King Gizzard: «Ο Stu είναι ο καπετάνιος και όποιος επιθυμεί γίνεται ύπαρχος»

Τρεις συναυλίες έχουν δώσει μέχρι στιγμής τα αυστραλιανά οπλοπολυβόλα (είκοσι πέντε δίσκοι σε περίπου δώδεκα χρόνια) στην Αθήνα, κανένα εισιτήριο δεν έχει μείνει μέχρι στιγμής απούλητο (ναι, έχουν κάνει τρία sold out εδώ ως σήμερα). Την πρώτη φορά τους γνωρίσαμε στο Fuzz, τη δεύτερη και την τρίτη τους απολαύσαμε στο Gagarin σε ένα διήμερο όπου εμφανίστηκαν χωρίς τον πάσχοντα από κορονοϊό drummer τους. Όλες τους οι εμφανίσεις μας έχουν δημιουργήσει μόνο ευχάριστες αναμνήσεις.

Το ίδιο αναμένουμε να συμβεί και τώρα, με τους King Gizzard & The Lizard Wizard να έχουν κανονίσει ένα φιλόδοξο τριήμερο στο αμφιθέατρο του Λυκαβηττού. Η European Residency Tour 2025 πέρασε ήδη από Λισαβώνα και Βαρκελώνη, πάει Βίλνιους, έρχεται Αθήνα και κλείνει στο Πλόβντιβ. Τρεις μέρες στο κάθε μέρος. Διαφορετικό setlist κάθε βραδιά, πολλά κιλά ιδρώτα πάνω και κάτω από τη σκηνή, μικροτονικά κουρδίσματα, ιπτάμενοι κροκόδειλοι και πολλά άλλα περιλαμβάνονται σε αυτά που περιμένουμε να απολαύσουν όλοι οι θεατές αλλά κι εμείς.

Εν όψει αυτών των συναυλιών αλλά και του νέου δίσκου με τίτλο “Phantom Island” που πρόκειται να κυκλοφορήσει στις 5 Ιουνίου, είχαμε την ευκαιρία να συντονιστούμε χρονικά σε ώρα Αυστραλίας και να συνομιλήσουμε με τον Ambrose Kenny-Smith, τον πληκτρά του συγκροτήματος. Μάθαμε ενδιαφέροντα πράγματα και σας τα παραθέτουμε σχεδόν αυτούσια – έχουν αφαιρεθεί οι ιδιαίτερες προφορές!

Γεια σου Ambrose, με ακούς;

Ναι, σε ακούω. Γεια σου, τι κάνεις;

Μια χαρά. Ονομάζομαι Παντελής, σε καλώ εκ μέρους του rocking.gr και θα ήθελα να σε ευχαριστήσω για αυτή τη συζήτηση. Θα ήθελες να σε φωνάζω Ambrose ή Amby;

Eγώ ευχαριστώ, σας ευχαριστώ όλους. Μπορείς να με φωνάζεις όπως θέλεις, και τα δύο είναι καλά.

Μιας και έχετε νέο δίσκο σύντομα και θα μας επισκεφτείτε στις αρχές Ιουνίου για τρεις συναυλίες, έχω μερικές ερωτήσεις για σένα.

Ναι, ναι, ρίξε. Ας το κάνουμε.

Ξέρουμε ότι ο νέος δίσκος με τίτλο “Phantom Island” θα βγει σε περίπου δυο βδομάδες. Μας έχετε δώσει δύο κομμάτια μέχρι τώρα Το ομώνυμο κομμάτι έχει πολλά πλήκτρα και το «Deadstick» έχει πολλά πνευστά. Και τα δύο φαίνονται πολύ ελπιδοφόρα στα αυτιά μου. Τι άλλο πρέπει να περιμένουμε; Θα μπορούσες να μας πεις δυο λόγια για το νέο δίσκο;

Λοιπόν ναι, έχουμε βγάλει το ομώνυμο κομμάτι, το “Phantom Island” και το “Deadstick”. Αυτός είναι ένας από τους πιο αγαπημένους μου δίσκους που έχουμε κάνει, σίγουρα. Είναι ένα διασκεδαστικό άκουσμα. Η ιστορία λέει ότι γράψαμε περίπου 20 τραγούδια όταν κάναμε το «Flight b741». Εκείνη την εποχή είχαμε ένα σωρό τραγούδια και θα κάναμε έναν διπλό δίσκο. Όμως, καθώς τα τραγούδια άρχισαν να διαμορφώνονται και γράφαμε στίχους και ηχογραφούσαμε κάποια overdubs, μας πλησίασε κάποιος και μας έριξε την ιδέα να κάνουμε ένα live με ορχήστρα στις ΗΠΑ.

