«A Beginner's Guide»: Το νέο κύμα του αμερικάνικου Psych-Rock
Μια πολύ ενεργή σκηνή που εξελίσσεται και φέρνει μπροστά στην ψυχεδέλεια τη λέξη «νέο»
Ίσως να μην το έχουμε συνειδητοποιήσει αλλά τα τελευταία χρόνια και μάλλον ειδικότερα από το δεύτερο μισό της προηγούμενης δεκαετίας, υπήρξε μια παραγωγή νεοψυχεδελικης μουσικής στην Αμερική (και τον Καναδά) που έχει όλα τα χαρακτηριστικά του να ονομαστεί Σκηνή. Πόλεις που επαναλαμβάνονται, μουσικοί που συνεργάζονται, ανεξάρτητες δισκογραφικές εταιρίες με σημαντική παραγωγή, side projects εξίσου ενδιαφέροντα με τα πυρηνικά συγκροτήματα και κυρίως μια ενιαία αντίληψη για τη μουσική, αν όχι και τον ήχο, που από τη δεκαετία του '60 κρατάει κυρίως την ελευθεριακή προσέγγιση για τη μουσική αλλά από κει και πέρα αναγνωρίζει και αποτυπώνει τις δεκαετίες που μεσολάβησαν.
Προσέξτε, στο αφιέρωμα αυτό δεν θα ασχοληθούμε ούτε με τα συγκροτήματα που ντύνονται ακόμα με εμπριμέ πουκάμισα και παίζουν σαν το Filmore East να είναι ακόμα ανοιχτό, ούτε με τους ψυχεδελικούς απογόνους των Sabbath και του Hendrix (λέγε με και stoner) ούτε όμως και με τα νεόκοπα indie ηλεκτρονικά γκρουπ που οδηγούν τη μουσική σε εντελώς άλλες κατευθύνσεις.
Ψάξτε τους παρακάτω καλλιτέχνες και τα παρακλάδια τους αλλά και κάποιους που δε χώρεσαν σε αυτό το αφιέρωμα, χαθείτε στη δισκογραφία τους και φυσικά στη μουσική τους, εξερευνήστε τις συγγένειες τους με μουσικούς από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού ή και του Ειρηνικού ακόμα και θα ανακαλύψετε ένα καλειδοσκόπιο ήχων, σύγχρονο, παραδοσιακό και διαχρονικό ταυτόχρονα. Η σειρά της παράθεσης των δίσκων είναι χρονολογική.
1. Bardo Pond - Amanita
Matador / Drunken Fish (1996)
Μπορείς να τους χαρακτηρίσεις και βετεράνους του είδους καθώς υφίστανται από το 1991, με αρκετές κασέτες και δίσκους, αλλά και συμμετοχές σε ουκ ολίγα side projects. To "Amanita" είναι η τρίτη κυκλοφορία τους (πες την και έβδομη) και ο τίτλος δεν θα μπορούσε να εκφράσει καλύτερα το μουσικό του περιεχόμενο. Περί οικογένειας μανιταριών ο λόγος, χαλαρών και ουδέποτε ξεσηκωτικών. Οι Αμερικάνοι είναι οκνηροί, jam-άρουν και παίρνουν μεγάλη διάρκεια, χρησιμοποιούν φωνητικά εδώ κι εκεί και η Isobele Sollenberger σου δίνει την εντύπωση ότι ακούγεται τόσο εκτός μέτρου, όσο και το φλάουτό της. Για τόση γοητεία μιλάμε...
Video
Check also: Τους Weird Owl, καθότι πιο συστηματικοί στις συνθέσεις αν και λιγότερο γοητευτικοί.
Γ.Ζ.
2. Dead Meadow - Feathers
Matador (2005)
Οι Dead Meadow δημιουργήθηκαν το 1998 στην Washington και αποτελούν ανακάλυψη του μπασίστα των post-hardcorers Fugazi, όσο περίεργο και αν ακούγεται. Έχουν κυκλοφορήσει επτά δίσκους και αποτελούν μία από τις πλέον τίμιες μπάντες σε αυτό που κάνουν. Η μουσική τους χαρακτηρίζεται από χαλαρές, laidback ατμόσφαιρες, συνοδευόμενες από την ένρινη, υπνωτιστική φωνή του κιθαρίστα Jason Simon. Ο Simon, εκτός του εμφανούς ταλέντου του, είναι για έναν ακόμα λόγο υπεύθυνος της επιτυχίας των Dead Meadow στις τάξεις των οπαδών της ψυχεδέλειας: Ως ανιψιός του δημιουργού της πασίγνωστης σειράς "The Wire", αποτέλεσε το μέσο για να ακουστούν τραγούδια τους σε δύο επεισόδια και να αποκτήσουν παγκόσμια φήμη. Για τις καλύτερες δουλειές τους, ισομοιράζουμε τη δισκογραφία τους και παίρνουμε τα δύο άκρα: το ντεμπούτο "Dead Meadow" και το φετινό "Warble Womb". Πριν απ’ όλα, όμως, εστιάζουμε ακριβώς στη μέση της δισκογραφίας τους, όπου βρίσκουμε το εξαιρετικό "Feathers", ένα γήινο άλμπουμ που θα ακούει χαμογελαστός ο Lou Reed, όπου κι αν βρίσκεται τώρα πια...
Video
Check also: Τους Rose Windows γιατί προλαβαίνεις ακόμα να λες στους φίλους σου ότι τους ανακάλυψες πρώτος.
Μ.Π.
