Vulture Industries

Deeper

Dark Essence (2019)
Από τον Αντώνη Καλαμούτσο, 02/05/2019
Ένας δυναμίτης πράσινου βινυλίου και επτά ιντσών

Αφορμή για το νέο αυτό επτάιντσο των γνωστών μας Vulture Industries στάθηκε η έναρξη του ευρωπαϊκού τους tour με τους Helheim και Madder Mortem σε ένα όμορφο νορβηγικό πακέτο. Πολύ φτωχή αφορμή για μια από τις καλύτερες μικρές κυκλοφορίες που ακούσαμε πρόσφατα. Η πρώτη πλευρά περιέχει το ομότιτλο νέο track που μόνο ως ύμνος μπορεί να χαρακτηριστεί. Η spaghetti western τρομπέτα της εισαγωγής οδηγεί σε ένα υπέρ-κολλητικό dark rock τραγούδι που κουβαλάει ισόποσα την ανάταση και την παράνοια, σε ραδιοφωνική έκδοση. Πραγματική κομματάρα, πιστή στο σχιζοφρενικό και θεατρικό ό,τι-να-ναι στυλ των Όρνιων. Στη δεύτερη πλευρά μια live - αλλά πραγματικά κι εμφανώς 100% ζωντανή - εκτέλεση του "The Benevolent Pawn" από μια εμφάνιση τους στο Bergen το 2016. Προλογίζοντας το ο Bjornar Nilsen λέει: «Αν παίζαμε nu-metal τώρα θα μπορούσα να κάνω ένα δραματικό άλμα, εμείς όμως είμαστε απλά κάτι παλιόγεροι που παίζουν metal». Είναι τόσο σαγηνευτική η ποίηση αυτής της υποκουλτούρας που καταντάει συγκινητική, όσο συγκινητική είναι και η ξεχαρβαλωμένη doom σύνθεση που την ακολουθεί. Μπέσα σας μιλάω, είναι τόση η αλήθεια αυτού του εφταριού που τελικά σε συναρπάζει. Περιορισμένη έκδοση, πράσινο βινύλιο και free download στο Bandcamp, η όρεξη άνοιξε για νέο άλμπουμ!

Bandcamp

  • SHARE
  • TWEET
  • Pa Vesh En

    Cryptic Rites Of Necromancy

    Iron Bonehead (2019)
    Από τον Αποστόλη Ζαμπάρα, 06/05/2019
    Ωμό black metal από υποσχόμενο συγκρότημα

    Οι Pa Vesh En είναι ένα black metal συγκρότημα από τη Λευκορωσία που είναι ιδιαίτερα δραστήριο στο underground εδώ και μια τριετία. Με αποκορύφωμα τον περσινό τους δίσκο, "Church Of Bones", έχουν γυρίσει αρκετά κεφάλια προς το μέρος τους, με την αφοσίωση που τους χαρακτηρίζει. Το νέο αυτό δεκατριάλεπτο EP, συνεχίζει στα ίδια μοτίβα του raw black metal. Απευθυνόμενο ξεκάθαρα στους οπαδούς του ιδιώματος, προσφέρει τρεις συνθέσεις και μια εισαγωγή, αρκετά σπηλαιώδεις και απόκοσμες. Όπως γίνεται συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις, αν προσπεράσεις την συνειδητή παραγωγή, θα βρεις μια κατασκότεινη ατμόσφαιρα στο "The Witness Of Ceremonial Witcher", μια θυελλώδη μελωδία που μινιμαλιστικά κυριαρχεί στο "Raised From The Grave" και μια παραδοσιακή μελαγχολική σύνθεση που ξεχωρίζει στο "Entwined With Snakes". Το επτάιντσο αυτό, αποτελεί καλή εισαγωγή και για την μπάντα και για το σύγχρονο ιδίωμα.

