Άκουσε την playlist του Rocking.gr για το Mammothfest εδώ.
Το Mammothfest είναι ένα φεστιβάλ που χρόνο με το χρόνο μεγαλώνει και δημιουργεί μία μουσική βάση στη βόρεια Ελλάδα της οποίας την ύπαρξη είχαμε πολλή ανάγκη. Με πατρίδα του για πολλά χρόνια την Καβάλα, αυτή τη φορά η έδρα του μετατοπίζεται στη Θεσσαλονίκη και το line-up του είναι κάτι παραπάνω από εντυπωσιακό. Σε μία προσπάθεια να παρουσιάσουμε τους συμμετέχοντες όπως ακριβώς τους αρμόζει, επιλέξαμε να δώσουμε βάρος στους επισκέπτες από το εξωτερικό που θα δώσουν το παρόν σε μια εξαιρετική πρωτοβουλία που κατά πάσα πιθανότητα, θα έχουμε να θυμόμαστε για καιρό.
Θα ήταν όμως ασυνεπές, αν δεν στεκόμασταν και στις μία προς μία διαλεγμένες ελληνικές συμμετοχές αυτού του εγχειρήματος, που καλύπτουν πραγματικά όλα τα γούστα και προέρχονται από όλες τις μεριές της ελληνικής σκηνής. Στην πιο σκοτεινή μουσική μεριά του φεστιβάλ, η εμφάνιση των Dead Congregation θα αποτελέσει σίγουρα μεγάλο γεγονός που συμπίμπτει και με τα είκοσι χρόνια ύπαρξης του συγκροτήματος, σε μια εμφάνιση που περιμένουν πολλοί για να γιορτάσουν μία από τις κορυφές της εγχώριας death metal μουσικής δημιουργίας.
Αντίστοιχου βεληνεκούς και η συμμετοχή των τεράστιων πλέον Suicidal Angels, συναυλιακής σταθεράς πλέον για τα εγχώρια φεστιβαλικά δεδομένα, που γνωρίζουν να ξεσηκώνουν το κοινό με το δικό τους μοναδικό τρόπο. Μετά την περσινή τους έκρηξη με το "Arcane Paths To Resurrection" και οι Decipher θα δώσουν το παρόν για να γεφυρώσουν black και death μουσικές επιρροές ενώ σε πιο μελωδικές προεκτάσεις του death ιδιώματος, οι Psyanide έρχονται με φορτισμένες μπαταρίες και το φετινό τους δίσκο, "Vertigo” στις βαλίτσες τους. Κερασάκι επί της ακραίας αυτής μουσικής τούρτας θα αποτελέσουν και οι νεότεροι Freefall που συνδυάζουν πολλά από τα υποϊδιώματα αυτού του ήχου με μεγάλο ταλέντο.
Αφήνοντας το death και πιάνοντας το occult και τις μάγισσες, οι The Temple είναι ένα σχήμα που άφησε το στίγμα του με την πρόσφατη κυκλοφορία του "Of Solitude Triumphant” όπου το doom ρέει αργό και άφθονο, ενώ σε πιο γκρουβάτα μονοπάτια, οι φρέσκοι Saturday Night Satan που γιγαντώθηκαν φέτος με το ντεμπούτο τους "All Things Black” θα μας τραγουδήσουν για την αίγλη της σατανικής πλευράς της ζωής. Αν η γκρούβα είναι το στοιχείο σου, τότε θα χαρείς να μάθεις ότι οι τιτάνες πλέον και στο εξωτερικό Planet Of Zeus θα βρεθούν και αυτοί στη σκηνή του Mammothfest, μετά από πολυεπιτυχημένες εμφανίσεις στα μεγαλύτερα φεστιβάλ του εξωτερικού αλλά και το ολοκαίνουριο "Afterlife” να είναι λίγες ανάσες προτού παρουσιαστεί και επίσημα στο τεράστιο κοινό τους.
Αν διψάς για μια νεότερη μπάντα να ανακαλύψεις ωστόσο, οι Oria κυριολεκτικά θα σε κάνουν να επεκτείνεις τα όριά σου με το prog groove metal τους – η κυκλοφορία τους "Sublimination(s)” σίγουρα θα σε πείσει αν τόση ώρα διαβάζεις λέξεις που σε ελκύουν. Με την πρόσφατη προσθήκη των ατμοσφαιρικών doom τιτάνων Universe217 αλλά και του σημαντικότερου εκπροσώπου του metalcore για τη βόρεια Ελλάδα Above Us The Waves, το Mammothfest αποδεικνύει ότι γνωρίζει καλά που κορυφώνεται ο ευρύτερος metal ήχος της χώρας στο σήμερα.
