Algiers, Colorgraphs @ Temple Athens, 09/02/19

Μια δυνατή εμφάνιση από ένα συγκρότημα που εξελίσσεται σε αγαπημένο του εγχώριου εναλλακτικού κοινού

Από τον Αντώνη Αντωνιάδη, 11/02/2019 @ 14:06

Ακριβώς έναν χρόνο μετά από την πρώτη εμφάνιση των Algiers στην Αθήνα, το συγκρότημα από την Atlanta επέστρεψε στο Temple εγκαινιάζοντας μια σχέση ικανή να εξελιχθεί σε παράδοση. Εξάλλου ο, περισσότερος από πέρσι, κόσμος που παραβρέθηκε στη συναυλία φανερώνει την ύπαρξη μιας μουσικής κοινότητας που διψάει για τέτοιες συναυλίες από νέα σχήματα που παίζουν με τα όρια μεταξύ των ειδών και στην πράξη αποδεικνύουν πόσο ανώφελες είναι καμιά φορά οι ταμπέλες.

Γύρω στις 22:00 η Σήλια Τσιούφη, ιθύνων νους πίσω από το project των Colorgraphs, ανέβηκε στη σκηνή με στόχο να ζεστάνει το κοινό που είχε αρχίσει να γεμίζει αισθητά το Temple. Η εμφάνιση της άνοιξε με το "Rhizome" ενώ ακολούθησαν τραγούδια από το πρώτο της άλμπουμ "Gradients" το οποίο κυκλοφόρησε στα τέλη του 2018. Έχοντας αναλάβει το βαρύ καθήκον να γεμίσει μόνη της τη σκηνή, η εμφάνιση της κρίνεται ως πετυχημένη καθώς οι δυναμικές ερμηνείες της κατάφεραν να τραβήξουν και να κρατήσουν την προσοχή του κοινού. Μπορεί να υπήρχαν κάποιες τεχνικές αδυναμίες, μπορεί ο ήχος σε ένα-δύο σημεία στιγμιαία να δυνάμωσε απότομα με αποτέλεσμα να κάνει αρκετούς να ανησυχήσουν για την υγεία των τυμπάνων τους, όμως ο κόσμος συνολικά φάνηκε να περνάει καλά και ανταποκρίθηκε με ζεστά χειροκροτήματα κι επευφημίες στην εμφάνιση της που άνοιξε τον δρόμο για τους Algiers.

Colorgraphs - Σήλια Τσιούφη

Ακολουθώντας την, όπως φαίνεται, πάγια τακτική τους να στήνουν μόνοι τους τον εξοπλισμό τους, οι Αμερικανοί εμφανίστηκαν στη σκηνή και αφού βεβαιώθηκαν ότι όλα είναι έτοιμα ξεκίνησαν τη συναυλία με το "Death March" από τον δεύτερο δίσκο τους, "The Underside Of Power", ο οποίος κυκλοφόρησε το 2017. Με καλύτερο ήχο από πέρυσι και με τους πειραματισμούς και τα τζαμαρίσματα επί σκηνής να έχουν κάπως περιοριστεί, οι Algiers φάνηκαν πιο δεμένοι, πατώντας πιο γερά πάνω στη σκηνή κι έχοντας τελειοποιήσει την απόδοση των κομματιών τους.

Algiers

Και φυσικά, πέρα από τη μουσική απόδοση, οι Algiers απέδειξαν ότι παραμένουν εκρηκτικοί επί σκηνής. Ο Franklin James Fisher εξάλλου είτε παίζει κιθάρα και πιάνο, είτε τραγουδάει, είτε χορεύει, είτε σέρνεται στα πατώματα, είναι αδιαμφισβήτητα ένας πολύ ταλαντούχος performer. Παράλληλα, ο Lee Tesche στην κιθάρα και ο μπασίστας Ryan Mahan έδωσαν τον καλύτερο τους εαυτό, μεταδίδοντας το κέφι τους στο κοινό.

Algiers

Τα "The Underside Of Power", "The Cycle The Spiral Time To Go Down Slowly" και το "Irony. Utility. Pretext." αποτέλεσαν κάποια από τα highlights της εμφάνισης τους η οποία συνεχίστηκε με ένα καινούργιο τραγούδι στο οποίο ο Fisher ζήτησε τη συμμετοχή του κοινού το οποίο ανταποκρίθηκε ενθουσιωδώς. Και κάπως έτσι, ο τραγουδιστής βρέθηκε μέσα στο κοινό και τραγούδησε μαζί του σε μια από τις πιο όμορφες στιγμές της βραδιάς. Για το encore το συγκρότημα μας κράτησε το "Remains" που άνοιγε τον πρώτο, ομώνυμο, δίσκο τους του 2015 καθώς κι ένα ακόμη καινούργιο τραγούδι. Κάπου εκεί όμως κάποια προβλήματα με τον ήχο τους ανάγκασαν να σταματήσουν και να ξεκινήσουν το κομμάτι από την αρχή καλώντας τον κόσμο να εκδηλώσει την αγάπη του για τον σπουδαίο ντράμερ Matt Tong ο οποίος ξεκίνησε την καριέρα του από τους Bloc Party και τα τελευταία τέσσερα χρόνια έχει ενσωματωθεί στο δυναμικό των Algiers.

Algiers

Το συγκρότημα συνέχισε με φασαριόζικη punk διάθεση που κορυφώθηκε στο τελευταίο τραγούδι της βραδιάς. Έτσι, το "Black Eunuch" άγγιξε τα όρια της σαμανικής τελετουργίας καθώς οι μουσικοί ξεχύθηκαν σε μια ντελιριακή εκτέλεση, ξεφεύγοντας λίγο από τον επαγγελματισμό που τους διακατείχε όλη τη βραδιά και φλερτάροντας με τον γνήσιο θόρυβο.

Ναι, ο ήχος σε σημεία είχε κάποια μικρά θέματα. Ναι, ο εξαερισμός άργησε να κάνει την εμφάνιση του. Ναι, το συγκρότημα σε κάποιες φάσεις έδειξε να χάνεται μέσα στη μουσική του δημιουργώντας μια σχετική αμηχανία στο κοινό. Όχι, τίποτα από όλα αυτά δεν μειώνει στο ελάχιστο ότι οι Algiers μας χάρισαν μια ξεχωριστή βραδιά κι απέδειξαν ότι αποτελούν ένα συγκρότημα που ήρθε για να μείνει και που σίγουρα θα συνεχίσει να μας απασχολεί στο μέλλον.

Και του χρόνου!

Φωτογραφίες: Πάνος Μούρτζης

SETLIST

Death March
Cry Of The Martyrs
Walk Like a Panther
Claudette
Cleveland
The Underside of Power
Blood
The Cycle / The Spiral: Time to Go Down Slowly
Games
Irony. Utility. Pretext.
Mod Sax (Νέο Κομμάτι)
But She Was Not Flying

Encore:

Remains
Nina
Black Eunuch

  • SHARE
  • TWEET