3. Comets On Fire - Avatar
Sub Pop (2006)
Θορυβώδεις και αυτοσχεδιαστικοί, οργανικοί σε μεγάλο βαθμό, αλλά ταυτόχρονα groovy και προσβάσιμοι οι Comets On Fire έχουν την τύχη να διαθέτουν στις τάξεις τους δύο εξαιρετικούς μουσικούς και συνθέτες, τον Ethan Miller και τον Ben Chasney. Γνωρίζοντας που να φωνάξουν και που να είναι ήρεμοι, πότε ηλεκτρικοί και πότε, σπανιότερα, ακουστικοί, ακόμα και στον ίδιο δίσκο θα τους βρεις να κινούνται από τους Sonic Youth μέχρι τους Grateful Dead. Το "Avatar" του 2006 με δυσκολία ανακηρύσσεται το καλύτερο τους μέχρι τώρα αλλά και δυστυχώς το τελευταίο τους με τους δύο προαναφερθέντες να αφοσιώνονται στα προσωπικά τους projects, τους πιο classic rock Howlin Rain και τους εξίσου ενδιαφέροντες και πολύ περισσότερο σταθερούς Six Organs Of Admittance αντίστοιχα.
Video
Check also: Τους Six Organs Of Admittance γιατί στις ηλεκτρικές στιγμές είναι σαν Comets On Fire και στις ακουστικές ακόμα πιο υποβλητικοί.
Κ.Σ.
4. Espers - II
Drag City (2006)
Η ψυχεδελική folk δε θα μπορούσε να λείπει από τη σύγχρονη σκηνή και οι Espers την εκπροσωπούν πανάξια. Σκοτεινοί εν γένει, μελωδικοί, ίσως πιο Βρετανοί από ό,τι θα περίμενες και κάποτε αιθεριοι (ευγενική χορηγία της Meg Baird στη φωνή), παραμένουν ενορχηστρωτικά δυναμικοί. Μην πάει το μυαλό σας σε τροβαδούρους τύπου Donovan. Συνθέσεις που απλώνουν με ουσία και με μεγαλύτερη έμφαση στο acid κομμάτι παρά στη folk, οι Espers εντυπωσίασαν με την εμφάνιση τους στο στερέωμα αποκτώντας φανατικούς φίλους. Το τρίτο τους άλμπουμ, "ΙΙ" (δεύτερο με δικό τους υλικό), παραμένει η κορωνίδα τους ενώ η σιωπή τους από to 2009 και μετά έχει αφήσει ένα δυσαναπλήρωτο κενό.
Video
Check also: Τους Oakley Hall γιατί προφανώς σου αρέσει ο συνδυασμός αντρικών και γυναικείων φωνητικών σε folk βάσεις.
Κ.Σ.
5. The Black Angels - Passover
Light in the Attic (2006)
Πριν κυκλοφορήσουν το τεράστιο ντεμπούτο τους, οι Velvet Underground ταλαιπωρούσαν για μήνες τους θαμώνες κάποιου bar παίζοντας αυτοσχέδιες εκτελέσεις ενός τραγουδιού τους ονόματι "The Black Angel's Death Song"... Εμπνευσμένοι από αυτό, ιδρύθηκαν το 2004 οι Black Angels στην Μέκκα του psychedelic rock και πατρίδα του Roky Erickson, το Texas. Κατ' εμέ, πρόκειται για την ποιοτικότερη μπάντα ολόκληρης αυτής της χίππικης αναβίωσης, έχοντας κυκλοφορήσει τέσσερις άψογους δίσκους και όντας οι συν-ιδρυτές του σημαντικού Austin Psych Fest. Από το χασιματικό τους ντεμπούτο, το οποίο υπήρξε το πέρασμα από την ανυπαρξία στα πανηγυρικά χρωματιστά vibes που δημιούργησε με ήχους ο άνθρωπος, ακολούθησαν ομαλή πορεία από δίσκο σε δίσκο. Μια πορεία που γίνεται όλο και πιο εδρασμένη σε αυτόνομα τραγούδια... Πίσω στο 2006, κυκλοφόρησαν το "Passover", έναν δίσκο που λειτουργεί καλύτερα όταν ακούγεται ολόκληρος, αλλά καταφέρνουν να ξεχωρίζουν και τα εξ ων συνετέθη. Εμένα, επιτρέψτε μου να ξεχωρίσω το απίστευτο "Manipulation".
Video
Check also: Για ρίξε μια αυτιά στους Oneida κι ας ξεφεύγουν πολύ περισσότερο στο «χάσιμό» τους.
Μ.Π.
6. Psychic Ills - Dins
The Social Registry (2006)
Ο πρώτος δίσκος των Psychic Ills είναι εκείνος που τους κατέταξε ανάμεσα στα top ονόματα της neo psychedelic rock σκηνής, με την καθιέρωση να έρχεται λίγο μετά. Το "Dins" είναι κατ' αναλογία φασαριόζικο με τα υπόλοιπα της λίστας και όχι όσο χύμα ακούγεται με την πρώτη ακρόαση. Τα voice effects έχουν λόγο ύπαρξης και μάλιστα σημαντικό, οι κιθάρες διακατέχονται από το post σύνδρομο, αλλά ως εκεί και η μπάντα ισορροπεί ιδανικά μεταξύ αυτοσχεδιασμού και συγκεκριμένου μουσικού πλάνου. Μια μαστουρωμένη τελετουργία δηλαδή.
Video
Check also: Τους Dead Confederate, γιατί προσδίδουν την grunge αισθητική που ψάχνουν και δεν βρίσκουν οι Psychic Ills.
Γ.Ζ.
