Dead Can Dance @ Ηρώδειο, 03/07/19

Ονειρική μουσική βραδιά κάτω από την Ακρόπολη και τον αττικό ουρανό

Από τον Παντελή Κουρέλη, 06/07/2019 @ 14:09

Μετά την προπέρσινη συναυλία των Foo Fighters, φαίνεται ότι το Ηρώδειο «ξεκλείδωσε» και διατίθεται πλέον για την πραγματοποίηση μεγαλύτερου εύρους συναυλιών σε σχέση με τα παλιότερα χρόνια. Έτσι, η επιθυμία του Brendan Perry - όπως μας την εξέφρασε στην πρόσφατη συνέντευξη που μας έδωσε - να παίξει σ’ αυτόν τον εμβληματικό χώρο, μπόρεσε και έγινε πραγματικότητα .Οι αγαπημένοι στη χώρα μας Dead Can Dance έφεραν κάτω από την Ακρόπολη τη φετινή τους περιοδεία, στην οποία γιορτάζουν τα (σχεδόν) 40 χρόνια καριέρας τους - από την οποία δεν ξέρεις τι να πρωτοδιαλέξεις!.

Το γεγονός ότι δεν υπήρχαν διαθέσιμα εισιτήρια ούτε για δείγμα εδώ και ολόκληρες εβδομάδες καταδείκνυε την αδημονία του αθηναϊκού κοινού να παρακολουθήσει το ντουέτο και τους μουσικούς που θα το συνόδευαν. Ο μοναδικής ομορφιάς χώρος διεξαγωγής της συναυλίας αλλά και η επετειακή της φύση, με το συγκρότημα να παρουσιάζει κομμάτια από όλη του την καριέρα, σίγουρα συνέβαλαν σε αυτό το sold out. Στις 21:00 η ώρα το Ωδείο Ηρώδου Αττικού ήταν εντελώς γεμάτο και έτοιμο να υποδεχτεί τους μουσικούς στη σκηνή του, κάτω από έναν υπέροχο βραδινό ουρανό και με λίγο αεράκι να μας δροσίζει στις θέσεις μας.

Dead Can Dance Herodion

Χωρίς να υπάρχει support (μάλλον καλύτερα), οι μουσικοί βγήκαν καταχειροκροτούμενοι. Όσο κι αν η εξωτερική εικόνα του Perry και της Gerrard έχει αλλάξει, μιας και είναι πια κι οι δυο τους κοντά στα 60, από τις πρώτες στιγμές έγινε φανερό ότι οι εκπληκτικές τους φωνές παραμένουν αναλλοίωτες από τον χρόνο. Στο "Anywhere Out Of The World" μας έδωσαν μια στιβαρή ερμηνεία, ενώ το ανατολίτικα ενορχηστρωμένο "Mesmerism" ο Perry το υποστήριξε και με το μπουζούκι του. Η Gerrard στεκόταν στη μέση της σκηνής ντυμένη με μια επιβλητική, λευκή, βασιλική φορεσιά, όντας η φανερή πρωταγωνίστρια της βραδιάς.

Για το "Labour Of Love" τα πράγματα έγιναν πιο ηλεκτρικά, ενώ στο "Avatar" ακούσαμε επιτέλους και τα drums, τα οποία ως τότε καθόντουσαν άπρακτα. Η Gerrard ήταν σαν μια επίγεια θεότητα γύρω από την οποία περιστρεφόταν ολόκληρη η παράσταση, ούσα περιστοιχισμένη από όλους τους υπόλοιπους μουσικούς σα να είναι το κέντρο του κόσμου τους. Τα προσωπικά μου αγαπημένα "In Power We Entrust The Love Advocated" και "Xavier" εξεπεμψαν μεγαλείο, με το πάντρεμα των δυο μεγάλων φωνών στο δεύτερο να δημιουργεί ανατριχίλες και να παίρνει και το ανάλογο χειροκρότημα στο τέλος.

Dead Can Dance Herodion

Την a capella εκτέλεση του "The Wind That Shakes The Barley" η Lisa την πήρε με μεγάλη ευκολία στην πλάτη της, με τη σκηνή του Ηρωδείου να είναι λουσμένη σε κόκκινο φως. Η ερμηνεία μπροστά σε ένα κοινό που κυριολεκτικά δεν έβγαζε «κιχ» για να μη χάσει ούτε στιγμή από αυτό που διαδραματιζόταν μπροστά του ήταν υποβλητική. Το φλάουτο με το οποίο έσβησε το κομμάτι έδωσε τη θέση του σε άλλο ένα έντονο χειροκρότημα, το οποίο ακολούθησε το αγαπημένο "Sanvean". Θα ξανακαταθέσω την αγνή μου έκπληξη για το πόσο φανταστικά και ίδια με παλιότερα ακούγονταν τα φωνητικά της, είτε ήταν οπερετικά, είτε υπνωτιστικά, είτε τρομακτικά, είτε αγγελικά.

