Hammerfall: «Πολλές φορές χάνεις τον δρόμο σου στη μουσική βιομηχανία»

 Ακόμη ένα ανταγωνιστικό άλμπουμ και ακόμη μια επιβεβαίωση της κυριαρχίας των Hammerfall στο power metal στερέωμα, μας έδωσε την ευκαιρία για μια εκτεταμένη κουβέντα με τον Joacim Cans, τον ικανότατο frontman τους από την αρχή της πορείας τους. Ο Σουηδός τραγουδιστής υπήρξε λαλίστατος και άκρως ευδιάθετος, απαντώντας στις ερωτήσεις μας σχετικά με το σήμερα και το τότε της μπάντας, τα όσα ενθαρρυντικά διαδραματίζονται στον πολύπαθο power metal χώρο τον τελευταίο καιρό και τις αναμνήσεις του από τον αείμνηστο Bill Tsamis, σε μια ενδιαφέρουσα κουβέντα.

Συγχαρητήρια για το νέο άλμπουμ, είναι εντυπωσιακό πόσο συνεπείς είστε για άλλη μια φορά. Αυτός είναι ο πρώτος σας δίσκος κατά τη διάρκεια της πανδημίας, οπότε αναρωτιέμαι τι άλλαξε στη διαδικασία δημιουργίας του - αν, δηλαδή, άλλαξε κάτι.

Καταρχάς, ευχαριστούμε πολύ για τα καλά σου λόγια. Είμαστε πολύ ικανοποιημένοι με το τελικό αποτέλεσμα του δίσκου και χαιρόμαστε που μπορούμε να μιλήσουμε για αυτό. Πολλά πράγματα άλλαξαν, αλλά συγχρόνως δεν άλλαξε και κάτι δραστικά. Η συνθετική διαδικασία είναι συγκεκριμένη πλέον. Δεν καθόμαστε για οκτώ μήνες και γράφουμε τα τραγούδια, έπειτα τα ηχογραφούμε και κατόπιν ξεκινάμε τη διαδικασία προώθησης. Αρκετά από τα κομμάτια του νέου άλμπουμ δημιουργήθηκαν όταν βρισκόμουν στο Los Angeles για να ηχογραφήσω τα φωνητικά του "Dominion", πίσω στον Φεβρουάριο του 2019.

Τρία χρόνια πριν...

Ναι. Θεωρώ ότι είναι καλό να κρατάς τη δημιουργικότητα σου ζωντανή σε κάθε περίσταση, μιας και η δημιουργία είναι μια συνεχιζόμενη διαδικασία.

Οπότε λίγο-πολύ η διαδικασία δημιουργίας του νέου άλμπουμ ήταν η συνηθισμένη, σωστά;

Περίπου. Αποφασίσαμε μετά την περιοδεία να να γράψουμε νέα τραγούδια. Όμως η περιοδεία αναβλήθηκε για αργότερα, οπότε τα σχέδια μας άλλαξαν. Ο Oscar πάντοτε κουβαλά μαζί του ένα σύστημα ηχογραφήσεων στο tour bus, αφού πιστεύει πως μπορούμε να γράψουμε ανά πάσα στιγμή κάτι. Όμως, σε ό,τι αφορά τα φωνητικά μου, ποτέ δεν κάνω κάτι όσο βρισκόμαστε σε περιοδεία. Δεν θέλω να πιέζω υπερβολικά τη φωνή μου, οπότε περιμένω να επιστρέψω σπίτι για να ασχοληθώ με αυτό. Έτσι, η διαδικασία ήταν σχετικά παρόμοια και αυτή τη φορά, εκτός από το θέμα των ηχογραφήσεων, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τα φωνητικά. Για τα υπόλοιπα όργανα, λειτουργήσαμε ως συνήθως, παρέα με τον Fredrik Nordstrom. Από τη στιγμή, όμως, που δεν μπορούσα να ταξιδέψω στις ΗΠΑ για να ηχογραφήσω με τον James Michael, έπρεπε να βρεθεί μια άλλη λύση κι εκεί προέκυψε ο Jacob Hansen, κάτι το οποίο ήταν πρωτόγνωρο για μένα.

Λόγω των ταξιδιωτικών περιορισμών δεν μπορούσες να ταξιδέψεις στις ΗΠΑ;

Ναι, μου είπαν ούτε να το σκέφτεσαι (γέλια).