7. Entrance (a.k.a.The Entrance Band) - Prayer Of Death
Tee Pee (2006)
Τα ψυχεδελικά blues του αφιερώματος μας εκπροσωπούν οι Entrance, αργότερα μετονομαζόμενοι σε The Entrance Band. Στη μεταβατική περίοδο που τους πετυχαίνουμε με το "Prayer Of Death" έχουν, η καλύτερα ο άνθρωπος πίσω από το συγκρότημα, Guy Blakeslee έχει, ακόμα τα πόδια του βαθιά μέσα στα παραδοσιακά blues του Σικάγο με το λυσεργικο οξύ όμως να τρέχει πλούσιο τριγύρω. Όντας έτσι ελκυστικά μετέωροι, άλλοτε στεγνοί και απέριττοι και άλλοτε με το reverb στην κιθάρα να γεμίζει τον ήχο, αποκτούν την πολυπόθητη μυστικιστική τους αύρα. Και αν τίποτα από αυτά δεν αρκεί, μια ακρόαση του "Grim Reaper Blues" φτάνει για να σας στοιχειώσει.
Video
Check also: Τον Ty Segall γιατί υποψιάζομαι ότι σου κρυφοαρέσει και το garage ατιμούλη...
Κ.Σ.
8. Wooden Shjips - Wooden Shjips
Holy Mountain (2007)
Οι όροι psychedelic rock και acid rock ξεφύτρωσαν στο San Francisco το 1966 για να περιγράψουν την επηρεασμένη από ναρκωτικά και ψυχοτρόπες ουσίες μουσική των τότε παιδιών των λουλουδιών. Μέχρι το 1967, έστω και χωρίς διαδίκτυο, οι όροι είχαν προλάβει να διαδοθούν παντού. Στα ίδια τα χώματα του San Francisco είχαν ξεπέσει, φαίνεται, κάποιοι σπόροι, ικανοί για να σκάσουν κεφάλι οι Wooden Shjips. Ιδρύθηκαν το 2006 κοτσάροντας ένα «j» στο τραγούδι από τον ομώνυμο δίσκο των Crosby, Stills & Nash και ένα χρόνο αργότερα κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο τους και καλύτερο δίσκο τους μέχρι σήμερα. Fuzz-αριστές κιθάρες, space ατμόσφαιρες και garage επιταχύνσεις σε ένα άλμπουμ με αυταρχική προσωπικότητα που σε αναγκάζει να ίπτασαι στον jam-αριστό κόσμο του. Μετά το "Wooden Shjips" πιάνουμε και το ντεμπούτο του side-project τους, Moon Duo.
Video
Check also: Τους Moon Duo γιατί αν αποφάσισες ότι σου αρέσουν οι Wooden Shjips δεν γίνεται να μη σου αρέσουν.
Μ.Π.
9. Golden Animals - Free Your Mind And Win A Pony
Happy Parts (2008)
Ο τίτλος του δίσκου ήταν πολλά υποσχόμενος για εγκεφαλικά γαμήσια που εν τέλει δεν ήρθαν ποτέ, δικαιολόγησε όμως εν μέρει τον παράγοντα «The Doors» στην μουσική των Golden Animals. Η διπλή συμμαχία Σουηδίας και Η.Π.Α, απέφερε τους ίσως λιγότερο ψυχεδελικούς καρπούς καθότι εστίασε αρκετά στο κατά Jim Morrison ανάγνωσμα και στα 60ς blues και λιγότερο στις ψυχεδέλειες. Από την άλλη βέβαια, οι διαφορετικές μουσικές κουλτούρες της Beecroft και του Eisner θα οδηγούσαν αναπόφευκτα σε μια παράδοξη μίξη, που ορθοπόδησε παρόλη την επιτηδευμένη κουλαμάρα του τόπου της ηχογράφησης του δίσκου.
Video
Check aslo: Τους The Flying Eyes, γιατί υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να σου αρέσουν περισσότερο.
Γ.Ζ.
10. Black Mountain - In The Future
Jagjaguwar (2008)
Ναι, Καναδάς θα μου πείτε... Αλλά ελάτε τώρα, πάντα δεν λογίζουμε τις Η.Π.Α. μαζί με το ταλαντούχο ανιψάκι του βορά που έχει ιδιαίτερη έφεση στο να βγάζει φοβερά συγκροτήματα; Το Vancouver είναι γνωστό για τα απολιθώματά του, αλλά οι Black Mountain είναι οι λιγότερο δεινοσαυρικοί σε αυτήν τη λίστα, αφού προσθέτουν και σύγχρονα στοιχεία, τα οποία εντοπίζονται περισσότερο στον τελευταίο τους δίσκο, ενώ κατά την καριέρα τους έχουν υπάρξει μέχρι και opening act των Coldplay. Η μουσική τους είναι psychedelic rock στη βάση της με πολλά πλήκτρα, hard rock επιρροές και κάποιες μοντέρνες indie πινελιές, με κύριο γνώρισμα την εναλλαγή αντρικών-γυναικείων φωνητικών. Η καλύτερη κυκλοφορία τους είναι το απίστευτο "In The Future" του 2008 το οποίο περιέχει την κομματάρα ονόματι "Angels".
Video
Check also: Τους Earthless γιατί παίρνουν σημεία των Black Mountain και τα τραβάνε στο διηνεκές.
Μ.Π.