Μόνο ένα σόου;

Δεν είμαι σίγουρος, ήταν απλά μια ιδέα. Δεν ξέρω αν ήταν μία ή περισσότερες συναυλίες σε εκείνο το σημείο. Αλλά μετά σκέφτηκα κάπως έτσι: «Ωραία, έχουμε αυτά τα 20 τραγούδια» και τα μάζεψα όλα μαζί, τα κοίταξα όλα και σκέφτηκα ότι κάποια συγκεκριμένα τραγούδια θα ήταν ωραία με μια ορχήστρα. Μετά ο Stu τα ξανακοίταξε και τα ανακάτεψε λίγο και έτσι καταλήξαμε στους δύο δίσκους. Έτσι, προχωρήσαμε και ολοκληρώσαμε το “Flight b741” και ακολουθήσαμε αυτή την γκαραζιάρικη, blues rock διαδρομή στην οποία κατέληξε, αφήνοντας τα υπόλοιπα στην άκρη για μια βροχερή μέρα. Ο Stu βρήκε έναν φίλο του μαέστρο, τον Chad, ο οποίος ήταν πρόθυμος να δουλέψει στο project μαζί μας και το πήρε πάνω του και έγραψε ένα σωρό ενορχηστρώσεις. Στη συνέχεια πήγε και ηχογράφησε με ένα σωρό διαφορετικούς παίκτες και ήμασταν αρκετά τυχεροί ώστε να συμμετάσχουμε σε κάποια από αυτά τα sessions. Στη συνέχεια, η διαδικασία μίξης ήταν λίγο μεγαλύτερη σε διάρκεια από το κανονικό, όπως μπορείτε να φανταστείτε. Αλλά ναι, ο δίσκος στο σύνολό του είναι πολύ ωραίος, έχει ροή και κατά κάποιον τρόπο σε ταξιδεύει σε όλο του το μήκος. Ανυπομονώ να τον ακούσουν όλοι.

Και έχει κάτι καινούργιο, για άλλη μια φορά, καθώς συνεργάζεστε με ορχήστρα.

Ναι, ναι, ναι. Εκεί που νομίζεις ότι έχουμε ξεμείνει από ιδέες, με κάποιο τρόπο βρίσκουμε κάτι.

Δεν νομίζω ότι υπάρχει κανείς που να πιστεύει ότι θα ξεμείνετε ποτέ από ιδέες!

Ίσως ακούσια! Αυτός είναι πιθανώς ο λόγος που ο ρυθμός με τον οποίο έρχονται οι δίσκοι μας έχει επιβραδυνθεί λίγο. Αυτό οφείλεται σε πολλά διαφορετικά πράγματα που συμβαίνουν στη ζωή μας όλα αυτά τα χρόνια. Πράγματα της ηλικίας μας. Έχουμε επιβραδύνει ελαφρώς. Αλλά είμαστε έτοιμοι να ξεκινήσουμε μια πολύ γεμάτη χρονιά περιοδείας και ήμασταν πολύ απασχολημένοι στο στούντιο τους τελευταίους μήνες.

Ο Stu είναι ο καπετάνιος του πλοίου και όποιος θέλει, μπορεί να είναι ο πρώτος ύπαρχος.

Βάσει του setlist.fm, φαίνεται ότι δεν έχετε παίξει ζωντανά εδώ και περίπου 6 μήνες. Δεν είναι πολύς καιρός για τους King Gizzard and the Lizard Wizard;

Κάναμε ένα διάλειμμα της τάξης των έξι μηνών και πέρασε τόσο γρήγορα. Πραγματικά γρήγορα. Ήμουν στο στούντιο σχεδόν κάθε μέρα της εβδομάδας, είτε για ηχογραφήσεις, είτε απλά για διάφορα μαστορέματα και πειράγματα.

...πρόβες...

Ναι, πρόβες και πολλά άλλα πράγματα. Τελευταία παίζουμε με πολλά modular Eurorack synths. Όλοι μας έχουμε μπει πολύ βαθιά σε αυτόν τον κόσμο και μας απορροφά πολύ από το χρόνο μας αυτή τη στιγμή, όπως επίσης και το να ετοιμαζόμαστε να φύγουμε για περιοδεία σε λιγότερο από δύο εβδομάδες από τώρα. Περίπου μια εβδομάδα και λίγες μέρες. Οπότε όλα αυτά κύλισαν πολύ γρήγορα.