    Bandcamp

  • SHARE
  • TWEET
  • Vitriol

    Chrysalis

    Iron Bonehead (2019)
    Από τον Αποστόλη Ζαμπάρα, 08/05/2019
    Εκπληκτικό

    Η πρώτη επίσημη κυκλοφορία του Βαυαρικού ντουέτου, θα μπορούσε να αποτελεί αφορμή για κατεβατά. Το δωδεκάιντσο αυτό, με τα δυο του κομμάτια, όχι απλά είναι πολλά υποσχόμενο, αλλά με μετέτρεψε σε οπαδό που περιμένει την πρώτη ολοκληρωμένη τους κυκλοφορία. Οι Vitriol, κινούνται σε death metal πεδία, όμως καταφέρνουν να δίνουν μια νέα πνοή χωρίς να είναι απαραίτητα προοδευτικοί. Οι συνθέσεις, μακροσκελείς, υπό την σκέπη μιας εξαιρετικής παραγωγής, καταφέρνουν με τις εναλλαγές και τα ξεσπάσματά τους να δημιουργούν εικόνες στον ακροατή. Η συνθετική κορύφωση του “Swarming Segments, Spirit Splinters Of Stellar Dust” είναι μια από τις καλύτερες φέτος στο ιδίωμα. Η παράνοια του "Soma Somnabulistic Trance" από την άλλη, απαιτεί αρκετές ακροάσεις, όχι για να απορροφηθεί, αλλά για να κατανοηθεί ο σκοπός της. Όσοι κινούνται σε πολύ underground σπήλαια αναζητώντας obscure death metal, εδώ βρήκαν μια πολύ ενδιαφέρουσα στάση.

    Bandcamp

  • SHARE
  • TWEET
  • Battle Beast

    No More Hollywood Endings

    Nuclear Blast (2019)
    Από τον Αντώνη Μαρίνη, 09/05/2019
    Σίγουρα όχι heavy, ίσως guilty, σχεδόν pleasure

    Αν ο υπότιτλος σας φαίνεται μπερδεμένος, βάλτε το δίσκο να παίξει κι ελάτε να μου το ξαναπείτε στα ίσα. Οι Battle Beast σε κάποια άλλη ζωή ήταν εκείνη η μπάντα που έπαιζε παλιομοδίτικο heavy metal με μοντέρνες παραγωγές, γυναικεία φωνητικά και power λεπτομέρειες. Από το μακρινό 2013 και το "Battle Beast" όμως πολλά πράγματα έχουν αλλάξει, ανάμεσα τους και το line-up των Φινλανδών. Ο Anton Kabanen έφυγε, πήρε τις εξάχορδές του, και άφησε τους πρώην συνοδοιπόρους του να κυνηγήσουν το όνειρό τους. Το οποίο όνειρο είναι κάτι μεταξύ AOR του πρώτο μισού της δεκαετίας του '80, hard rock της ίδιας περιόδου και euro-power, απ' ότι φαίνεται. Η φωνή της Noora Louhimo και η υπέρ-γυαλισμένη παραγωγή είναι τα μόνα στοιχεία που σταθερά θυμίζουν το παρελθόν. Οι όμορφες στιγμές δεν απουσιάζουν, αλλά μοιάζουν χαμένες μέσα σε ένα χάος από ετερόκλητες, ανολοκλήρωτες ιδέες. Ανάμεσά στο διασκεδαστικά κακό σύνολο, το "The Golden Horde" ξεχωρίζει σαν τη μύγα μέσα στο γάλα, κι ας ελπίσουμε να επιστρέψουν σύντομα σε αυτόν τον δρόμο.

  • SHARE
  • TWEET
  • Into Orbit

    Kinesis

    Ironclad Productions (2019)
    Από τον Αντώνη Καλαμούτσο, 13/05/2019
    Τι γεύση να έχει το post-metal από τη Νέα Ζηλανδία;

    Σκύβουμε πάντα με ενδιαφέρον πάνω από μπάντες που έρχονται από τόπους μακρινούς, έχοντας την περιέργεια να δούμε αν διαφορετικά γεωγραφικά πλάτη σημαίνουν και διαφορετικά μουσικά mindset. Στην περίπτωση των Into Orbit από το Wellington δεν βρήκαμε κάτι νεωτεριστικό στον ήχο τους. Το τρίτο άλμπουμ του ντουέτου των Paul Stewart (κιθάρα) και Ian Moir (τύμπανα) περιέχει ευθύ και δυναμικό post metal κοντά στο πνεύμα των Russian Circles. Για την ακρίβεια, στο μεγαλύτερο μέρος του "Kinesis" ο προσδιορισμός post είναι μάλλον περιττός, αφού η μπάντα επενδύει στα «εξωτερικά» χαρακτηριστικά της μουσικής - τα βαριά riff και τα ενεργητικά grooves - παρά στην εσωτερικότητα κάποιας βαθύτερης ατμόσφαιρας. Σε σημεία κινδυνεύει να χαρακτηριστεί απλοϊκό, σώζεται όμως από την καθαρή, ειλικρινή του ενέργεια και από τα βαβουριάρικα και αλήτικα τύμπανα του Moir. Τα μελωδικά track αποπνέουν μια rock αγνότητα, προσωπικά όμως ξεχωρίζω τον ελαφρώς πιο δραματικό τόνο του "Summoning". Αυτές τις μέρες η μπάντα κάνει το πρώτο ευρωπαϊκό της tour και φαντάζομαι ότι σε live συνθήκες το όλο πακέτο θα ηχεί θαυμάσια. Τίποτα καινούριο εδώ αλλά και τίποτα για να απορρίψεις ή να μην δοκιμάσεις.