11. Assemble Head In Sunburst Sound - When Sweet Sleep Returned
Tee Pee (2009)
Οι Assemble Head In Sunburst Sound Από το San Francisco αντιπροσωπεύουν κατά μια έννοια την πιο ηλιόλουστη πλευρά της νεο-ψυχεδέλειας. Με τέσσερις δίσκους στο ενεργητικό τους, ακροβατούν ανάμεσα στην αμερικανική σχολή του Laurel Canyon, την west coast ψυχεδέλεια των 60s και το garage σε ένα μίγμα όμως που κάθε άλλο παρά vintage προκύπτει. Αν και οι οπαδοί που τους γνώρισαν στις πιο underground ημέρες των δύο πρώτων δίσκων καθώς και αυτοί που τους γνώρισαν στα πιο έτοιμα για επιτυχία τραγούδια του τελευταίου ίσως να διαφωνούν, το "When Sweet Sleep Returned" είναι το καλύτερο δείγμα τους μάλλον γιατί αποτελεί τη χρυσή τομή.
Video
Check also: Τους Citay γιατί ο Καλιφορνέζικος ήλιος έχει παρόμοιες επιπτώσεις πάνω τους, κι ας τους έχουν αγγίξει λίγο παραπάνω οι Beach Boys.
Κ.Σ.
12. Quest For Fire - Lights From Paradise
Tee Pee (2010)
Δεύτερη καναδέζικη ατασθαλία στη λίστα μας και μάλιστα ατασθαλία εις διπλούν αν αναλογιστεί κανείς ότι είχαμε συμπεριλάβει τους Quest For Fire στα check also του retro rock «10»-αριού του Rocking.gr πριν λίγο καιρό. Ωστόσο, το ψυχεδελικό rock που πρόλαβαν να μας προσφέρουν με τους δύο δίσκους άρτιας αισθητικής πριν διαλυθούν, τους καθιστά σημαντική προσθήκη στη λίστα μας. Με όνομα παρμένο από Βελγικό μυθιστόρημα του 1911 που έγινε ταινία το 1981 (και τραγούδι των Iron Maiden το 1983), εντυπωσιακά εξώφυλλα και μουσική αργόσυρτη που διακατέχεται από ηλεκτρισμένες κιθάρες και κινηματογραφικό συναίσθημα, οι Quest For Fire είναι συγκρότημα που σε κερδίζει με τη μία. Ο δεύτερος και τελικός του δίσκος είναι ένα εξαίρετο δείγμα σοβαρού σύγχρονου ψυχεδελικού rock που σπάνια θα υποπέσει σε χαριτωμενιές και αρέσκεται να δημιουργεί συννεφιασμένες υποβόσκουσες ατμόσφαιρες. Καλύτερες στιγμές του δίσκου, το πρώτο και το τελευταίο του κομμάτι...
Video
Check Also: Τους Sunburned Hand Of The Man αν σου φάνηκε ότι οι Quest For Fire παραείναι στρωτοί για τα γούστα σου.
Μ.Π.
13. Arbouretum - The Gathering
Thrill Jockey (2011)
Η λέξη κλειδί είναι μάλλον «γήινη». Αυτός είναι και ο καλύτερος τρόπος να περιγράψεις τη μουσική του Dave Heumann. Με riff-ατες, τίγκα στο fuzz κιθάρες που δεν απαρνιόνται τη folk παράδοση αλλά υπό την καθοδήγηση των Crazy Horse βρίσκουν το stoner, οι Arbouretum κατάφεραν να δώσουν μια απρόσμενη εμπορικότητα στη μουσική τους χωρίς ποτέ να απαρνηθούν τα jams. Τα δε τραγούδια τους, ακόμα και αν παιχτούν με μία ακουστική κιθάρα, απογυμνωμένα της ψυχεδελικής χροιάς τους διατηρούν τη γοητεία τους αποδεικνύοντας ότι ο Heumann είναι πραγματικά καλός συνθέτης. Το "The Gathering" αποτελεί όχι μόνο τον καλύτερο δίσκο τους αλλά και αυτόν που τους έβαλε στις λίστες των πιο mainstream περιοδικών αλλά και του Rocking.gr.
Video
Check also: Τους Pontiak γιατί πέρα του ότι είναι labelmates θα αγγίξουν την stoner-o-folk ψυχή σου εξίσου.
Κ.Σ.
14. Mmoss - Only Children
Trouble In Mind (2012)
Τίτλος, που άθελά του φέρνει στο προσκήνιο τα αίσχη που διέπραξε ένα αχαρακτήριστο ον από την Ουαλία. Πάλι καλά που οι Mmoss κατάγονται από το New Hampshire και δεν θα έχουμε παρερμηνείες. Πάλι καλά που μας τους σύστησε ο Lorenzo Woodrose και δεν θα έχουμε απώλειες. Μπορεί να είναι πιο garage από όλους της λίστας, μπορεί να έχουν πνευστά και να έχουν κυκλοφορήσει δίσκους λίγο πάνω από τον ελάχιστο αριθμό, δεν παύουν όμως να ανήκουν εδώ και να μας χαζεύουν. Όπου βρείτε γιατί αρέσουν στο αρχηγόπουλο της αντίστοιχης ευρωπαϊκής σκηνής...
Video
Check also: Τους Sisters Of Your Sunshine Vapor για λιγότερο garage και περισσότερο σκοτεινό psych.
Γ.Ζ.
15. Infinity People - In Love With The Light
Life Like, Burger, UFO Factory, Cass (2012)
Μία εκ των κορυφαίων κυκλοφοριών της περασμένης χρονιάς, το "In Love With The Light" είναι κάτι περισσότερο από ένας neo psychedelic rock δίσκος. Ναι μεν δεν αρνείται την φύση του αυτή, από την άλλη δεν είναι και η μοναδική, λες και η συμμετοχή αρκετών εταιρειών αντιπροσωπεύει και κάθε μουσικό τους παρακλάδι. Υπάρχει προοδευτικότητα στον δίσκο, στο μέτρο του ανεκτού, όπως και drone αισθητική, όπως και hippie folk ατμόσφαιρα, το δυνατό του όμως σημείο είναι η ενορχήστρωση που παραπέμπει σε Συμφωνική Ορχήστρα. Ανεκμετάλλευτο, ακόμα κι ας έχει το αριστουργηματικό "The Serpent" μέσα.
