Συνέντευξη Jag Panzer (Mark Briody)

Οι Jag Panzer είναι μια από τις πιο υποτιμημένες heavy metal μπάντες όλων των εποχών, που αντί να δρέπουν δάφνες και να ζουν από τη μουσική τους, παρέμειναν απλοί καθημερινοί άνθρωποι. Παρ' όλα αυτά δεν μπορούν να αγνοήσουν την αγάπη τους για την μουσική και ανά διαστήματα δίνουν κάποια σόου και κυκλοφορούν κάποιον δίσκο για να ικανοποιήσουν το κοινό τους. Με αφορμή λοιπόν τις επερχόμενες εμφανίσεις τους σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, πήραμε την πρωτοβουλία να μιλήσουμε με τον Mark Briody, ο οποίος αποδείχτηκε ένας από τους πλέον φιλικούς τυπάκους, και να συζητήσουμε σχεδόν για τα πάντα αναφορικά με την ιστορία του συγκροτήματος. Μιλήσαμε για τον δίσκο που τους έκανε θρύλους, την ιδιαίτερη σχέση τους με το ελληνικό κοινό, πότε θα πρέπει να περιμένουμε την κυκλοφορία νέου υλικού, για τα αγαπημένα του power metal άλμπουμ, γιατί πιστεύει πως ποτέ δεν κατάφεραν να γίνουν «όνομα» και φυσικά για τον Harry Conklin.

Ας ξεκινήσουμε λίγο μιλώντας για την σημερινή κατάσταση της μπάντας. Αρχικά θες να μου πεις τι συνέβη με τον John και πώς τα πάει; Πότε θα επιστρέψει και ποιος τον αντικαθιστά;
O John βγήκε από το αυτοκίνητό του κατά την διάρκεια μιας χιονοθύελλας, γλίστρησε στον πάγο και έπεσε σε ένα χαντάκι, με αποτέλεσμα να διαλύσει τον ώμο του. Έπρεπε να αποκατασταθεί όλο το σύστημα, οπότε δεν θα μπορούσε να παίξει μπάσο για έξι μήνες και να περιοδεύσει για οκτώ μήνες. Νομίζω ότι θα ξεκινήσει να παίζει ξανά σε δύο περίπου μήνες, οπότε θα συμμετέχει στις συναυλίες που θα δώσουμε του χρόνου.

Αλήθεια; Εγώ θυμάμαι την τελευταία φορά που είχατε έρθει και είχε παίξει καθισμένος σε σκαμπό και υπέθεσα πως είχε να κάνει με αυτό το πρόβλημα...
Όχι, αυτό ήταν άλλο πρόβλημα. Ήταν στον αστράγαλο, αλλά το έφτιαξε και αυτό. Έχει καινούργιο, θα τον δεις την επόμενη φορά! (γέλια) Τώρα έχουμε τον Aric Avina, μπασίστα των Benedictum που παίζει μαζί μας. Συμμετείχε στην εμφάνισή μας στο Bang Your Head και τα πήγε θαυμάσια, οπότε θα συνεχίσει και για τις επερχόμενες συναυλίες.

Σε τι στάδιο βρίσκεται ο καινούργιος δίσκος;
Θαρρώ πως έχω έξι τραγούδια έτοιμα, οπότε χρειάζομαι μερικά ακόμα. Είμαι αργός στην σύνθεση, θέλω να έχω αρκετό χρόνο για αυτά τα τραγούδια, οπότε πιθανώς να έχω ολοκληρώσει την διαδικασία τον Δεκέμβρη.

Οπότε πότε να περιμένουμε την κυκλοφορία του;
Μόλις τελειώσω με την σύνθεση, θα μιλήσω με την SPV και θα δω πότε θέλουν να μπούμε στο στούντιο και πότε να το κυκλοφορήσουν. Αλλά δεν θέλω να στείλω κάτι στην εταιρεία πριν έχω απολύτως έτοιμο τον δίσκο.

Και πώς θα έλεγες πως ακούγεται το καινούργιο υλικό;
Μου είναι δύσκολο να πω. Ο Harry πιστεύει ότι ακούγονται τα τραγούδια λιγάκι σαν το "Thane To The Throne".

Αυτά είναι καλά νέα... (γέλια)
Ο Harry είναι ο μοναδικός που τα έχει ακούσει επειδή έρχεται και δουλεύουμε μαζί. Δεν βάζω πολλά από μπάσο, τύμπανα και lead κιθάρα μέχρι να έχω ολοκληρωμένα τραγούδια. Στην συνέχεια έρχονται τα παιδία και μου αλλάζουν όλα τα μέρη που έχω φτιάξει εγώ και τα κάνουν καλύτερα! (γέλια)

Στην τελευταία σας εμφάνιση είχατε ένα τέλειο setlist το οποίο όμως αποτελούνταν μόνο από τραγούδια μέχρι το 1997. Θα ακούσουμε και τίποτα πιο καινούργιο αυτή τη φορά;
Ναι, θα παίξουμε και μερικά πιο καινούργια τραγούδια. Δεν θέλω να πω ποια, θέλω να είναι έκπληξη, αλλά ναι, θα υπάρχει και νεώτερο υλικό. Όπως και τα παλιά κλασικά.



