Draconian

Σε τι κοινό απευθύνονται οι δουλειές των Draconian και τι είδους ώτα τέρπουν είναι πλέον πασίγνωστο: doom tempo, βαρύ ατμοσφαιρικό πέπλο, draconian φωνητικά και μια gothίζουσα νοοτροπία που κατακλύζει κατά μήκος και πλάτος τις συνθέσεις τους, οδηγώντας έτσι τον ακροατή σε ένα αποπνικτικό και αβάστακτο ίσως, ορισμένες φορές, μονοπάτι που θα 'λεγε κανείς πως στόχο έχει να του κόβει την αναπνοή. Άραγε το ίδιο ακριβώς να επιτυγχάνεται και με το ολόφρεσκο "Turning Season Within";

Το καινούριο τους δισκογραφικό διάβημα (είναι πολύ της μόδας η λέξη «διάβημα» τελευταία) το αναμέναμε από την ώρα που ανακοινώθηκε πως οι Draconian μπήκαν στο στούντιο και η αλήθεια είναι πως το ακούσαμε αρκετές φορές μέχρις ώτου αναφωνήσει το cd player «φτάνει, δεν αντέχω άλλο»! Ο παραλληλισμός με το "Where Lovers Mourn" του 2003 ήταν αναπόφευκτος και πλέον έμενε να δούμε αν μπορούσε να το κοιτάξει κατάματα και, γιατί όχι, να του γυρίσει με μιας την πλάτη.

Εννέα συνθέσεις που ακουμπούν ολοσχερώς τη σκανδιναβική ηχητική νοοτροπία των καλών ημερών των "The Karelian Isthmus" και "Down", χωρίς να αγγίζει τα underground σκέλη τους, με μια καλή δόση από My Dying Bride επιρροή, ήτοι βρετανικού, ομιχλώδους και εγγυημένου συστατικού, κάνουν το "Turning Season Within" ένα καλό κλασικό «δρακονικό» άλμπουμ, χωρίς όμως την έκπληξη ή το τρικ που θα το απογειώσει. Και θα πείτε: είναι κακό αυτό; Αναλόγως τι περιμένει ο ακροατής τους: για τους φαν, δεν το συζητώ - το "Turning Season Within" θα κατακτήσει, επάξια ίσως, μια θέση ανάμεσα στα καλύτερά τους. Οι υπόλοιποι όμως gothic doom λάτρεις που αρέσκονται σε πρωτότυπες φόρμουλες τρόπο τινά, ίσως να αναζητούν αυτό το κάτι παραπάνω για να μην πουν πως πρόκειται για κυκλοφορία «μια από τα ίδια».

Το εναρκτήριο "Seasons Apart" ξετυλίγει άμεσα τη δυναμική του και ορίζει το σκοτεινό ηχόχρωμα που ακολουθείται πιστά σε όλο το άλμπουμ. Κορυφαία στιγμή του, το "The Failure Epiphany", ένας gothic metal ευαίσθητος ύμνος που ξεδιπλώνει την ταυτότητα των Draconian και δεν αφήνει περιθώρια αμφισβήτησης. Σκοτεινό, απλό, μελαγχολικό και άκρως συναισθηματικό κομμάτι, με τις up και down στιγμές του, προσδιορίζει απόλυτα κατ' εμέ τον συνολικό ήχο των Σουηδών gothic doom metallers. Με λίγα λόγια, το κέντρο του κόσμου για το "Turning Season Within" αποτελεί το "The Failure Epiphany", που φέρει το νούμερο 6 στην ψηφιακή συσκευή αναπαραγωγής δίσκων σας.

Στα θετικά συγκαταλέγουμε επίσης την κρυστάλλινη φωνητική παρουσία της κυρίας Lisa Johansson, η οποία σε καμία περίπτωση δε θεωρείται συμπληρωματική - αντίθετα, μεγάλο μέρος έχει γραφτεί για τα γυναικεία φωνητικά, τα οποία όταν δεν έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο εναγκαλίζουν ομοιόμορφα τα narrative και draconian αντρικά, φέρνοντας μας στο νου τις καλές εποχές των Theatre of Tragedy, και, επίσης, τα ποιητικά μέρη της Theres Bjork (ισλανδικής καταγωγής), που συνάδουν απόλυτα με τους στίχους του κυρίου Anders Jacobsson.

Η άποψη του κόσμου είναι ο καλύτερος κριτής και σε αυτήν την περίπτωση. Εγώ, κλείνοντας αυτό το μακροσκελές κείμενο θα παραθέσω έναν στίχο από το αγαπημένο μου "The Cry Of Silence": "...living in the shadows, so proud of being the one, but desperate". Καλή σας ακρόαση.