    Bandcamp

  • SHARE
  • TWEET
  • Délétère

    Theorovator: Babelis Testamentum

    Sepulchral Productions (2019)
    Από τον Αποστόλη Ζαμπάρα, 15/05/2019
    Διαρκής ανοδική πορεία για τους Καναδούς

    Το ότι ο Καναδάς είναι μεταλλομάνα χώρα, είναι γνωστό εδώ και δεκαετίες. Πέρα από την πρόσφατη αναβίωση πιο παραδοσιακών ιδιωμάτων, διαθέτει και μια ιδιαίτερη black metal σκηνή. Το λεγόμενο Québec Black Metal, πέρα από σαφή γεωγραφικό προσδιορισμό, διαθέτει και μια συναφή ηχητική ταυτότητα. Μελωδικό και επιθετικό black metal, του οποίου οι μελωδίες συνήθως κυριαρχούν κατά μήκος των συνθέσεων, και συναισθηματικά φωνητικά. Οι Délétère, που πέρυσι κυκλοφόρησαν το μεσαιωνικά εμπνευσμένο μελωδικό τους "De Horae Leprae" που ενθουσίασε τους λάτρεις της σκηνής, κυκλοφορούν αυτό το εικοσάλεπτο EP, το οποίο μπορώ να πω πως είναι αρκετά πιο στοχευμένο. Οι τρεις συνθέσεις, πέρα από τους χαρακτηριστικούς ρυθμούς και μελωδίες, διαθέτουν και υπέροχες στιγμές ειδικά όσο προχωράει η ακρόαση. Η ενέργεια του "Babel Insanifusor" και οι πιο επικές μελωδίες του "Milites Pestilentiae III-Babylonia Magnissima", σίγουρα αφήνουν μια αίσθηση πως η μπάντα μπορεί να μεγαλουργήσει πάνω σε πιο συγκεντρωμένες συνθέσεις.

    Bandcamp

     

  • SHARE
  • TWEET
  • Dool

    Love Like Blood (EP)

    Prophecy Productions (2019)
    Από τον Αντώνη Καλαμούτσο, 16/05/2019
    Γεμίζοντας το κενό πριν το κρίσιμο δεύτερο άλμπουμ

    Σε περίπτωση που δεν το έχει πάρει ακόμα κάποιος χαμπάρι, οι Ολλανδοί Dool θεωρούνται αυτήν τη στιγμή από πολλούς ως ένα από τα πιο ελπιδοφόρα σχήματα στην Ευρώπη, εξαργυρώνοντας τους διθυράμβους γύρω από το ντεμπούτο τους "Here Now, There Then" του 2017. Κι ενώ η κλεψύδρα για το δεύτερο άλμπουμ αδειάζει, η κυκλοφορία αυτού του EP έρχεται να μετριάσει την όποια αναμονή και να φωτίσει λίγο περισσότερο κάποια από τα ταλέντα τους. Καταρχήν την εκρηκτική τους live παρουσία: με την μπάντα να εμφανίζεται την τελευταία διετία στα μεγαλύτερα φεστιβάλ, καταλαβαίνει κανείς στις ζωντανές εκτελέσεις των "She Goat" και "In Her Darkest Hour" από το περσινό Rock Hard Festival ότι το γοτθικών διαστάσεων dark rock τους ηχεί αρκούντως δυναμικά και ηλεκτρισμένα στο σανίδι. Από την άλλη θα ακούσει κανείς το ταλέντο τους στη μεταμόρφωση: το ‘’Love Like Blood’’ των θεών Killing Joke είναι από εκείνους τους ανεπανάληπτους ύμνους που όπως και να αποδοθεί δεν θα χάσει ποτέ τη δύναμη και τη μαγεία του. Παρόλα αυτά, οι Dool κάνουν εξαιρετική δουλειά στην αποδόμηση του, αφαιρούν την '80s ρυθμική του δομή και το μετατρέπουν σε ένα αργόσυρτο κομμάτι που σέβεται το αυθεντικό αλλά μεταφέρει κάτι και από τη δική τους αύρα. Χωρίς λοιπόν να έχει κάποιο τρομερό λόγο ύπαρξης, το EP κάνει ικανοποιητικά τη δουλειά του μέχρι την κρίσιμη επόμενη κυκλοφορία όπου το τοπίο γύρω από τις δυνατότητες τους θα ξεκαθαρίσει αρκετά.

