«Στο Φαλιμέντο Του Κόσμου» @ Σταυρός Του Νότου, 09/02/17

Εσείς, ακούτε κροκ;

Από την Κατερίνα Μυτιληναίου, 15/02/2017 @ 13:05

Φέτος, ανεβαίνει στον Σταυρό Του Νότου (άλλη) μια παράσταση βασισμένη στα κείμενα και τα τραγούδια του Νικόλα Άσιμου, με τίτλο «Στο Φαλιμέντο Του Κόσμου».

Δεν σας κρύβω ότι η επιφυλακτικότητα είναι το κύριο αντανακλαστικό μου απέναντι σε παρόμοια εγχειρήματα που σχετίζονται με την ιδιαίτερη, sui generis προσωπικότητα του Άσιμου, η οποία και αποτελεί μια συναισθηματική αχίλλειο πτέρνα μου, αλλά οι συμμετοχές του Βαγγέλη του Καζαντζή και του Διονύση Μακρή (κοντραμπάσο - τον ξέρεις από τη συνεργασία του με τον Μπάμπη Παπαδόπουλο) στο όλο εγχείρημα με έπεισαν τελικά να ακολουθήσω τις Σειρήνες -για πρώτη φορά- και να βρεθώ βράδυ Πέμπτης στην προσφιλή γωνιά της Φραντζή.

Στο φαλιμέντο του κόσμου

Η ποιότητα του μουσικού μέρους της παράστασης ήταν κατ' εμέ, λοιπόν, εξασφαλισμένη κι αυτό είναι εξ αρχής ένα μεγάλο συν, αλλά ομολογώ πως η συμμετοχή του Λεωνίδα Κακούρη «στον ρόλο του Έτσι», όπως και παρουσιάζεται στα δελτία τύπου και τα μουσικά νέα, με «τρομοκράτησε».

Εν τούτοις, εκεί έμελλε να κρύβεται και η μεγαλύτερη (για μένα, πάντα) έκπληξη της βραδιάς. Ο Κακούρης έχει δουλέψει πολύ και καλά τα κείμενα -απομαγνητοφωνημένα και μη- του Άσιμου και έχει επενδύσει προσωπικά στον ρόλο. Δεν αρκείται στο παρόμοιο σουλούπι, αλλά προσπαθεί ειλικρινά να αποδώσει -και το καταφέρνει εξαιρετικά- την αύρα του Αγίου των Εξαρχείων, κάνοντας το αποτέλεσμα συνολικά συγκλονιστικό.

Στο φαλιμέντο του κόσμου

Συγκλονιστικό και πολύτιμο, φαντάζομαι, τόσο για μας με μνήμες από το Κλεινόν Άστυ μετά τον Μάρτη του '88, όσο και για τους μεγαλύτερους που βρέθηκαν ανάμεσα στο κοινό και πιθανότατα έχουν δει από κοντά ζώσα τη φιγούρα του Άσιμου στην πλατεία ή στη σκηνή του Κυττάρου.

Μέσω του πρωταγωνιστή, μιλήσαμε με τον Άσιμο για το αγαπημένο του κροκ, τον τετραγωνισμό του κύκλου, την τιμή μιας καρακάξας, το βαρέλι με την κοινωνική σκορδαλιά, την συνήθεια, το θείο δράμα, τον έρωτα και τον άνθρωπο.

Στο φαλιμέντο του κόσμου

Το πιο κατευναστικό, όμως, απ' όλα ήταν ότι είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε πολλά από τα υπέροχα τραγούδια του Νικόλα, όχι μόνο όσα μπλέκονται - είτε εθιμοτυπικά, είτε εν είδει ψευτομαγκιάς ή ό,τι άλλο- σε ξένα setlist, όλα σε ευφυείς και σεμνές εκτελέσεις. Χωρίς διάθεση να παρέμβουν δραστικά στο κυρίως σώμα, οι μουσικοί στάθηκαν με συναίσθηση, σεβασμό και αγάπη απέναντι στο υλικό που πήραν στα χέρια τους, αλλά και το μήνυμά του.

Παρένθεση κοινωνικού σχολιασμού: Σε πολλά τραγούδια, νεαρές αναρωτιόνταν με αφέλεια «Μα καλά, αυτό είναι του Άσιμου;!». Παλιότερα ίσως να μόρφαζα επιτιμητικά -η απολυτότητα της νεότητας, ένεκα- πλέον, όμως, θεωρώ αυτού του είδους τα σχόλια δείγματα του πόσο βαθιά έχει πιθανώς διεισδύσει η μουσική του Άσιμου στη λαϊκή κουλτούρα και με ευχαριστούν. Κι από την άλλη, υπήρξε και εικοσάρης που καθόταν πρώτο τραπέζι, τραγουδούσε, φώναζε, συμμετείχε τόσο ενεργά, ο οποίος με τη λήξη της παράστασης έβαλε κάτι κλάματα τόσο γοερά που οι επίσης εικοσάρηδες φίλοι του δεν μπορούσαν να τον κάνουν καλά.

Στο φαλιμέντο του κόσμου

Αυτή η συναισθηματική φόρτιση είναι πρωτίστως επιτυχία του ίδιου του Άσιμου και της αυθεντικότητας του έργου του και δευτερευόντως της παράστασης, που βγήκε στη σκηνή ολοκληρωμένη, απλή, συνεκτική και απροσποίητη χάρη στο μεράκι των συντελεστών της.

Τα ξαναλέμε την ερχόμενη Πέμπτη!

 

Φωτογραφίες: Κατερίνα Καπετάνη

SETLIST

Ο Μπουμπούνας
Γιουσουρούμ
Πιάστηκα Σκοινί Κορδόνι (Βαρέλι)
Πολεμάτε Κοιμισμένα
Ο Σάλιαγκας
Στο Φαλημέντο Του Κόσμου
Αγαπάω Κι Αδιαφορώ
Λίνα
Ουλαλούμ
Το Παπάκι
Πας Φιρί Φιρί
Άμα Σε Λέγαν Βάσω
Δωμάτιο Στο Άμστερνταμ
Πάλι Στην Ξεφτίλα
Ειμαστέ Τρομοκράτες
Παράτα Τα
Εγώ Με Τις Ιδέες Μου
Δε Πα Να Μας Χτυπάν
Φανάρι Του Διογένη
Venceremos
Μπαταρία
Βαρέθηκα
Μπαγάσας
  • SHARE
  • TWEET