Ας πάμε λίγο πίσω τώρα. Γιατί πιστεύεις πως δεν καταφέρατε να κυκλοφορήσετε δίσκο αμέσως μετά το "Ample Destruction";
Τότε είχαμε πολλές μεγάλες εταιρίες στις Η.Π.Α. που έρχονταν να μας δουν και που μας τηλεφωνούσαν και είχαμε επίσης ανεξάρτητες εταιρίες όπως η Combat που ήθελαν νέο άλμπουμ. Ήμασταν χαζά παιδιά, 19 χρονών, και σκεφτόμασταν ότι για να πετύχουμε θα πρέπει να πάμε σε μια από αυτές τις μεγάλες εταιρίες, οπότε απορρίψαμε πολλές προσφορές για δεύτερο άλμπουμ που θα έπρεπε να είχαμε δεχτεί. Λέγαμε λοιπόν, «πρέπει να δεχτούμε αυτή την προσφορά;» - όχι, έπρεπε να περιμένουμε την Warner Brothers, την Capitol ή κάποια άλλη. Αυτό ήταν μεγάλο λάθος, καθώς είχαμε ένα νέο άλμπουμ, ήταν σχεδόν ολοκληρωμένο. Τώρα έχει κυκλοφορήσει υπό τον τίτλο "Shadow Thief" στην High Roller Records, εδώ και δύο χρόνια νομίζω.

Το 1981 ακουγόσασταν σχεδόν σαν μια hard rock μπάντα. Τι συνέβη αυτά τα τέσσερα χρόνια που μεσολάβησαν μέχρι το "Ample Destruction";
Συνέβη το New Wave Of British Heavy Metal! (γελάει) Ο Harry μου έμαθε πώς να παίζω κιθάρα, τα σπίτια μας ήταν πολύ κοντά, και μου έμαθε μερικά τραγούδια των Kiss. Παίζαμε Kiss, Led Zeppelin, Ted Nugent και Foghat. Ήταν καλά και έτσι ακούγονται οι πρώτες εκτελέσεις, hard rock. Τότε άκουσα το New Wave Of British Heavy Metal και άλλαξα εντελώς τον τρόπο που γράφω τραγούδια.

Τι νιώθεις κάθε φορά που ακούς το "Ample Destruction"; Τι πιστεύεις για τον δίσκο και τι αναμνήσεις έχεις από εκείνες τις μέρες;
Έχω ωραίες αναμνήσεις από τότε. Περισσότερο θυμάμαι ότι ηχογραφούσαμε το χειμώνα, έκανε κρύο και το στούντιο που ηχογραφούσαμε είχε ξυλόσομπα, οπότε όποιος ηχογραφούσε έπρεπε να μαζεύει ξύλα. (γέλια) Θυμάμαι και τον Joey Tafolla που δεν ήταν συνηθισμένος με τον καιρό επειδή κατάγεται από την California. Έτρεμε από το κρύο και είχε τα χέρια του γεμάτα ξύλα και ήταν σε φάση «μα γιατί πρέπει να μαζεύουμε εμείς τα ξύλα;». Ο Harry θυμάμαι εμφανιζόταν νωρίς και μάζευε τα δικά του και μάλιστα κάποιες φορές μάζευε περισσότερα για επόμενες χρήσεις. Ξέρω, ήταν ηλίθιο και κανονικά έπρεπε τα ξύλα να τα μαζεύουν αυτοί που δεν παίζανε, αλλά είχε καθιερωθεί έτσι. Περάσαμε καλά όταν κάναμε τον δίσκο, είχε πολύ πλάκα. Νομίζω ότι ο δίσκος είναι μάλλον λίγο υπερτιμημένος (γέλια). Είμαι πολύ περήφανος γι' αυτόν αλλά το "Thane To The Throne" μου αρέσει περισσότερο, νομίζω ότι μου αρέσει το "The Scourge Of The Light", το "Mechanized Warfare"... Αγαπώ ακόμη το "Ample Destruction", έχει μεγάλη σημασία για εμένα.

Το "Ample Destruction" για κάποιους αποτελεί έναν από τους καλύτερους heavy / power metal δίσκους όλων των εποχών. Ποιοί είναι οι δικοί σου αγαπημένοι από αυτό το είδος;
Κατά την γνώμη μου το καλύτερο power metal άλμπουμ είναι το "Nightfall In Middle-Earth" των Blind Guardian. Νομίζω πως πρόκειται για απίστευτο άλμπουμ. Μιλώντας για πολύ νωρίτερα, νομίζω πως το EP των Warlord "Deliver Us" είναι... δεν ξέρω γιατί ο κόσμος δεν το θεωρεί power metal καθώς πιστεύω ότι καθόρισε αυτό που σήμερα ονομάζουμε power metal. Είναι επικός δίσκος, τραγούδια όπως το "Lucifer's Hammer" και το "Deliver Us" είναι πολύ επικά. Οπότε θα αναφέρω αυτούς τους δύο δίσκους. Υπάρχουν πάρα πολλοί καλοί power metal δίσκοι που μου αρέσουν, αλλά αυτοί οι δύο είναι οι αγαπημένοι μου.