Video
Check also: Τους The Worthy, με αφορμή το "Slaves" και την χαρωπή μελωδία του σε πλήρη ανακολουθία με τους στίχους του.
Γ.Ζ.
Προσέξτε, στο αφιέρωμα αυτό δεν θα ασχοληθούμε ούτε με τα συγκροτήματα που ντύνονται ακόμα με εμπριμέ πουκάμισα και παίζουν σαν το Filmore East να είναι ακόμα ανοιχτό, ούτε με τους ψυχεδελικούς απογόνους των Sabbath και του Hendrix (λέγε με και stoner) ούτε όμως και με τα νεόκοπα indie ηλεκτρονικά γκρουπ που οδηγούν τη μουσική σε εντελώς άλλες κατευθύνσεις.
Ψάξτε τους παρακάτω καλλιτέχνες και τα παρακλάδια τους αλλά και κάποιους που δε χώρεσαν σε αυτό το αφιέρωμα, χαθείτε στη δισκογραφία τους και φυσικά στη μουσική τους, εξερευνήστε τις συγγένειες τους με μουσικούς από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού ή και του Ειρηνικού ακόμα και θα ανακαλύψετε ένα καλειδοσκόπιο ήχων, σύγχρονο, παραδοσιακό και διαχρονικό ταυτόχρονα. Η σειρά της παράθεσης των δίσκων είναι χρονολογική.
1. Bardo Pond - AmanitaMatador / Drunken Fish (1996)
Μπορείς να τους χαρακτηρίσεις και βετεράνους του είδους καθώς υφίστανται από το 1991, με αρκετές κασέτες και δίσκους, αλλά και συμμετοχές σε ουκ ολίγα side projects. To "Amanita" είναι η τρίτη κυκλοφορία τους (πες την και έβδομη) και ο τίτλος δεν θα μπορούσε να εκφράσει καλύτερα το μουσικό του περιεχόμενο. Περί οικογένειας μανιταριών ο λόγος, χαλαρών και ουδέποτε ξεσηκωτικών. Οι Αμερικάνοι είναι οκνηροί, jam-άρουν και παίρνουν μεγάλη διάρκεια, χρησιμοποιούν φωνητικά εδώ κι εκεί και η Isobele Sollenberger σου δίνει την εντύπωση ότι ακούγεται τόσο εκτός μέτρου, όσο και το φλάουτό της. Για τόση γοητεία μιλάμε...
Video
Check also: Τους Weird Owl, καθότι πιο συστηματικοί στις συνθέσεις αν και λιγότερο γοητευτικοί.
Γ.Ζ.
2. Dead Meadow - FeathersMatador (2005)
Οι Dead Meadow δημιουργήθηκαν το 1998 στην Washington και αποτελούν ανακάλυψη του μπασίστα των post-hardcorers Fugazi, όσο περίεργο και αν ακούγεται. Έχουν κυκλοφορήσει επτά δίσκους και αποτελούν μία από τις πλέον τίμιες μπάντες σε αυτό που κάνουν. Η μουσική τους χαρακτηρίζεται από χαλαρές, laidback ατμόσφαιρες, συνοδευόμενες από την ένρινη, υπνωτιστική φωνή του κιθαρίστα Jason Simon. Ο Simon, εκτός του εμφανούς ταλέντου του, είναι για έναν ακόμα λόγο υπεύθυνος της επιτυχίας των Dead Meadow στις τάξεις των οπαδών της ψυχεδέλειας: Ως ανιψιός του δημιουργού της πασίγνωστης σειράς "The Wire", αποτέλεσε το μέσο για να ακουστούν τραγούδια τους σε δύο επεισόδια και να αποκτήσουν παγκόσμια φήμη. Για τις καλύτερες δουλειές τους, ισομοιράζουμε τη δισκογραφία τους και παίρνουμε τα δύο άκρα: το ντεμπούτο "Dead Meadow" και το φετινό "Warble Womb". Πριν απ’ όλα, όμως, εστιάζουμε ακριβώς στη μέση της δισκογραφίας τους, όπου βρίσκουμε το εξαιρετικό "Feathers", ένα γήινο άλμπουμ που θα ακούει χαμογελαστός ο Lou Reed, όπου κι αν βρίσκεται τώρα πια...
Video
Check also: Τους Rose Windows γιατί προλαβαίνεις ακόμα να λες στους φίλους σου ότι τους ανακάλυψες πρώτος.
Μ.Π.
3. Comets On Fire - AvatarSub Pop (2006)
Θορυβώδεις και αυτοσχεδιαστικοί, οργανικοί σε μεγάλο βαθμό, αλλά ταυτόχρονα groovy και προσβάσιμοι οι Comets On Fire έχουν την τύχη να διαθέτουν στις τάξεις τους δύο εξαιρετικούς μουσικούς και συνθέτες, τον Ethan Miller και τον Ben Chasney. Γνωρίζοντας που να φωνάξουν και που να είναι ήρεμοι, πότε ηλεκτρικοί και πότε, σπανιότερα, ακουστικοί, ακόμα και στον ίδιο δίσκο θα τους βρεις να κινούνται από τους Sonic Youth μέχρι τους Grateful Dead. Το "Avatar" του 2006 με δυσκολία ανακηρύσσεται το καλύτερο τους μέχρι τώρα αλλά και δυστυχώς το τελευταίο τους με τους δύο προαναφερθέντες να αφοσιώνονται στα προσωπικά τους projects, τους πιο classic rock Howlin Rain και τους εξίσου ενδιαφέροντες και πολύ περισσότερο σταθερούς Six Organs Of Admittance αντίστοιχα.