Με το "(r)Evolution" βρήκαμε ξανά το νόημα της ύπαρξης μας

Είστε, πάντως, σε εξαιρετική φόρμα στα τελευταία πολλά άλμπουμ, ξεκινώντας από το "(r)Evolution" και φθάνοντας στον νέο δίσκο. Ποιο είναι το μυστικό πίσω από αυτό, αναλογιζόμενοι ότι οι συνθετικές σας μανιέρες παραμένουν ίδιες και δίχως κομβικές αλλαγές από άλμπουμ σε άλμπουμ;

Υπήρχε λόγος που κάναμε ένα διάλειμμα το 2013. Όταν επιστρέψαμε, το 2014, εφηύραμε ξανά τον εαυτό μας και επιστρέψαμε στις ρίζες μας. Πώς το καταφέρνουμε αυτό; Μα, είναι ακριβώς αυτό που θέλουμε να κάνουμε, για αυτό είμαστε προορισμένοι. Με το "(r)Evolution" βρήκαμε ξανά το νόημα της ύπαρξης μας, ακολουθήσαμε ξανά το σωστό μονοπάτι και από εκεί κι έπειτα, το momentum ήταν με το μέρος μας. Διασκεδάζουμε πολύ στη μπάντα, τόσο με το να γράφουμε μουσική μαζί και να περνάμε χρόνο παρέα, όσο και στις περιοδείες μας και πιστεύω αυτή η είναι η λέξη - κλειδί για την επιτυχία μας: διασκέδαση. Ναι, πολλές φορές χάνεις το δρόμο σου στη μουσική βιομηχανία γιατί σκέφτεσαι υπερβολικά το πως θα καταφέρεις να βγάλεις κέρδος, αλλά έτσι χάνεις το νόημα. Αυτό που πρέπει να κάνεις είναι να δημιουργήσεις απερίσπαστος, να είσαι χαρούμενος και να κάνεις και τους ακροατές σου χαρούμενους και τα υπόλοιπα θα έρθουν.

Ακούγοντας το νέο άλμπουμ, ομολογώ πως μου φάνηκε αρκετά πιο σκοτεινό σε ατμόσφαιρα και θεματολογία, θυμίζοντας μου παλιότερα άλμπουμ σας. Πιστεύεις πως συγκεκριμένες περιστάσεις σας ώθησαν να γράψετε κατά αυτόν τον τρόπο αυτήν τη φορά;

Δεν ξέρω, θα έλεγα πως επηρέασε η πανδημία, αλλά στην πραγματικότητα υπήρξε απλά μια μικρή ενόχληση για εμάς. Θέλαμε να γράψουμε ακόμη ένα δυνατό Hammerfall άλμπουμ, αλλά αυτή τη φορά ίσως έπρεπε να ψάξουμε πιο βαθιά μέσα μας για να βρούμε τη δημιουργικότητα εκείνη που θα έκανε το νέο άλμπουμ καλύτερο από το - φανταστικό κατά τη γνώμη μου - "Dominion". Χρειάστηκε, λοιπόν, να δουλέψουμε ακόμη πιο σκληρά. Σε ό,τι αφορά τώρα τη σκοτεινή ατμόσφαιρα, αυτή μάλλον προέρχεται από τους στίχους, αφού έπειτα από τον πρώτο χρόνο της πανδημίας συνειδητοποίησα ότι δεν είμαι πια αθάνατος (γέλια). Έκλεισα τα 50 πρόσφατα και όσο να’ναι, σε επηρεάζει η σκέψη ότι τα χρόνια περνούν. Επίσης, στην πανδημία, πολύς κόσμος έχασε δικούς του ανθρώπους, ενώ και ο θάνατος του Bill (Tsamis) ίσως με επηρέασε. Ίσως στο νέο άλμπουμ οι μελωδίες μας προέκυψαν πιο σκοτεινές και, συμπεριλαμβανομένου του γεγονότος ότι γράφουμε ολοκληρωμένα άλμπουμ και όχι μεμονωμένα τραγούδια, να προκύπτει αυτή η αίσθηση. Το άλμπουμ σίγουρα είναι πιο γρήγορο κι επιθετικό, πάντως - λόγω αγανάκτησης με το τι συμβαίνει; Πραγματικά, δεν είμαι σίγουρος.