Πιστεύεις πως το ότι δεν κυκλοφορήσατε αμέσως τον δεύτερο σας δίσκο εκείνη την εποχή σας απέτρεψε από το να γίνετε ένα επιτυχημένο συγκρότημα;
Μάλλον αυτό νομίζω, καθώς το μεγαλύτερό μας πρόβλημα ήταν να ακούσει ο κόσμος την μπάντα μας. Είμαστε σχεδόν άγνωστοι εδώ στις Η.Π.Α., εκτός από τον χώρο του Underground. Τουλάχιστον πιστεύω ότι θα μας ήξερε περισσότερος κόσμος. Συνέχεια βρίσκω άτομα εδώ στην πόλη μου που ακούνε heavy metal αλλά όχι Jag Panzer. Λένε ότι ποτέ δεν μας έχουν ακούσει αλλά όταν ακούσουν λένε «ουάου, είστε φοβεροί, μου αρέσετε». Βλέπεις λοιπόν ότι αυτό ήταν πάντοτε το μεγαλύτερό μας πρόβλημα.

Σχετικά τώρα με την εντελώς διαφορετική μουσική κατεύθυνση που πήρατε στο "Dissident Alliance"...πώς προέκυψε αυτή η τόσο ριζοσπαστική αλλαγή;
Ο τρόπος που το προσεγγίζω είναι πως οι Jag Panzer είναι πάντοτε πέντε μουσικοί, δεν είναι οι Jag Panzer του Mark Briody. Ο καθένας στην μπάντα έχει ίση συνεισφορά και αυτός είναι ο λόγος που ακουγόμασταν έτσι τότε. Αυτό μπορώ να πω μόνο, αυτό ήμασταν εμείς οι πέντε, με τον Daniel (σ.σ.: Conca) να τραγουδά και τον Chris Kostka στις κιθάρες. Έτσι ακουγόμασταν. θα μπορούσα να πω «πρέπει να ακούγεσαι έτσι», «πρέπει να προσπαθήσεις να είσαι σαν τον Harry», «πρέπει να κάνεις αυτό». αλλά ποτέ δεν ήθελα να κάνω κάτι τέτοιο στην μπάντα, νομίζω ότι μια μπάντα πρέπει να έχει φυσικό ήχο.



Ακόμα και αν δεν σου αρέσει αυτό που παίζατε;
Μου άρεσε, επειδή έπαιζα με τους φίλους μου. Αυτό είναι οι Jag Panzer για μένα, το να παίζω με τους φίλους μου, και αυτό ήταν και τότε. Ξέρω ότι στους περισσότερους δεν αρέσει, αλλά από την δική μου οπτική, απλά έκανα μουσική με τους φίλους μου.

Οπότε ερχόμαστε στο 1997 και το "The Fourth Judgement"...πώς κατάφερες να τους μαζέψεις και πάλι όλους μαζί και να κυκλοφορήσετε έναν δίσκο που άργησε δέκα χρόνια;
Να σου πω, εκείνη την εποχή δεν γνώριζα κάποια δισκογραφική που να πίστευα πως θα ενδιαφερόταν. Ηχογραφούσαμε για την πλάκα μας, είχα γράψει τα τραγούδια και θεώρησα πως η φωνή του Harry θα ακουγόταν τέλεια σε αυτά. Εκείνη την εποχή δεν είχαμε τραγουδιστή, δεν σκεφτόμουν καν τους Jag Panzer μαζί με τον Harry, απλά πίστευα πως ταίριαζε η φωνή. Πάντα είχα επαφές, ήμασταν φίλοι από πιτσιρικάδες, και απλά του είπα «δεν έρχεσαι να τα ακούσεις;». Πρέπει να έμεινε ξύπνιος όλο το βράδυ, μου τα έφερε σε demo την επόμενη μέρα και πραγματικά μου άρεσαν. Βέβαια, ακόμα δεν ήξερα αν θα βρεθεί κάποια δισκογραφική, απλά μου άρεσε να παίζω μουσική. Έστειλα το demo και τότε άρχισαν να έρχονται προτάσεις και η μία ήταν από τη Century Media. Ήξερα πως είχαν πάθος με τη metal μουσική και έτσι αποδέχτηκα την πρότασή τους.

