Amken: «Δεν μπορείς να μιλάς για ελευθερία και να φέρεσαι σαν τύραννος»

Οι Amken είναι πολύ αγαπημένη περίπτωση εγχώριας μπάντας, η οποία, άθελα της, έχει «πρωταγωνιστήσει» σε ένα προσωπικό τραγελαφικό απρόοπτο, μερικά χρόνια πριν. Ασχέτως αυτού, όμως, είναι κι ένα σχήμα δραστήριο, που διεκδικεί με αξιώσεις μια καλύτερη μοίρα με το ταλέντο και την εργατικότητα του και με την συγκυρία της εμφάνισης τους στο επερχόμενο New Long Fest παρούσα, βρήκαμε την ευκαιρία για μια σύντομη κουβέντα. Έτσι, ο Χάρης Ζαμπούκος απάντησε ευθέως τις ερωτήσεις μας, δίνοντας μας μια εικόνα για όσα ενδιαφέροντα έρχονται προσεχώς από τους Έλληνες thrashers.

Πώς θα περιγράφατε την εξέλιξη του ήχου των Amken από το "Adrenaline Shot" μέχρι το "Passive Aggression";

Όταν γράφαμε το "Adrenaline Shot", ήμασταν  πιτσιρικάδες, με μια ανάγκη να τα γκρεμίσουμε όλα. Ήταν ωμό, old school. Στο "Passive Aggression" υπήρξε περισσότερο βάθος - όχι μόνο στη μουσική αλλά και στους στίχους, την ενορχήστρωση, τις δυναμικές. Δεν ήταν στροφή, ήταν ωρίμανση. Δεν χάσαμε την ενέργεια - την στοχεύσαμε καλύτερα.

Έχετε αναφέρει ότι «οι ιδέες ξεκινούν από τα τύμπανα και τις κιθάρες» - πώς λειτουργεί αυτή η διαδικασία στην πράξη; Μιλάμε για επίπεδο τζαμαρίσματος ή για έτοιμες ιδέες που εξελίσσονται συνολικά; 

Συνήθως ξεκινάμε με ένα groove ή ένα riff που φέρνει κάποιος - όχι απαραίτητα πλήρες κομμάτι. Από εκεί και πέρα  αυτοσχεδιάζουμε πάνω του, ρίχνουμε ιδέες, μέχρι να πάρει σχήμα και να αποκτήσει συνοχή. Είναι οργανική και ομαδική διαδικασία. 

Έχουμε δει πιο μελωδικά ή ατμοσφαιρικά στοιχεία στις πρόσφατες κυκλοφορίες σας. Είναι σκόπιμη στροφή ή μια φυσική εξέλιξη των πραγμάτων, καθώς ωριμάζετε και σαν μουσικοί και σαν άτομα; 

Είναι φυσική εξέλιξη. Δεν ξυπνήσαμε μια μέρα και είπαμε «ας γίνουμε πιο μελωδικοί» ούτε το κάναμε επειδή αρέσει. Απλώς η ζωή, οι εμπειρίες, και ό,τι κουβαλάς μέσα σου, σε οδηγούν να εκφραστείς διαφορετικά. Δεν αφήνουμε πίσω τον παλιό μας εαυτό, τον ενσωματώνουμε στον καινούργιο.

Αν δεν γράψουμε για ό,τι μας πνίγει, το κρατάμε μέσα μας

Τι σας ωθεί να γράφετε για κοινωνικά ή υπαρξιακά ζητήματα; Πιστεύετε ότι η μουσική μπορεί πραγματικά να ξυπνήσει κοινωνικά αντανακλαστικά ή περισσότερο λειτουργεί ως καθαρτική διέξοδος;

Κατά βάση είναι εσωτερική ανάγκη. Αν δεν γράψουμε για ό,τι μας πνίγει, το κρατάμε μέσα μας. Η μουσική μπορεί να γίνει και τα δύο: καθαρτική διέξοδος για εμάς, αλλά και «ξυπνητήρι» για άλλους. Δεν γράφουμε κηρύγματα, αλλά αν κάποιος αναγνωρίσει τον εαυτό του μέσα στους στίχους τότε κάτι έχει αλλάξει και εμείς έχουμε πετύχει τον σκοπό μας.

Ποιον θεωρείτε τον μεγαλύτερο εχθρό για τον σύγχρονο άνθρωπο; Την πολιτική, τα media, τον εσωτερικό φόβο ή την κοινωνική παθητικότητα σε ό,τι διαδραματίζεται; 

Την απάθεια. Όταν τα βλέπεις όλα να γίνονται και λες «έλα μωρέ». Είτε είναι η πολιτική, είτε τα social, είτε ο φόβος. Το ότι δεν αντιδράς, δεν λες τίποτα, δεν σκέφτεσαι. Δεν έχει σημασία ποιος κυβερνά…αν εσύ κοιμάσαι.