Είπατε ότι περάσατε πολύ χρόνο στο στούντιο και όταν αυτή η μπάντα περνάει πολύ χρόνο στο στούντιο... Εκτός από το «Phantom Island», υπάρχουν άλλοι νέοι δίσκοι στα σκαριά ή ήδη έτοιμοι;

Μπα... Πάντα υπάρχουν πράγματα στα σκαριά, σίγουρα, υπάρχουν ένα σωρό πράγματα. Αυτόν τον καιρό κάποιοι από εμάς ασχολούμασταν αρκετά έντονα με τον επόμενο δίσκο και σε κάποιους είχαν προκύψει μερικά πράγματα στη ζωή τους. Οπότε τα νέα πράγματα έχουν μείνει λίγο στην άκρη καθώς αρχίσαμε να ετοιμαζόμαστε για περιοδεία. Αρχίσαμε να ξανασκεφτόμαστε λίγο τα πράγματα, γιατί ένα από τα τελευταία projects θα ήταν κάπως βασισμένο στα synths, αλλά πλέον δεν είμαι σίγουρος... Έχουμε χαθεί αρκετά στο όλο θέμα με τα synths, γιατί είναι εύκολο να αποσπαστείς σε έναν τέτοιο στόχο.

Είστε μια πολυμελής μπάντα. Πώς λειτουργεί αυτό κατά τη διάρκεια της διαδικασίας σύνθεσης και ηχογράφησης για το νέο υλικό στο στούντιο; Έχει ο καθένας από εσάς έναν ρόλο; Εννοώ, συγκεκριμένα καθήκοντα ή ευθύνες;

Κατά κάποιο τρόπο διαφέρει σε κάθε project. Νομίζω ότι με τα χρόνια έχουμε γίνει όλοι πολύ πιο συνεργάσιμοι μεταξύ μας. Οι τελευταίοι δίσκοι ήταν αποτέλεσμα αυτού, με όλους μας είτε να γράφουμε πολλούς στίχους όλοι μαζί είτε απλά να δουλεύουμε με όποιον είναι κοντά μας όταν ξεκινούσαμε τις αρχικές ηχογραφήσεις των βασικών tracks. Οι πόρτες είναι πάντα ανοιχτές, οπότε κάθε φορά έχει να κάνει με το ποιος έχει αρκετό χρόνο για να συμβαδίσει με τους ρυθμούς του τρένου των King Gizzard, λίγο πολύ.

Άρα, ίσως κάποιος συμβάλλει περισσότερο σε έναν δίσκο, άλλος συμβάλλει περισσότερο στον επόμενο, κ.λπ.

Ναι, δεν είναι ποτέ κάτι καθορισμένο. Απλά όποιος θέλει να συμμετέχει, μπορεί να συμμετέχει και μπορεί να κάνει όσα πολλά ή όσα λίγα θέλει. Είναι στο χέρι του καθενός. Ο Stu είναι ο καπετάνιος του πλοίου και όποιος θέλει, μπορεί να είναι ο πρώτος ύπαρχος.

Γνωρίζεστε από πολύ μικρή ηλικία. Πιστεύεις ότι αυτό έπαιξε ρόλο στο να καταφέρετε να διατηρήσετε αυτό που φαίνεται να είναι μια καλή σχέση μεταξύ σας;

Ναι, σίγουρα. Στο τέλος αυτού του έτους θα συμπληρωθούν 15 χρόνια από τότε που μπήκα στο συγκρότημα και κατέστρεψα τις εξετάσεις μου στο λύκειο. (σ.σ. γελάμε) Τα πάμε εξαιρετικά καλά, είμαστε όλοι πολύ δεμένοι. Προφανώς περνάμε πολύ χρόνο μαζί εντός και εκτός δρόμου. Έχει περάσει αρκετός καιρός που το κάνουμε αυτό μαζί και είναι απλά ο κανόνας, είναι απλά η καθημερινή ρουτίνα για εμάς. Πάντα τσιμπάμε τους εαυτούς μας που το κάνουμε για να ζούμε. Και νομίζω ότι αυτό είναι που μας ωθεί να συνεχίσουμε να το κάνουμε και να βρισκόμαστε ο ένας γύρω από τον άλλον για να κάνουμε πράγματα να συμβούν, για να δουλέψουν τα πράγματα. Είμαστε κάτι σαν μια πολύπλευρη μηχανή, και όλοι είναι πολύ υπομονετικοί. Όλοι δουλεύουμε καλά και μας αρέσει να βοηθάμε ο ένας τον άλλον, αν ένα άτομο υστερεί σε έναν τομέα περισσότερο από τους άλλους ή οτιδήποτε άλλο. Είναι μια ωραία κατάσταση αδελφοσύνης και προσέχουμε ο ένας τον άλλον.

Η αφοσίωση που έχουν οι άνθρωποι δεν παύει ποτέ να με εκπλήσσει.