Θυμάμαι να αγοράζω τον δίσκο και να τον βάζω να παίξει για πρώτη φορά και ακούω το βιολί στην εισαγωγή του "Black" και ανατρίχιασα (σ.σ.: βασικά ακόμα ανατριχιάζω κάθε φορά που το ακούω). Πώς σας ήρθε αυτή η ιδέα να υιοθετήσετε γενικότερα την χρήση του βιολιού;
Αυτή είναι μια καλή ερώτηση, αλλά αν ξανακούσεις το "The Crucifix" από το "Ample Destruction" υπάρχει ένας τέτοιο μέρος στην αρχή του, απλά παιγμένο στο synthesizer. Αν ξέραμε τότε κάποιον βιολιστή, θα υπήρχε και σε εκείνο τον δίσκο. Λατρεύω τον ήχο από το βιολί, βγάζει ένα συναίσθημα και μια σκοτεινή ποιότητα που νομίζω ταιριάζει και στο heavy metal αλλά και σε επίπεδο συχνότητας, μπορεί να πάει ψηλότερα από την κιθάρα, άρα ταιριάζει μια χαρά σε μια τέτοια μίξη. Αυτό δεν σημαίνει πως θα το βάζουμε σε κάθε τραγούδι, δεν έχουμε καν βιολιστή στην  μπάντα, αλλά σε ορισμένα σημεία, ναι, λειτουργεί πολύ καλά.

Πέραν του "Shadow Thief" προφανώς, υπήρχαν ίσως και παλιότερες ιδέες που μπήκαν σε εκείνον τον δίσκο ή το υλικό ήταν καινούργιο;
Ίσως μερικά riff. Σίγουρα υπάρχουν και παλαιότερα τραγούδια στο "The Fourth Judgement" όπως το "Shadow Thief" που είπες, αλλά σε ότι αφορά τα riff, ίσως 1 στα 10 ή 1 στα 20 είναι πιο παλιά, αλλά τα περισσότερα ήταν νέα. Μου παίρνει χρόνο να γράψω ένα τραγούδι, αλλά τη στιγμή που η μελωδία είναι στο μυαλό μου, τοποθετώ και τα κομμάτια. Κάπως έτσι συνθέτω, δεν κρατάω πολλά παλιά riff στην άκρη, όποια θεωρώ καλά προσπαθώ να τα μετατρέψω σε τραγούδι άμεσα.

Και μετά την επανεμφάνιση του "Shadow Thief" έρχεται το "Age Of Mastery" με κάποια εξίσου καλά παλιότερα καλούδια, αλλά ...είναι το "The Moors" ένα από τα καλύτερα τραγούδια των Jag Panzer;
Α, λατρεύω το "Τhe Moors". Ξέρεις, είναι λίγο αμφιλεγόμενο κομμάτι, καθώς πάρα πολύς κόσμος το γουστάρει, αλλά κάθε φορά που θα το παίξουμε ζωντανά, θα βρεθεί ένα που θα μου πει πως το μισεί! Σε κάθε συναυλία φίλε, θα ακούσω «είναι απαίσιο, γιατί το παίζετε;». Είναι από τα αγαπημένα μου, γιατί είναι ασυνήθιστο. Ο Harry δούλεψε πολύ στα φωνητικά, με πολλές εναλλαγές. Είναι cool τραγούδι. Και το μοναδικό των Jag Panzer χωρίς σόλο κιθάρας!

Ξέρω πως είναι κάπως ριζοσπαστική άποψη, αλλά θεωρώ το "Thane To The Throne" το magnum opus σας και ανώτερο του "Ample...", το οποίο -για να μην παρεξηγηθώ- προφανώς και λατρεύω. Είναι ένας καταπληκτικός concept δίσκος ο οποίος σε όρους προόδου και μουσικής δεξιότητας είναι ένα κλικ πάνω από ό,τι έχετε κάνει μέχρι σήμερα. Συμφωνείς;
Ναι, συμφωνώ. Αγαπώ όλες τις δουλειές μας, αλλά το "Thane To The Throne" είναι πολύ ιδιαίτερο για μένα, γιατί όλοι μας είχαμε τόσο στενή συνεργασία, είχαμε έρθει πολύ κοντά. Ο Chris Broderick είχε συνεισφέρει πάρα πολύ, ο Harry πρέπει να είχε τέσσερις ή πέντε διαφορετικές προτάσεις για κάθε τραγούδι, ο John ερχόταν με συνεχείς απόψεις, ήταν τρελό! Ο Rikard έπαιξε φαντάσου τα ντραμς αφού ηχογραφήσαμε τα φωνητικά, ήθελε να τα ταιριάξει απόλυτα. Είμαι πραγματικά περήφανος για την ομαδική δουλειά.



Κάθομαι και σκέφτομαι όλα αυτά τα ιντερλούδια και όλη αυτή την μουσική τελειότητα και αναρωτιέμαι αν θα ακούσουμε κάτι από αυτά στην συναυλία σας σε λίγες μέρες. Βασικά θέλω να ακούσω οπωσδήποτε το "Tragedy Of Macbeth" (γέλια)...
Είναι πολύ πιθανό (γέλια). Έχετε πολλές πιθανότητες να ακούσετε κάτι από το "Thane To The Throne". Ο Joey ακούγεται πολύ καλός στο να παίζει το υλικό του "Thane To The Throne".

