Béton Armé

Renaissance

La Vida Es Un Mus Discos (2025)
Από τον Αποστόλη Ζαμπάρα, 08/08/2025
Το καλύτερο γαλλικό oi!-punk που θα ακούσεις φέτος έρχεται από το Μόντρεαλ
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Οι Καναδοί oi!-punks Béton Armé δραστηριοποιούνται εδώ και 7-8 χρόνια, αλλά μάλλον φέτος θα ηχήσουν εκκωφαντικά σε περισσότερα αυτιά με το νέο τους δίσκο. To "Renaissance", είναι το πολυαναμενόμενο ντεμπούτο τους, έπειτα από μια, πιστή στην punk παράδοση, σειρά από splits, demos, Eps κλπ. Το άλμπουμ, αποτελεί ένα φιλτράρισμα της γαλλικής και ιταλικής oi! παράδοσης, του metal υποβάθρου του Καναδά, και των περιοδειών σε Αυστραλία και Ιαπωνία συν τοις άλλοις, δημιουργώντας ένα εκρηκτικό και εθιστικό κοκτέιλ, που γοητεύει.

Βρισκόμαστε σε μια περίοδο που η γαλλική post/punk/oi! σκηνή έχει θεριεύσει εκ νέου σε σημείο να γίνεται άρθρο στο Guardian, με τον άκρα πολιτικοποιημένο τα χαρακτήρα να επιτρέπει σε μια σειρά νεότερων μπαντών ανά τον κόσμο να πίνουν από την αίωνια πηγή των Blitz, και του εμβληματικού μετασχηματισμού που επέφεραν. Από σχήματα όπως οι Litovsk και οι Rixxe, μέχρι τους σύγχρονους DIY punk ήρωες των Oi Boys, Syndrome 81, Cuir, Hinin, Krostandt και πάει λέγοντας, το ιδίωμα κερδίζει έδαφος ανά τον κόσμο ξανά, επαναφέροντας και τις ρίζες του πατροπαράδοτου oi! στον ταξικό τους πυρήνα.

Οι Béton Armé, είναι μια από τις πιο πρόσφατες, και άκρως ποιοτικές προσθήκες, σε αυτό το ρεύμα. Το, εύγλωττα τιτλοφορούμενο πρώτο τους full-length, "Renaissance", δεν επιφέρει κάποια «αναγέννηση» στον ήχο, όπως πιθανώς να διατείνεται, αλλά δεν ακολουθεί και τόσο πιστά την πεπατημένη. Το σχήμα από το Μόντρεαλ, εμποτίζει τις μελωδικές και ρυθμικές πανκ ανησυχίες του με την κληρονομιά της τοπικής metal/punk σκηνής του. Έτσι, οι πρώιμοι Voivod και οι underground ήρωες Inepsy, μαζί με chain punk ανησυχίες αλά Poison Ruin, οικοδομούν ένα άκρως ενδιαφέρον ρυθμικό μέρος.

Πράγματι, το μισάωρο του "Renaissance" δεν χαρίζεται σε κανένα με τον μπετόν αρμέ (ναι, πήγα εκεί) κιθαριστικό τόνο και τις κιθάρες/μπάσα που θερίζουν ως σκουριασμένα ξυράφια. Τα έντεκα κομμάτια του άλμπουμ προορίζονται, όπως διατείνεται και η μπάντα στο συνοδευτικό δελτίο τύπου, να ενώσουν metalheads, punks και skins, και όλοι να χορεύουμε σε ένα ελευθεριακό πόγκο πετώντας κουτάκια μπύρας προς πάσα κατεύθυνση. Το συγκρότημα όμως, επιχειρεί και μια ξεδιάντροπα δικαιωμένη κίνηση στα φωνητικά. Οι Beton Arme χαρίζουν ανατατικά gang oooohh με το τσουβάλι. Κάθε κομμάτι, απογειώνεται από τις εθιστικές φωνητικές γραμμές και τα σημεία που σε κάνουν να θες να υψώσεις γροθιά και να τραγουδάς δίχως να ξέρεις τη γλώσσα.

Αν επιλέξεις τυχαία να παίξει οποιοδήποτε κομμάτι του δίσκου, θα βρείς όλα τα προαναφερθέντα στοιχεία στο μέγιστο. Μαξιμαλιστές όσο και ανελέητα σκαλωμένοι με την εν λόγω αισθητική, οι Beton Arme περιποιούνται κάθε τους σύνθεση, προορίζοντας την να κερδίσει δεκτικά ακροατήρια. Κομμάτια όπως το "Sans Limines" ξεχωρίζουν λόγω των ρυθμικών τους μερών, το "Per La Vita" για το «καλησπέρα και καλή βραδιά» συναίσθημα που βγάζει μονομιάς, τα κόλπα με απότομα γκάζια στα μέσα των κομματιών σε συνδυασμό με ομαδικά φωνητικά, οι διάρκειες, όλα.

Αναμενόμενα, άλμπουμ όπως το "Renaissance" απευθύνονται σε συγκεκριμένο και στοχευμένο κοινό. Οι αρετές τους, εμφανίζονται πιο ευδιάκριτα σε μυημένα αυτιά, τα οποία θα μπορέσουν να πλοηγηθούν στις σκιές που αφήνουν τα εκρηκτικά φωνητικά. Οι Καναδοί πανκς αγκαλιάζουν τις μελωδικές, αλλά και πιο hardcore πτυχές τους, και κυκλοφορούν ένα από τα πιο απολαυστικά άλμπουμ της χρονιάς στον ήχο. Ειλικρινά και από καρδιάς, είναι τόσο ζωτικός ο ήχος και η αισθητική που επικοινωνούν οι Beton Arme, που υπενθυμίζει την καίρια δυναμική που έχει το παγκόσμιο punk underground στο να νοηματοδοτεί εκ νέου την ζοφερή πραγματικότητα, με χτυπήματα ενότητας, αλληλεγγύης, και χορού.

Bandcamp
Youtube

  • SHARE
  • TWEET