Anneke Van Giersbergen

Έχοντας ήδη ακούσει τα πρώτα singles, κοιτάς το εξώφυλλο του 23ου (!) άλμπουμ της λατρεμένης Anneke και λες ναι, ταιριάζει. Μπορώ να φανταστώ την Anneke να κάθεται χαμογελαστή με τον ήλιο να ανατέλλει μπροστά της, μια νέα μέρα που έρχεται να λούσει με νέο φως το σκοτεινότερο σκοτάδι που πέρασε η ίδια και που πολλοί μπορούμε να αφουγκραστούμε μέσα από τις δικές μας εμπειρίες. Μια ιδιαίτερη ημι-ακουστική παραγωγή με κάτι το ιδιαίτερο αφού η Anneke «ξεγυμνώνει» την ψυχή της μπροστά μας με ένα τρόπο τόσο ειλικρινή και αφοπλιστικό που κάπως ένιωσα άσχημα μετά την ακρόαση αφού ήταν σαν να διαβάζω προσωπικά της γράμματα, το ημερολόγιο της, στίχους που φανερώνουν τα πιό βαθιά της συναισθήματα για τον σύζυγο της, για τις σχέσεις, για την αγάπη.

Ο γάμος της πέρασε πολλές δυσκολίες κάτι που την υποχρέωσε να απομονωθεί, να προσπαθήσει να κολλήσει τα κομμάτια της καρδιάς της μέσω της μουσικής και το αποτέλεσμα εν τέλει ίσως εξέπληξε ακόμα και την ίδια αλλά ήταν σίγουρα λυτρωτικό και εικάζω κατά κάποιο τρόπο θα ακουμπήσει λίγο-πολύ σε προσωπικές καταστάσεις και συναισθήματα που όλοι μας έχουμε περάσει στις σχέσεις μας. Μην αποθαρρύνεστε πιστεύοντας ότι πρόκειται για ένα δίσκο με δακρύβρεχτες μπαλάντες. Υπάρχουν έντονες πινελιές μελαγχολίας και στίχοι που μιλούν για αγάπη, για σχέσεις, για τα βαθύτερα ερωτήματα της ζωής και πώς ανταποκρινόμαστε στις δυσκολίες, πως μας αλλάζουν, τα σημάδια αφήνουν πάνω μας.

Τα οικονομικά προβλήματα που απέτρεψαν την συνέχιση των Vuur ήρθαν και έδεσαν με τα προσωπικά προβλήματα και οι ουρανοί σκοτείνιασαν. Ένα φως όμως βρήκε μια χαραμάδα να δραπετεύσει και να μας λούσει λυρικά μέσω του άλμπουμ αυτού. Εμπνευσμένο από την Ιαπωνική τέχνη του kintsugi, η Anneke ενώνει τα κομμάτια της καρδιάς της με ένα πολύτιμο -δυνατότερο- μέταλλο, θεραπεύοντας το γάμο της αλλά και δίνοντας εφόδια σε όλους μας να θεραπεύσουμε τις πληγωμένες καρδιές μας.

Η "Agape" μιλά για το δυνατότερο είδος αγάπης που υπάρχει και είναι ωραίο να χρησιμοποιείται η ελληνική λέξη για αυτό. Η δύναμη της φωνής της σε συνδυασμό με την υπέροχη ενορχήστρωση τολμώ να πώ πως είναι συγκινητική. Ένα πανέμορφο τραγούδι. Το "Hurricane" χτίζεται σταδιακά και με τη πρώτη ακρόαση δεν με κέρδισε αν και τώρα είναι ίσως το αγαπημένο μου με τις δεύτερες φωνές και τον εθιστικό ήχο της τρομπέτας να δημιουργούν μια αποθεωτική κορύφωση. Η υπόσχεση που δίνει ο ένας στον άλλο σε μια σχέση ("The Promise") μας μεταφέρει στο μυαλό της Anneke και τις σκέψεις τις πώς θα ήταν η ζωή της μετά από ένα διαζύγιο και το πόσο πρέπει να παλέψεις για την αγάπη και όλο αυτό χτίζεται με μια ανατολίτικη μελωδία που καταλήγει σε ένα ονειρικό κρεσέντο. Αναφορά σε ακόμα ένα δίσκο της σε αυτοκίνητα: "I Saw A Car" που είναι χαριτωμένο αλλά ολίγον παραίτερω με το όλο κλίμα του άλμπουμ. Χαμογελάσαμε με το "The Soul Knows" και τον όμορφο ρυθμό του και το "Keep It Simple" συνεχίζει αυτό το απλό groove που μέσα στην απλότητα του κρύβει το μήνυμα ότι εν τέλει τα πιο πολύπλοκα προβλήματα λύνονται με απλότητα και ειλικρίνεια. Μπορώ να φανταστώ την Anneke στο απομονωμένο στούντιο της μέσα στο δάσος να κοιτάει έξω από το παράθυρο της και να τραγουδά τους πρώτους στίχους του "Losing You", μια αφιέρωση σε ένα έρωτα που δεν πρέπει να χαθεί. Αλλά εν τέλει, χαθεί δεν χαθεί θα επιζήσουμε ("Survive") και με έναν ξεσηκωτικό ρυθμό θα το γιορτάσουμε αρκεί να αγαπάμε με τόση ένταση όσο η Anneke αγαπάει τον σύντροφο της. Από τα πιό όμορφα τραγούδια αγάπης με τον υπέροχο τίτλο "Love You Like I Love You".

Τώρα που το ξανασκέφτομαι είναι αρκετά, ίσως υπερβολικά τρυφερό και φαντάζομαι πως μπορεί να ξενίσει αυτή η αμεσότητα και ο έντονος αυτοβιογραφικό τόνος. Αλλά από την άλλη υποθέτω πως τα απλά και ειλικρινή μηνύματα αγάπης που περνάει η Anneke θα βρούν δυνατή ανταπόκριση στις καρδιές των περισσοτέρων.Προσωπικά εκτιμώ το θάρρος της να φανερωθεί 'γυμνή' μπροστά μας. Και γι'αυτό και μόνο αξίζει.