Video
Check also: Τους Six Organs Of Admittance γιατί στις ηλεκτρικές στιγμές είναι σαν Comets On Fire και στις ακουστικές ακόμα πιο υποβλητικοί.
Κ.Σ.
4. Espers - IIDrag City (2006)
Η ψυχεδελική folk δε θα μπορούσε να λείπει από τη σύγχρονη σκηνή και οι Espers την εκπροσωπούν πανάξια. Σκοτεινοί εν γένει, μελωδικοί, ίσως πιο Βρετανοί από ό,τι θα περίμενες και κάποτε αιθεριοι (ευγενική χορηγία της Meg Baird στη φωνή), παραμένουν ενορχηστρωτικά δυναμικοί. Μην πάει το μυαλό σας σε τροβαδούρους τύπου Donovan. Συνθέσεις που απλώνουν με ουσία και με μεγαλύτερη έμφαση στο acid κομμάτι παρά στη folk, οι Espers εντυπωσίασαν με την εμφάνιση τους στο στερέωμα αποκτώντας φανατικούς φίλους. Το τρίτο τους άλμπουμ, "ΙΙ" (δεύτερο με δικό τους υλικό), παραμένει η κορωνίδα τους ενώ η σιωπή τους από to 2009 και μετά έχει αφήσει ένα δυσαναπλήρωτο κενό.
Video
Check also: Τους Oakley Hall γιατί προφανώς σου αρέσει ο συνδυασμός αντρικών και γυναικείων φωνητικών σε folk βάσεις.
Κ.Σ.
5. The Black Angels - PassoverLight in the Attic (2006)
Πριν κυκλοφορήσουν το τεράστιο ντεμπούτο τους, οι Velvet Underground ταλαιπωρούσαν για μήνες τους θαμώνες κάποιου bar παίζοντας αυτοσχέδιες εκτελέσεις ενός τραγουδιού τους ονόματι "The Black Angel's Death Song"... Εμπνευσμένοι από αυτό, ιδρύθηκαν το 2004 οι Black Angels στην Μέκκα του psychedelic rock και πατρίδα του Roky Erickson, το Texas. Κατ' εμέ, πρόκειται για την ποιοτικότερη μπάντα ολόκληρης αυτής της χίππικης αναβίωσης, έχοντας κυκλοφορήσει τέσσερις άψογους δίσκους και όντας οι συν-ιδρυτές του σημαντικού Austin Psych Fest. Από το χασιματικό τους ντεμπούτο, το οποίο υπήρξε το πέρασμα από την ανυπαρξία στα πανηγυρικά χρωματιστά vibes που δημιούργησε με ήχους ο άνθρωπος, ακολούθησαν ομαλή πορεία από δίσκο σε δίσκο. Μια πορεία που γίνεται όλο και πιο εδρασμένη σε αυτόνομα τραγούδια... Πίσω στο 2006, κυκλοφόρησαν το "Passover", έναν δίσκο που λειτουργεί καλύτερα όταν ακούγεται ολόκληρος, αλλά καταφέρνουν να ξεχωρίζουν και τα εξ ων συνετέθη. Εμένα, επιτρέψτε μου να ξεχωρίσω το απίστευτο "Manipulation".
Video
Check also: Για ρίξε μια αυτιά στους Oneida κι ας ξεφεύγουν πολύ περισσότερο στο «χάσιμό» τους.
Μ.Π.
6. Psychic Ills - DinsThe Social Registry (2006)
Ο πρώτος δίσκος των Psychic Ills είναι εκείνος που τους κατέταξε ανάμεσα στα top ονόματα της neo psychedelic rock σκηνής, με την καθιέρωση να έρχεται λίγο μετά. Το "Dins" είναι κατ' αναλογία φασαριόζικο με τα υπόλοιπα της λίστας και όχι όσο χύμα ακούγεται με την πρώτη ακρόαση. Τα voice effects έχουν λόγο ύπαρξης και μάλιστα σημαντικό, οι κιθάρες διακατέχονται από το post σύνδρομο, αλλά ως εκεί και η μπάντα ισορροπεί ιδανικά μεταξύ αυτοσχεδιασμού και συγκεκριμένου μουσικού πλάνου. Μια μαστουρωμένη τελετουργία δηλαδή.
Video
Check also: Τους Dead Confederate, γιατί προσδίδουν την grunge αισθητική που ψάχνουν και δεν βρίσκουν οι Psychic Ills.
Γ.Ζ.
7. Entrance (a.k.a.The Entrance Band) - Prayer Of DeathTee Pee (2006)
Τα ψυχεδελικά blues του αφιερώματος μας εκπροσωπούν οι Entrance, αργότερα μετονομαζόμενοι σε The Entrance Band. Στη μεταβατική περίοδο που τους πετυχαίνουμε με το "Prayer Of Death" έχουν, η καλύτερα ο άνθρωπος πίσω από το συγκρότημα, Guy Blakeslee έχει, ακόμα τα πόδια του βαθιά μέσα στα παραδοσιακά blues του Σικάγο με το λυσεργικο οξύ όμως να τρέχει πλούσιο τριγύρω. Όντας έτσι ελκυστικά μετέωροι, άλλοτε στεγνοί και απέριττοι και άλλοτε με το reverb στην κιθάρα να γεμίζει τον ήχο, αποκτούν την πολυπόθητη μυστικιστική τους αύρα. Και αν τίποτα από αυτά δεν αρκεί, μια ακρόαση του "Grim Reaper Blues" φτάνει για να σας στοιχειώσει.
