Blood Ceremony

Lord Of Misrule

Rise Above (2016)
Από τον Γιώργο Ζαρκαδούλα, 04/04/2016
Εξέλιξη δια μέσου οπισθοδρόμησης; Αμέ. Dancing madly backwards
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Αν πιάσεις την δισκογραφία των Καναδών από την αρχή και την αναλύσεις έστω στο ελάχιστο και στο προφανές, θα αντιληφθείς πως είναι μια μπάντα που κρατά μια σταθερά κι αρέσκεται στην εξέλιξη ή έστω στην ανανέωση. Το "Lord Of Misrule" δεν διαφέρει με τους προκατόχους του όσον αφορά αυτό, το κάνει όμως με διαφορετικό και ίσως αναπάντεχο τρόπο για μερικούς.

Το ένα βήμα παραπάνω γίνεται με πισωγύρισμα στον χρόνο. Οι Blood Ceremony δεν είναι στο ακέραιό της η μπάντα που μας συστήθηκε για πρώτη φορά το 2008, ούτε το 2011 με το come back τους. Έχουν πετάξει από πάνω τους τα περισσότερα Sabbathian ρούχα και ως εκ τούτου το doom δεν έχει πρωταρχική θέση στο μουσικό τους παλμαρέ. Ναι, το "The Rogue’s Lot" είναι όσο Black Sabbath φαντάζεσαι και θέλεις, αλλά...

...ο ομότιτλος ύμνος, γιατί περί τέτοιου πρόκειται, καθιστά σαφές πως επέρχεται folk παλιατζούρα και δεν παραπλανά. Στο "Half Moon Street" που έπεται, αρχίζεις να συνειδητοποιείς πως η μαμά Αγγλία και δη των '60s έχει παίξει καταλυτικό ρόλο στη διαμόρφωση της μουσικής παιδείας του Sean Kennedy. Η εναλλαγή ρυθμού μέσα στο κάθε τραγούδι είναι ακόμα παρούσα, το ανέβα κατέβα δεν το αποχωρίζεται εύκολα και τα solo του είναι πιο απολαυστικά από ποτέ.

Η μπάλα προφανώς πήρε και την Alia O' Brien σε άλλο επίπεδο όμως. Δεν είναι η μάγισσα εκείνη στο εξώφυλλο του πρώτου δίσκου, είναι η μαμά που θα πει το παραμύθι στο παιδί της για καληνύχτα και μόλις αποκοιμηθεί θα φορέσει το φουλάρι στο κεφάλι και θα χορέψει το "Flower Phantoms" ωσάν μια γνήσια χίπισσα.

Γνήσια είπα; Σχεδόν, μιας και δεν υπάρχουν ψυχοτρόπες ουσίες σε αφθονία. Σε έλλειψη θα έλεγα, αλλά η ψυχεδέλεια είναι όσο διακριτική χρειάζεται προκειμένου να φέρει σε πρώτο πλάνο τα τραγούδια και τις ενορχηστρώσεις. Κάτι σαν το "Old Fires" ένα πράμα, όπου η ατμόσφαιρα δεν καπελώνει τους μουσικούς. Οι Blood Ceremony έριξαν ταχύτητες και κόβουν ολοένα και περισσότερες βόλτες στους αγρούς, γιορτάζοντας τον ερχομό της άνοιξης. Κάποιες στιγμές βέβαια, τους γυρίζει το μάτι ανάποδα και μπορεί να χώσουν την φλογέρα σε κάνα τρυφερό κωλαράκι. Παν μέτρον άριστον.

  • SHARE
  • TWEET