BadBadNotGood, Kepler Is Free @ Τεχνόπολη, 03/06/24

Ο τίμιος Καναδάς είναι τίμιος και στα μουσικά του, έχοντας προσφέρει στον κόσμο από καλές έως και σπουδαίες μπάντες σε αρκετά ιδιώματα. Το νεαρό jazz τρίο των BadBadNotGood κλήθηκε από τη διοργάνωση του Athens Jazz να κλείσει το εβδομαδιαίας διάρκειας φεστιβάλ στη φιλόξενη Τεχνόπολη. Μάλιστα, ήταν και η μοναδική συναυλία του φεστιβάλ που είχε αντίτιμο εισόδου, μιας και οι προηγούμενες ημέρες ήταν, απ’ όσο γνωρίζουμε, όλες δωρεάν. Από την προηγούμενη φορά των BadBadNotGood στο Gazarte είχαν περάσει αρκετά χρόνια και το γεγονός ότι τους τιμήσαμε μια χαρά με την παρουσία μας έδειξε ότι μας είχαν λείψει.

Πλησιάζοντας στην Τεχνόπολη, οι Kepler Is Free είχαν ήδη ξεκινήσει να παίζουν. Όπως μάθαμε αργότερα, η ώρα έναρξης άλλαξε κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή και πήγε είκοσι λεπτά πίσω, με αποτέλεσμα να χάσουμε τη μισή τους εμφάνιση. Παρακάμπτοντας της αστοχία της μη έγκαιρης ενημέρωσης, το κομμάτι της εμφάνισής τους που προλάβαμε να δούμε ήταν μια ωραία και χαλαρωτική εισαγωγή στη βραδιά. Με δυο δουλειές ήδη στο ενεργητικό τους, οι Kepler Is Free έδειξαν ότι έχουν το υλικό αλλά και την αυτοπεποίθηση να στηρίξουν μια τέτοια εμφάνιση και στο τέλος εισέπραξαν το ανάλογο χειροκρότημα.

Λίγο πριν τις 10 η ώρα, η κοσμοσυρροή ήταν πια αρκετή τόσο για να γεμίσει την πλατεία της Τεχνόπολης όσο και για να δημιουργήσει αρκετά μεγάλη αναμονή στα μπαρ για μια πολύτιμη, δροσιστική μπύρα. Το τρίο των BadBadNotGood, συνοδευόμενο και από μερικούς έξτρα μουσικούς, ξεπρόβαλλε σιγά σιγά από τα παρασκήνια. Με συνεργασίες που από τη στιγμή που ξεκινάνε από τον «πολύ» Kanye West και τον Kenrdick Lamar και φτάνουνε μέχρι τους Turnstile, τους λες και πολυσυλλεκτικούς.

Αυτή τους την πολυσυλλεκτικότητα οι BadBadNotGood την έδειξαν και μπροστά μας από τις πρώτες σχεδόν νότες. Το ταξιδιάρικο “Eyes On Me” συνοδεύτηκε με congas και με ένα βίντεο μιας μηχανής να ταξιδεύει σε έναν ατελείωτο δρόμο. Στο “Take Me With You” ακούσαμε πλήκτρα από προηγούμενες δεκαετίες, αλλά και ένα μακρόσυρτο κιθαριστικό solo, σε ένα κομμάτι αφιερωμένο στην εξωγήινη ζωή. Ο drummer Alex Sowinski είναι ο άτυπος frontman που ανέλαβε την επικοινωνία της μπάντας με το κοινό και στο funky “Weird & Wonderful” έδειξε όρεξη και διάθεση να μας κάνει να συμμετέχουμε όσο το δυνατόν περισσότερο.

Ακριβώς πριν από το “Unfolding (Momentum 73)”, ο σαξοφωνίστας Leland Whitty έμεινε μόνος του στη σκηνή. Για πρώτη (και δυστυχώς, τελευταία) φορά στη βραδιά είδαμε σοβαρά φώτα να πέφτουν πάνω του και απολαύσαμε ένα πεντάλεπτο solo που μας συνέδεσε με το υγρό στοιχείο, συνεπικουρούμενο από το βίντεο με τον ωκεανό που έπαιζε από πίσω. Στο τέλος την παράσταση έκλεψε και πάλι το δυνατό τελείωμα του Sowinski, όπως ακριβώς είχε συμβεί και στο “Confessions” λίγο πριν.

Στο βραζιλιάνικου ρυθμού “Sétima Regra” έπεσε το μεγαλύτερο χειροκρότημα, ενώ οι δυνατές κιθάρες του “Mid Spiral” με ενθουσίασαν. Οι μουσικοί εναλλάσσονταν στα όργανα με ευκολία και έδειχναν να παίζουν με άνεση θέματα που καθόλου εύκολα δεν είναι στην πραγματικότητα. Εκτός αυτού όμως, οι εκτελέσεις είχαν και ψυχή. Το μόνο μειονέκτημα ήταν ότι τα φώτα στη σκηνή δεν ήταν καθόλου δυνατά, με αποτέλεσμα η μπάντα ίσα που να διακρίνεται κι αυτό δυστυχώς ήταν ο κανόνας. Ο ήχος από την άλλη πλευρά ήταν, όπως πάντοτε στον συγκεκριμένο χώρο, στα γνωστά πολύ καλά επίπεδα.

Το κλασσικό “Lavender” από το “IV” διαδέχτηκε το “Last Laugh”, που εκτός από τον κύκλο του βασικού set ολοκλήρωσε και τον κύκλο του φρεσκότατου EP “Chaos”. Το “Chaos” βγήκε μόλις πριν λίγες μέρες και παίχτηκε ολόκληρο. Στο encore το πρώτο κομμάτι ήταν αφιερωμένο στην τεράστια επιρροή τους που λέγεται Sun Ra, από του οποίου τη γέννηση μάλιστα φέτος συμπληρώνονται 110 χρόνια. Το τέλος γράφτηκε με το “The Chocolate Conquistadors”.

Η αθηναϊκή jazz γιορτή έκλεισε με ιδανικό τρόπο με μια πολύ καλή εμφάνιση από τους BadBadNotGood. Οι Καναδοί έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό, προσπάθησαν και μας τράβηξαν κι εμάς να συμμετέχουμε, μας έβαλαν να χορέψουμε και να πεταχτούμε πάνω. Με δυο λόγια, μας έκαναν να τους περιμένουμε να μας ξανάρθουν.

Φωτογραφίες: Ρωμανός Λιούτας