Video
Check also: Τον Ty Segall γιατί υποψιάζομαι ότι σου κρυφοαρέσει και το garage ατιμούλη...
Κ.Σ.
8. Wooden Shjips - Wooden ShjipsHoly Mountain (2007)
Οι όροι psychedelic rock και acid rock ξεφύτρωσαν στο San Francisco το 1966 για να περιγράψουν την επηρεασμένη από ναρκωτικά και ψυχοτρόπες ουσίες μουσική των τότε παιδιών των λουλουδιών. Μέχρι το 1967, έστω και χωρίς διαδίκτυο, οι όροι είχαν προλάβει να διαδοθούν παντού. Στα ίδια τα χώματα του San Francisco είχαν ξεπέσει, φαίνεται, κάποιοι σπόροι, ικανοί για να σκάσουν κεφάλι οι Wooden Shjips. Ιδρύθηκαν το 2006 κοτσάροντας ένα «j» στο τραγούδι από τον ομώνυμο δίσκο των Crosby, Stills & Nash και ένα χρόνο αργότερα κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο τους και καλύτερο δίσκο τους μέχρι σήμερα. Fuzz-αριστές κιθάρες, space ατμόσφαιρες και garage επιταχύνσεις σε ένα άλμπουμ με αυταρχική προσωπικότητα που σε αναγκάζει να ίπτασαι στον jam-αριστό κόσμο του. Μετά το "Wooden Shjips" πιάνουμε και το ντεμπούτο του side-project τους, Moon Duo.
Video
Check also: Τους Moon Duo γιατί αν αποφάσισες ότι σου αρέσουν οι Wooden Shjips δεν γίνεται να μη σου αρέσουν.
Μ.Π.
9. Golden Animals - Free Your Mind And Win A PonyHappy Parts (2008)
Ο τίτλος του δίσκου ήταν πολλά υποσχόμενος για εγκεφαλικά γαμήσια που εν τέλει δεν ήρθαν ποτέ, δικαιολόγησε όμως εν μέρει τον παράγοντα «The Doors» στην μουσική των Golden Animals. Η διπλή συμμαχία Σουηδίας και Η.Π.Α, απέφερε τους ίσως λιγότερο ψυχεδελικούς καρπούς καθότι εστίασε αρκετά στο κατά Jim Morrison ανάγνωσμα και στα 60ς blues και λιγότερο στις ψυχεδέλειες. Από την άλλη βέβαια, οι διαφορετικές μουσικές κουλτούρες της Beecroft και του Eisner θα οδηγούσαν αναπόφευκτα σε μια παράδοξη μίξη, που ορθοπόδησε παρόλη την επιτηδευμένη κουλαμάρα του τόπου της ηχογράφησης του δίσκου.
Video
Check aslo: Τους The Flying Eyes, γιατί υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να σου αρέσουν περισσότερο.
Γ.Ζ.
10. Black Mountain - In The FutureJagjaguwar (2008)
Ναι, Καναδάς θα μου πείτε... Αλλά ελάτε τώρα, πάντα δεν λογίζουμε τις Η.Π.Α. μαζί με το ταλαντούχο ανιψάκι του βορά που έχει ιδιαίτερη έφεση στο να βγάζει φοβερά συγκροτήματα; Το Vancouver είναι γνωστό για τα απολιθώματά του, αλλά οι Black Mountain είναι οι λιγότερο δεινοσαυρικοί σε αυτήν τη λίστα, αφού προσθέτουν και σύγχρονα στοιχεία, τα οποία εντοπίζονται περισσότερο στον τελευταίο τους δίσκο, ενώ κατά την καριέρα τους έχουν υπάρξει μέχρι και opening act των Coldplay. Η μουσική τους είναι psychedelic rock στη βάση της με πολλά πλήκτρα, hard rock επιρροές και κάποιες μοντέρνες indie πινελιές, με κύριο γνώρισμα την εναλλαγή αντρικών-γυναικείων φωνητικών. Η καλύτερη κυκλοφορία τους είναι το απίστευτο "In The Future" του 2008 το οποίο περιέχει την κομματάρα ονόματι "Angels".
Video
Check also: Τους Earthless γιατί παίρνουν σημεία των Black Mountain και τα τραβάνε στο διηνεκές.
Μ.Π.
11. Assemble Head In Sunburst Sound - When Sweet Sleep ReturnedTee Pee (2009)
Οι Assemble Head In Sunburst Sound Από το San Francisco αντιπροσωπεύουν κατά μια έννοια την πιο ηλιόλουστη πλευρά της νεο-ψυχεδέλειας. Με τέσσερις δίσκους στο ενεργητικό τους, ακροβατούν ανάμεσα στην αμερικανική σχολή του Laurel Canyon, την west coast ψυχεδέλεια των 60s και το garage σε ένα μίγμα όμως που κάθε άλλο παρά vintage προκύπτει. Αν και οι οπαδοί που τους γνώρισαν στις πιο underground ημέρες των δύο πρώτων δίσκων καθώς και αυτοί που τους γνώρισαν στα πιο έτοιμα για επιτυχία τραγούδια του τελευταίου ίσως να διαφωνούν, το "When Sweet Sleep Returned" είναι το καλύτερο δείγμα τους μάλλον γιατί αποτελεί τη χρυσή τομή.