Θέλω όμως κάποια στιγμή να ξαναηχογραφήσετε με σωστή παραγωγή το "Out Of Sight, Out Of Mind" γιατί πιστεύω πως είναι ένα υπεργαμάτο τραγούδι. Παρακαλώ να το σκεφτείτε...
Αυτό είναι ακόμα ένα τραγούδι που, για κάθε οπαδό που λέει πως του αρέσει, θα έρθει ο άλλος να μου πει «ακούγεται σαν pop τραγούδι και το σιχαίνομαι». Μου αρέσει γιατί έχει ένα κιθαριστικό μέρος, που έγραψε ο Joey, εντελώς διαφορετικό από metal, σαν reggae, δεν νομίζω ότι το έχω ξανακούσει σε metal κομμάτι. Λογικά κάποιος θα το έχει κάνει, αλλά δεν το έχω ακούσει. Είναι cool, γουστάρω τα φωνητικά του Harry. Μου αρέσει πολύ, αν και όχι σε πολλούς άλλους...

Ποιός είναι ο αγαπημένος σου κιθαρίστας, από αυτούς με τους οποίους έχεις συνεργαστεί;
Πολύ καλή ερώτηση. Όλοι μου άρεσαν, ο καθένας για διαφορετικούς λόγους. Την πρώτη φορά που συνεργαστήκαμε με τον Joey Tafolla, ήταν ένα δοκιμαστικό, καθώς είχαμε βάλει αγγελία. Το φοβερό είναι πως μας πήρε ένας τύπος, μου φαινόταν ok, αλλά επειδή δεν προλάβαινε να έρθει στην οντισιόν, πήρε μέσω ενός άλλου γνωστού τον Joey, που δεν τον ήξερε καν, και του είπε «θες να πας στη θέση μου;»  O Joey ήρθε, εγώ νόμιζα πως περιμέναμε έναν τύπο ονόματι Dave, αλλά όταν συνέδεσε την κιθάρα στον ενισχυτή και έκανε προθέρμανση παίζοντας το "Highway Star" είπα μέσα μου «πω, πω, είναι εξαιρετικός» και μετά έπαιξε το solo και έμεινα με το στόμα ανοιχτό. Δεν έχω ξανακούσει κιθαρίστα να παίζει έτσι. Θεωρώ τον Joey σαν έναν μοντέρνο metal Blackmore, κάτι που είναι cool! Έχουμε πολλά κοινά ακούσματα και είμαστε οπαδοί των Dio, Rainbow, Sabbath. Οπότε αυτό ήταν το καλό της υπόθεσης του να δουλεύεις μαζί του.

Το να δουλεύεις με τον Chris Broderick ήταν σαν να είχες τον Paul Gilbert στην μπάντα σου. Είναι καταπληκτικός μουσικός (σ.σ.: το λέει με έμφαση). Γουστάρω όλους τους τεχνικά άρτιους κιθαρίστες, σαν τον Gilbert, τον Steve Vai και ο Chris μπορούσε να τα παίξει όλα αυτά! Οτιδήποτε είχα ακούσει. Του έλεγα «τσέκαρες το τάδε του Vai;» και μου απαντούσε «αυτό εννοείς;» και το έπαιζε! Και είναι και πολύ καλό παιδί. Παραμένουμε φίλοι και ήταν ωραίο να έχεις έναν τέτοιο κιθαρίστα μαζί σου στη μπάντα.

Με τον Christian Lasegue δουλέψαμε μαζί γράφοντας αρκετά πράγματα και είναι ένας πολύ καλός συνθέτης. Το παίξιμό του βασικά μου θυμίζει λίγο τον Adrian Vaderberg, έχει αυτό το συναισθηματικό παίξιμο και είχε παίξει σε καλές μπάντες και νομίζω πως είναι ο πιο υποτιμημένος από τους κιθαρίστες μας. Είχαμε πολλούς καλούς κιθαρίστες στην μπάντα.

Άκουσες τον καινούργιο δίσκο που έβγαλε ο Chris με τους Act Of Defiance;
Ναι, και ακούγεται απόλυτα σαν κάτι που θα έκανε ο Chris. Είναι ακριβώς η μουσική που του αρέσει και μόλις το άκουσα χάρηκα πραγματικά γιατί είναι αυτό που πάντα μου έλεγε πως του αρέσει. Του αρέσει το ύφος, τα φωνητικά αυτά και ήξερε πως οι Jag Panzer δεν θα ηχούσαν ποτέ έτσι, αλλά αυτό το είδος αγαπάει. Για παράδειγμα άκουγε Meshuggah όλη την ώρα στις περιοδείες και ναι, μου αρέσουν οι Act Of Defiance γιατί ακούω τον Chris μέσω αυτών.

Εσύ γιατί μόνο ρυθμικός κιθαρίστας;
Έπαιξα κάποια σόλο στο "Ample Destruction", αλλά δεν μου είναι διασκεδαστικό να εξασκούμαι τρεις ή τέσσερις ώρες την ημέρα στην lead κιθάρα όπως κάνουν αυτοί. Θα πάρω τα σόλο αν μου ζητήσεις να παίξω lead, μπορώ να το κάνω, απλά δεν μου αρέσει να ξοδεύω τόσες πολλές ώρες σ' αυτό. Ο Chris για παράδειγμα μπορεί ναι παίζει και...δέκα ώρες την ημέρα, ταχύτατα, πεντακάθαρα και άψογα, δεν είναι κάτι όμως που με ενδιαφέρει να κάνω.

