Κανείς δεν τραγουδάει σαν κι εσένα πλέον...

Δέκα τραγούδια για τη 18η Μαΐου

Από τον Χρήστο Καραδημήτρη, 18/05/2018 @ 11:08

Συμπληρώθηκε ένας ολόκληρος χρόνος και η αίσθηση είναι ακριβώς η ίδια: πως όλο αυτό είναι ένα μεγάλο ψέμα, μια κάποιου είδους κακόγουστη φάρσα.

Βέβαια, για να είμαστε ειλικρινείς, για όλους εμάς - που δεν ήμασταν πραγματικά γνωστοί αλλά συνδεόμασταν με τις μουσικές του - δεν άλλαξαν και πολλά. Οι ρυθμοί της ζωής του σημερινού κόσμου δεν αφήνουν περιθώριο να σταματήσεις και να αναλογιστείς αν και τι μπορεί να σημαίνει η απώλεια ενός μουσικού, όσο δεμένος κι αν νιώθει κάποιος μαζί του.

Απλά, ίσως νιώθουμε λίγο πιο άβολα ακούγοντας κάποια τραγούδια και στεναχωριόμαστε που δεν θα έχουμε την δυνατότητα να ακούσουμε νέα τραγούδια του και να τον δούμε (ξανά) επί σκηνής.

Καθώς ακόμα δυσκολεύομαι κάθε φορά που προσπαθώ να βάλω σε σειρά όλες τις σκέψεις που έχω γύρω από το συμβάν ή να εκφράσω όπως θέλω την ευγνωμοσύνη μου για όσα νιώθω ότι μου προσέφερε με τις μουσικές και τους στίχους του ο Chris Cornell, θα αρκεστώ να επιλέξω δέκα τραγούδια του...

...δέκα ιδιαίτερα και μάλλον στενάχωρα τραγούδια, που πλέον είναι εύκολο να συνδεθούν με την επέτειο της ημέρας που έφυγε από αυτό τον κόσμο. Την πρώτη επέτειο και την κάθε επόμενη.

Γεμίζουμε το ποτήρι μας, φτάνουμε σε απόσταση δυο ποτών και θυμόμαστε με στεναχώρια ότι κανείς δεν τραγουδάει σαν κι αυτόν πλέον...

1. Temple Of The Dog - Say Hello 2 Heaven

"Since you can't say to me now how the dog broke your bone, there's just one thing left to be said: Say hello to heaven"

Είναι το πρώτο και προφανές τραγούδι που έρχεται στο μυαλό. Όπως ο ίδιος ο Chris Cornell το έγραψε για τον αδικοχαμένο φίλο του Andy Wood και μην μπορώντας πλέον να του ζητήσει κάτι άλλο του ζητάει να πει «ένα γεια στον παράδεισο» όπου βρίσκεται έτσι κι εμείς μπορούμε να του ζητήσουμε να κάνει το ίδιο.

Το τραγούδι το έγραψε μόνος του ο Cornell και ήταν η σπίθα που ξεκίνησε το μοναδικό και σπουδαίο project των Temple Of The Dog. Η ερμηνεία του είναι τόσο συγκλονιστική που μην αφήνει κανένα περιθώριο κριτικής.

Listen

2. Temple Of The Dog - Call Me A Dog

"But when it's my time to throw the next stone, I'll call you beautiful, if I call at all"

Εδώ μπορεί να μην υπάρχει κάποια αναφορά στον θάνατο ή στην απώλεια, αλλά πρόκειται για ένα από τα πιο φορτισμένα τραγούδια που συνέθεσε ποτέ ο Cornell και κατά την άποψή μου ένα από τα σπουδαιότερα, με μια από τις καλύτερες ερμηνείες του. Αρκεί και μόνο εκείνο το σήκωμα της φωνής προς το φινάλε του για τεκμηρίωση.

Αν μη τι άλλο, θέλει κότσια σε αυτή τη ζωή όταν έρχεται η ώρα που εσύ πρέπει να πετάξεις τον επόμενο λίθο (στον όποιο συνάνθρωπό σου), αντ’ αυτού να κρατάς τη στάση που αναφέρεται στους στίχους. Είναι περίεργο, αλλά μέσα από αυτούς νιώθεις ότι μπορείς να καταλάβεις το ποιόν του ανθρώπου Chris Cornell. Και τότε στέκεσαι λίγο έκθαμβος και το κρατάς ως παρακαταθήκη. Ίσως και ως στάση ζωής.

Συστήνεται και η ακουστική ερμηνεία του από το προσωπικό του άλμπουμ "Songbook".

Listen

3. Soundgarden - Fell On Black Days

"Whomsoever I've cured, I've sickened now. And whomsoever I've cradled, I've put you down"

Ένα τραγούδι που ο τίτλος και μόνο θα παραπέμπει στην 18η Μαΐου του 2017 για πάντα, από εδώ και πέρα. Πρόκειται για ένα από τα πιο εμβληματικά τραγούδια που έγραψε ο Chris Cornell, ένας από τους ύμνους της γενιάς του Seattle, ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα του μαγικού ταλέντου που είχε να εκθέτει το σκοτάδι του και να το παρουσιάζει ως πανέμορφη τέχνη. Πού να ήξερε κι αυτός ποια ήταν η μοίρα του;

Listen

4. Soundgarden - Black Hole Sun

"Heaven sent hell away, no one sings like you anymore"

Δεν ξέρω πόσο προφανές ή πόσο mainstream μπορεί να θεωρείται το “Black Hole Sun”, αλλά το ότι το συγκεκριμένο τραγούδι, με τους συγκεκριμένους στίχους και το συγκεκριμένο videoclip έγινε τόσο μεγάλη επιτυχία, μοιάζει με μια μεγάλη ειρωνεία. Ή ίσως είναι τεκμήριο μιας μουσικής ιδιοφυίας.

