Graveyard: Το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου

Είναι δύσκολοι άνθρωποι οι Σκανδιναβοί. Στις χώρες τους. Μεταξύ τους. Γιατί όταν παίζουν εκτός έδρας τους κι εντός δικής μας, τα πράγματα αλλάζουν. Είτε ως τουρίστες, είτε ως μουσικοί σε live. Όπως το 2013 όταν είδα στη Θεσσαλονίκη τους Graveyard. Μετά το πέρας της συναυλίας τους, άραξαν πίσω και χτυπιόντουσαν με Metallica. Τα ούζα και οι μπύρες έδιναν κι έπαιρναν, ο συνδυασμός αποδείχτηκε καταστροφικός και οι μισοί κουβάλησαν τους άλλους μισούς. Αυτό είναι το rock 'n' roll άλλωστε.

Το διάλυσαν πριν από λίγες μέρες, a demon came into their heads, ακύρωσαν και τις επικείμενες συναυλίες. Αναγγελία ενός αναπόφευκτου τέλους; Δεν αποκλείεται. Αν δούμε την ιστορία από την αρχή, πλανάται ένα αόρατο βάρος πάνω από τα κεφάλια τους. Κι άλλων επίσης. Witchcraft & Dead Man. Κάποιοι την παλεύουν ακόμα. Εκείνοι που πλέον είναι σε άλλες μπάντες. Που δεν τους ακούμπησε η κατάρα των Norrsken.

To 1995, οι Magnus Pelander, Joakim Nilsson, Rikard Edlund & Kristoffer Sjodahl δημιούργησαν τους Norrsken κι έμειναν μαζί για πέντε χρόνια. Στο διάστημα αυτό κάτι έκαναν. Δύο demo κι ένα 7ιντσο single. Ολοκληρωμένο δίσκο δεν έβγαλαν ποτέ, είτε γιατί δεν πρόλαβαν, είτε γιατί δεν τα βρήκαν μεταξύ τους. Η ιστορία λέει πως ο Pelander έφτιαξε τους Witchcraft, Nilsson & Edlund τους Albatros και μετέπειτα Graveyard, ο δε Sjodahl τους Dead Man. Που είναι όλοι αυτοί τώρα;

Ξεκινώντας με τους λιγότερο ιντριγκαδόρους Dead Man, υποτίθεται πως είναι ακόμα ενεργοί έπειτα από οκτώ χρόνια δισκογραφικής απουσίας. Το ομώνυμο και το "Euphoria" θα ακούγονται για καιρό ακόμα, δεν ποντάρω ούτε cent όμως πως θα αποκτήσουν διάδοχο. Όχι φωτιά, ούτε καπνός δεν αχνοφαίνεται πάνω από το Έρεμπρο.

Για τους Witchcraft λίγο πολύ τα γνωρίζουμε. Ο Pelander έχει μείνει μόνος του από το αρχικό line-up. Οι πρώην συνεργάτες του κοντεύουν να σχηματίσουν εντεκάδα (λογικά θα την ξεπεράσουν) κι εκείνοι που είδαν προκοπή, είναι οι παλιοσειρές. Τα αδέλφια Henriksson παίζουν μπάλα σε Bombus & Troubled Horse. Ο δε εξαιρετικός κιθαρίστας John Hoyles, στους Spiders με την αδελφούλα του.

Αλήθεια τώρα, οι Witchcraft σου κάνουν για ζωντανοί ή για μια ωρολογιακή βόμβα που είναι θέμα χρόνου να σκάσει; Για καιρό ήταν ένα περιπλανώμενο φάντασμα, κυκλοφόρησαν τον τέλειο δίσκο και πάνω στα ντουζένια τους ακύρωσαν συναυλίες κι εξαφανίστηκαν πάλι μέχρι και φέτος. Ποντάρισμα; Ουδέν.

Μ' αυτά και μ' αυτά, ήταν ποτέ δυνατό να τη γλυτώσουν οι Graveyard; Δυο από αυτούς ήταν στους Norrsken. Κανείς δεν ξέρει. Οι πιθανότητες, τελικά, δεν ήταν με το μέρος τους. Τα προβλήματα του Edlund που εν τέλει αποχώρησε και το αλκοολίκι του Nilsson, ίσως υπήρξαν καταλυτικοί παράγοντες. Όσοι τους αγαπάμε, βλέπαμε στο πρόσωπο του Alex Sjoberg τον άνθρωπο που θα κράταγε ενωμένη την μπάντα.

Θέλετε επειδή έμοιαζε ο πιο σώφρων και ήταν ο πιο επικοινωνιακός; Θέλετε επειδή οι υπόλοιποι έδειχναν πως δεν το έχουν; Το θέμα είναι πως η είδηση της διάλυσής τους, δεν έσκασε ως κεραυνός εν αιθρία. Απλά δεν θέλαμε να σκεφτούμε το ενδεχόμενο αυτό, παρόλο που δεν υπόβοσκε και πολύ μακριά από τη λογική μας. Ίσως επειδή ήταν σχεδόν πάντα άψογοι στις επαγγελματικές τους υποχρεώσεις. Ακόμα κι έτσι η στενοχώρια υπάρχει. Και η πίκρα. Που δεν άκουσα ποτέ ζωντανά το "Fool In The End". Κι ούτε πρόκειται. Ας όψεται η γαμημένη κατάρα των Norrsken και του δίσκου που δεν έβγαλαν ποτέ.