Anneke Van Giersbergen, Jaded Star @ Gazarte, 05/10/22

Μία ακουστική κιθάρα και μία αγαπημένη φωνή. Δεν χρειάζεται κάτι παραπάνω.

Από τον Αντώνη Μαρίνη, 07/10/2022 @ 18:48

Στην άτυπη λίστα με τις προσωπικότητες που άφησαν το στίγμα τους στον σκοτεινό σκληρό ήχο, η Anneke van Giersbergen έχει κερδισμένη επάξια μία από τις πλέον εξέχουσες θέσεις. Η επίδραση που είχε η παρουσία και η προσέγγισή της στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του '90 και το ξεκίνημα της επόμενης είναι πρακτικά αδύνατο να χωρέσει σε λίγες λέξεις. Κι όσο δίκαια θα μπορούσαν να αμφισβητηθούν αρκετές επιλογές της από τότε και μετά, πάντα υπήρχαν εκλάμψεις, άλλες μικρότερες κι άλλες μεγαλύτερες, που να θυμίζουν στους παλιούς και να μαθαίνουν στους νεότερους τους λόγους που η γλυκύτατη Ολλανδή κατάφερε να ξεχωρίσει.

Πριν τη μεγάλη πρωταγωνίστρια, οι Jaded Star παρουσιάστηκαν σε ταιριαστά ακουστική διάθεση, μόνο με μικρόφωνο και πλήκτρα. Τα τραγούδια απογυμνώθηκαν από ένταση και όγκο, αφήνοντας σε πρώτο πλάνο τις μελωδίες και τη χροιά της Maxi Nil, σε λογική αντίστοιχη με εκείνη του 2015 στο Τριανόν, αλλά με twist στην υλοποίηση. Το αργοπορημένο άνοιγμα της πόρτας ήταν πιθανότατα ο μεγαλύτερος εχθρός της εμφάνισής τους, με την οπαδική ανυπομονησία να ακολουθεί από κοντά. Κόντρα σε αυτά, το τραγούδι στο πέρασμα από Savatage και το χειροκρότημα στο τέλος του "Keep On Fighting" ήρθαν ως επιβεβαίωση θετικού προσήμου.

Jaded Star

Μετά από ένα σύντομο διάλειμμα, και με το κοινό να έχει αισίως βρει τις θέσεις του στην κατάμεστη ταράτσα, η Anneke Van Giersbergen βγήκε στα πλάγια της σκηνής. Η ευκολία με την οποία δυνάμωσαν οι φωνές έμοιασε βγαλμένη από τα πιο λαμπρά συναυλιακά βιβλία. Για τα επόμενα εκατό και κάτι λεπτά όλος ο χώρος κρεμόταν από πάνω της. Σε κάθε στίχο, σε κάθε χτύπημα της ακουστικής, σε κάθε μικρή αφήγηση. Στις κορώνες ένιωθες χαμόγελα να γεμίζουν στην ατμόσφαιρα. Δεν υπήρχε ανάγκη για κάτι εξεζητημένο. Ακριβώς όπως στο "The Darkest Skies Are The Brightest", η απλότητα της συνταγής είναι το στοιχείο που κάνει τη διαφορά.

Anneke Van Giersbergen

Κάπου εδώ λογικά ακούγονται οι πρώτες γκρινιάρικες φωνές που λένε για νερωμένα πλαίσια και επανάληψη του όλου πράγματος. Κοιτώντας απολύτως ψυχρά, κανένα από τα δύο σχόλια δεν είναι τελείως λάθος. Προφανώς για τα κομμάτια και για κάμποσες από τις ατάκες έγινε δουλίτσα σε πρόβες. Προφανώς οι αλλαγές στις ενορχηστρώσεις για να αποδοθούν από μία κιθάρα κάνει το σύνολο να στέκεται κοντά στα όρια της υπεραπλούστευσης. Την ίδια στιγμή όμως υπάρχει το αλάνθαστο κριτήριο της διασκέδασης, και θα χρειαζόταν μια πολύ γενναία δόση παραξενιάς έστω για να στηριζόταν μία δήλωση ότι το σετ δεν ξεχείλιζε από αυτή.

Anneke Van Giersbergen

Η αναφορά στους Έλληνες του εξωτερικού πριν την "Agape". Η μικρή αλήθεια για την εφηβική νοοτροπία και τις ανατροπές με το πέρασμα του χρόνου στον πρόλογο του "My Mother Said". Η αποθέωση στην Kate Bush και τα κατορθώματα του μέγιστου "Running Up That Hill". Ο χαμός που συνόδευσε μόνο το άκουσμα του ονόματος των Gathering. Το βλέμμα στο πρώτο sing along στο "Saturnine". Η Anneke είναι ο πρώτος άνθρωπος που θα παραδεχτεί ότι δεν τα πάει καλά με τους αυτοσχεδιασμούς και που θα πει ότι ένας επαγγελματίας μουσικός, κάποιες φορές, θα αναγκαστεί να ηχογραφήσει μόνο και μόνο για να πληρώσει λογαριασμούς.

Anneke Van Giersbergen

Στο τέλος της μέρας, παίζει δικές της και «δικές της» μουσικές με στόχο να περάσει καλά κάνοντας αυτό που αγαπάει, και τα καταφέρνει περίφημα. Δεν προσπαθεί να πείσει ότι κάνει κάτι περισσότερο. Ο τρόπος που χαμήλωσε στιγμιαία για το σχεδόν καραόκε των "Hallelujah" και "Wish You Were Here". Το γέλιο της στις ιστορίες από την περιοδεία με τον Arjen Lucassen λίγο πριν το καθιερωμένο "Valley Of The Queens" και στο φρέσκο "I Saw A Car". Η πληρωμένη προσθήκη του "Strange Machines". Οι νοητοί αναπτήρες στους Foreigner. Τα νοητά horns στους Maiden. Τα απολύτως πραγματικά ρίγη στο "Like A Stone". Με υπέροχη βραδιά με μία υπέροχη καλλιτέχνιδα.

Anneke Van Giersbergen

Φωτογραφίες: Γιώργος Κρίκος

SETLIST

Beautiful One
Love You Like I Love You
Agape
My Mother Said
Losing You
Songbird [διασκευή Fleetwood Mac]
Running Up That Hill [διασκευή Kate Bush]
Saturnine [διασκευή The Gathering]
Lo And Behold
Hallelujah [διασκευή Leonard Cohen]
Wish You Were Here [διασκευή Pink Floyd]
Valley Of The Queens [διασκευή Ayreon]
Strange Machines [διασκευή The Gathering]
Circles
I Saw A Car
I Want To Know What Love Is [διασκευή Foreigner]
Wasted Years [διασκευή Iron Maiden]
Like A Stone [διασκευή Audioslave]
Hurricane

Encore:

Cloudbusting [διασκευή Kate Bush]

  • SHARE
  • TWEET