Skyclad, Dark Nightmare, Riffobia @ Eightball Club, 17/02/14

Stagediving, μπυροποσία, κέφι και...air-violin!

Από τον Γιάννη Βόλκα, 19/02/2014 @ 11:51
Ένα ανεκπλήρωτο όνειρο, αυτό ήταν μια συναυλία των Skyclad για τους περισσότερους Θεσσαλονικείς. Ίσως και να μην υπήρχε συγκρότημα που να έλειψε τόσο στους heavy metal οπαδούς της πόλης μας. Το σκεφτόμασταν όταν θυμόμασταν ή ευχόμασταν να ήμασταν παρόντες στην τελευταία τους εμφάνιση στον Μύλο τον Μάιο του 1998, σχεδόν σταματήσαμε να ελπίζουμε όταν ο Martin Walkyier αποχώρησε από την μπάντα. Το όνειρο είχε αρχίζει να ξεφτίζει μέχρι την ημέρα που ανακοινώθηκε η ημερομηνία της εν λόγω συναυλίας.

Δύσκολο πράγμα οι Δευτέρες και έτσι φτάσαμε ελαφρώς αργοπορημένοι στο Eightball όπου από ότι φαινόταν το πρόγραμμα τηρήθηκε σχεδόν κατά γράμμα και οι Τρικαλινοί thrashers Riffobia είχαν ήδη αποχωρήσει από την σκηνή.

Προλάβαμε όμως τους Γρεβενιώτες Dark Nightmare των οποίων, αδυνατώ να θυμηθώ πριν πόσα χρόνια, είχα παρακολουθήσει εμφάνισή τους στο Ξυλουργείο του Μύλου. Δυναμικό heavy metal με επικό feeling, μπόλικα Iron Maiden στοιχεία και έναν τραγουδιστή που μου θύμισε αρκετά τον Harry Conklin των Jag Panzer. Με περισσότερα από δέκα χρόνια να βαραίνουν την πλάτη τους στην ελληνική σκηνή συνεχίζουν δυναμικά και ακάθεκτοι.

Dark Nightmare

Η ώρα είχε ξεπεράσει πλέον τις 22:30 όταν οι Skyclad, σεμνοί και κεφάτοι ανέβηκαν στην σκηνή. Χωρίς star-ιλίκια, παρά τα 25 σχεδόν χρόνια ύπαρξης της μπάντας, οι Βρετανοί είναι οι απόλυτοι working class heroes του metal.

Skyclad

Ο Martin αρχικά μπορεί να μας έλειψε αλλά η πλειοψηφία των γνώριμων προσώπων ήταν παρόντες. Ο Kevin Ridley αν και δεν διαθέτει ούτε την φωνή, ούτε την σκηνική παρουσία του προκατόχου του, μας κέρδισε με την απλότητα και τα αμήχανα, σχεδόν «μεθυσμένα» λόγια του. Ο Steve Ramsey με μοναδικό όπλο την κιθάρα του αποθεώθηκε για τα κλασικά πλέον riff του, ο Graeme English παρέμεινε στατικός στην γωνιά του αφοσιωμένος στις μπασογραμμές του ενώ η Georgina Biddle αλώνιζε την σκηνή με το βιολί ανά χείρας κερδίζοντας άνετα το βραβείο μιας εκ των πιο συμπαθητικών και χαμογελαστών θηλυκών παρουσιών σε heavy metal συγκρότημα.

Skyclad

Μέσα σε ένα set δύο σχεδόν ωρών, οι Skyclad πραγματοποίησαν μια ιστορική αναδρομή της διόλου ευκαταφρόνητης δισκογραφίας τους. Το πρώτο μισό της βραδιάς βασίστηκε κυρίως στους παλιότερους δίσκους με συνθέσεις όπως τα "Spinning Jenny", "Skyclad", "Men Of Straw", και "The Sky Beneath My Feet". Μεγάλο μέρος του κοινού όμως παρέμεινε σαστισμένο στο πίσω μέρος του χώρου περιμένοντας την συνέχεια. Μια μικρή μερίδα κόσμου είχε στήσει όμως ήδη το δικό της πανηγύρι, το οποίο θα ξεσήκωνε αργότερα σταδιακά όλο και περισσότερους. Τραγούδι, ένας συνδυασμός μεταξύ παγανιστικού χορού και moshing, άπειρα stagediving, μπυροποσία, οι πρώτες σειρές αγκαλιασμένες μεταξύ τους, χαμόγελα, κέφι και...air-violin. Αυτά περιλαμβάνει μια ζωντανή εμφάνιση των Skyclad οι οποίοι προϋπήρχαν μια δεκαετία από μπάντες τύπου Flogging Molly (αξιόλογοι μεν, μεταγενέστεροι δε) που μαζεύουν τον τριπλάσιο κόσμο λόγω της μόδας που επικρατεί τα τελευταία χρόνια.

Skyclad

Το δεύτερο μέρος του set βασίστηκε στα «drinking songs», κεφάτες και πιο πιασάρικες συνθέσεις που κέρδισαν καθολικά πλέον το κοινό. Αποκορύφωμα το encore με τα "Inequality Street", "Penny Dreadful" και την κλασική αλλά καταπληκτική διασκευή στο "Emerald" των πατέρων Thin Lizzy. Μετά από έντονες ιαχές από το εκστασιασμένο κοινό το συγκρότημα αποφάσισε να επιστρέψει συμμετέχοντας ενεργά στο σχεδόν αστείο παιχνίδι / διαμάχη μεταξύ Αθήνας και Θεσσαλονίκης για ένα ακόμα κομμάτι κλείνοντας την βραδιά θριαμβευτικά με το "History Lessens".

Skyclad

Δεν είμαι σε θέση να συγκρίνω την εμφάνιση αυτή με την αντίστοιχη πριν από δεκαέξι χρόνια ούτε να φανταστώ πώς θα ήταν η συγκεκριμένη βραδιά αν ο Martin Walkyier βρισκόταν ακόμα στο συγκρότημα. Εμφανίσεις σαν αυτή των Skyclad του 2014 δεν αφήνουν χώρο για παράπονα. Όντως, ένα όνειρο ετών εκπληρώθηκε, έστω και καθυστερημένα.
SETLIST

Spinning Jenny
Earth Mother, The Sun And The Furious Host
Skyclad
Men Of Straw
The Antibody Politic
Words Upon The Street
The Song Of No-Involvement
Just What Nobody Wanted
Cardboard City
The Sky Beneath My Feet
The Wickedest Man In The World
The One Piece Puzzle
No Deposit, No Return
The Parliament Of Fools
The Declaration Of Indifference
Another Fine Mess
Great Blow For A Day Job
The Widdershins Jig
Another Drinking Song
Thinking Allowed?

Encore:
Inequality Street
Penny Dreadful
Emerald (Thin Lizzy)

Encore 2:
History Lessens

Κείμενο / φωτογραφίες: Γιάννης Βόλκας


  • SHARE
  • TWEET