Έχετε κυκλοφορήσει μερικούς δίσκους με μικροτονικά κουρδίσματα στα όργανά σας. Αυτά τα κουρδίσματα έχουν να κάνουν και με τα πλήκτρα ή μόνο με τις κιθάρες;

Έχουν να κάνουν και με τα πλήκτρα. Τα περισσότερα από τα τραγούδια όπως το «Flying Microtonal Banana» και άλλα τέτοια ήταν κατά κάποιο τρόπο μια κατάσταση με μόνο δύο νότες ηχογραφημένες, μισή δίεση ή μισή ύφεση. Γι' αυτό παίζω το Nord (σ.σ. Electro 5D, σουηδικά πλήκτρα) για αρκετό καιρό, εδώ και χρόνια. Ακόμα και όταν πρωτοβγήκε, ήταν το πιο λειτουργικό και πρακτικό πληκτρολόγιο για να χρησιμοποιείς για να κουρδίζεις ώστε να παίζεις microtonal, οπότε ήταν πολύ πιο εύκολο. Πολλά από τα όργανα, όπως το πιάνο άλλα πράγματα που χρησιμοποιούμε ακόμα και σήμερα είναι από πολύ παλιά, από όταν ξεκινήσαμε και τα έχουμε συνηθίσει κατά κάποιο τρόπο. Και νομίζω ότι έχω γίνει επίσης πολύ τεμπέλης για να φτιάξω νέους ήχους (σ.σ. γέλια), πολλά από αυτά είναι ηχογραφημένα από πολύ παλιά. Προφανώς από τότε κάναμε έναν τόνο τραγούδια και έχω πολλούς άλλους ήχους που είναι ηχογραφημένοι σε διαφορετικά κουρδίσματα και με διαφορετικά πλήκτρα. Εξαρτάται από το τι είναι και τι χρειάζεται το κάθε κομμάτι, αλλά όλα είναι ουσιαστικά μόνο samples και μετά οι νότες κουρδισμένες, μισή δίεση, μισή ύφεση.

Είναι εύκολο να παρεμβάλετε αυτά τα τραγούδια στο live set σας;

Αν έχουν τις κιθάρες έτοιμες, τότε ναι, αισθάνομαι ότι πιθανότατα θα μπορούσαμε να παίξουμε οποιοδήποτε τραγούδι από αυτά. Τα παιδιά εξακολουθούν να συνδυάζουν τα μικροτονικά τραγούδια με τα τραγούδια με κανονικό κούρδισμα, προφανώς. Όταν όμως παίζουμε ακουστικά, όπως κάναμε πρόσφατα, υπάρχει ένας λίγο διαφορετικός τρόπος προσέγγισης για μένα. Πρέπει να παίζω πεντατονικές και άλλα πράγματα για να αποφύγω αυτές τις λίγες μικροτονικές νότες στο πιάνο.

Δεδομένου του γεγονότος ότι έχετε ήδη κυκλοφορήσει περισσότερους από 25 δίσκους, πόσα τραγούδια κάνετε πρόβα όταν έρχεται η ώρα να βγείτε σε περιοδεία και πώς αποφασίζετε για το setlist κάθε βραδιάς;

Για να είμαι ειλικρινής, πέρασα εφιαλτικά στις πρόβες αυτές τις μέρες. Υπάρχουν τόσα πολλά τραγούδια που είναι πάρα πολύ δύσκολο να τα δούμε πραγματικά όλα. Πρέπει να δούμε πολλά, επειδή αλλάζουμε τραγούδια κάθε βράδυ. Αισθάνομαι ότι αυτές τις μέρες που κάνουμε πρόβες, απλά σιγουρευόμαστε ότι τα πράγματα λειτουργούν ακόμα, γιατί πάντα αλλάζουμε πετάλια, προσθέτουμε διαφορετικά πράγματα, χρησιμοποιούμε νέα ή διαφορετικά πλήκτρα και κιθάρες όλη την ώρα. Μου αρέσει να παίζω το metal υλικό και τα τραγούδια του “PetroDragonic Apocalypse”, αυτά είναι τα πιο αγαπημένα μου. Επειδή είναι τα πιο δύσκολα στο ρεπερτόριο αυτή τη στιγμή και πρέπει να είναι τόσο σφιχτά, προφανώς, είναι πολύ καλό ζέσταμα για τον Cavs και υποθέτω και για όλα τα παιδιά. Οπότε κάπως αγγίξαμε τη βάση σε μερικά από αυτά. Στη συνέχεια, για τα υπόλοιπα, έχουμε ένα έγγραφο Google Sheets όπου μπορούμε να δούμε όλα τα τραγούδια που έχουμε παίξει ποτέ ζωντανά. Και όσο περίεργο κι αν ακούγεται, είναι κάπως πιο καθησυχαστικό, χαλαρωτικό να τα βλέπεις όλα και να απεικονίζουμε τι κάνουμε σε κάθε τραγούδι ή πώς το παίζουμε. Δεν είναι πολύ τρελό πια. Εντάξει, κανονικά είναι, αλλά το μυαλό μας είναι επίσης ευρύ. Αυτές τις μέρες πραγματικά μόνο διαλέγω τραγούδια. Δεν υπάρχει λόγος να προσπαθώ να μάθω άλλα τραγούδια.

