Vassilikos @ Θόλος Πάρκου Σταύρος Νιάρχος, 03/07/20

Την Πέμπτη που μας πέρασε, το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος υποδέχθηκε τον Vassilikos στον Θόλο του για να παρουσιάσει σε κοινό περιορισμένο ζωντανά αλλά απεριόριστο ψηφιακά, μια ιδιαίτερη αναδρομή της μουσικής του πορείας που πλησιάζει πλέον τις τρεις δεκαετίες.

Με οδηγό τις ενδιαφέρουσες ενορχηστρώσεις και τη συνοδεία του Αλέξανδρου Λιβιτσάνου σε πιάνο και beat και με τη καθοριστική συμβολή των πνευστών του Ventus Ensemble, παρουσιάστηκαν ζωντανά σε εμάς τους λίγους τυχερούς σημαντικά τραγούδια από όλη τη μακρά καριέρα του Vassilikos σε ένα αδιάλειπτο μουσικό «Κολάζ».

Η σύμπραξη επί σκηνής, η οποία αναμεταδόθηκε ζωντανά στο Διαδίκτυο, διήρκεσε περί τα εβδομήντα λεπτά. Το πολυσυλλεκτικό βλέμμα του Λιβιτσάνου μας «επέβαλλε» να δούμε από τη δική του, ιδιαίτερη σκοπιά πολλά γνωστά και άγνωστα αγαπημένα τραγούδια των Raining Pleasure και της προσωπικής δισκογραφίας του Vassilikos.

Αρωγός στο θετικό πρόσημο της βραδιάς, τα πραγματικά απολαυστικά πνευστά, τα οποία βρήκαν αμέσως τον «χώρο» τους στα τραγούδια και έμοιαζαν παρόντα εξ αρχής στις συνθέσεις. Ανάμεσα από τα samples και τα beat, υπήρξε ο κενός χώρος που μας επέτρεψε να ξανα-ανακαλύψουμε την ερμηνευτική ικανότητα, αλλά και την εντυπωσιακή ένταση της φωνής του Vassilikos.

Ο συνδυασμός πιάνο/χάλκινα πνευστά/φωνή με τον ηλεκτρονικό ήχο αποδείχθηκε πολύ γόνιμος, με το τελικό αποτέλεσμα των ενορχηστρώσεων πότε να καταβυθίζεται σ’ ένα à la Jay Jay Johanson trip-hop σκοτάδι και πότε να εκρήγνυται σε μια synth-pop ευδαιμονία. Η επιλογή να μην γίνονται παύσεις ανάμεσα στα τραγούδια ταίριαξε απόλυτα με την anti-frontman παρουσία του Vassilikos και η συνεχής ροή ανέδειξε, τελικά, περισσότερες στιγμές αυθόρμητης ανάγκης του για επικοινωνία με το κοινό.

Η ποιότητα του ήχου στον Θόλο δεν ήταν κακή αλλά το τελικό αποτέλεσμα βγήκε κάπως «μπουκωμένο» στο beat, που σε πολλά σημεία υποσκίασε απρόσκλητα πιάνο ή/και φωνή, χωρίς να προσφέρει κάποια κλιμάκωση. Το δισυπόστατο περιβάλλον του ημιυπαίθριου αυτού χώρου - κατά τόπους αμείλικτα αστικό και κατά τόπους απροσδόκητα εξοχικό - όχι μόνο δεν σε αποσπούσε από τα επί σκηνής τεκταινόμενα, αλλά αποτέλεσε ιδανικό φόντο.

Τέλος, η διοργάνωση έπραξε ό,τι ήταν δυνατόν όσον αφορά τα μέτρα προστασίας των λιγοστών από επιλογή θεατών. Μάσκες προστασίας κατά την σταδιακή είσοδο και έξοδό μας στον χώρο της συναυλίας και κενές ενδιάμεσες θέσεις, έδωσαν την απαιτούμενη αίσθηση ασφάλειας αλλά δεν επηρέασαν τελικά την συναυλιακή εμπειρία. Και, στην χειμαζόμενη από την COVID-19 ψυχαγωγία, αυτό είναι πλέον και το ζητούμενο. Η υπεύθυνη για την παραγωγή Menta Art Events και ο Vassilikos, σταθεροί συνεργάτες για περίπου μία δεκαετία, σχεδιάζουν ήδη την παρουσίαση του «Κολάζ» και στην Θεσσαλονίκη, ευελπιστώντας να προσφέρουν στο κοινό της συμπρωτεύουσας μια εξίσου ενδιαφέρουσα συναυλιακή εμπειρία.

Φωτογραφίες: Πηνελόπη Γερασίμου