Το "Venerate Me" είναι ένα σπουδαίο τραγούδι, στο οποίο βρίσκουμε την guest εμφάνιση του θρυλικού King Diamond. Πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία;

Υποθέτω βαριόταν και ήθελε να κάνει κάτι (γέλια). Όταν ο Oscar μου παρουσίασε το τραγούδι, είπε "πραγματικά μπορώ να ακούσω τον King Diamond να τραγουδάει σε αυτό το σημείο". Οπότε κι εγώ του είπα να του ζητήσουμε να το τραγουδήσει, τι θα μπορούσε να πάει στραβά πέραν του να αρνηθεί; Τον έχουμε συναντήσει πολλές φορές μέσα στα χρόνια, οπότε δεν ήταν πρόβλημα να τον καλέσουμε και να του το ζητήσουμε. Είμαι πολύ χαρούμενος που τελικά αποφάσισε να δεχθεί, αφού μπορεί να τραγουδάει ένα μικρό σημείο του τραγουδιού, πολύ σημαντικό όμως για εμάς και για το πως προέκυψε αυτό να ακούγεται. Πρέπει να ξεκαθαρίσω, όμως, ότι αυτό δεν αποτελεί ένα ντουέτο, αλλά μια πολύ ιδιαίτερη guest εμφάνιση. Στις ταινίες αυτό θα ονομαζόταν cameo, αλλά προτιμούμε την ποιότητα από την ποσότητα. Άλλωστε, είμαι τεράστιος οπαδός όσων έχει κάνει, τόσο με τους Mercyful Fate, όσο και με τους King Diamond.

Αλήθεια, πως διατηρείς τη φωνή σου σε τόσο καλά επίπεδα έπειτα από όλα αυτά τα χρόνια με εκτεταμένες περιοδείες και δεκάδες άλμπουμ;

Νομίζω η αλλαγή επήλθε με το "(r)Evolution" επειδή κατά τη διάρκεια του διαλείμματος που είχαμε κάνει τότε, συμμετείχα στο μιούζικαλ Rock Of Ages στη Στοκχόλμη, στο οποίο έδωσα 142 shows σε ενάμιση χρόνο. Εκείνη την περίοδο ξεκίνησα να προσέχω το σώμα μου, έγινα vegetarian και ξεκίνησα συστηματικά τρέξιμο για να ελέγχο τις θερμίδες μου και να αυξήσω την αντοχή μου. Το να είσαι ένας υπέρβαρος frontman δεν βοηθάει στην απόδοση σου επί σκηνής, οπότε αυτή η επένδυση που έκανα σχετικά με το σώμα και τη διατροφή μου μοιάζει η σημαντικότερη που έχω κάνει. Τα πενήντα είναι μια κομβική ηλικία για τους τραγουδιστές, από αυτήν την ηλικία κι έπειτα πολλοί τραγουδιστές αρχίζουν και παρακμάζουν και προσωπικά θέλω να παραμείνω στην καλύτερη δυνατή κατάσταση για όσο περισσότερο γίνεται.

Το 1996 ηχογραφήσαμε ένα άλμπουμ που κανένας δεν πίστευε ότι θα κυκλοφορήσει, γιατί ποιος άκουγε heavy metal εκείνη την εποχή; Σχεδόν κανείς"

Είναι, πάντως, εντυπωσιακό πως έχετε καταφέρει να δημιουργήσετε έναν Hammerfall κόσμο, χρησιμοποιώντας τα ίδια μοτίβα και σύμβολα τόσο σε μουσικό, όσο και σε αισθητικό επίπεδο. Θέλω να πω, και πάλι έχουμε ανθεμικά τραγούδια με επικούς στίχους, και πάλι συνεργαστήκατε με τον Samwise Didier για μια ακόμη εντυπωσιακή αναπαράσταση του Hector και το σύνολο της δουλειάς σας αποπνέει μια οικειότητα. Μπορούμε, λοιπόν, να πούμε πως για άλλη μια φορά, οι Hammerfall κάνουν Hammerfall πράγματα;

Οι Hammerfall πάντοτε κάνουν Hammerfall πράγματα (γέλια). Θέλω να πω, αυτό είναι που κάνουμε. Αν προσπαθήσουμε να κάνουμε κάτι άλλο, πιθανότατα δεν θα είναι τόσο καλό. Νομίζω πρέπει να βρεις το σκοπό της ζωής σου και ο δικός μας σκοπός είναι να γράφουμε μουσική για τους Hammerfall, είναι το trademark μας. Πρέπει να έχουμε κατά νου ότι το 1996 ηχογραφήσαμε ένα άλμπουμ που κανένας δεν πίστευε ότι θα κυκλοφορήσει, γιατί ποιος άκουγε heavy metal εκείνη την εποχή; Σχεδόν κανείς. Οι άνθρωποι αναρωτιόνταν τότε γιατί δεν παίζουμε μουσική που θέλει να ακούσει ο κόσμος. Πολύ απλά, γιατί παίζαμε τη μουσική που θέλαμε να παίξουμε και αυτό έκανε το ύφος των Hammerfall μοναδικό.