Video
Check also: Τους Citay γιατί ο Καλιφορνέζικος ήλιος έχει παρόμοιες επιπτώσεις πάνω τους, κι ας τους έχουν αγγίξει λίγο παραπάνω οι Beach Boys.
Κ.Σ.
12. Quest For Fire - Lights From ParadiseTee Pee (2010)
Δεύτερη καναδέζικη ατασθαλία στη λίστα μας και μάλιστα ατασθαλία εις διπλούν αν αναλογιστεί κανείς ότι είχαμε συμπεριλάβει τους Quest For Fire στα check also του retro rock «10»-αριού του Rocking.gr πριν λίγο καιρό. Ωστόσο, το ψυχεδελικό rock που πρόλαβαν να μας προσφέρουν με τους δύο δίσκους άρτιας αισθητικής πριν διαλυθούν, τους καθιστά σημαντική προσθήκη στη λίστα μας. Με όνομα παρμένο από Βελγικό μυθιστόρημα του 1911 που έγινε ταινία το 1981 (και τραγούδι των Iron Maiden το 1983), εντυπωσιακά εξώφυλλα και μουσική αργόσυρτη που διακατέχεται από ηλεκτρισμένες κιθάρες και κινηματογραφικό συναίσθημα, οι Quest For Fire είναι συγκρότημα που σε κερδίζει με τη μία. Ο δεύτερος και τελικός του δίσκος είναι ένα εξαίρετο δείγμα σοβαρού σύγχρονου ψυχεδελικού rock που σπάνια θα υποπέσει σε χαριτωμενιές και αρέσκεται να δημιουργεί συννεφιασμένες υποβόσκουσες ατμόσφαιρες. Καλύτερες στιγμές του δίσκου, το πρώτο και το τελευταίο του κομμάτι...
Video
Check Also: Τους Sunburned Hand Of The Man αν σου φάνηκε ότι οι Quest For Fire παραείναι στρωτοί για τα γούστα σου.
Μ.Π.
13. Arbouretum - The GatheringThrill Jockey (2011)
Η λέξη κλειδί είναι μάλλον «γήινη». Αυτός είναι και ο καλύτερος τρόπος να περιγράψεις τη μουσική του Dave Heumann. Με riff-ατες, τίγκα στο fuzz κιθάρες που δεν απαρνιόνται τη folk παράδοση αλλά υπό την καθοδήγηση των Crazy Horse βρίσκουν το stoner, οι Arbouretum κατάφεραν να δώσουν μια απρόσμενη εμπορικότητα στη μουσική τους χωρίς ποτέ να απαρνηθούν τα jams. Τα δε τραγούδια τους, ακόμα και αν παιχτούν με μία ακουστική κιθάρα, απογυμνωμένα της ψυχεδελικής χροιάς τους διατηρούν τη γοητεία τους αποδεικνύοντας ότι ο Heumann είναι πραγματικά καλός συνθέτης. Το "The Gathering" αποτελεί όχι μόνο τον καλύτερο δίσκο τους αλλά και αυτόν που τους έβαλε στις λίστες των πιο mainstream περιοδικών αλλά και του Rocking.gr.
Video
Check also: Τους Pontiak γιατί πέρα του ότι είναι labelmates θα αγγίξουν την stoner-o-folk ψυχή σου εξίσου.
Κ.Σ.
14. Mmoss - Only ChildrenTrouble In Mind (2012)
Τίτλος, που άθελά του φέρνει στο προσκήνιο τα αίσχη που διέπραξε ένα αχαρακτήριστο ον από την Ουαλία. Πάλι καλά που οι Mmoss κατάγονται από το New Hampshire και δεν θα έχουμε παρερμηνείες. Πάλι καλά που μας τους σύστησε ο Lorenzo Woodrose και δεν θα έχουμε απώλειες. Μπορεί να είναι πιο garage από όλους της λίστας, μπορεί να έχουν πνευστά και να έχουν κυκλοφορήσει δίσκους λίγο πάνω από τον ελάχιστο αριθμό, δεν παύουν όμως να ανήκουν εδώ και να μας χαζεύουν. Όπου βρείτε γιατί αρέσουν στο αρχηγόπουλο της αντίστοιχης ευρωπαϊκής σκηνής...
Video
Check also: Τους Sisters Of Your Sunshine Vapor για λιγότερο garage και περισσότερο σκοτεινό psych.
Γ.Ζ.
15. Infinity People - In Love With The LightLife Like, Burger, UFO Factory, Cass (2012)
Μία εκ των κορυφαίων κυκλοφοριών της περασμένης χρονιάς, το "In Love With The Light" είναι κάτι περισσότερο από ένας neo psychedelic rock δίσκος. Ναι μεν δεν αρνείται την φύση του αυτή, από την άλλη δεν είναι και η μοναδική, λες και η συμμετοχή αρκετών εταιρειών αντιπροσωπεύει και κάθε μουσικό τους παρακλάδι. Υπάρχει προοδευτικότητα στον δίσκο, στο μέτρο του ανεκτού, όπως και drone αισθητική, όπως και hippie folk ατμόσφαιρα, το δυνατό του όμως σημείο είναι η ενορχήστρωση που παραπέμπει σε Συμφωνική Ορχήστρα. Ανεκμετάλλευτο, ακόμα κι ας έχει το αριστουργηματικό "The Serpent" μέσα.
Video
Check also: Τους The Worthy, με αφορμή το "Slaves" και την χαρωπή μελωδία του σε πλήρη ανακολουθία με τους στίχους του.
Γ.Ζ.
ΣΧΕΤΙΚΑ
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ
ROCKING FEATURED