Σε ποιο βαθμό νιώθετε πως η τέχνη σήμερα περιορίζεται από πολιτικά ή εμπορικά φίλτρα; Επίσης, είναι θεμιτός ο διαχωρισμός του έργου από τον δημιουργό, μπορεί να θεωρηθεί δόκιμος όταν μιλάμε για περσόνες με έντονο κοινωνικοπολιτικό αντίκτυπο; 

Σίγουρα υπάρχουν φίλτρα και «κατευθυντήριες γραμμές» ειδικά στη βιομηχανία και το cancel culture είναι πολύ της μόδας όμως γι’ αυτό υπάρχει και το underground. Για να  λες ό,τι δεν λέγεται. Όσον αφορά τον διαχωρισμό του έργου από τον δημιουργό, για μένα όταν το μήνυμα έρχεται από άνθρωπο που το αναιρεί στην πράξη, χάνει την ισχύ του. Δεν μπορείς να μιλάς για ελευθερία και να φέρεσαι  σαν τύραννος.

Πώς βλέπετε την ελληνική metal σκηνή το 2025; Υπάρχει αλληλεγγύη μεταξύ των σχημάτων που την απαρτίζουν ή ακόμη συμβαίνουν γεγονότα που αποτέλεσαν τροχοπέδη για την εξέλιξη της, στις προηγούμενες δεκαετίες; 

Έχει γίνει τεράστια πρόοδος. Πλέον υπάρχουν συνεργασίες, αλληλοϋποστήριξη και σεβασμός. Σίγουρα υπάρχουν ακόμη κομπλεξισμοί και εγωισμοί όμως οι μπάντες αλλά και ο κόσμος βλέπει ότι το πραγματικό πρόβλημα είναι μια χούφτα ανθρώπων που παρασιτούν εις βάρος μας όπως συμβαίνει και σε κάθε μικρόκοσμο της κοινωνίας.

Έχετε παίξει από Ιαπωνία μέχρι Ευρώπη και Τουρκία. Ποια εμφάνιση σας έχει χαραχθεί πιο έντονα στο θυμικό; 

Η Ιαπωνία ήταν εμπειρία ζωής! Ήταν σα να είμαστε σε άλλο πλανήτη. Αλλά και η πρώτη μας περιοδεία στην Ευρώπη είχε την αγνή τρέλα της εφηβείας. Κοιμόμασταν σε πατώματα και παίζαμε σαν να μην υπάρχει αύριο. Αν έπρεπε να επιλέξω όμως θα έλεγα Ιαπωνία λόγω προσωπικής αγάπης.

Ένα τραγούδι που ξεκίνησε από προσωπική αγωνία μπορεί να αποκτήσει κοινωνική διάσταση, ή το αντίθετο

Υπάρχουν κομμάτια σας που άλλαξαν νόημα για εσάς από τη στιγμή που γράφτηκαν, μέχρι το παρόν; Για παράδειγμα, ο Dave Mustaine έχει αποκηρύξει αρκετά παρελθοντικά του τραγούδια, ειδικά από τη στιγμή της πιο έντονης εμπλοκής του με τα θεία - ως newborn Christian…  

Ναι. Όσο μεγαλώνεις, βλέπεις διαφορετικά αυτά που έγραφες παλιότερα. Ένα τραγούδι που ξεκίνησε από προσωπική αγωνία μπορεί να αποκτήσει κοινωνική διάσταση, ή το αντίθετο. Για εμένα όμως τα τραγούδια είναι σαν παιδιά. Με τον καιρό μεγαλώνουν και ωριμάζουν. Ποτέ δεν τα αποκηρύσσεις. Πάντα θα πρέπει να τα αγαπάς.

Μπορούμε να περιμένουμε νέο άλμπουμ σύντομα; Σε τι φάση βρίσκεστε;

Είμαστε σε στάδιο σύνθεσης. Δεν πιεζόμαστε να βγάλουμε κάτι «γιατί ήρθε η ώρα» - θέλουμε κάθε κυκλοφορία να έχει λόγο ύπαρξης. Αλλά ναι, έρχεται και θα είναι κάτι διαφορετικό όπως πάντα.

Θα βλέπατε τους Amken να πειραματίζονται στο μέλλον με άλλα είδη, ή να συγκλίνουν περισσότερο σε μια έκφανση της δημιουργικότητας τους; - βλ. Kreator και πιο heavy/power στοιχεία εδώ και 20 χρόνια περίπου, ή την industrial φάση τους στα '90s…

Αν μας βγει οργανικά, ναι. Δεν φοβόμαστε την εξέλιξη, αλλά δεν θα αλλάξουμε απλώς για να εκπλήξουμε ή για το διαφορετικό. Αν μια νέα κατεύθυνση μάς εκφράζει, θα την ακολουθήσουμε. Δεν έχουμε υπογράψει και κανένα συμβόλαιο να βγάζουμε τον ίδιο δίσκο κάθε 2-3 χρόνια για να πουλάμε. Το thrash είναι το σπίτι μας - αλλά δεν χρειάζεται να είναι και το κλουβί μας. 

Πώς αισθάνεστε για τη φετινή συμμετοχή σας στο New Long Fest και τι θα ξεχωρίσει στην εμφάνισή σας εκεί;

Είναι μεγάλη μας χαρά να συμμετέχουμε. Το φεστιβάλ έχει καταφέρει να χτίσει χαρακτήρα και κοινό με συνέπεια. Θα δώσουμε ένα set που συνδυάζει ενέργεια, συναίσθημα και αντιπροσωπεύει όλη την πορεία μας μέχρι τώρα.