Μάλιστα δε, έδωσε και την ευκαιρία σε συγκροτήματα που δεν επέλεξε το ίδιο να συμμετέχουν σε διαγωνισμό που θα δώσει μια θέση εμφάνισης την τρίτη μέρα του φεστιβάλ, σε έναν από τους τυχερούς που εμφανίστηκαν στη ζωντανή παρουσίαση του διαγωνισμού – θα βγει αποτέλεσμα μέσω ζωντανής ψηφοφορίας μεταξύ των Coins And Ballons, I Abyssick, Okwaho, Past Redemption και Beseda. Το Mammothfest θα μπορούσε με ασφάλεια να μείνει εκεί. Παρ’ όλα αυτά, έκανε το μεγάλο βήμα και συγκέντρωσε ονόματα φρέσκα αλλά και ιστορικά για να πλαισιώσουν τη φετινή του εκδοχή. Εμείς ελπίζουμε να καταφέρει να καθιερώσει μια πάγια διοργάνωση με τέτοιο όραμα και με αυτή τη σκέψη, σας παρουσιάζουμε τους εξωτερικούς επισκέπτες του Mammothfest 2024. (Ε.Τ.)
Asphyx
Το φετινό Mammothfest φιλοξενεί μερικά από τα σημαντικότερα ονόματα της «σκληρής» μουσικής των τελευταίων ετών. Ανάμεσα τους, όμως, στέκονται αρχηγικά οι Asphyx, η γηραιότερη συμμετοχή του φεστιβάλ. Εκτός από τον αναμφισβήτητο ρόλο τους στην διαμόρφωση του ευρωπαϊκού death metal και μερικούς δίσκους-θρύλους που όρισαν την σκηνή όπως τα "Last One On Earth” και "The Rack” υπάρχει ακόμα ένας λόγος που οι Ολλανδοί βρίσκονται σε αυτό το ποικιλόμορφο line-up. Οι Αsphyx με μπροστάρη τον Martin Van Drunen ζουν μια περίοδο δεύτερης νεότητας κυκλοφορώντας τον έναν εξαιρετικό δίσκο μετά τον άλλο. Μια εποχή που δεν έχει τελειώσει ακόμα όπως γίνεται ξεκάθαρο με το
"Necroceros” του 2021. Οι Ολλανδοί επιστρέφουν στην Θεσσαλονίκη έχοντας σκοπό να βάλουν τον «πήχη» πολύ ψηλά κάνοντας ξεκάθαρο ότι «ο παλιός είναι αλλιώς». (Γ.Β.)
Ulcerate
Εδώ και χρόνια οι Ulcerate συνεχίζουν ένα ξέφρενο σερί εξαιρετικών δίσκων το οποίο κορυφώθηκε με το "
Stare Into Death And Be Still” αλλά και το φετινό "
Cutting The Throat Of God” (το οποίο ήδη αναμένεται να φιγουράρει στις υψηλότερες θέσεις των καλύτερων δίσκων της χρονιάς). Εξωπραγματικά τεχνικό παίξιμο, απόκοσμη ατμόσφαιρα και μελωδίες που στιγματίζουν είναι μερικά από τα χαρακτηριστικά που έχουν κάνει τους Νεοζηλανδούς να ξεχωρίζουν. Δικαίως μια από τις σημαντικότερες μπάντες του σύγχρονου ακραίου ήχου η οποία ακόμα και μετά από επτά δίσκους δεν δείχνει ίχνος κορεσμού. Επτά και τα χρόνια από την πρώτη εμφάνισή τους στην Θεσσαλονίκη και έτσι οι Ulcerate αναμένεται να ξεχωρίσουν ανάμεσα στις πολύ διαφορετικές μπάντες της τρίτης μέρας του φεστιβάλ. Μια ιδανική ευκαιρία να ζήσουμε τον ακραίο ήχο του σήμερα...σήμερα! (Γ.Β.)
