Lucifer, Saturday Night Satan @ Temple Athens, 20/04/24

No Nicke, still a party

Από τον Παντελή Κουρέλη, 23/04/2024 @ 12:13

Περιμέναμε πώς και πώς την τέταρτη φορά που ο μέγας Nicke Andersson θα πατούσε τα συναυλιακά σανίδια της Ελλάδας, αλλά δεν είχαμε δώσει την πρέπουσα σημασία στο γεγονός ότι ο αγαπημένος Σουηδός δεν περιόδευσε με τους Lucifer στην Αμερική. Η απουσία του δυστυχώς συνεχίστηκε και στην επίσκεψη της μπάντας στην Ελλάδα, πράγμα που μπορεί να μην είχε αποκρυφεί μεν ή να ήταν μυστικό, αλλά νομίζω πως ελάχιστοι είχαμε συνειδητοποιήσει μέχρι να φτάσει η μέρα της συναυλίας.

Ξεπερνώντας αυτό το θέμα μαρκίζας, το Temple ήταν από νωρίς ψιλογεμάτο. Δεύτερη φορά που είδαμε τους Saturday Night Satan μέσα σε περίπου έναν μήνα και οι εντυπώσεις είναι ήδη βελτιωμένες. Έχοντας βγει με μικρή καθυστέρηση, μας έπαιξαν και πάλι σχεδόν ολόκληρο το φετινό “All Things Black”. Τούτη τη φορά φαινόντουσαν πιο άνετοι και λιγότερο αγχωμένοι στη σκηνή – ίσως λόγω μικρότερου μεγέθους της, σίγουρα όμως και λόγω μεγαλύτερου δεσίματος μεταξύ τους. Τα τελευταία κομμάτια (κυρίως το “Crown Of Arrogance” και το “Devil In Disguise”) είναι πιο πιασάρικα και καλώς κρατήθηκαν για το τέλος. Ο κόσμος από κάτω γούσταρε και συμμετείχε αρκετά, πράγμα που φάνηκε να αρέσει πολύ και στη μπάντα.

Setlist:

Rule With Fire

Lurking in the Shadows

5 AM

All Things Black

Crown of Arrogance

Witches' Dance

Devil in Disguise

Σιγά-σιγά ετοιμαζόμασταν όλοι να υποδεχτούμε για δεύτερη φορά την παρέα της Johanna Sadonis. Η σκηνή άδειασε αμέσως και ξαναγέμισε γρήγορα με τα όργανα των Lucifer, αλλά και με ένα μαύρο, γυαλιστερό φέρετρο που τοποθετήθηκε ακριβώς μπροστά από το μικρόφωνο. Δε θα πω με βεβαιότητα ότι ήταν άδειο – ίσως να είχε περιεχόμενο που να απαιτούσε συντήρηση, γι’ αυτό και οι θερμοκρασίες που επικρατούσαν στο Temple ήταν όλο το βράδυ περίπου πολικές. Η Sadonis βγήκε με μαύρη στολή ιερέα και οι συνοδοί της άρχισαν από το πρώτο κομμάτι να σφυροκοπάνε και να γκρουβάρουν.

Με τα “Fallen Angel”, “Ghosts” και “Midnight Phantom” μας επανασυστήθηκαν γρήγορα και άμεσα, μέσα σε ένα δεκαλεπτάκι. Ο ήχος στην αρχή ήταν πιο δυνατός απ’ ό,τι θα θεωρούσα ιδανικό, αλλά σύντομα χαμήλωσε ελαφρώς. Το “At The Mortuary” ήταν πολύ ωραίο, ενώ μετά το Crucifix (I Burn For You)” η Johanna μας έδωσε τα υγρά φιλιά του Nicke και μας σύστησε τον Adam Lindmark που περιοδεύει τώρα μαζί τους. Ο Nicke βρίσκεται, υποτίθεται, σε κάποια μυστική αποστολή στο studio. Ελπίζω να τον ξαναδούμε με τους Lucifer.

Όπως ήταν λογικό, η εκπροσώπηση των δίσκων είχε να κάνει με τη χρονολογία τους. Έτσι, τα περισσότερα κομμάτια που ακούσαμε ήταν από το “V” και το “IV” (άλλοι Spidergawd από εκεί). Η μπάντα μπορώ να πω ότι φαινόταν αρκετά δεμένη και μας προκαλούσε ενθουσιασμό τον οποίο τους επιστρέφαμε. Στα “Leather Demon” και “The Dead Don’t Speak” είχαμε ωραία εναλλαγή αργού και ασήκωτου. Το εντελώς σαμπαθικό “Wild Hearses” έχει να κάνει με το να συνουσιάζεσαι μέσα σε νεκροταφείο κι αυτό βγήκε και στον ήχο του. Όλη αυτή η νεκρολαγνική θεματολογία των κομματιών έχει την απαραίτητη δόση χιούμορ ώστε να καταλαβαίνεις ότι είναι προσποιητή και να την παίρνεις όσο σοβαρά της αρμόζει.

Το bluesy “Slow Dance In A Crypt” ακούστηκε έως και ελαφρώς διαστροφικό. Το ορμητικό και απειλητικό “Bring Me His Head” έκλεισε το κανονικό σετ μετά από λιγότερο από μια ωρίτσα. Ήταν πολύ λίγο, οπότε δε θα μπορούσαν να μη βγούνε για encore (ή και όχι – βγήκανε πάντως). Το “Maculate Heart” μας ξαναζέστανε όλους, ενώ τα δύο τελευταία κομμάτια ήταν και τα μόνα από το πολύ καλό “II”. Το “California Son” το λες και λίγο χιτάκι, ενώ στο “Reaper On Your Heels” εξακολουθούνε να τζαμάρουνε και να το τραβάνε, κολλώντας του και πάλι λίγο από “Free Bird”. Λούκουμος!

Σημασία έχει πάντα και η μαρκίζα, οπότε σε αυτό το θέμα είχαμε τη σημαντική απουσία του Nicke Andersson πίσω από τα τύμπανα της μπάντας. Μουσικά πάντως ο Lindmark και πολύ καλά έπαιξε και μια χαρά στάθηκε από άποψη σκηνικής παρουσίας. Από εκεί και πέρα, οι Lucifer έπαιξαν ένα πολύ καλό σόου και κατάφεραν να κερδίζουν το κοινό του γεμάτου (και παγωμένου!) Temple. Η Sadonis έχει ταλέντο σ’ αυτό που κάνει και τα τέσσερα κοράκια που παίζουν μαζί της υπηρετούν ιδανικά τον ρόλο τους. Δυο τραγουδάκια ακόμα να παίζανε και θα ήμασταν ταμάμ.

Setlist:

Fallen Angel

Ghosts

Midnight Phantom

At The Mortuary

Crucifix (I Burn For You)

Leather Demon

The Dead Don’t Speak

A Coffin Has No Silver Lining

Wild Hearses

Slow Dance In A Crypt

Coffin Fever

Bring Me His Head

Encore:

Maculate Heart

California Son

Reaper On Your Heels

  • SHARE
  • TWEET