Soen @ Principal Club Theater, 26/05/22

Όλα μου έχουν πάει λάθος όσον αφορά τους Soen. Αρχής γενομένης της λίστας με τα αγαπημένα άλμπουμ του 2019 όπου με ειλικρίνεια δηλώνω ότι μπερδεύτηκα θεωρώντας ότι το "Lotus", το κατά τα άλλα αγαπημένο μου άλμπουμ της χρονιάς, είχε κυκλοφορήσει στα τέλη του 2018. Οι Soen, λόγω της σχεδόν καθολικής αποδοχής του site, έφτασαν τελικά στην όγδοη θέση αλλά η πρωτιά της δικής μου προσωπικής λίστας θα τους είχε ανεβάσει σίγουρα 2,3 θέσεις. Η «γκαντεμιά» μου συνεχίστηκε όταν η πρώτη τους ζωντανή εμφάνιση στη Θεσσαλονίκη συνέπεσε με σοβαρή επαγγελματική υποχρέωση. Αφού λοιπόν πέρασα 2 χρόνια (με τα γνωστά περιοριστικά μέτρα) ακούγοντας καθημερινά τους δίσκους τους, έφτασε η επιβράβευσή μου με την επιστροφή τους στη χώρα μας.

Όλα έδειχναν ιδανικά αφού η Πέμπτη με βόλευε πολύ για μια όμορφη συναυλία ενώ η απουσία opening act έκανε το χρονοδιάγραμμα ακόμα πιο άνετο (αν και φυσικά δεν θα μας «χαλούσε» καθόλου να είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε ζωντανά τον Michael Krumins των επίσης αγαπημένων Green Carnation). Αρκετός κόσμος μαζεύτηκε στο ευρύχωρο Principal, περισσότερος από την προηγούμενη φορά, αλλά όχι τόσος ώστε να δυσκολέψει οποιαδήποτε μας κίνηση.

Οι Soen ανέβηκαν στη σκηνή με το επιβλητικό "Monarch" και οι πρώτες φωνές ακούστηκαν από νωρίς. "Into the Fire I am leading the slain" και τα χρόνια αναμονής είχαν πλέον τελειώσει. Ήταν γνωστό ότι το setlist θα αποτελείται κυρίως από συνθέσεις των δυο τελευταίων δίσκων, γεγονός που φυσικά δεν ενόχλησε κανέναν, Οι 2 αλλεπάλληλοι εξαιρετικοί δίσκοι έφεραν δύο φορές τους Soen στη χώρα μας, στο αποκορύφωμα της, μέχρι σήμερα, καριέρας τους. Μπορεί όμως το ντουέτο "Lotus"/"Imperial" να μοιάζει αδύνατο να ξεπεραστεί αλλά προσωπικά πιστεύω ότι τόσο η συνθετική τους δεινότητα όσο και η συναυλιακή και εμπορική τους επιτυχία δεν έχει λήξει ακόμα.

Ο Martin Lopez δημιούργησε μεν την μπάντα και συνεχίζει ακόμα και σήμερα να είναι ο βασικός συνθέτης της μπάντας αλλά on stage προτιμά να μένει κρυμμένος πίσω από τα τύμπανά του εξαπολύοντας όμως ταυτόχρονα τα αλάνθαστα και δυναμικά χτυπήματά του. Η τριάδα Lars Ahlund, Cody Lee Ford και Oleksii Kobel συμμετέχει ενεργά στο αποτέλεσμα με ζωντάνια στη σκηνική παρουσία χωρίς όμως περιττές υπερβολές. Από πλευράς τεχνικής αψεγάδιαστοι με μοναδικό μελανό σημείο ορισμένες καθυστερήσεις ανάμεσα στα κομμάτια τα οποία ορισμένες φορές διέκοπταν απότομα τη ροή της βραδιάς. Τέλος ο Joel Ekelof διεκδικεί θέση ανάμεσα στους πιο συναισθηματικούς τραγουδιστές της σημερινής metal σκηνής με εξαιρετική φωνή και λιτή αλλά ουσιώδης παρουσία on stage.

Για να επιστρέψουμε στα τους setlist, ακούσαμε τα "Lucidity" και "Sectarian" από το "Lykaia", το "Savia" από το "Cognitive" και τίποτα από το δεύτερο άλμπουμ της μπάντας "Tellurian". Σχόλια όσον αφορά την έντονη επιρροή από τους Tool αλλά και τους Opeth (εποχής "Damnation") στα παλιότερα κομμάτια δεν απουσίασαν αλλά αφενός η μπάντα δεν νοιάζεται αφετέρου ούτε το ίδιο το κοινό ενοχλείται στην πραγματικότητα αφού η ποιότητα όλων των συνθέσεων βρίσκεται σε πολύ υψηλό επίπεδο. Αν υπήρξε ένα ενοχλητικό γεγονός ήταν οι «καθιερωμένες» ομιλίες κατά τη διάρκεια μπαλαντοειδών συνθέσεων. Αυτό όμως δεν κατάφερε να καταρρίψει κομμάτια όπως το "Illusion" ή το "Lotus", που έκλεισε τη βραδιά, από την κορυφή.

Συμπερασματικά οι Soen επέστρεψαν με μια εξαιρετική εμφάνιση όντας μια από τις σημαντικότερες μπάντας στη σημερινή metal σκηνή αφήνοντάς μας να ελπίζουμε για ακόμα μεγαλύτερα πράγματα στο προσεχές μέλλον.

Φωτογραφίες: Γιάννης Βόλκας