Rob Zombie

Πέντε χρόνια έχουν περάσει από το τελευταίο album του Rob Zombie "Sinister Urge" και στο διάστημα αυτό μας παρουσίασε μια άλλη πτυχή της προσωπικότητας του, τη σκηνοθεσία, γυρίζοντας δύο έργα (το "House Of 1000 Corpses" και το "Devil's Rejects") τα οποία δίχως να είναι και τα καλύτερα του είδους τους, κατάφεραν να τραβήξουν αρκετούς θεατές στις αίθουσες.

Αυτό που χαρακτήριζε τη μουσική του Zombie τόσο στη σόλο πορεία του όσο και με τους White Zombie ήταν η παρουσία ενός βασικού catchy riff , industrial λούπες, samples και γενικά η δημιουργία κομματιών που προσφέρονται για χορό σε rock clubs με χαρακτηριστικό παράδειγμα το "Dragula".

Όσοι περίμεναν κάτι αντίστοιχο και στο "Educated Horses" θα απογοητευτούν καθώς από τα 11 τραγούδια του δίσκου (τα 2 από τα οποία είναι instrumental) μόνο το "Let It All Bleed Out" ακολουθεί το γνώριμο ύφος του και λογικά θα έπρεπε να ήταν το πρώτο single του album και όχι το μέτριο "Foxy Foxy".

Στη δημιουργία του album έχουν συνεισφέρει κάποιοι session μουσικοί, όπως ο Tommy Clufetos, τον οποίο είχαμε συναντήσει και στο τελευταίο album των Megadeth, ενώ στα credits υπάρχουν ακόμα οι Tommy Lee και Josh Freese στα drums.

Τη διαφορά στο album κάνει ο John 5 (ex Manson, David Lee Roth ) στην κιθάρα καθώς έχει φέρει νέα στοιχεία στη μουσική του Zombie, όπως solo, τα οποία απουσίαζαν σε προηγούμενες δουλειές του, ακουστική κιθάρα στο "Death Of It All" και γενικότερα μια σειρά από ενδιαφέρουσες μελωδίες με χαρακτηριστικό παράδειγμα το εισαγωγικό riff του "17 Year Locust" που θα μπορούσε κάλλιστα να βρίσκεται σε κομμάτια των Sabbath εποχής "Sabotage".

Τα καλύτερα κομμάτια του album, όσο και αν φαίνεται παράξενο, είναι τα instrumental "Sawdust In The Blood" και "1000 Ways" τα οποία με τη διακριτική παρουσία του πιάνου δημιουργούν ατμόσφαιρα βγαλμένη από ταινίες τρόμου.

Το "Educated Horses" είναι μια διαφορετική πρόταση του Zombie προς τους οπαδούς του. Απευθύνεται σε ανοικτόμυαλους ακροατές και όχι σε αυτούς που περίμεναν επαναλήψεις και αναμασήματα των προηγούμενων album. Είναι album που δε σε κερδίζει με την πρώτη ακρόαση και θέλει το χρόνο του. Μένει να δούμε τώρα αν ο Rob θα αφοσιωθεί στον κινηματογράφο ή τη μουσική. Θα μπορέσει να συνδυάσει εξίσου καλά και τα δύο; Όλοι τον προτιμάμε ταγμένο στη μουσική και ελπίζουμε ότι η επόμενη δισκογραφική του δουλειά θα είναι καλύτερη από το "Educated Horses".