Η τελειότητα των μελωδιών του καλύπτει τα αντισυμβατικά ακόρντα και την όμορφη «αρρωστίλα» που αποπνέει σε μουσική και στίχους.

Είναι αλήθεια Chris. Κανείς δεν τραγουδάει σαν κι εσένα πλέον.

Listen

5. Soundgarden - The Day I Tried To Live

"I woke the same as any other day you know, but I should have stayed in bed"

Κι αυτό είναι ένα τραγούδι που παραπέμπει κάθε φορά σε αυτή την παλιομέρα. Τι θα μπορούσε να είχε γίνει για να αποτρέψει εκείνο το μικρό κενό χρόνου που του θόλωσε το μυαλό; Ποτέ δεν θα μάθουμε, αλλά κάτι μου λέει ότι εκείνη ήταν μια ακόμα ημέρα που προσπάθησε να ζήσει. Και για μια και μοναδική φορά έχασε...

Listen

6. Soundgarden - Zero Chance

"They all say if you look hard you'll find your way back home, born without a friend and bound to die alone"

Πρόκειται για ένα από τα πιο όμορφα και ταυτόχρονα πιο καταθλιπτικά τραγούδια που έγραψε ποτέ ο Cornell. Με στίχους που αν κάποτε άνοιγαν πληγές, τώρα μοιάζουν να βυθίζουν το μαχαίρι και να το στρίβουν μέσα σε αυτές. Η στεναχώρια του να σκέφτεσαι ότι όντως έφυγε μόνος και η ανατριχίλα όταν αναρωτιέται "why doesn’t anyone believe in loneliness?" είναι εκεί κάθε φορά. Αν υπάρχουν υποτιμημένα τραγούδια, αυτό είναι ένα σίγουρα ένα εξ αυτών.

Listen

7. Soundgarden - Tighter And Tighter

"And I hope it's a sweet ride. Sleep tight for me, I'm gone"

Επίσης ένα από τα πιο υποτιμημένα τραγούδια των Soundgarden, το αργόσυρτο "Tighter And Tighter" μοιάζει με ένα αποχαιρετιστήριο γράμμα, ένα από αυτά που θα άφηνε παρακαταθήκη πίσω του όταν θα έφευγε. Προμηνύει την ολίσθηση του στο κενό, αυτή που κανείς, ποτέ δεν συνειδητοποίησε πως εννοούσε κυριολεκτικά, ενώ ο τίτλος δεν μπορεί παρά να παραπέμπει σε αυτή την καταραμένη θηλιά.

Listen

8. Chris Cornell - Preaching The End Of The World

"There will be no commitment and no confessions and no little secrets to keep, no little children or houses with roses, just the End of the world and me"

Το "Euphoria Mourning" είναι ένα άλμπουμ ποτισμένο στην μελαγχολία και φτιαγμένο από τους πιο σκοτεινούς διαδρόμους του μυαλού του Cornell, σε μια από τις πιο δύσκολες περιόδους της ζωής του. Όσο κι αν τα τραγούδια του φαινομενικά μοιάζουν πιο απλά σε σχέση με το παρελθόν των Soundgarden παραμένουν σκοτεινά και στενάχωρα. Το «τέλος του κόσμου» που κύρηττε σε αυτό το τραγούδι ήρθε κάποια χρόνια αργότερα, σε μια πολύ πιο ανύποπτη και φαινομενικά ήρεμη περίοδο της ζωής του. Και θυμίζει ότι ήρθε με τον χειρότερο τρόπο που μπορούσε να έρθει. Και χωρίς τον φίλο που ο Chris αναζητούσε για συντροφιά...

Listen

9. Audioslave - Like A Stone

"For all that I've blessed and all that I've wronged, in dreams until my death I will wander on"

Ένα τραγούδι που ο Cornell πραγματεύεται την ιδέα του θανάτου, προσεγγίζοντάς την ποιητικά και φιλοσοφικά δεν θα μπορούσε παρά να είναι πλέον άρρηκτα συνδεδεμένο με το τραγικό του τέλος. Κάθε στίχος πλέον μοιάζει και με ένα χτύπημα και το "Like A Stone" ακούγεται πλέον υπό διαφορετικό φως. Κι όμως αυτό είναι ένα από τα πιο γνωστά, σπουδαία και εμβληματικά rock τραγούδια της προηγούμενης δεκαετίας. Μόνο ο Cornell θα μπορούσε να το κάνει αυτό.

Listen

10. Chris Cornell - As Hope And Promise Fade

"No more than two drinks away from crying"

Προερχόμενο από τα sessions της μοναδικής πραγματικά κακής καλλιτεχνικής του επιλογής και δουλειάς, το "Two Drinks Minimum" μετονομάστηκε στην πορεία σε "As Hope And Promise Fade" και βρέθηκε να ανοίγει το ζωντανό, ακουστικό άλμπουμ "Songbook". Μια ακρόασή του αρκεί να εξηγήσει από μόνη της γιατί επιλέγεται για να κλείσει αυτήν εδώ τη στενάχωρη playlist.

Στο τέλος της (κάθε) ακρόασης μπορεί να βρεις τον εαυτό σου ένα ποτό πιο κοντά και ποτέ παραπάνω από δυο ποτά μακριά...

Listen

  • SHARE
  • TWEET