Burst
Συγκροτήματα όπως οι Burst μπορούν να περιγραφούν μόνο με μία λέξη: φαινόμενο. Παρ’ όλο που οι Σουηδοί είχαν εμφανιστεί ήδη απ’ το 1995, ήταν μάλλον η αναπήδησή τους στο βαγόνι της Relapse το 2003 που τους έβγαλε προς τα έξω. Τα τρία άλμπουμ που κυκλοφόρησαν ήταν διαδοχικά όλο και καλύτερα, με τα "Origo” (2005) και "Lazarus Bird” (2008) να αποτελούν magnum opi όχι μόνο για την δική τους δισκογραφία, αλλά και για το σύνολο του post-prog metal ήχου. Πέρα απ’ τον, υποχρεωτικό για την εποχή μας, συνδυασμό ειδών και πειραματικών προσμείξεων, αυτό που κάνει τους Burst να ξεχωρίζουν είναι πως το χαρμάνι τους, παρ’ όλες τις οικείες ευωδίες, παραμένει ανεπανάληπτο. Τα leads είναι προσεκτικά τοποθετημένα μεταξύ κυκλώπειων riffs, στηρίζοντας τη σύνθεση κι όχι διακοσμώντας την (αχ αυτό το "(We Watched) The Silver Rai"), οι κραυγές και τα ουρλιαχτά του Linus Jägerskog παρασέρνουν σε συναισθηματικές δίνες, ενώ η hardcore παραφυάδες κουβαλούν σαν φρυκτωρίες το μήνυμα των απαρχών τους. Η επανασύνδεσή τους το 2017 ήταν ευχής έργο, κι όσοι δεν καταφέρουμε να τους ζήσουμε από κοντά, ξέρουμε ότι χάνουμε μία ευκαιρία ζωής. (Μ.Κ.Ο.)
Truckfighters
Είναι λίγο τρελοί αυτοί οι συγκεκριμένοι Σουηδοί. Η Αθήνα τους είδε μόλις πριν από μερικούς μήνες, αλλά τώρα έχει έρθει και η σειρά της Θεσσαλονίκης. Αυτό που φέρνει το τρίο των Truckfighters σε κάθε συναυλία του στο τραπέζι, είναι τον ενεργητικότατο, γκρουβάτο, στονεράδικο ήχο τους και την απεριόριστη όρεξή τους. Η σκηνική παρουσία – ιδιαιτέρως του κιθαρίστα Niklas "Dango” Källgren – είναι πραγματικά απολαυστική κάθε, μα κάθε φορά. Νέος δίσκος μπορεί να έχει μερικά χρόνια να κυκλοφορήσει από τη μπάντα, όμως αυτό δε μειώνει τις ζωντανές τους εμφανίσεις και περιμένουμε να τα σπάσουν και πάλι. Το merch των Truckfighters είναι επίσης σχεδόν πάντοτε και αρκετό και προσεγμένο, επομένως όποιος θέλει κάποιο μπλουζάκι από μπάντες που θα εμφανιστούνε στο Mammothfest, καλό είναι να κοιτάξει και προς τον συγκεκριμένο πάγκο. Να είστε προετοιμασμένοι ότι στο slot που θα εμφανιστούνε στο φεστιβάλ, ενδεχομένως να έχουμε το ρεκόρ τριημέρου για τη συμμετοχή και τον ιδρώτα που χυθεί – από κόσμο και μπάντα! (Π.Κ.)
Sonja
Οι Absu (σ.σ. με τις υγείες σας) μάλλον δεν είχαν αντέξει την εξομολόγηση της Melissa Moore ότι είναι διεμφυλική κι έτσι την απέλυσαν. Η Melissa, μαζί με τους Ben Brand στο μπάσο και Grzesiek Czapla στα τύμπανα, σκάρωσε τους Sonja και μας πετάξανε στη μάπα το φοβερό
"Loud Arriver” πριν δυο χρόνια, υποστηρίζοντας απολύτως τον τίτλο του. Αυτό το πάντρεμα metal με gothic έγινε ιδιαιτέρως επιτυχημένα και αγκαλιάστηκε από το κοινό, όπως άλλωστε φάνηκε και από την
εμφάνιση των Sonja στο Up The Hammers μόλις πέρσι. Η μπάντα πλέον έχει πάει στη Century Media, ετοιμάζει τον δεύτερό της δίσκο, από τον οποίο έχει ήδη δώσει
στη δημοσιότητα υλικό, έπαιξε στο Roadburn, περιόδευσε με τους Wayfarer και γενικώς, βρίσκεται σε οίστρο. Σίγουρα μια από τις πιο πολυαναμενόμενες εμφανίσεις του φετινού Mammothfest – να είστε έτοιμοι γι’ αυτό. (Π.Κ.)