Να σε ρωτήσω τώρα, γιατί υπήρξε αυτή η μεγάλη περίοδος δισκογραφικής απραξίας από το του 2004 μέχρι το 2011 που κυκλοφορήσατε το "The Scourge Of The Light";
Ήταν την περίοδο που ο Chris έφυγε για τους Megadeth και είχα συνθέσει κάποια τραγούδια έχοντάς τον υπόψη καθώς γνωρίζω πολύ καλά τον τρόπο που παίζει κιθάρα και συν τοις άλλοις μου αρέσει να γράφω έχοντας άλλους στο μυαλό μου. Έτσι, αφού αποχώρησε ο Chris τα έσκισα όλα και ξεκίνησα να δουλεύω με τον Christian Lasegue κι εν συνεχεία πάλι τα πέταξα. Αν δουλεύω πάνω σε τραγούδια για κάμποσο καιρό και δεν μ ου κάνουν τελικά, τα ξεφορτώνομαι κι έτσι τις περισσότερες φορές η καθυστέρηση οφείλεται σε μένα. Μου παίρνει αρκετό χρόνο να γράψω, μεσολαβεί κάποια άσχημη χρονιά και οι συζητήσεις με τις δισκογραφικές, καταλαβαίνεις. Αυτό που ζητάω από μια δισκογραφική, είναι να πληρώνει για την περίοδο των ηχογραφήσεων και να κυκλοφορήσει τον δίσκο μας και μιας κι ενδιαφέρθηκαν πολλές εταιρείες μας πήρε λίγο χρόνο παραπάνω, αλλά ναι, τις περισσότερες φορές εγώ ευθύνομαι για την καθυστέρηση.

Ας μιλήσουμε λίγο τώρα για τα γεγονότα του 2011. Νομίζω πως οι Satan's Host έπαιξαν μεγάλο ρόλο στη διάλυση της μπάντας.
Ναι, δεν ξέρω... ακόμα δεν έχουμε να το συζητήσουμε πολύ. Πραγματικά δεν ξέρω τι να πω. Με τον Harry είμαστε φίλοι και δεν έχει σημασία ποιος τραγουδάει στο συγκρότημα. Κάνει τα δικά του κάποιες φορές (γέλια), αλλά μου είναι δύσκολο να πω κάτι. Χαίρομαι που συνεργάζομαι μαζί του τώρα και δεν με απασχολεί να συζητήσουμε τι συνέβη. Απλά έτσι είναι ο Harry. (γέλια)



Ο Harry έχει καταπληκτική φωνή και τον θεωρώ έναν από τους καλύτερους τραγουδιστές της εποχής μας. Κάθε φορά που τον βλέπω live, είτε με εσάς είτε με τους Titan Force, είναι απίστευτος. Θα έλεγες πως με αυτόν πίσω από το μικρόφωνο έχεις την δυνατότητα να γράψεις ό,τι θες γνωρίζοντας πως θα το βγάλει σε πέρας;
Ακριβώς αυτό! Με αυτόν να τραγουδά δεν υπάρχει λόγος να ανησυχώ καθόλου για τα φωνητικά. Ποτέ δεν γράφω κάτι σκεπτόμενος «πώς πρέπει να ακούγονται τα φωνητικά» ή «θα μπορέσει άραγε να το τραγουδήσει». Ο Harry μπορεί να τραγουδήσει ό,τι και αν γράψω και δεν συντρέχει λόγος ανησυχίας. Οτιδήποτε και αν σκεφτώ θα το καταφέρει. Είναι ένας φοβερός τραγουδιστής για να συνεργάζεσαι μαζί του. Βασικά πιστεύω πως είναι ένας πολύ υποτιμημένος τραγουδιστής. Κοιτούσα τις προάλλες στο facebook κάποιες λίστες με τους καλύτερους power metal τραγουδιστές και πήγα κατευθείαν στους καλύτερους τρεις και σκεφτόμουνα «μας πώς γίνεται να μην είναι ο Harry στην κορυφή;». Δεν ήταν ούτε καν στην δεκάδα και ήμουνα σε φάση «μα τι λένε αυτοί οι άνθρωποι;» Δεν το καταλαβαίνω, ειλικρινά. Για μένα είναι ένα καταπληκτικός τραγουδιστής και άνθρωποι της βιομηχανίας, όπως μάνατζερ και παραγωγοί, πιστεύουν το ίδιο. Έχει φανταστική φωνή, αλλά απογοητεύομαι που οι περισσότεροι δεν τον συμπεριλαμβάνουν σε τέτοιου είδους λίστες. Δεν το καταλαβαίνω.