Έχεις γυρίσει όλο τον κόσμο με το συγκρότημα. Έχεις κάποιο αγαπημένο μέρος ή χώρα; Για παράδειγμα, έχω παρακολουθήσει βίντεο που παίζετε στο Red Rocks Amphitheater ή στο Gorge στις ΗΠΑ και φαίνονται να είναι φανταστικά.

Δεν θέλω να ακουστώ προκατειλημμένος, αλλά αγαπώ πραγματικά την Ελλάδα. Μας αρέσει να παίζουμε εκεί και μου αρέσει πολύ η Αθήνα. Νομίζω ότι έχουμε λίγες μέρες ρεπό πριν παίξουμε τις συναυλίες τώρα και θα προσπαθήσω να πάω σε κάποιο νησί ή να κάνω κάτι άλλο. Μου αρέσει πολύ εκεί αυτή τη στιγμή. Εκτός από αυτό, ότι κάνουμε στην Αμερική είναι φοβερό και το Red Rocks είναι πάντα μια άρρωστη στιγμή. Γίνεται επίσης λίγο σαν... Ξέχασα τη λέξη, νομίζω vertigo. Όταν κοιτάς ψηλά, ο κόσμος ανυψώνεται τόσο απότομα που είναι σαν να ανυψώνεσαι κι εσύ πάνω από τον βράχο. Μου αρέσει αυτό το αμφιθέατρο, είναι αρκετά άγριο.

Το έχω δει μόνο σε φωτογραφίες και βίντεο, αλλά πρέπει να είναι ξεχωριστό.

Δεν μπορείς να κοιτάξεις προς τα πίσω για πολλή ώρα. Στην πραγματικότητα ζαλίζεσαι, επειδή είναι τόσο απότομο. Λοιπόν, όλα τα αμερικανικά πράγματα είναι υπέροχα και κάθε φορά που επιστρέφουμε, μας περιποιούνται πάντα καλά. Πήγαμε πρόσφατα και στο Forest Hills στη Νέα Υόρκη και περάσαμε υπέροχα. Είναι κάπως δύσκολο να διαλέξω ένα. Ανυπομονώ για αυτή την European residency περιοδεία που θα κάνουμε τώρα, υπάρχουν αρκετοί χώροι που φαίνονται πολύ ωραίοι, οπότε οι εντυπώσεις μου θα έχουν πιθανότατα αλλάξει μέχρι το τέλος αυτής της περιοδείας.

Είναι ωραίο να έχεις λίγο χώρο, να μπορείς να αποσυνδεθείς για λίγο.

Θα σας αρέσει ο χώρος μας, είναι στην κορυφή ενός λόφου. Θα είναι και 3 βραδιές, πιστεύω ότι θα παίξετε διαφορετικά τραγούδια, έχω υψηλές προσδοκίες – και δεν είμαι ο μόνος.

Φοβερό. Έχω ακούσει τόσο καλά πράγματα για αυτόν τον χώρο.

Ανέφερες ότι θα προσπαθήσεις να πας σε κάποιο νησί. Την προηγούμενη φορά που ήσασταν εδώ, πήγατε επίσης σε ένα νησί και γυρίσατε το video του "Ice V". Πώς σας ήρθε αυτή η ιδέα; Έχετε κάποια ιδιαίτερη ιστορία να μοιραστείτε σχετικά με τα γυρίσματα αυτού του video;

Ναι, αυτό το video...

Ήταν ένα ωραίο τραγούδι με φανταστική καλοκαιρινή ατμόσφαιρα.