Μιλώντας για αυτό το παρελθόν, το "Glory To The Brave" αποτέλεσε ένα πραγματικό breakthrough τόσο για εσάς, όσο και για τον κλασικό metal ήχο στο να επιστρέψει στο προσκήνιο. 25 χρόνια αργότερα, τί θυμάσαι από εκείνη την περίοδο;

Όλα έγιναν τόσο γρήγορα που δεν συνειδητοποιήσαμε εκείνη τη στιγμή τι είχαμε πετύχει. Αυτό που ξέραμε σαν μπάντα είναι ότι είχαμε ένα πολύ δυνατό άλμπουμ κλασικού heavy metal αλλά όσα ακολούθησαν ήταν εκτός λογικής. Ξαφνικά βρεθήκαμε να παίζουμε στο Volcano Open Air ή στο Wacken, να επιλεγόμαστε από τον ίδιο τον Kai Hansen να βγούμε σε περιοδεία μαζί με τους Gamma Ray, κι έπειτα να κάνουμε τη δική μας, headline περιοδεία με μονάχα ένα άλμπουμ 45 λεπτών στις αποσκευές μας. Φαντάσου, κάποια τραγούδια τα παίζαμε δύο φορές τότε για να γεμίσει ο χρόνος μιας εμφάνισης. Αλλά όλα άρχισαν να κυλάνε φυσικά από εκεί και πέρα κι έτσι ακολούθησε το δεύτερο άλμπουμ, το τρίτο άλμπουμ και πολλές περιοδείες ανά τον κόσμο.

Αρκετός κόσμος θεωρεί ότι δεν καταφέρατε να ξεπεράσετε το ντεμπούτο σας. Παρόλο που κυκλοφορήσατε πολλά σπουδαία άλμπουμ κατόπιν αυτού. Τι θα τους απαντούσες;

Ίσως θα έπρεπε να ανοίξουν τα αυτιά τους και να είναι πιο δεκτικοί. Καταλαβαίνω ακριβώς την άποψη τους και ορισμένες φορές κι εγώ έχω πιάσει τον εαυτό μου να ακούω το πρώτο άλμπουμ μιας μπάντας και να μου αρέσει πολύ και, ακούγοντας το επόμενο τους, να το βρίσκω χειρότερο. Πιστεύω, όμως, ότι αυτή είναι μια λάθος νοοτροπία και θαρρώ πως μια ακρόαση του νέου μας άλμπουμ θα πείσει και τον πιο σκεπτικό. Άλλωστε, στις τελευταίες μας περιοδείες, να ξέρεις πως υπάρχει πολύς κόσμος που όταν παίζουμε το "Dragon Lies Bleeding" δεν αντιδράει καν, γιατί δεν γνωρίζει τι παίζουμε. Για εκείνους, είμαστε γνωστοί από τα πιο πρόσφατα άλμπουμ μας. Και επίσης υπάρχει κόσμος που μας εγκατέλειψε μόλις παραγίναμε γνωστοί για εκείνους. Έτσι είναι τα πράγματα, κόσμος πάει κι έρχεται και ο καθένας έχει το δικό του αγαπημένο άλμπουμ, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορείς να απολαύσεις και τις υπόλοιπες δουλειές μιας μπάντας πέραν της απολύτως αγαπημένης σου.

Μιλώντας για αγαπημένα άλμπουμ, το δικό μου αγαπημένο Hammerfall άλμπουμ είναι το "Renegade". Έχεις κάποια ενδιαφέρουσα ιστορία από εκείνη την εποχή που θα ήθελες να μοιραστείς μαζί μας;

Ήταν η πρώτη φορά που βγήκαμε από την Ευρώπη και πήγαμε στις ΗΠΑ για να ηχογραφήσουμε το άλμπουμ μαζί με τον Michael Wagener, συγκεκριμένα στο Nashville. Εκεί, είχα αναλάβει εγώ το μαγείρεμα και κάναμε αρκετά συχνά barbecues και ο Michael είχε καταλήξει, στο τέλος των ηχογραφήσεων, να έχει πάρει 6-7 κιλά από το πολύ φαγητό. Είχε πολύ πλάκα εκείνη η περίοδος.

