Grave Desecrator

Dust To Lust

Season Of Mist (2016)
Από τον Γιάννη Δούκα, 27/07/2016
Διάβολοι, πορνεία και καλό μέταλ από Βραζιλία
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Παρά τις σποραδικές ολοκληρωμένες δισκογραφικές τους δουλειές, οι Βραζιλιάνοι Grave Desecrator έχουν αφήσει καλό στίγμα στο underground. Δημιουργήθηκαν στις αρχές του 2000 και μέχρι τώρα έχουν βγάλει τρία όλα κι όλα LP με το "Dust To Lust" (ωραίος τίτλος ε;) να είναι το τελευταίο τους. Τιμούν τον ήχο της χώρας καταγωγής τους, αφού το death metal τους οφείλει πολλά στους Sarcofago, Mystifier, παλαιούς Sepultura και Vulcano, με έντονη παρουσία αυτού του εκρηκτικού μίγματος βιαιότητας, αυθόρμητης εκτόνωσης και πανζουρλισμού που πρεσβεύουν γενικώς οι υπόγειες ορδές στη Λατινική Αμερική. Αυτήν την αισθητική ακολουθούν ακάθεκτα και τώρα, ίσως και πιο στοχευόμενα από ποτέ.

Αφού το εισαγωγικό intro με τα πλήκτρα βάλει στο νόημα τον ακροατή, ακολουθεί το "Temple Of Abominations" στο οποίο αν εξαιρέσουμε το χωρίς νόημα έντονο στοιχείο Slayer στο εισαγωγικό riff (με ένα όχι και τόσο καλό παίξιμο στα ντραμς) θα ακολουθήσει πανδαιμόνιο. Κιθάρες που στάζουν το δηλητήριο των Sarcofago, παύσεις σήμα κατατεθέν της αρχαίας σκηνής της χώρας και σόλο (ηχητικές επιθέσεις) να φάνε και οι κότες. Εν σχέση με το προηγούμενο "Insult" (το οποίο ήταν εξαιρετικό), παρατηρείτε μια προσεκτικότερη δουλειά στις γέφυρες των κομματιών, όπως επίσης και περισσότερα mid tempo θέματα. Σε κάποια από αυτά θα βρείτε επιρροές από Mortuary Drape ("A Witching Whore" και "Perpetual Oath"), γεγονός που δεν το κρύβουν και οι ίδιοι αφού στο παρελθόν έχουν διασκευάσει το "Primordial". Ο ενθουσιασμός και η λατρεία στους Vulcano, ειδικά στο "Gods Of Death" είναι φανερός και χαροποιεί ιδιαίτερα, ενώ οι Slayer, Possessed και Morbid Angel (βλέπε "Bleed For Worship") συνδράμουν στη δημιουργία ενός ωραίου άλμπουμ.

Αν εξαιρέσω το ντεμπούτο τους "Sign Of Doom", το οποίο ναι μεν ήταν καλό, αλλά κάπου κούραζε, ό,τι άλλο έχει προκύψει από τους Grave Desecrator (LP, split κτλ) είναι καλή επιλογή για λάτρεις του στυλ τους. Αναντίρρητα υπάρχουν πολλά σχήματα στη Βραζιλία, Χιλή, Περού και πάει λέγοντας καλύτερα από αυτούς, αλλά έχουν μια αφοπλιστική ικανότητα να σε εξοντώνουν μονοκοπανιάς. Ο ήχος διευκολύνει και παρέχει το κατάλληλο background για τις συνθέσεις τους και αν αφήσουμε το drumming που θα έπρεπε να ήταν πιο ποιοτικό στα γυρίσματα ή να είχε δουλευτεί κι άλλο, εδώ έχουμε να κάνουμε με μία από τις πιο καλές δουλειές της Season Of Mist το τελευταίο διάστημα. Η δε μανία και αυθεντικότητα στην έκφρασή τους, σίγουρα φέρνουν σε δυσχερή θέση πολυδιαφημισμένους ευρωπαϊκούς μαϊντανούς του χώρου κάνοντας τους να μοιάζουν με group για παιδικά πάρτι.

  • SHARE
  • TWEET