Progressive blues με post-thrash στοιχεία
Το χάος με τις μουσικές ταμπέλες
Πριν από κάμποσο καιρό έπεσε στα χέρια μου το διαμαντάκι που έβγαλαν οι Revocation, το "Great Is Our Sin" (όσοι αγαπούν τη metal με προεκτάσεις στην πιο έντονη μορφή της ας κάνουν το homework τους, πραγματικά δεν θα χάσουν) και κλασικά έσπευσα να σπείρω τη γνώση σε φίλους και γνωστούς. Έτσι είχα την ευτυχία να ακούσω πάλι τη χιλιοπαιγμένη κασέτα (με διαφορετικούς πρωταγωνιστές βέβαια): «Αν οι Revocation είναι death metal, ο Ozzy πίνει μόνο νερό και γάλα». Συχνά πυκνά μιλώντας με μουσικόφιλους, βλέπω πως ορισμένοι χαίρονται να χωρίζουν στεγνά με ταμπέλες τα διάφορα μουσικά είδη, και σε κοιτάνε με ένα μίγμα απέχθειας και ξινίλας ληγμένου γιαουρτιού αν στο αγαπημένο τους μουσικό είδος έσπευσες να βάλεις λίγο πρόχειρα ένα συγκρότημα.
Ο κύριoς λόγος ύπαρξης των μουσικών ειδών είναι η κατηγοριοποίηση από τις δισκογραφικές εταιρίες ώστε να μπορούν να πλασάρουν ανάλογα τον κάθε δίσκο και να έχει τη δυνατότητα ο ακροατής να διαλέξει ανάλογα με τα γούστα του το αντίστοιχο άλμπουμ. Και αν πριν κάμποσο καιρό η κατηγοριοποίηση αυτή περιοριζόταν σε χοντρικούς χαρακτηρισμούς που ήταν αρκετά ευέλικτοι, πλέον τα είδη γίνονται όλο και πιο συγκεκριμένα και με όλο και πιο ευφάνταστους τίτλους.
Το πρόβλημα είναι ότι σε μία φράση δεν μπορεί να περιοριστεί ολόκληρος ο μουσικός ήχος μίας μπάντας. Ό,τι και αν σημαίνει το post - rock, το black metal ή οποιοδήποτε άλλο είδος, αυτό μετουσιώνεται διαφορετικά μέσα από κάθε συγκρότημα. Ο ήχος κάθε μπάντας έχοντας τις καταβολές του σε ένα μεγάλο φάσμα μουσικών επιρροών, αλλά και προσωπικού ύφους των μελών του, οφείλει να διαφέρει από τις συγγενείς του μπάντες, και όταν αυτό φτάνει στο επίπεδο να μην μπορεί να χωρέσει καλά καλά κάτω από την ομπρέλα μίας ξερής κατηγοριοποίησης, σημαίνει ότι κάτι γίνεται πολύ σωστά. Γιατί αυτό σημαίνει ότι έχει ξεπεράσει τον κλασικό τετριμμένο ήχο. Όχι ότι ο τετριμμένος ήχος είναι αναγκαστικά κακός, απλά η διαφοροποίηση σημαίνει εξέλιξη και η εξέλιξη είναι το πώς προχωράνε όλα στον κόσμο.
Πέραν αυτού, οι ταμπέλες που προσφέρουν οι κατηγοριοποιήσεις των μουσικών ειδών αποτελούν και ενός είδους οδόφραγμα. Πολλοί περιορίζονται σε ένα μουσικό είδος, γιατί αυτό έμαθαν ότι τους αρέσει εδώ και χρόνια, οπότε δεν μπαίνουν στον κόπο να εξερευνήσουν κάτι πέρα του μουσικού χάρτη τους. Χτίζοντας τον τοίχο μεταξύ των μουσικών ειδών με τα διάφορα γνωστά κλισέ, που εύκολα μπορεί κάποιος να προσδώσει όταν κάτι είναι τόσο μονοσήμαντα ορισμένο, επέρχεται o αυτοεξορισμός σε έναν μουσικό χώρο, όπου και αναπτύσσεται ένας ελιτισμός, με διάθεση υποτίμησης για οτιδήποτε ξεπερνά τα όρια του μουσικού πεδίου του εκάστοτε ακροατή. Και ενώ είναι λογικό ότι διαφορετικά είδη, έχουν και διαφορετική ηχητική και ένταση, αλλά και νοοτροπία, το πρόβλημα δεν βρίσκεται όταν κάποιος απλώς επιλέγει ότι το Χ είδος δεν είναι γι' αυτόν, αλλά όταν επιβάλει σε αυτό τις μηδενιστικές γενικεύσεις, που θα τον αποτρέψουν, οποτεδήποτε στο μέλλον, να προσπαθήσει να εκτιμήσει τι αυτό μπορεί να προσφέρει. Μπορεί αυτό να ακούγεται υπερβολικό, αλλά σίγουρα μπορείτε να θυμηθείτε τουλάχιστον έναν εκνευριστικό τύπο που έθιξε το αγαπημένο σας είδος με κλασσικές ατάκες όπως «μα, αυτό είναι σκέτος θόρυβος» ή «αυτά είναι πολύ γλυκανάλατα» και όταν προσπαθήσατε να το υπερασπιστείτε ήταν ξεκάθαρα μάταιο, γιατί απλά ο άλλος δεν είχε διάθεση να ακούσει, όντας περιχαρακωμένος στο δικό του βολικό μουσικό κουτάκι.
Στην κατακλείδα, αυτό που θέλω να πω, είναι ας μη παίρνουμε τα music genres τόσο σοβαρά. Ναι, είναι ένας χοντρικός χαρακτηρισμός, ναι, βοηθά στο περίπου να περιγράψεις τον ήχο μίας μπάντας, αλλά ως εκεί. Δεν έχει νόημα αν αντί για progressive metal είναι heavy metal με progressive στοιχεία και μισό κεράσι από πάνω. Το βασικό είναι ότι όταν θα πιάσεις να ακούσεις metalcore δεν περιμένεις να ακούσεις pop. Από εκεί και πέρα, ας κρατάμε ανοικτά τα αυτιά μας και ας μη κολλάμε στις ετικέτες· στην τελική η ουσία είναι η μουσική και τα συναισθήματα που αυτή μπορεί να βγάλει ανεξαρτήτως είδους.
PS1. Τώρα που το σκέφτομαι οι Bring Μe Τhe Horizon και ως metalcore δεν χαρακτηρίζονται;
PS2. Ψάχνοντας περί των μουσικών ειδών πέτυχα αυτό το site και το χάζεψα περισσότερη ώρα από όσο θα έπρεπε, αλλά γενικώς έχει ενδιαφέρον. Περιλαμβάνει τις 1495 κατηγορίες στη μουσική σκηνή σήμερα και τους χαρακτηριστικούς τους ήχους μαζί με ορισμένα βασικά συγκροτήματα.
PS3. Εντωμεταξύ, φήμες θέλουν τον Ozzy να έχει όντως κόψει τα ποτά και τα ξενύχτια. Μαντέψτε αυτό σε ποια κατηγορία βάζει τους Revocation και με τη βούλα των απίστων.
