Η χαμένη δεύτερη ευκαιρία των Power Quest

Το In The Heat Of The Night επιστρέφει, αποτίνοντας το δικό του φόρο τιμής στους Βρετανούς power metallers

Από τον Σπύρο Κούκα, 24/03/2023 @ 16:45

Η επιστροφή του In The Heat Of The Night είναι γεγονός, έστω κι αν από την τελευταία εμφάνιση της στήλης έχει περάσει γεμάτος ενάμισης χρόνος σιωπής. Ας είναι. Ανανεωμένοι πλέον και με την πρόθεση μιας συνεπέστερης παρουσίας ανά τακτά - ή και λιγότερο τακτά - χρονικά διαστήματα, είμαστε πάλι εδώ, καταπιανόμενοι κάθε φορά με ένα θέμα που αφορά τον ευρύτερο rock/metal χώρο.

Το θέμα της επανεκκίνησης της στήλης δυστυχώς αφορά τη φετινή διάλυση μιας μάλλον παραγνωρισμένης μπάντας, η οποία έβαλε το δικό της λιθαράκι στο ευρωπαϊκό power metal οικοδόμημα. Ο λόγος γίνεται για τους Power Quest, την μπάντα που προέκυψε από το σχίσμα των Dragonheart, προτού οι τελευταίοι μετονομαστούν σε Dragonforce, γράφοντας τη δική τους ιστορία.

Ο πληκτράς Steve Williams, παρέα με τον μπασίστα Steve Scott (ο οποίος έπαιξε και στο κορυφαίο "A Chaos Theory" των Shadowkeep), αποφάσισαν να ακολουθήσουν χωριστούς δρόμους από τα υπόλοιπα μέλη των μετέπειτα Dragonforce, δημιουργώντας τη δική τους μπάντα. Παρέα με τον Sam Totman, ο οποίος υπήρξε μάλλον «διπλοθεσίτης» στα δύο σχήματα, τον κιθαρίστα Adam Bickers και τον Ιταλό τραγουδιστή Alessio Garavello (των Arthemis), το πρώτο «επίσημο» lineup των Power Quest ήταν γεγονός, με το μελωδικότατο "Wings Of Forever" να έρχεται σαν φυσικό επακόλουθο, όντας ένα αρκετά ελπιδοφόρο ντεμπούτο άλμπουμ.

Μην ξεχνάμε, άλλωστε, πως ακόμη βρισκόμαστε σε μια εποχή πρωτοκαθεδρίας του power metal στις συνειδήσεις οπαδών και εταιρειών, οπότε μπάντες σαν τους Power Quest, οι οποίες πληρούσαν τις προδιαγραφές του ύφους και διέθεταν ικανούς μουσικούς στις τάξεις τους, έμοιαζαν άμεσα προτιμητέες. Έτσι, το "Wings Of Forever", κυκλοφορώντας μέσω του φυτώριου αδικοχαμένων heavy, power και prog metal μπαντών (βλ. Underground Symphony) έκανε μια μερική αίσθηση, δίνοντας την ώθηση στο σχήμα να διεκδικήσει το δικό του μερίδιο στον σταδιακά παρακμάζοντα power metal χώρο.

Ένα χρόνο αργότερα, το κορυφαίο άλμπουμ της μπάντας θα ήταν γεγονός. Το "Neverworld" υπήρξε ένα ανταγωνιστικότατο δείγμα της εποχής του, όντας γρήγορο, μελωδικό και αναντίρρητα «τυρένιο», τόσο ώστε τα θέματα του να σου κολλάνε στο μυαλό μεμιάς. Δυστυχώς για την μπάντα, η επιλογή της Now & Then ως εταιρεία κυκλοφορίας και προώθησης του ήταν η χειρότερη δυνατή, καθώς «χαντάκωσε» το σχήμα με την ελλειμματική διανομή της και την μάλλον ανύπαρκτη προώθηση του δίσκου. Έτσι, την ίδια στιγμή που το τελευταίο κύμα ανάδειξης power metal συγκροτημάτων συντελούνταν, με τους Dragonforce να αναδεικνύονται σταδιακά σε καυτό όνομα και τους Powerwolf και Sabaton να ακολουθούν κατά πόδας, διαδεχόμενοι τους Άγγλους Nintendo metallers σε δημοφιλία τα επόμενα χρόνια, οι Power Quest συνέχιζαν την πορεία τους προς την αφάνεια με αμφιλεγόμενες επιλογές καριέρας, που πλέον άρχιζαν να συμβαδίζουν και με σταδιακά χειρότερες κυκλοφορίες.