Μέχρι το "Infected" είχατε κάνει πολλές διασκευές από obscure μπάντες, τα τελευταία χρόνια όμως δεν συνεχίσατε να τιμάτε κάποια από τις μπάντες που σας επηρέασαν. Πως κι έτσι;

Δεν ξέρω, μάλλον δεν βλέπουμε το λόγο να το κάνουμε. Έχουμε αρκετό υλικό κάθε φορά για να γεμίσουμε ένα άλμπουμ και, για να είμαι ειλικρινής, τις περισσότερες μπάντες που θέλαμε να διασκευάσουμε κάποιο τραγούδι τους, το έχουμε κάνει ήδη. Όταν ξεκινήσαμε τις διασκευές, δεν θέλαμε να παίξουμε κομμάτια από τις μεγάλες μπάντες του είδους, αλλά από μπάντες που πραγματικά σήμαιναν κάτι για εμάς, γι’ αυτό και διασκευάσαμε Warlord, Stormwitch, Picture και όλες αυτές τις obscure μπάντες από το παρελθόν. Ίσως στο μέλλον ξανακάνουμε κάτι ανάλογο, αλλά για την ώρα δεν το βλέπω πιθανό.

Είναι παράξενο, αυτήν τη στιγμή θεωρούμαστε πιο δημοφιλείς από την περίοδο των "Renegade" και "Crimson Thunder"

Μιλώντας για τους Warlord, πρόσφατα ο Bill Tsamis έφυγε από τη ζωή. Τί θυμάσαι από τη συνεργασία σας πριν 20 και πλέον χρόνια;

Ήταν ένας σπουδαίος άνθρωπος, μια τεράστια επιρροή για μένα και σήμαινε πολλά για μένα η μουσική του και η φιλία του. Τόσο σαν συνθέτης και κιθαρίστας, όσο και σαν άνθρωπος, με επηρέασε σε τόσους πολλούς τομείς και το γεγονός ότι με εμπιστεύθηκε να αποτελέσω μέρος των Warlord είναι κάτι για το οποίο είμαι πραγματικά υπερήφανος. Ήμουν οπαδός της μπάντας πολύ πριν αποτελέσω μέλος αυτής και μαζί καταφέραμε να εμφανιστεί η μπάντα ζωντανά για πρώτη φορά - μια εμπειρία που ήθελα να έχω τη δυνατότητα να δω, αλλά στην πραγματικότητα έπρεπε να είμαι πάνω στο σανίδι και να αποδώσω όπως πρέπει, και όχι κάτω από αυτό (γέλια).

Αφού αναφερθήκαμε στις δραστηριότητες σας εκτός Hammerfall, να ρωτήσω και για την περίπτωση των Ceremonial Oath. Ξέρεις αν πρόκειται να υπάρχει κάποια συνέχεια σε αυτό το project του Oscar;

Νομίζω κάνανε κάποια shows το 2013, κατά τη διάρκεια του διαλείμματος που είχαμε κάνει με τους Hammerfall. Αλλά δεν νομίζω ότι ο Oscar έχει τη διάθεση ή το χρόνο να ασχοληθεί με κάτι άλλο πέραν των Hammerfall αυτή τη στιγμή. Η προσοχή όλων μας είναι επικεντρωμένη σε αυτούς.

Για το τέλος, πιστεύεις ότι ισχύει αυτή η πεποίθηση που έχει αναπτυχθεί τον τελευταίο καιρό και αναφέρει πως ο power metal ήχος επιστρέφει ξανά στο προσκήνιο;

Είναι δύσκολο να απαντήσω με σιγουριά. Εμείς με τους Hammerfall έχουμε καταφέρει να διατηρηθούμε σε ένα πολύ καλό επίπεδο όλα τα χρόνια και, μάλιστα, με το "Dominion" συνειδητοποιήσαμε ότι είμαστε μεγαλύτεροι απ’ ότι πιστεύαμε. Είναι παράξενο, αυτή τη στιγμή θεωρούμαστε μεγαλύτερο όνομα και πιο δημοφιλείς από την περίοδο των "Renegade" και "Crimson Thunder". Για να απαντήσω, όμως, στην ερώτηση σου, θεωρώ πως όλα κάνουν τον κύκλο τους. Σίγουρα, αρκετές μπάντες που βγήκαν μαζί ή και μετά από εμάς, δυστυχώς διαλύθηκαν, αλλά συγχρόνως υπάρχει ένα αρκετά δυνατό ρεύμα νέων συγκροτημάτων, κυρίως στις ΗΠΑ και τον Καναδά, που κοιτάζουν στο παρελθόν και προσπαθούν να αναβιώσουν με επιτυχία τον κλασικό metal ήχο.