Ναι, ναι, ναι. Δούλεψε τέλεια. Ήταν πολύ αστείο. Είχαμε κανονίσει με τον φίλο μας Danny Cohen να πετάξει για να φιλμάρει την περιοδεία και μετά ο Stu αρρώστησε όταν ήμασταν στην Κροατία και έπρεπε να γυρίσει σπίτι. Ήμασταν στο αεροδρόμιο και μιλούσαμε για όλα όσα μόλις είχαμε συμφωνήσει να κανονίσουμε και τότε σκέφτηκα «ωχ, όχι, ο Danny είναι σε πτήση από την Αυστραλία για να μας συναντήσει στον επόμενο σταθμό». Το είχαμε όλοι ξεχάσει για ένα λεπτό, με τα τόσα πολλά πράγματα που συνέβαιναν ταυτόχρονα. Τότε είπαμε, «Λοιπόν, τι κάνουμε;» Ο Stu αγχώνεται για 100 άλλα πράγματα οπότε πήγα στον Cook και τον Joey και τους είπα, «ο Danny πετάει για να έρθει πολύ σύντομα και εσείς οι δύο πρέπει να μείνετε μαζί του». Ήξερα ότι οι δυο είχαν ήδη κανονίσει να είναι μαζί, ενώ όλοι οι άλλοι θα χωριζόμασταν και θα κάναμε διαφορετικά πράγματα, οπότε τους παρακάλεσα να εξυπηρετήσουν την κατάσταση. Αυτό έγινε την τελευταία στιγμή. Έτσι, ο Joey και ο Cook πήγαν να γυρίσουν το video clip με τον Danny, ο οποίος ερχόταν γι’ αυτή τη δουλειά. Ο Danny ήρθε, έφτασαν όλοι στην Ελλάδα και τότε αποφάσισε ότι θα ήταν πιο εύκολο να επικεντρωθεί σε ένα άτομο. Ο Cook λοιπόν ήταν στην Ύδρα, αλλά κατέληξε να βλέπει τον Joey να χορεύει. Ο Joey έπρεπε πραγματικά να βάλει τα δυνατά του για να τα καταφέρει, οπότε του βγάζουμε το καπέλο γιατί πραγματικά μας έσωσε τη μέρα και κατέληξε υπέροχα. Είναι πραγματικά ένα αστείο, διαφορετικό είδος video clip και μια ωραία τουριστική διαφήμιση για την Ύδρα!

Ανέφερες ότι ο Stu αρρώστησε, αλλά την τελευταία φορά που ήσασταν εδώ, ήταν ο Cavs που αρρώστησε και δεν έπαιξε μαζί σας. Ήμουν και στις δύο συναυλίες, είχαν φανταστική ατμόσφαιρα, και πέρασα υπέροχα. Δεν ξέρω αν τις θυμάσαι, αλλά εγώ τις θυμάμαι πολύ καλά.

Τις θυμάμαι. Τις θυμάμαι πολύ καλά γιατί όλο αυτό ήταν πολύ αγχωτικό. Πολύ. Ήταν μια αμήχανη στιγμή. Αναρωτιόμασταν αν έπρεπε να ακυρώσουμε την περιοδεία και είπα στον Stu ότι θα μπορούσαμε να κάνουμε τις συναυλίες με ένα drum machine, νομίζοντας ότι θα άρεσε σε όλους. Η πρώτη του αντίδραση ήταν «ω, με τίποτα». Αλλά μετά είπε «χμμ, ας ρωτήσουμε τον Cavs και να δούμε πώς νιώθει γι' αυτό». Ο Cavs είπε: «προφανώς, πρέπει να κάνετε αυτές τις συναυλίες, ο κόσμος αγόρασε εισιτήρια και αν μπορείτε να το κάνετε, κάντε το». Προφανώς φοβηθήκαμε πολύ, αλλά ο κόσμος έδειχνε να το γουστάρει.

Το κοινό το λάτρεψε.

Το κοινό το λάτρεψε, ναι. Και ευτυχώς, όλοι στην Ελλάδα ήταν τόσο φιλικοί, οπότε κανείς δεν έχασε τίποτα (σ.σ. είπε “everyone kind of didn't miss a beat”, το οποίο ήταν πολύ ευρηματικό).

Θυμάμαι ότι υπήρχε ένας τύπος που είχε έναν μεγάλο πράσινο φουσκωτό κροκόδειλο και στην πρώτη και στη δεύτερη συναυλία. Μετά τη δεύτερη είχε ξεφουσκώσει λίγο, επειδή όλοι στο κοινό έπαιζαν μαζί του. Αυτό ήταν μάλλον ένα σημάδι ότι όλοι πέρασαν καλά.

Ήταν σίγουρα δύο πολύ ιδιαίτερες συναυλίες.

Πώς γίνεται να είστε τόσο χαλαροί στο να παρέχετε σε οποιονδήποτε το δικαίωμα να τυπώσει και να πουλήσει το μουσικό σας έργο σε φυσικές μορφές; Ο μόνος όρος είναι ότι πρέπει να λαμβάνετε ένα μέρος της παρτίδας για να την πουλήσετε από το κατάστημά σας – ό,τι θεωρεί δίκαιο ο εκάστοτε bootlegger. Πιστεύετε ότι αυτό σας βοηθάει; Εγώ ναι, αλλά οι περισσότεροι μουσικοί δεν είναι τόσο χαλαροί.

Προφανώς είναι κάτι που δεν κάνουν όλοι ή με το οποίο δεν συμφωνούν όλοι. Υπάρχει ένα είδος ήθους σε αυτό, καθώς φέρνει κατά κάποιο τρόπο όλους τους οπαδούς μαζί, ώστε να προσπαθήσουν να βρούνε τρόπους να είναι δημιουργικοί και καλλιτεχνικοί στον τρόπο με τον οποίο φτιάχνουν τα δικά τους προϊόντα και στέκονται γύρω γύρω. Τα αρχεία και το μοίρασμα βοηθούν την κοινότητα να ανθίσει και να αναπτυχθεί και είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να συνεχίσει να εξελίσσεται το θηρίο των Gizzard.

