Amken

Passive Aggression

Massacre (2022)
Από τον Σπύρο Κούκα, 17/11/2022
Εμφατικό, ταχυδύναμο, τσαμπουκαλεμένο, το πρόσφατο τεχνικό thrash ανθολόγιο της μπάντας ανήκει στις φετινές δουλειές του είδους που ξεχωρίζουν για όλους τους σωστούς λόγους
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Τεράστιο άλμα. Μονάχα έτσι μπορεί να χαρακτηριστεί το πιο πρόσφατο πόνημα των Amken, καθώς οι Έλληνες thrashers επιτυγχάνουν να κυκλοφορήσουν έναν σχεδόν αψεγάδιαστο δίσκο, ο οποίος δεν παίρνει αιχμαλώτους στο διάβα του. Σίγουρα, η μπάντα είχε δείξει τις προθέσεις και τις προοπτικές εξέλιξης της ήδη από την προηγούμενη κυκλοφορία τους, εκείνο το ορμητικό "Theater Of The Absurd", αλλά το φετινό της βήμα είναι τόσο εμφατικό που σχεδόν μιλάμε για συγκρότημα άλλου επιπέδου, το οποίο κοιτάζει στα μάτια οποιαδήποτε φετινή thrash metal δουλειά.

Σαφώς, το σχήμα το απολαύσαμε επί σκηνής και στην πολύ επιτυχημένη, πρώτη Metal Solid@rity πρωτοβουλία/φεστιβάλ που πραγματοποιήθηκε τον προηγούμενο μήνα, με τις δυναμικές των νέων κομματιών να εμφανίζονται στην ολότητα τους στο φυσικό τους περιβάλλον, δηλαδή σε ζωντανές συνθήκες. Ωστόσο, το στουντιακό αποτέλεσμα του "Passive Aggression", με τις λεπτομέρειες και την ευκρίνεια του παρούσες, δείχνει τον τωρινό, υψηλό πήχη των δυνατοτήτων του.

Τεχνοκρατικές, ξυραφένιες κιθάρες χαράζουν τη πορεία των συνθέσεων, το ρυθμικό υπόβαθρο των οποίων διακατέχεται από αυτήν την old school thrash αισθητική προσέγγιση. Ο ήχος είναι διαυγής αλλά τραχύς, τα φωνητικά του Γιάννη κρατούν από τον death/thrash ορυμαγδό των πρώιμων, υπέροχων Sepultura και το σκότος των σύγχρονων Varathron, ενώ οι στοχευμένες κιθαριστικές μελωδίες ανακαλούν τους Kreator χωρίς δισταγμό.

Σίγουρα, οι αναφορές στα προαναφερθέντα, ιερά thrash metal τοτέμ είναι ξεκάθαρες και συνεχείς στη μουσική των Αθηναίων, αλλά αυτό συμβαίνει με σεβασμό και μια προσέγγιση που χαρίζει ένα προσωπικό στίγμα στα τραγούδια. Άλλωστε, σε μια σκηνή που έχει κορεστεί εδώ και χρόνια από άκακους κλώνους που στερούνται έμπνευσης, οι Amken έχουν το πλεονέκτημα του τσαγανού και του επικίνδυνου, μέσα στη φαρέτρα της καλλιτεχνικής τους δημιουργικότητας.

Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια στην περίπτωση του "Passive Aggression". Εμφατικό, ταχυδύναμο, τσαμπουκαλεμένο, το πρόσφατο τεχνικό thrash ανθολόγιο της μπάντας ανήκει στις φετινές δουλειές του είδους που ξεχωρίζουν για όλους τους σωστούς λόγους. Ζωντανά, δε, είναι ακόμη καλύτεροι (όπως κάθε σοβαρή thrash metal μπάντα που σέβεται τον εαυτό της), συνεπώς το επερχόμενο release show τους φαντάζει ως ένα εγχώριο συναυλιακό γεγονός που δύσκολα χάνεται.

  • SHARE
  • TWEET