Power Quest

Φτάνοντας στην υπογραφή με την πιο κραταιή Napalm, η ευκαιρία είχε πλέον χαθεί για τα καλά. Το 2008, το power metal ήταν ήδη ένα ιδίωμα κορεσμένο, σε κάμψη ποιοτική και εμπορική, με το "Master Of Illusion" να αποτελεί ένα κακό άλμπουμ, το οποίο αναπαρήγαγε άψυχα και δίχως την παραμικρή έμπνευση κάθε κλισέ του συγκεκριμένου ύφους. Αναμενόμενα, ριζικές αλλαγές προέκυψαν στο δημιουργικό lineup τους, με μονάχα τον Steve Williams να μένει ακλόνητος και να πλαισιώνεται από νέους μουσικούς, με τον Chity Somapala (τραγουδιστής στο "Forged By Fire" των δικών μας Firewind) να ξεχωρίζει αυτών. Αποτέλεσμα αυτών, το "Blood Alliance", το κύκνειο άσμα της πρώτης περιόδου των Power Quest, το οποίο υπήρξε ένα αρκετά διαφοροποιημένο των προκατόχων του άλμπουμ, εξαιτίας και της πιο τραχιάς φωνής του Somapala (σε σχέση με εκείνη του Garavello), σίγουρα συνεπές, αλλά όχι αρκούντως εντυπωσιακό για να τους προσφέρει το πολυπόθητο breakthrough.

Με τις συνεχιζόμενες αλλαγές μελών να έχουν επηρεάσει τη συνοχή τους και τα οικονομικά δεδομένα να είναι εναντίον τους, καθώς τα τρεχούμενα κόστη δεν είχαν την υποστήριξη κάλυψης τους από κάποια δισκογραφική, οι Power Quest θα έβαζαν μια άνω τελεία στην διαδρομή τους το 2013. Προσωρινά, βέβαια, αφού τρία χρόνια αργότερα θα επέστρεφαν και πάλι, διεκδικώντας μια νέα ευκαιρία σε ένα χώρο που σιγά-σιγά άρχιζε να είναι περισσότερο δεκτικός σε μπάντες του δικού τους ύφους.

Εκ του αποτελέσματος, το σχήμα διήνυσε άλλα εφτά χρόνια έχοντας αποδεχτεί τη θέση του στη μουσική βιομηχανία, κάτι που έκανε το έργο του απρόσκοπτο. Έτσι, το "Sixth Dimension", το, όπως φαίνεται, καταληκτικό τους άλμπουμ, υπήρξε κάτι παραπάνω από τίμιο, επιστρέφοντας τους το δυνατόν πιο κοντά στις ρίζες τους (και τα πρώτα τους άλμπουμ με τον Garavello - ο οποίος εδώ επιμελείται τη μίξη) και αναδεικνύοντας νέους μουσικούς - μεταξύ άλλων τον Ashley Edison των Dendera και Tigertailz. Βέβαια, τα τελευταία χρόνια υπήρξαν κάπως θολά για το τί πραγματικά μέλλει γενέσθαι για την μπάντα. Από τη μία η κυκλοφορία νέου single, από την άλλη η ανακοίνωση του "final chapter" τους εντός του 2023 με τη μορφή περιοδείας - έχοντας κλείσει, μάλιστα, και στην πρώτη μέρα του ProgPower USA για το 2023 - αρκετά προμήνυαν για ένα επερχόμενο τέλος στην πορεία της μπάντας.

Όχι, όμως, τόσο ξαφνικό όσο προέκυψε στα μέσα του προηγούμενου μήνα, με την ανακοίνωση που υπέγραψε ο Steve Williams ανήμερα της 14ης Φεβρουαρίου (και δημοσιεύτηκε τρεις μέρες αργότερα) να ολοκληρώνει απότομα και ήσυχα αυτό το ταξίδι δύο δεκαετιών για τους Power Quest. Θα είναι οριστική η απόφαση ή θα υπάρξει ακόμη μια επιστροφή; Μόνο ο χρόνος θα δείξει…

Power Quest

Spotify

  • SHARE
  • TWEET