The Body & Full Of Hell

Αυτές οι δύο μπάντες μας έδειξαν τι μπορούν να κάνουν (μαζί) πέρσι με το "One Day You Will Ache Like I Ache". Οι The Body κυκλοφόρησαν επίσης πέρσι έναν εξαιρετικό δίσκο με όνομα "No One Deserves Happiness" και δεν ξεχνάω την πανέμορφη κυκλοφορία τους μαζί με τους Thou. Οι Full Of Hell έδωσαν φέτος το δικό τους "Trumpeting Ecstasy" το οποίο αποδεικνύει πόσο ακραίοι είναι.

Τα τριανταπέντε λεπτά των οκτώ κομματιών της φετινής συνεργασίας τους αφήνει έναν αρκετά προχωρημένο, απελπισμένο, ελκυστικό και βρώμικο ήχο. Η λέξη ήχος θα μπορούσε πολύ απλά να αντικατασταθεί κι από την λέξη, θόρυβος. Aυτό ειναι το βασικό γνώρισμα που τους ενώνει. Είναι η πραγματική κεντρική ιδέα αυτής της δουλειάς. Η ουσία είναι ότι μαζί με τα γνώριμα ουρλιαχτά του Chip King των The Body και των ξεσκισμένων του Dylan Walker των Full Of Hell έρχονται και κολλάνε beats και ηλεκτρονικές αρκετά βιομηχανικές δομές που αφήνουν έναν εν μέρει χορευτικό τόνο στο υπόβαθρο. Κι όμως. Είναι τόσο μπροστά που καταφέρνουν ακόμα και αυτό. Να σε κάνουν να χορέψεις ανάμεσα σε θορύβους, ουρλιαχτά, industrial δομές και drone metal σαπίλες. Φυσικά δεν λείπουν αναφορές σε hardcore, sludge/doom, αλλά και grindcore μουσικές που γεμίζουν και δένουν το γλυκό. Τα κομμάτια, πέραν του θορύβου, δεν έχουν ιδιαίτερη σύνδεση μεταξύ τους και κάποια εξ αυτών τελειώνουν απότομα ή παραμένουν άγαρμπα και άχρωμα σε σημεία. Μπορεί να είναι κάπως δύσκολο, αλλά τουλάχιστον είναι συναρπαστικό. Ναι, μπορεί να ξεφεύγει σε μερικά σημεία και να παραείναι ακραίο έως εμετικό χωρίς λόγο, αλλά δεν υπάρχουν όρια εδώ. Πρεπει να αποδεχθούμε οτι απευθύνεται μόνο σε όποιον το αντέχει. Όσο ακραίο όμως και σκληρό να είναι, ακούγεται εύκολα λόγω μικρής διάρκειας και μπορεί να σου δείξει ξεκάθαρα και άμεσα για το τι αντιπροσωπεύει.

Η λέξη που θα αφήσω στον επίλογο είναι το περίεργο. Ο δίσκος είναι αρκετά παράξενος και όντως ιδιαίτερα περίεργος. Δεν απευθύνεται φυσικά μόνο σε ακραιόφιλους, αλλά μπορεί να κεντρίσει οπαδούς techno και noise μουσικών μέχρι και φίλους των Corrupted ή των Fantomas! Είπαμε, σε όποιον το αντέχει. Εύχομαι η τρίτη συνεργασία τους, που ελπίζω να έχει ήδη σχεδιαστεί, να είναι κάτι ακόμα πιο περίεργο, να ξεφεύγει επίσης και να αποδεικνύει οι ο πειραματισμός και η σαπίλα ταιριάζουν τόσο πολύ.

Bandcamp