The Body

H τελευταία προσωπική δουλειά τους, δύο χρόνια πριν, "No One Deserves Happiness" μου είχε πάρει τα μυαλά. Οι τελευταίες συνεργασίες τους με τους Full Of Hell, το "Ascending A Mountain Of Heavy Light" και το "One Day You Will Ache Like I Ache", επίσης. Σε πρόσφατη κουβέντα μαζί τους ανακοίνωσαν και φετινή συνεργασία με τους Uniform (θα λέγεται "Mental Wounds Not Healing"). Μαζί με τους οποίους τους απολαύσαμε ζωντανά πριν λίγες ημέρες. 

Στη φετινή έβδομη ολοκληρωμένη δουλειά τους οι Lee Buford και Chip King συνεργάζονται με τους Ben Eberle, ο οποίος έχει τραγουδήσει και σε παλιότερες δουλειές τους η Chrissy Wolpert που τραγουδάει μόνιμα μαζί τους, ο Michael Berdan που τραγουδάει στους Uniform και ο Kristin Hayter. Υπάρχουν κιθάρες και τα ουρλιαχτά του Chip σκόρπια αλλά εδώ πολύ βάση δίνεται στα πλήκτρα, τα synths και τα samples. To "The West Has Failed" είναι το noise-metal που ξέρουν να κάνουν καλά το οποίο έχει μια dubstep μουσική υπόσταση! Και στο "Off Script" η κατάσταση και τα σιχαμένα φωνητικά σε φέρνουν σε κατάσταση τρέλας. Το "Nothing Stirs" από την άλλη έχει τα πάντα. Industrial τύμπανα, ambient ήχους και μια χαλαρή διάθεση που προκύπτει κυρίως από τα φωνητικά. Τα "An Urn" και "Blessed Alone" είναι τα καλύτερα κομμάτια εδώ. Πειραματικά, ακραία και θορυβώδη. Έχουν τα πάντα. Είναι οι The Body που παρανοούν. Είναι η μουσική που δεν έχει όρια. 

Ο δίσκος είναι παράξενος. Δεν μπορείς να το εντάξεις σε ένα μουσικό είδος. Αυτό όμως το ακραίο είδος τέχνης που αποφάσισε να φτιάχνει αυτό το ζευγάρι φίλων έχει πολλά ενδιαφέροντα σημεία και αποτελεί από μόνο του κάτι αξιόλογο και αξιοπρόσεκτο. Προφανώς και δεν το αντέχουν όλοι. Κανένα δίσκο της μπάντας δεν τον αντέχουν όλοι. Οπότε προσοχή. Πρέπει να καταλάβεις ότι αυτή η μπάντα συνδυάζει τον ακραίο θόρυβο με μια έρημη αλλά οργισμένη ομορφιά που προκαλεί τα συναισθήματα. Εάν το καταφέρεις αυτό θα συμφωνήσεις ότι πρόκειται για μια από τις καλύτερες δουλειές τους.

Bandcamp