Thy Catafalque
Με έντεκα δίσκους μέσα σε είκοσι πέντε χρόνια, το μόνο σίγουρο είναι ότι ο νους πίσω απ’ το project των Thy Catafalque, ο Tamás Kátai, μπορεί να λογίζεται ως σκληρά εργαζόμενος μουσικός. Το ότι, όμως, μέσα σ’ αυτήν την εντεκάδα, βρίσκεις δίσκους που λειτουργούν σαν χωάνες, ρουφώντας λαίμαργα από το folk, την prog, το black και το thrash, και εκλύοντας τρομερές ποσότητες ποιοτικής ενέργειας, τον καθιστά και έναν σπουδαίο μουσικό και καλλιτέχνη με όραμα. Την τελευταία δεκαετία, κι ίσως απ’ το "Meta” (2016) κι εξής, οι Thy Catafalque έχουν εισέλθει σε τροχιά που ισορροπεί εξαίσια μεταξύ του προοδευτισμού και της συνέπειας, κι ενώ κανείς δεν μπορεί να μιλήσει για επανάληψη, είναι φανερό ότι ο Kátai έχει κατακτήσει το δικαίωμα να θεωρείται αναγνωρίσιμος και με σαφή ταυτότητα, ακόμη κι αν μιλάμε για ηχητικά χάσματα μεταξύ των κυκλοφοριών. Το επερχόμενο "XII: A Gyönyörü Álmok Ezután Jönnek” φαίνεται πως θα επικυρώσει απ’ τη μία το ευρύτατο δημιουργικό ταλέντο των Thy Catafalque, αλλά και την απόσταση που έχουν διανύσει απ’ τις πρώτες, black metal μέρες τους, ως το πλέον πολύχρωμο παρόν τους. (Μ.Κ.Ο.)
Hällas
Όσο καλλιτέχνες όπως οι Hällas δισκογραφούν, η διαγραφή του ρετρό ως παροχημένο με μία μονοκοντυλιά θα παραμένει δύσκολη υπόθεση. Διότι οι Σουηδοί ακούγονται πράγματι σαν να βγήκαν απ’ τη μακρινή δεκαετία του 1970, κι όμως η μουσική τους μόνο παροχημένη δεν ακούγεται. Αντιθέτως, με την προνομιακή θέση του σήμερα, μπορούν αναδρομικά να συνδυάζουν εκλεκτικά όλη την μουσική ιστορία των τελευταίων πενήντα χρόνων, και να γράφουν δισκάρες όπως το σεμιναριακό "Isle of Wisdom”. Με την σιγουριά που εμπνέει η Σκανδηναβική prog σκηνή, οι Hällas δοκιμάζουν να βγουν απ’ το επίγειο στο διάστημα, και προσθέτουν μία μυθολογική αύρα στο – δικής τους έμπνευσης – "Adventure Rock”, ξετυλίγοντας το concept του ήρωα Hällas και των περιπετειών του σε συνέχειες. Αν αυτή η οργασμική συνένωση ήχων, θεματολογίας, και ειδών δεν αρκεί για να πείσει κάθε λάτρη του progressive rock, ρετρό ή μη, τότε δεν ξέρω τι άλλο θα μπορούσε να το καταφέρει. (Μ.Κ.Ο.)
