα δέλτα, το τέταρτο άλμπουμ των Methexis πραγματεύεται θεματολογικά την σύντομη μετανάστευση που επιχείρησε ο Κίσσονας πριν μια δεκαετία και το βιωματικό τρίγωνο που σχηματίστηκε με Αγγλία κι Ελλάδα. Κατά συνέπεια, το "Potential Deltas" έχει μια αντίστοιχη δομή: οι πέντε πρώτες συνθέσεις αποτελούν την «αγγλική» πλευρά (με στίχους και στα αγγλικά και στα ελληνικά) και οι υπόλοιπες τρεις instrumental συνθέσεις αποτελούν την «ελληνική» πλευρά.

Προσωπικά, δεν μου αρέσει να ξεχωρίζω το έργο από τον δημιουργό: όσο χαρισματικός, ευφυής, μαγικός, εκκεντρικός ή παράξενος μπορεί να φανεί ο Νικήτας σε κάποιον, τόσο η μουσική του φέρει τις αντίστοιχες ιδιότητες. Δεν μου κάνει καμία εντύπωση ότι το "Potential Deltas" δεν έχει καμία σχέση με τους προκατόχους του - οι Methexis είναι εξάλλου ένα project αεικίνητο - και ότι φέρνει νέα στοιχεία στο τραπέζι. Πρόκειται για ένα πολύ βιωματικό άλμπουμ που, πρωτίστως, αποτελεί έναν προσωπικό, εσωτερικό χάρτη για τον δημιουργό του. Η ιδιόμορφη του δομή ίσως φαίνεται κάπως χαλαρή ή αινιγματική, εκεί όμως βρίσκεται και η γοητεία του.

Σε μια ακόμη ανατροπή, το άλμπουμ έχει ελάχιστη σχέση με αυτό που ο πολύς κόσμος αντιλαμβάνεται ως progressive rock - το "Starting Anew" είναι ίσως το μόνο track που έχει κάποια prog χαρακτηριστικά. Διαθέτει περισσότερο μια experimental ματιά και διαχειρίζεται διάφορες επιρροές και genres μάλλον ως χρώμα: από αυτή την άποψη, βγάζει απολύτως νόημα οι φρενήρεις ρυθμοί των πάρτι του Λονδίνου να περιγράφονται στους dance ρυθμούς του "Emotive Elevator" ή οι εσωτερικές απορίες του "You Want To Know" να ντύνονται με ένα τεμπέλικο funky ένδυμα.

Τα τραγούδια ακολουθούν απρόβλεπτες και ιδιότυπες δομές, οι στιγμές μαγείας όμως δεν κρύβονται. Η "Φωλιά" εκπλήσσει με το δραματικό ύφος, τους εξαιρετικούς στίχους και τα όμορφα κιθαριστικά της θέματα. Το "A Farewell Kiss" δε, στέκεται σαν η πιο ευφάνταστη στιγμή του δίσκου: τα post-minimalism στοιχεία της εισαγωγής θυμίζουν τα κοντσέρτα του Glenn Branca, ενώ η φωνή ρομαντζάρει, χτίζοντας σταδιακά μια σύνθεση που ξεκάθαρα γλυκοκοιτάζει τα musical, παρά την κάπως δύσκολη αρμονία. Εκπληκτικό.

Η ελληνική πλευρά θα χαρίσει επίσης κάποια πρωτόγνωρα ηχοχρώματα, για τα δεδομένα των Methexis. Ο "Χορός" είναι μια πολυδιάστατη σύνθεση με πολλές αλλαγές σε ύφος, τεχνοτροπίες και διαθέσεις. Αντίθετα τα εξαιρετικά "Μέθεξις" και "Μοιρολόι" απλώνονται περισσότερο στον χρόνο και πειραματίζονται βαθύτερα στις παρυφές μιας avant-folk. Το πρώτο χρησιμοποιεί μελόντικα, κρουστά και χτίζει ένα πολυρυθμικό περιβάλλον, ενώ το δεύτερο βασίζεται στην ατμόσφαιρα και την έκφραση που χτίζουν οι κιθάρες και τα drones - όχι μακριά από progressive εγχειρήματα του αρκετά μακρινού παρελθόντος.

Αν έχω μόνο έναν αστερίσκο είναι για πως θα ακουγόταν αυτό το άλμπουμ αν εμπλέκονταν περισσότεροι μουσικοί. Ενώ είναι άξιο θαυμασμού που τα πάντα στο "Potential Deltas" είναι εκτελεσμένα από έναν μόνο άνθρωπο, μου λείπει η (πέρα από τις λέξεις) φυσική ενέργεια που πηγάζει από τις διαφορετικές ηχητικές «φωνές» που συγκροτούν ένα γκρουπ. Το άλμπουμ έτσι ακούγεται περισσότερο σαν μια προσωπική υπόθεση. Η φαντασία μου όμως οργιάζει στο πως θα ηχούσε αν υπήρχαν οι μουσικοί και οικονομικοί πόροι για να ηχήσει αυτό το εγχείρημα όπως του αρμόζει. Η μουσική του Κίσσονα διαθέτει πραγματικά μεγάλο scope.

Για ακόμη μια φορά, το project Methexis έρχεται να χαρίσει μια δουλειά που δεν έχει όμοια της στην σκηνή της ημεδαπής - και όχι μόνο. Το "Potential Deltas" είναι ένα πολυστιλιστικό και μη-κατηγοριοποιήσιμο άλμπουμ που αφιερώνεται ολοκληρωτικά στην δημιουργική του φύση και την εσωτερική του μυθολογία. Ο Κίσσονας (και) εδώ απευθύνεται σε ακροατές που αντιλαμβάνονται την μουσική και την ζωή σε ένα αντίστοιχο μήκος κύματος, μακριά από κουτάκια κι εύκολες εξηγήσεις, και η απόλαυση του βρίσκεται στην απόλαυση της εμπειρίας, είτε αυτή είναι λογική ή παράλογη. Πιθανή ή απίθανη.

Bandcamp