    Bandcamp

  • SHARE
  • TWEET
  • Their Methlab

    The Last Second

    Fuzz Ink (2019)
    Από τον Θεοδόση Γενιτσαρίδη, 24/05/2019
    Ομορφες μελωδίες σε post-rock τοπίο

    Αυτή είναι η πρώτη ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά της τριάδας από τα Γιάννενα. Πλεον δρουν στην Αθήνα και τα τελευταία χρόνια τους έχουμε πετύχει επί σκηνής κάμποσες φορές. O μουσικός τους προορισμός είναι το ξέσπασμα. Το ταξίδι μέχρι τον προορισμό είναι μια μίξη post-rock και λίγο περισσότερο prog ή βαριών σημείων. Η ουσία και το όχημα για το ταξίδι είναι η μελωδία κι ένα τοίχος θορύβων και ψυχεδελικών ιδεών που καλύπτουν μεγάλο φάσμα επιρροών και δεκαετιών. Κάθε σύνθεση θα έλεγες ότι προχωράει ομαλά και πάντα στοχεύει σε ένα εντυπωσιακό κρεσέντο (μπορεί και δύο). Οι ρυθμοί είναι σταθεροί, οι αλλαγές βατές και οι κιθάρες σε πολλά σημεία εντυπωσιακές. Ευτυχώς οι επαναλήψεις είναι τόσο όσο. Δεν κουράζουν και η αναμενόμενη εξέλιξη κάθε κομματιού σε λυτρώνει. Δεν έχει κάτι προοδευτικό ή κάτι απίθανα καινοτόμο. Παιζουν την μουσική που τους αρέσει, από ένα είδος που δεν εξελίσσεται αλλά μπορεί να προσφέρει ομορφιές ακόμα.

    Spotify
    Bandcamp

  • SHARE
  • TWEET
  • Bhleg & Nechochwen

    Sorlande Sky / Majestic Translucence

    Nordvis (2019)
    Από τον Αποστόλη Ζαμπάρα, 31/05/2019
    Μια folk σύμπραξη διαφορετικών παραδόσεων

    Οι Bhleg, κατάγονται από τη Σουηδία και εδώ και μερικά χρόνια που είναι ενεργοί, αφοσιώνονται σε ένα νατουραλιστικό black metal, με γερές παγανιστικές δόσεις. Οι Nechochwen, από την άλλη, εδράζονται στη Δυτική Virginia, στην αντίπερα όχθη του ατλαντικού, στο ίδιο ημισφαίριο πάντα. Η τελευταία τους ολοκληρωμένη κυκλοφορία, "Heart Of Akamon", παρουσίασε ένα folk μαύρο μεταλλικό αποτέλεσμα, το οποίο, συνδυαζόταν εξαιρετικά με τις ιστορίες των αυτοχθόνων πληθυσμών της χώρας τους. Η εν λόγω συνεργασία των δυο αυτών συγκροτημάτων στο επτάιντσο, με ένα τραγούδι από την κάθε μπάντα, ενώνει δυο διαφορετικούς κόσμους και αντιλήψεις. Το "Sorlande Sky", σπάει το τυπικό του χτίσιμο με κατάλληλες ιαχές και πνευστά όργανα, παραμένοντας καθ’ όλη την διάρκεια ικανοποιητικό. Το "Majestic Translucence", ξεχωρίζει άνετα από τις δυο συνθέσεις. Τα υπέροχα καθαρά φωνητικά, μεταφέρουν τον ακροατή σε ένα υψίπεδο, ανάμεσα στην φύση, με το φεγγαρένιο φως να ζωντανεύει το τοπίο. Το υπέροχο σόλο, δίνει μια ιδιαίτερη πινελιά στο κομμάτι, εν αναμονή του επόμενου ολοκληρωμένου δίσκου τους.

    Bandcamp

  • SHARE
  • TWEET