Έχουμε μια ωραία κατάσταση αδελφοσύνης και προσέχουμε ο ένας τον άλλον.

Είναι ένας ωραίος τρόπος για να διαδίδεται η φήμη σας από στόμα σε στόμα.

Ναι. Είναι μια ωραία ελευθερία για τους οπαδούς μας να διασκεδάζουν.

Ακούω συχνά τέτοιες ζωντανές ηχογραφήσεις και μου αρέσει όταν γίνονται διαθέσιμες, ακόμα και με πληρωμή. Μου αρέσει να ακούω ζωντανές συναυλίες, ειδικά αν κάθε συναυλία είναι διαφορετική, όπως είναι οι δικές σας συναυλίες. Οπότε πιστεύω ότι αυτό που κάνετε είναι πολύ καλό.

Ναι, νομίζω ότι είναι σπουδαίο. Έχω δει ακόμα και μερικές δισκογραφικές εταιρείες να ξεκινούν από αυτό, πράγμα το οποίο είναι υπέροχο. Και ξέρεις, ό,τι δίνεις, παίρνεις.

Η ροκ μουσική δεν είναι τόσο δημοφιλής σήμερα, όπως ήταν τις τελευταίες δεκαετίες. Εσείς είστε ένα διάσημο ροκ συγκρότημα. Πώς αισθάνεστε που είστε ένα από τα όχι και τόσο πολλά ροκ συγκροτήματα που έχουν εμφανιστεί τα τελευταία χρόνια;

Σούπερ τυχερός, αυτό είναι σίγουρο. Ακόμα δεν μπορώ να το πιστέψω. Όπως είπες, το ροκ επιστρέφει σε διαφορετικές μορφές και είναι κατά κάποιο τρόπο πάντα εκεί. Αλλά ναι, αισθάνομαι πολύ τυχερός που μπορώ να το κάνω και που ο κόσμος το απολαμβάνει ακόμα.

Σίγουρα πρέπει να είσαι ξεχωριστός για να κάνεις καριέρα ως ροκ συγκρότημα στις μέρες μας, και είστε πολύ ξεχωριστοί. Δεν είναι ότι όλοι ακούνε ροκ μουσική και γι' αυτό σας ακούνε. Κάνετε κάτι διαφορετικό και κάτι καλό.

Αυτό είναι το ζητούμενο, έτσι δεν είναι; Απλά χαίρομαι που αυτό που κάνουμε έχει απήχηση και ο κόσμος εξακολουθεί να μας ακούει.

Υπάρχει μια πολύ μεγάλη κοινότητα γύρω από το συγκρότημα. Τα μέλη της μπάντας διατηρείτε προσωπική επαφή με τους οπαδούς και πόσο κρίσιμη πιστεύετε ότι είναι αυτή η σχέση;

Βλέπουμε ορισμένους οπαδούς που έρχονται στις συναυλίες επί αρκετό καιρό ή που βρίσκονται στο κάγκελο αρκετά συχνά. Έχουμε μια φιλική σχέση προφανώς με όλους τους οπαδούς μας, αλλά είμαστε εξαιρετικά ευγνώμονες για τους σούπερ σκληροπυρηνικούς οπαδούς που έρχονται παντού και που ταξιδεύουν σε όλο τον κόσμο για να μας δούνε. Είναι συγκλονιστικό και απλά ελπίζω να συνεχίσουν να το κάνουν και να μην τους κουράζει γιατί είναι ωραίο να βλέπεις αυτά τα γνώριμα πρόσωπα.

Ένα κίνητρο, νομίζω, είναι ότι κάθε συναυλία είναι διαφορετική. Νομίζω ότι αυτό είναι κίνητρο και για εσάς. Αν ήμουν μουσικός και έπαιζα τα ίδια και τα ίδια κάθε βράδυ, θα βαριόμουν. Και αν ήμουν οπαδός μιας τέτοιας μπάντας, θα βαριόμουν επίσης. Αλλά στις συναυλίες σας υπάρχει πάντα κάτι καινούργιο και αυτό είναι ένας λόγος για κάποιον να ακολουθεί το συγκρότημα.

Ναι, είναι υπέροχο. Ακόμα και στις περιοδείες που κάνω με τα άλλα μου projects όπως οι Murlocs και πρόσφατα αυτή που έκανα με τον Gum για τον δίσκο που βγάλαμε μαζί, ήταν τρελό να βλέπω οπαδούς από διάφορα μέρη του κόσμου να ξεσηκώνονται σε αυτές τις συναυλίες. Αυτή η αφοσίωση που έχουν οι άνθρωποι δεν παύει ποτέ να με εκπλήσσει.