Non Est Deus
Δεν υπάρχει θεός. Μόνο καλή μουσική. Ίσως όμως, ένας ήρωας που γράφει όλη τη μουσική για δύο από τα σημαντικότερα συγκροτήματα των τελευταίων ετών για τον ακραίο ήχο να μπορεί να θεωρηθεί ημίθεος. Μεταξύ των Kanonenfieber και των Non Est Deus, ο μυστηριώδης Noise μεταμορφώνει σε μουσική όλες τις death αλλά και black καλλιτεχνικές του ανάγκες. Το δεύτερο σκέλος αυτών, αποτυπώνεται με ένα ιδιαίτερα κιθαριστικό, μελωδικό black στους Non Est Deus, που στα μόλις έξι χρόνια ύπαρξής τους μας έχουν χαρίσει τέσσερις δίσκους βαθύτατης αφοσίωσης στο black metal, τόσο μεθυστικό μουσικά, όσο και άθεο. Παρέα με τους συνοδοιπόρους του στη σκηνή που τον συνοδεύουν και στα δύο του σχήματα, οι Non Est Deus αναμένεται να χαρίσουν μία εμφάνιση για την οποία ο κάθε τυχερός παρευρισκόμενος αναμένεται να παραμιλάει. Ένα άκουσμα στο περσινό "Legacy” είναι αρκετό για να δημιουργήσει δέος και αθεράπευτη αναμονή. (Ε.Τ)
Lazarvs
To power-trio από την Ουγγαρία αποτελεί μια σχετικά άγνωστη αλλά πολύ ενδιαφέρουσα περίπτωση μπάντας η οποία αναμένεται να ζεστάνει το κοινό με την εμφάνισή του. Ουσιαστικά η συνέχεια των Apey And The Pea οι οποίοι με την σειρά τους δημιουργήθηκαν μετά την διάλυση της Pantera-tribute band Remembering The Steel. Groove metal με αρκετά Pantera στοιχεία να διατηρούνται στις συνθέσεις τους αλλά συνδυάζονται με Alice In Chains πινελιές τόσο στις κιθάρες όσο και στα φωνητικά. Ότι πρέπει για live καταστάσεις και αν ο κόσμος τους δώσει την απαραίτητη προσοχή δεν θα απογοητευτεί. Η ίδια η μπάντα, έχοντας ανοίξει για συγκροτήματα όπως οι Saint Vitus, Crowbar, Dopethrone και Weedeater δεν θα δυσκολευτεί να προσαρμοστεί στον ρόλο της κατά την τρίτη μέρα του φεστιβάλ. (Γ.Β.)
Dirty Sound Magnet
Το ψυχεδελικό τρίο από το Fribourg της Ελβετίας έχει και μια σύνδεση με τη χώρα μας, μιας και ο κιθαρίστας και τραγουδιστής τους είναι ο Stavros Dzodzos. Με περίπου 15 χρόνια εμπειρίας και με πάνω από μισή ντουζίνα δίσκους ήδη στην πλάτη τους, πρόκειται να παίξουν την τρίτη ημέρα του Mammothfest. Αγαπάνε το rock των ‘60s, αγαπάνε το rock των ‘70s, αγαπάνε να τζαμάρουνε και να αυτοσχεδιάζουν στις ζωντανές τους εμφανίσεις, τραγουδάνε και οι τρεις τους με πολύ όμορφα αποτελέσματα. Ακούγονται ως ένα ιδανικό συμπλήρωμα για να δούμε και κάτι πιο ήρεμο σε μια μέρα κατά την οποία θα κοπανηθούμε με Dopelord, Truckfighters και Ulcerate, μεταξύ άλλων. (Π.Κ.)
Dopelord
Η εκπροσώπηση της τίμιας Πολωνίας στο φετινό Mammothfest θα γίνει μέσω του κουαρτέτου των Dopelord. Αυτοί οι τέσσερις τύποι παίζουν κάτι μεταξύ stoner και doom, με λίγο περισσότερη έμφαση στο δεύτερο και με κάποιες δόσεις ψυχεδέλειας στο μείγμα. Παρ’ όλο που η τελευταία φορά που έπαιξαν στη χώρα μας ήταν μόλις πέρσι, από τότε έχουν ήδη έναν νέο – τον πέμπτο τους – δίσκο στο ενεργητικό τους, ο οποίος έχει τον …φαντεζί τίτλο “Songs For Satan”. Η φετινή τους επίσκεψη λοιπόν θα έχει σίγουρα μια ειδοποιό διαφορά σε σχέση με τις προηγούμενες, μιας και θα έχουμε τη δυνατότητα να δούμε ζωντανά το νέο τους υλικό. Η όρεξή τους φανταζόμαστε ότι θα παραμένει στα επίπεδα που την έχουμε συνηθίσει, όπως επίσης και η επικοινωνία τους με το ελληνικό κοινό, με το οποίο φαίνεται ότι κουμπώνουν πολύ καλά. (Π.Κ.)