Το δεύτερο μέρος της συναυλίας είχε ελαφρώς πιο ethnic χρώμα. Ο Robert Perry, αδελφός του Brendan, άφησε όλα τα υπόλοιπα όργανα με τα οποία ασχολιόταν και αφοσιώθηκε στα κρουστά για μια σειρά κομματιών. Το "The Carnival Is Over" ακούστηκε διαφορετικό - πιο σύγχρονο θα έλεγα - σε σχέση με τη studio εκτέλεση, ενώ το "The Host Of Seraphim" ήταν από τις πιο μαγικές στιγμές της βραδιάς.

Dead Can Dance Herodion

Στο πρώτο encore απολαύσαμε μια εκτέλεση του “Song To The Siren” για την οποία ο Tim Buckley θα ήταν περήφανος. Έχοντας φτάσει στο τέλος του συγκεκριμένου leg της περιοδείας, ο Perry μας σύστησε όλους τους μουσικούς για να ακολουθήσει ένα “Cantara”με καντάρια ατμόσφαιρας!

Παρ’ όλο που κάποιοι περαστικοί είχαν ήδη ξεκινήσει να φεύγουν, η τεράστια πλειοψηφία του κόσμου είχε μείνει στις θέσεις του επευφημώντας τη μπάντα, η οποία (προγραμματισμένα) βγήκε για να μας χαρίσει δυο ακόμα τραγούδια. Πρώτα το "The Promised Womb" από τη Lisa, η οποία μετά από αυτό αποχώρησε και ύστερα το “Severance” από τον τον Brendan, με τη φωνή του να καταλαμβάνει για μια ακόμα φορά ολόκληρο τον χώρο. Όπως κάθε σπουδαίος θίασος, οι οκτώ μουσικοί βγήκαν όλοι μαζί στο τέλος για να πάρουν το παρατεταμένο χειροκρότημα που τους άξιζε πέρα για πέρα.

Dead Can Dance Herodion

Η σειρά των κομματιών ήταν δομημένη έτσι ώστε να εναλλάσσονται τα γυναικεία με τα αντρικά φωνητικά, με αποτέλεσμα οι αλληλοσυμπληρωματικές φωνές του Perry και της Gerrard να μη φεύγουν ουσιαστικά ποτέ από το επίκεντρο της προσοχής σου.Η μεν Lisa τραγουδάει απίστευτα πολύπλοκα θέματα με ευκολία και περιδιαβαίνει ακόμα ανάμεσα στις οκτάβες άκοπα, ο δε Brendan έχει μια πλούσια, βαρύτονη φωνή που σου επιβάλλεται αμέσως. Ειδικά η Lisa, η οποία δε μας απήυθηνε λέξη όλο το βράδυ, είχε μια επιβλητική οπτική παρουσία μεταξύ πρωταγωνίστριας του Game Of Thrones και Αλίκης στη Χώρα των Θαυμάτων, ενώ φωνητικά εναλλασσόταν μεταξύ παράταιρων υφών με εντυπωσιακή άνεση. Ήταν κάτι σαν «Μεγάλο Θηλυκό» σε μεγαλοπρέπεια, τόσο οπτικά όσο και φωνητικά.

Οι έξι μουσικοί που συνόδευαν το ντουέτο αποδείχτηκαν ικανότατοι σε περισσότερα του ενός οργάνου, υπηρετώντας πιστά τις ενορχηστρώσεις που τόσο αγαπά να «πειράζει» ο Brendan. Τέλος, η όλη μυσταγωγική ατμόσφαιρα που επικρατούσε επί σκηνής και μεταδόθηκε και σε όλο το αμφιθέατρο, συμπληρωνόταν από τα πολύχρωμα περσικά χαλιά με τα οποία ήταν στρωμένη η σκηνή.

Dead Can Dance Herodion

Οι φωνές των Perry και Gerrard δε δείχνουν με τίποτα την ηλικία τους, με αποτέλεσμα η μαγεία των κομματιών των Dead Can Dance να βρίσκεται εκεί απαράμιλλη, μιας και, κακά τα ψέματα, άρτια εκτέλεση σημαίνει άρτια και από φωνητικής άποψης.

Φοβερός χώρος, μοναδική απόδοση, όμορφο setlist, καλοκαιρινός καιρός, καλή παρέα. Δηλαδή, τέλεια βραδιά.

Φωτογραφίες: Μάνος Καλαφατέλης

SETLIST
 

Anywhere Out of the World
Mesmerism
Labour of Love
Avatar
In Power We Entrust the Love Advocated
Bylar
Xavier
The Wind That Shakes the Barley
Sanvean
Indoctrination (A Design for Living)
Yulunga (Spirit Dance)
The Carnival Is Over
The Host of Seraphim
Amnesia
Autumn Sun (διασκευή Deleyaman)
Dance of the Bacchantes
Encore:
Song to the Siren (διασκευή Tim Buckley)
Cantara

Encore:

The Promised Womb
Severance 

  • SHARE
  • TWEET