Είναι δύσκολο να ζεις στην Αυστραλία και να είσαι ένας μουσικός διεθνούς φήμης που πρέπει να περιοδεύει σε όλο τον κόσμο; Έχετε σκεφτεί ποτέ να μετακομίσετε κάπου πιο κεντρικά;

Ναι, πάντα μας περνούσε από το μυαλό να μετεγκατασταθούμε, αλλά νομίζω ότι έχει περάσει τόσο πολύς καιρός χωρίς να το κάνουμε που μάλλον δεν θα το κάνουμε τώρα. Αν το είχαμε κάνει, θα ήταν πολλά χρόνια πριν. Είμαστε τόσοι πολλοί και ο καθένας μας έχει τις διαφορετικές υποχρεώσεις του και διάφορα άλλα πράγματα που στο τέλος της ημέρας το πιο λογικό είναι να βρισκόμαστε όλοι εδώ στη Μελβούρνη. Μεγαλώσαμε εδώ και στις γύρω περιοχές και χρειαζόμαστε αυτή την υποστήριξη που λαμβάνουμε από τις οικογένειές μας, τους συντρόφους και τους φίλους μας όταν επιστρέφουμε στο σπίτι. Και όπως είπα, νιώθουμε όλοι πολύ κοντά ο ένας στον άλλον, όλοι έχουμε μια παρόμοια ομάδα φίλων, και νομίζω ότι είναι πολύ σημαντικό να επικοινωνούμε με αυτούς τους ανθρώπους όταν είμαστε στο σπίτι. Είναι ωραίο, είναι προσγειωτικό, μου αρέσει. Αισθάνομαι ότι αν ζούσα στις Ηνωμένες Πολιτείες, θα ήταν ίσως λίγο πιο έντονο, ίσως επειδή η δημοτικότητά μας είναι πολύ μεγαλύτερη εκεί απ' ό,τι εδώ. Αλλά είναι ωραίο να έχεις λίγο χώρο, να μπορείς να αποσυνδεθείς για λίγο.

Είμαστε ευγνώμονες για τους σκληροπυρηνικούς οπαδούς που έρχονται παντού και που ταξιδεύουν σε όλο τον κόσμο για να μας δούνε.

Τι είδους μουσική ακούς; Έχετε κάποια αγαπημένα συγκροτήματα ή καλλιτέχνες που ίσως και να σε διαμόρφωσαν ως μουσικό;

Ω, το να με διαμόρφωσαν ως μουσικό είναι ένα πολύ μεγάλο θέμα. Ακούω πολλά πράγματα, ακόμα και από τη δεκαετία του '60. Τα ακούσματά μου είναι ένα ευρύ φάσμα πραγμάτων που είναι σαν να μεγαλώνει συνεχώς. Ακούω αυστραλιανή σκηνή, ροκ του '70 και άλλα τέτοια. Ακούω επίσης πολύ hip hop, crooners και κάποια ορχηστρικά πράγματα. Οπότε, τα ακούσματα πάντα αλλάζουν, πάντα προσπαθώ να βρίσκω νέα μουσική και προσπαθώ να πηγαίνω και σε συναυλίες.

Πιστεύω ότι αυτό συμβαίνει σε όλα τα μέλη των King Gizzard. Ακούτε πολλά διαφορετικά πράγματα.

Ναι, προσπαθούμε να έχουμε ανοιχτό μυαλό και να βγάζουμε τους εαυτούς μας έξω και να ακούμε όλα τα είδη μουσικής και να την εκτιμούμε σε όλες τις διαφορετικές της μορφές.

Θα ήθελες να κλείσεις αυτή τη συζήτηση με ένα μήνυμα προς τους οπαδούς σας εδώ στην Ελλάδα; Σας περιμένουμε και με το παραπάνω!

Ω ναι, ανυπομονώ να παίξω εκεί. Ελπίζω να σας δω όλους για ένα ή δύο ποτά μετά τις συναυλίες. Θα είναι μια γλυκιά στιγμή στην Αθήνα, όπως πάντα.

Σου εύχομαι να περάσεις τέλεια και στη συναυλία και στην Αθήνα γενικότερα. Χαίρομαι πολύ που μας έδωσες την ευκαιρία για αυτή τη συζήτηση. Σε ευχαριστώ πολύ Ambrose.

Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πολύ που με προσκαλέσατε.

Οι King Gizzard & The Lizard Wizard δίνουν τρεις (!!) συναυλίες στον Λυκαβηττό στις 3, 4 και 5 Ιουνίου. Εισιτήρια εδώ.

(Οι live φωτογραφίες είναι του Maclay Heriot)