Hällas

Φαίνεται σαν το σύμπαν να συνωμότησε για να μην έχουμε την τύχη να έχουμε γνωρίσει και συναυλιακά τους Hällas, λίγο πριν το level up που πραγματοποίησαν, μεταπηδώντας στην κραταιά Napalm για την κυκλοφορία του τρίτου τους δίσκου. Η προπέρσινη ακύρωση της εμφάνισης τους στο τότε Into Battle Festival υπήρξε σημαντικό πλήγμα, πόσο μάλλον όταν στις αποσκευές τους θα ήταν ακόμη φρέσκο το "Excerpts From A Future Past", ένα από τα άλμπουμ που απάρτιζαν την ετήσια underground επιλογή μας για το 2017. Ό,τι έγινε, έγινε, πάντως, με τους Σουηδούς να επιστρέφουν φέτος δρυμύτεροι και με το νέο τους άλμπουμ να δείχνουν πως μάλλον αυτή θα είναι η χρονιά τους.

Φυσικά, ο ήχος που πρεσβεύει και παρουσιάζει το "Conundrum" δεν είναι ακριβώς καινούριος, με αυτή τη μίξη prog rock με heavy psych, disco εμπνεύσεις και επικό proto-metal feeling να χρωστάει σχεδόν τα πάντα στα ‘70s, εκτός φυσικά από την αστείρευτη έμπνευση και τον ανανεωτικό αέρα που φέρει. Άλλωστε, ένα συγκρότημα που εμπνέεται από τα Wishbone Ash και Deep Purple MKI και II πεπραγμένα, συγκλίνει περισσότερο προς τους διαστημικούς (με κάθε έννοια) Eloy (και λόγω των ιδιαίτερων φωνητικών του Tommy Alexandersson) παρά με τους Pink Floyd και μπορεί να συνθέσει μακροσκελείς, επικολυρικές συνθέσεις που φέρνουν την εποποιία των ‘70s στο σήμερα, μονάχα αδιάφορο δεν μπορεί να περάσει σε κάθε φίλο αυτής της μουσικής.

Συγχρόνως, αξιέπαινο είναι το - καλώς εννοούμενο - θράσος που διακατέχει το σουηδικό κουιντέτο, αφού εκείνο δεν διστάζει να πειραματιστεί με ήχους και διαθέσεις που - θεωρητικά - δεν ταιριάζουν στην υπόλοιπη μουσική του κοσμοθεωρία. Αποτέλεσμα αυτού, τραγούδια όπως το κολλητικό disco "Carry On", το οποίο πατάει στην μανιέρα του πρώιμου hit "Star Rider", εξελίσσοντας την σε κάτι ακόμη πιο flashy, ακόμη πιο άμεσα ελκυστικό κι ανατατικό, που, είτε αρέσει είτε όχι, τραβάει άμεσα την προσοχή. Αν, λοιπόν, τα επικολυρικά "Labyrinth Of Distant Echoes" και "Blinded By The Emerald Mist" είναι εκείνες οι συνθέσει που τελικά ξεχωρίζουν ως κορυφαίες στιγμές όχι απλά του δίσκου, αλλά και της μέχρι τώρα πορείας των Hällas, το προαναφερθέν "Carry On" και το ‘80s αισθητικής και απλούστερων δομών "Fading Hero" φαντάζουν ως τα τραγούδια που θα φέρουν ακόμη και άσχετο με το όλο proto-metal/’70s revival/heavy psych κόσμο ως επιβάτες στο μουσικό τους άρμα.

Άλλωστε, θεωρώντας πως πλέον ξαναμπαίνουμε για τα καλά σε μια εποχή που η ακρόαση ενός μουσικού έργου έχει το χαρακτήρα εμπειρίας και το συνολικό «πακέτο» που φέρει ένας δίσκος έχει εξέχουσα σημασία σχετικά με τις εντυπώσεις που εκείνος προκαλεί, και μόνο το layout του "Conundrum", με αυτό το πανέμορφο εξώφυλλο (και πάλι δια χειρός Adam Burke – βλέπε Nightjar Illustration) σε πρώτο πλάνο, αξίζει τον κόπο να ασχοληθεί κανείς και με το – πράγματι αντίστοιχης ποιότητας – περιεχόμενο του άλμπουμ.

Σε αυτόν τον προοδευτικά αναχρονιστικό χώρο στον οποίο κινούνται μαεστρικά οι Hällas, ο νέος τους δίσκος επιτυγχάνει να μονοπωλήσει το ενδιαφέρον των πιο ρομαντικών και ιδεαλιστών, αλλά και όσων ακούνε πρώτα με την καρδιά και κατόπιν με τα αυτιά. Προσωπικά, αυτό μου φτάνει και μου περισσεύει για να κατατάξω το "Conundrum" στα πιο αξιοπρόσεκτα άλμπουμ που το νέο έτος έχει προσφέρει στις μέχρι στιγμής απαρχές του.