Grand Magus

Iron Will

Rise Above (2008)
Από τον Γιώργο Ζαρκαδούλα, 09/06/2008
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Όταν η κότα σου γεννά τα χρυσά αβγά τι κάνεις; Τα κρατάς και την ταΐζεις για να σου κάνει κι άλλα; Πολύ πιθανόν. Τι γίνεται όμως όταν τα αβγά τείνουν να υπερκεράσουν την κότα; Στη θέση της κότας βάλτε τους Spiritual Beggars και στων αβγών τους Grand Magus και Spice & the RJ Band. Οι Janne "JB" Christoffersson και Christian "Spice" Sjöstrand είναι δύο μεγάλοι τραγουδιστές που έχουν αρκετά κοινά στοιχεία. Τα σημαντικότερα εξ αυτών είναι βεβαίως βεβαίως οι Spiritual Beggars και οι προσωπικές τους μπάντες. Ο τελευταίος δίσκος των Beggars ("Demons") ευτυχώς επανέφερε το χαμόγελο στα πρόσωπα των φίλων τους, αλλά εξακολουθώ να πιστεύω πως προτεραιότητα του κύριου Amott παραμένουν οι Arch Enemy.

Προς τι αυτός ο πρόλογος; Για να σας επισημάνω ότι υπάρχει μετά Beggars ζωή και μάλιστα χαρισάμενη. Μετά το εξαιρετικό ντεμπούτο της μπάντας του πρώην (Spice & the RJ Band - "The Will"), επανέρχεται δριμύτερος ο νυν με τον ογκόλιθο που ακούει στο όνομα "Iron Will". Μόνο εγώ βλέπω την ομοιότητα; Ομοιότητα που ξεκινά και σταματάει εκεί. Μπορεί να απoχώρησε ο Fredrik ''Trisse'' Liefvendahl για τους Abramis Brama και τη θέση του να πήρε ο Sebastian, το κτήνος πίσω από τα ντραμς όμως παρέμεινε.

Σε αντίθεση με το "Wolf's Return", οι Grand Magus ακούγονται περισσότερο κατασταλαγμένοι. Δεν υπάρχουν δηλαδή τα τραγούδια εκείνα που άλλοτε σου θύμιζαν Manowar κι άλλοτε Bathory. Υπάρχει κάτι πολύ πιο στέρεο και ομοιογενές, όσο οξύμωρος κι αν ακούγεται ο όρος epic heavy με groovy doomιές! Όταν το κοράκι παίρνει ανά χείρας το μαντολίνο του κι εν μέσω αστραπών ακούγεται το ανυπέρβλητο "When Τhe Oar Strikes Τhe Water". Όταν το σουηδικό τρίο δεν κρύβεται στη σπηλιά του για να μη βραχεί και στέκει αγέρωχο στο λασπωμένο έδαφος, εξαπολύοντας βέλη εποχής Dio στους Black Sabbath (άκου "Self Deceiver" και "Beyond Good And Evil").

Ο λύκος μπορεί να επέστρεψε το 2005, τη χρονιά που διανύουμε όμως έκανε το colpo grosso. Η σειρά των κομματιών δε φαντάζει καθόλου τυχαία κι αναδεικνύεται η σημαντικότητά της. Είναι μεγάλη υπόθεση να ξεκινάει ο δίσκος, κι ο κάθε δίσκος, με τραγούδια της εμβέλειας του "When The Oar Strikes The Water". Σε βάζει κατευθείαν στο κλίμα, σου δημιουργεί προσδοκίες που επαληθεύονται καθ' όλη τη διάρκεια των 41 λεπτών που διαρκεί η «Σιδηρά Θέληση» και κλείνει το ίδιο εντυπωσιακά. Μην τρέφετε αυταπάτες, μιλάμε για τεράστια κυκλοφορία που θα διακορεύσει ακόμα και τα ερμητικά κλειστά μαντριά. Ο βόρειος παγωμένος λύκος είναι αχόρταγος φίλοι μου...

  • SHARE
  • TWEET