Πιστεύεις πως ο Jim Morris έπαιξε σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση του ήχου σας;
Δεν ξέρω αν θα το έθετα έτσι, αλλά το σίγουρο είναι πως ο Jim είναι πολύ καλό παιδί και υπερ-ταλαντούχος. Νομίζω πως είχαμε καθορίσει τον ήχο μας πριν ξεκινήσουμε να δουλεύουμε μαζί του. Αυτό που έκανε καλά ο Jim ήταν να μας βοηθάει να παίρνουμε το καλύτερο από τις ιδέες μας. Ειδικά με την χρήση του βιολιού σε συνδυασμό με τις κιθάρες. Το είχα προσπαθήσει μόνος μου παλιότερα και είχα αποτύχει οικτρά. Απλά δεν μπορούσα να πάρω τον ήχο όπως τον φανταζόμουν στο μυαλό μου και ο Jim το βρήκε μέσα σε δέκα λεπτά. Θυμάμαι να αστειεύεται και να κάνουν πλάκες συνεχώς με τον Harry και συνειδητοποιώ πως μπορούσε να βγάζει τον καλύτερο εαυτό του καθενός με τον οποίο συνεργαζόταν και αυτό το καταλαβαίνεις σε όλους τους δίσκους που έκανε. Δες για παράδειγμα την καταληκτική δουλειά που έκανε με τους Iced Earth...

Ήρθε η ώρα για την ερώτηση του ενός εκατομμυρίου. Γιατί πιστεύεις οι Jag Panzer δεν είχαν ποτέ την εμπορική επιτυχία που άξιζαν;
Νομίζω πως στα '80s δεν ήμασταν αρκετά pop metal. Ξέρεις εκείνη την εποχή όλοι θέλανε τον Bon Jovi και παρόμοιες μπάντες και αργότερα τους Faster Pussycut και γενικά ποτέ δεν ταιριάξαμε στην μετάβαση του ήχου και βασικά ποτέ δεν μας ενδιέφερε να ταιριάξουμε στην εποχή. Μένουμε στο Κολοράντο, όχι στο L.A. ή στην Νέα Υόρκη. Μένουμε στο Κολοράντο και μαζευόμαστε μαζί για να παίξουμε τη μουσική που γουστάρουμε. Νομίζω πως οι Manilla Road είναι μια παρόμοια περίπτωση μπάντας με εμάς. Δεν θέλω να μιλήσω εξ ονόματος αυτών, αλλά αγαπάω αυτό το συγκρότημα και νομίζω πως κανένας δεν ακούστηκε ποτέ όπως αυτοί και νομίζω πως απλά πρόκειται για τύπους που θέλουν να παίζουν καλό heavy metal, χωρίς να τους ενδιαφέρει τι ίσως θα έπρεπε να κάνουν για να γίνουν επιτυχημένοι. Ξέρεις σύμβουλο για το image και τα μαλλιά και άλλα τέτοια... (γέλια) Το μόνο σίγουρο είναι πως ποτέ δεν ενδιαφέρθηκα για αυτό και μπορώ να ισχυριστώ το ίδιο για όλους στο συγκρότημα. Ποτέ δεν γίναμε οι μεγάλοι rock star αλλά καταφέραμε και κυκλοφορήσαμε κάποιους σπουδαίους δίσκους και αυτό στα μάτια μου είναι σημαντικότερο.

Οι Έλληνες αγαπάνε με πάθος τους Jag Panzer. Γιατί νομίζεις υπάρχει αυτό το δέσιμο και ποιά θα έλεγες είναι η εμφάνισή σας εδώ που σου έχει μείνει περισσότερο;
Νομίζω πως οι Έλληνες ακούτε πραγματικά heavy metal. Κάθε φορά που έρχομαι στην Ελλάδα μπορώ να μιλήσω για τον νέο δίσκο των Angelwitch, να μιλήσω για τους Warlord ή τους Ostrogoth με τον καθένα. Μπορώ να μιλήσω για το metal γιατί ακούτε heavy metal και είστε παθιασμένοι με την μουσική. Θυμάμαι την πρώτη φορά που ήταν να έρθουμε και τελικά ο promoter δεν μας έφερε. Είχαμε απογοητευτεί γιατί όλοι μας έλεγαν πόσο φοβερό ήταν να παίζεις live εκεί. Οπότε, όταν τελικά καταφέραμε και ήρθαμε και ανεβήκαμε στη σκηνή ήταν καταπληκτικά. Δίνουμε και στις Η.Π.Α. συναυλίες και είναι καλή φάση να παίζεις εκεί, αλλά βλέπεις μόνο τους μπροστινούς να τραγουδάνε και ως εκεί. Στην Ελλάδα βλέπουμε μέχρι το βάθος τους ανθρώπους να τραγουδάνε και να διασκεδάζουν και είναι κάτι το φανταστικό. Είναι ένα μεγαλειώδες συναίσθημα να ανεβαίνεις στην σκηνή και να το ζεις όλο αυτό.



