Hammerfall

Built To Last

Napalm (2016)
Από τον Σπύρο Κούκα, 19/10/2016
Hammer High επταετίας, στον συνολικά πιο ενδιαφέροντα δίσκο τους τον τελευταίο καιρό
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Νομίζω πως δεν χρειάζονται πρόλογοι και εισαγωγές για τους Hammerfall. Οι Σουηδοί heavy/power metallers, με δεδομένα την πορεία και τις επιτυχίες τους όλα αυτά τα χρόνια, λογίζονται ως μια σημαντική δύναμη στον χώρο του σκληρού ήχου. Έτσι, δίχως άλλες καθυστερήσεις, ας δούμε τι έχουν να μας πουν με τη δέκατη κατά σειρά κυκλοφορία τους.

"Built To Last" λοιπόν. Διαδεχόμενο το προπέρσινο "(r)Evolution", το οποίο δικαίως θεωρήθηκε επιστροφή στη φόρμα, το νέο άλμπουμ φαίνεται πως συνεχίζει στο ίδιο μονοπάτι, προσανατολισμένο ξεκάθαρα στο ένδοξο παρελθόν και τα όσα έκαναν τους Hammerfall τόσο πετυχημένους. Οι συνθετικές φόρμες δεν ξεφεύγουν από όσα έχουμε συνηθίσει (με εξαίρεση, βεβαίως, την περίοδο του "Infected"), προσφέροντας, λόγω αυτού του γεγονότος, και ορισμένες στιγμές όπου η συνθετική επανάληψη μοιάζει λίγο πιο έντονη και δίνοντας τροφή για σχόλια, σε όσους θεωρούν πως αναμασούν ξανά και ξανά τις ίδιες ιδέες, παραλλαγμένες μερικώς εδώ κι εκεί.

Αυτές ήταν και οι όποιες ενστάσεις θα μπορούσε κάποιος να έχει (και) για τη νέα δουλειά των Σουηδών. Πέραν τούτων, εδώ βρίσκουμε τους πιο φορμαρισμένους Hammerfall της τελευταίας επταετίας, με μια δεκάδα κολλητικά κομμάτια, προορισμένα για πολλές κι επαναληπτικές ακροάσεις. Κι αν το εναρκτήριο "Bring It!" μοιάζει ως τυπικό άνοιγμα της αυλαίας, το "Hammer High" που ακολουθεί, παρά τους (στιχουργικούς) συνειρμούς με το πρόσφατο παρελθόν, είναι η επιτομή της πιασάρικης, ψευδεπίγραφα επικής σύνθεσης, στην οποία κατέχουν εδώ και χρόνια τη φόρμουλα, ενώ το drum beat-φόρος τιμής στο "Over The Hills And Far Away" μονάχα θετικά μπορεί να εκληφθεί.

Το "The Sacred Vow" λειτουργεί ακόμη καλύτερα μέσα στη ροή του άλμπουμ, ενώ το "Dethrone And Defy", μαζί με το "Star Of Home", είναι η power-ιές εκείνες που ανεβάζουν τις ταχύτητες και ικανοποιούν με την αμεσότητα τους. Το ομότιτλο αποτελεί, ίσως, το καλύτερο τραγούδι του δίσκου, με τον εμβατηριακό του ρυθμό και την τρομερή ερμηνεία του Joacim Cans να το ξεχωρίζουν, ενώ και τα κομμάτια που δεν αναφέρθηκαν δεν υπολείπονται σε κάτι, δημιουργώντας ένα συνολικό αποτέλεσμα που ακούγεται παραπάνω από ευχάριστα.

Γενικότερα, πάντως, ο Joacim Cans μοιάζει να κλέβει τις εντυπώσεις, καθώς ακούγεται σαν να μην έχει περάσει ο χρόνος από πάνω του, απαράλλαχτος σε χροιά και ερμηνευτικά βελτιωμένος όσο περνάνε τα άλμπουμ. Πραγματικά, είναι εντυπωσιακό πως καταφέρνει και αποδίδει σταθερά στο ποιοτικό επίπεδο που μας έχει συνηθίσει, με τόσους δίσκους και περιοδείες στην πλάτη του. Ευχάριστη έκπληξη αποτελούν και οι ψηλές νότες που «χτυπάει» κατά τη διάρκεια του άλμπουμ, τις οποίες απέφευγε τα τελευταία χρόνια, δείχνοντας πως δεν φοβάται να ζορίσει τη φωνή του, για χάρη των απαιτήσεων της εκάστοτε σύνθεσης.

Προφανώς οι Hammerfall δεν ανακαλύπτουν τον τροχό στο "Built To Last", αλλά και πότε ήταν αυτό ζητούμενο στις κυκλοφορίες τους; Αντιθέτως, για άλλη μια φορά καταφέρνουν και προσφέρουν έναν άμεσο δίσκο ανθεμικού heavy/power, στην ίσως καλύτερη συνολικά κυκλοφορία τους μετά το "No Sacrifice, No Victory". Όσοι πιστοί, λοιπόν, σπεύσετε.

  • SHARE
  • TWEET