The Prodigy

Οι νεότερες ηλικίες ίσως να έχουν ακούσει για τη «μάνα raver».  Εάν όχι υπάρχουν τα ντοκουμέντα στο youtube που μπορούν να δουν ορισμένες από τις πιο θρυλικές στιγμές της ελληνικής ιδιωτικής τηλεόρασης!

Η κλασσική ελληνική υπερβολή, καθώς σε κάποια rave party είχαν βρεθεί ναρκωτικά , οδήγησε στον αφορισμό της rave σκηνής. Ένα από τα group που λάμβανε το ανάθεμα και αντιμετωπίζονταν ως η πηγή του κακού ήταν οι Prodigy που είχαν κυκλοφορήσει εκείνη την εποχή το album σταθμό της rave μουσικής με τον τίτλο "Music For The Jilted Generation" του 1994. Η τεράστια αποδοχή του album έκανε την μουσική σκηνή να τους αντιμετωπίζει σαν «τοτέμ» και η αναμονή της καινούριας δουλειάς τους είχε ξεπεράσει κάθε προηγούμενο στην Αγγλία.

Το πλήρωμα του χρόνου έφτασε και στις 30 Ιουνίου 1997 οι Prodigy κυκλοφόρησαν το 3ο τους album με τίτλο "The Fat Of The Land". Ανοίγοντας μια παρένθεση θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι οι περισσότεροι οπαδοί της σκληρής μουσικής δηλώνουν κρυφά ή φανερά ότι τους αρέσουν οι Prodigy και σίγουρα στις επεισοδιακές εμφανίσεις τους στην Ελλάδα συμμετείχαν και οπαδοί αυτού του είδους.

Για το album το συγκρότημα χρησιμοποίησε την βοήθεια εκλεκτών καλεσμένων με ονόματα γνωστά στους rock οπαδούς, όπως ο Matt Cameron (Soundgarden/Pearl Jam), Skin, Tom Morello (RATM), Jim Davies (Pitchshifter), Crispian Mills (Kula Shaker) καθώς ήταν το πρώτο τους album που χρησιμοποίησαν φωνητικά και η εκτεταμένη χρήση drums και κιθάρας διαφοροποίησε κατά πολύ τον ήχο τους.

Στο album υπάρχουν τρία από τα γνωστότερα κομμάτια που έχουν γράψει οι Prodigy. Ξεκινώντας από το "Smack My Bitch Up", το οποίο τούς έφερε αντιμέτωπους με την National Organization for Women για τους  στίχους του τραγουδιού "Change my pitch up, smack my bitch up", με το MTV  για το περιβόητο video clip τους και με τους Beastie Boys κατά την διάρκεια του Reading Festival το 1998. To "Breathe" που ακολουθεί στο album είναι ο dance ύμνος του δίσκου, ενώ το 1ο single, "Firestarter", με τα οργισμένα φωνητικά του Keith Flint και τον καταιγιστικό ρυθμό των drums είναι το τραγούδι που στα επόμενα album τους θα προσπαθήσουν να μιμηθούν δίχως επιτυχία. Σε όλο τον δίσκο έχουν χρησιμοποιηθεί samples στα κομμάτια τους, που προσαρμόστηκαν με τον καλύτερο τρόπο στα τραγούδια τους, τα οποία είναι μια μίξη dance, punk, hip-hop όλα φιλτραρισμένα από τον Liam Howlett. Ο τελευταίος προτίμησε να αφήσει τα φωνητικά στον Flint αναλαμβάνοντας αυτός όλα τα υπόλοιπα.

Κάνοντας flashback σε έναν δίσκο βλέπεις την παρακαταθήκη που έχει αφήσει. Καταρχήν είναι σημείο αναφοράς για την δισκογραφία των  Prodigy, καθώς οι υπόλοιπες τρεις κυκλοφορίες τους δεν είναι ισάξιες του "The Fat Of The Land". Επιπρόσθετα σε μια rave σκηνή που είχε αρχίσει να κάνει τον κύκλο της και ίσως ένα ακόμα rave album να μην είχε το ίδιο θετικό αποτέλεσμα, έκαναν ένα βήμα μπροστά, κράτησαν ορισμένα στοιχεία του ήχου τους και τον εξέλιξαν προσθέτοντας φωνητικά, κιθάρες, drums και γενικότερα άρχισαν να αντιμετωπίζονται ως συγκρότημα και όχι ως μεμονωμένα άτομα.

Η διαμάχη τους με όλους τους παραπάνω δεν τους διέλυσε και στο τέλος βγήκαν νικητές με το video clip του "Smack My Bitch Up" να βγαίνει νούμερο ένα στην ιστορία των Most Controversial Video στην ιστορία του MTV μετά από χρόνια.

Εάν και ακόμα υπάρχουν οπαδοί τους που δεν συμφωνούν με την αλλαγή του ύφους τους η ιστορία έδειξε ότι η κίνηση τους ήταν σωστή. Τα χρόνια από το 1997, που είχαν όλο τον κόσμο στα πόδια τους, πέρασαν με τους Prodigy να έχουν σκαμπανεβάσματα στην καριέρα τους, ενώ τώρα τελευταία βρίσκονται και πάλι σε ανοδική πορεία. Ελπίζοντας σε  δυναμικές εμφανίσεις τους στην χώρα μας, ξαναθυμόμαστε τη «μάνα raver», τα παράθυρα των «εισαγγελάτων» και βάζουμε το "The Fat Of The Land", το ακούμε, χορεύουμε κάνοντας και ταυτόχρονα headbanging. Τα υπόλοιπα στην συναυλία.