Σε βλέπω στο facebook να είσαι αρκετά ενεργός και να ποστάρεις συνεχώς τραγούδια. Πέρα όμως από τα κλασικά metal κομμάτια, βλέπω πως ανεβάζεις και pop τραγούδια ή πιο '70s rock και κάποια AOR '80s. Θα έλεγες πως είσαι γενικά οπαδός της μουσικής;
Μου αρέσουν όλα τα είδη της μουσικής και όταν λέω όλα, εννοώ όλα. Νομίζω πως για κάθε είδος που έχω ακούσει υπήρξε ένα τραγούδι το οποίο μου άρεσε πολύ. Μου αρέσει να ακούω ωραίες μελωδίες, αλλά ακόμα περισσότερο να ακούω κάποιον να τραγουδάει σαν να σημαίνει κάτι πολύ σημαντικό και να βγαίνει από την καρδιά. Αυτό το συναίσθημα μπορείς να το πάρεις από όλα τα είδη μουσικής. Σίγουρα το αγαπημένο μου είδος είναι το heavy metal, αλλά μου αρέσουν και άλλα είδη, όπως η pop και η country. Μου αρέσει και η τζαζ, αλλά ξέρεις...λίγο (γέλια). Υπάρχουν κάποια καλά τραγούδια και εκεί. Μου αρέσουν διάφορα είδη και ακούω τουλάχιστον δύο με τρεις ώρες μουσικής κάθε μέρα.

Και από πού θα έλεγες πως αντλείς έμπνευση όταν έρχεται η ώρα να γράψεις μουσική;
Προσπαθώ να ακούσω ένα τραγούδι στο κεφάλι μου που να μου αρέσει. Σκέφτομαι μια μελωδία και λέω «αυτό θα μπορούσε να γίνει ωραίο τραγούδι» και στη συνέχεια αρχίζω και δουλεύω το τραγούδι στο κεφάλι μου σαν κάτι που θα μου άρεσε να ακούσω και στη συνέχεια βάζω και στην εξίσωση το συγκρότημα και πως θα δουλέψει καλύτερα. Γενικά λοιπόν θα έλεγα πως αυτό που με εμπνέει είναι το ότι θέλω να ακούω πραγματικά καλή μουσική.

Άκουσες τίποτα καλό τελευταία;
Δεν έχω ακούσει τίποτα από metal εκτός από τους Act Of Defiance το τελευταίο διάστημα. Δεν ακούω εδώ και περίπου έναν χρόνο καινούργια μουσική γιατί είμαι στη διαδικασία σύνθεσης, κατά τη διάρκεια της οποίας αποφεύγω να ακούσω καινούργια πράγματα. Μπορώ να ακούσω από άλλα είδη, αλλά όχι από metal για κάποιο διάστημα...

Και ποιά μπάντα θα έλεγες πως είναι η αγαπημένη σου;
Θα πω οι Black Sabbath με τον Ronnie James Dio. Τα "Heaven And Hell" και "The Mob Rules" ήταν καταπληκτικοί δίσκοι και για μένα ακόμα είναι. Άκουγα το "Falling Off The Edge Of The World" πριν κάνουμε αυτή τη συνέντευξη και σκεφτόμουνα «μα πόσο φοβερό τραγούδι είναι αυτό;» Είμαι μεγάλος οπαδός και των Iron Maiden, αλλά θα πω τους Black Sabbath εποχής Dio.

Είχατε κάνει και αυτή την πολύ καλή διασκευή στο "Children Of The Sea"...
Ναι, αλλά δεν είμαι και πολύ ικανοποιημένος...

Μα τι λες τώρα; Θεωρώ πως κάνατε φοβερή δουλειά.
Μόλις είχαμε επιστρέψει από περιοδεία και εννοώ πως με το που κατεβήκαμε από την σκηνή μπήκαμε σε ένα μικρό αυτοκίνητο και οδηγήσαμε έξι ώρες σερί μέχρι το στούντιο. Δεν είχαμε χρόνο ούτε να κοιμηθούμε ούτε να κάνουμε ένα μπάνιο και το ηχογραφήσαμε κατευθείαν. Ακούγετε καλό, το παίζαμε και στην περιοδεία και το παίξαμε στοιχειωδώς καλά κατά την ηχογράφηση (γέλια), αλλά πιστεύω πως θα μπορούσε να γίνει πολύ καλύτερο. Υπάρχουν κάποιες άλλες μπάντες στον δίσκο που νομίζω πως κάνανε καλύτερη δουλειά από εμάς στα δικά τους κομμάτια. Αν είχαμε την ευκαιρία να κοιμηθούμε λίγο θα έβγαινε καλύτερο το αποτέλεσμα, αλλά είναι ok.

Τελευταία ερώτηση. Είσαι ειδικός στην πίτσα;
(πολλά γέλια) Λατρεύω την πίτσα. Μπορώ να την τρώω κάθε μέρα. Θα πρέπει να γκουγλάρω την λέξη για Αθήνα και Θεσσαλονίκη για να βρω ένα καλό μέρος να πάω. Δεν ξέρω αν είμαι ειδικός, αλλά το σίγουρο είναι πως την λατρεύω. Τρώω συνέχεια και όπου και αν βρεθώ. Οπουδήποτε και αν βρεθώ στον κόσμο θα φάω πίτσα.

Σε ευχαριστώ Mark για αυτή την συνέντευξη. Ήταν πραγματική τιμή να μιλήσω μαζί σου.
Εγώ σε ευχαριστώ Κώστα. Τα λέμε με όλους σε λίγες μέρες...