Green Carnation

Η αλήθεια είναι πως έχω πολύ ανάμεικτα συναισθήματα για αυτό το δίσκο. Δεν θα στάξω βιτριόλι όμως, θα είμαι ψύχραιμος, αν και έχω να βγω από το σπίτι ενάμιση μήνα. Σίγουρα δεν με ενοχλεί το γεγονός ότι ο δίσκος έχει λίγα τραγούδια. Το "Light of Day..." του 2001 ήταν ένα και μόνο τραγούδι διάρκειας εξήντα λεπτών και άλλαξε ζωές. Βέβαια, από το 2006 που περιμένω να τελειώσει ο Tchort τα live κάτω από τα φράγματα και τα γιοφύρια, ίσως να μην είναι φιλόδοξο να αναμένει κάποιος πιο πλούσιο νέο υλικό. Ας μην είμαι αχάριστος όμως. Πέντε τραγούδια ίσως να είναι τελικά μια επαρκής δόση μέσα σε δεκατέσσερα χρόνια απουσίας για μια από τις πιο αγαπημένες μπάντες της τρυφερής σπυριάρικης νιότης μου.

Βέβαια, το ένα είναι διασκευή. Και μάλιστα από Black Sabbath. To "Solitude". Φανταστική εκτέλεση δεν λέω. Πολύ συναισθηματική. Αλλά δεν είναι και το πιο συναρπαστικό τραγούδι της καλύτερης μπάντας του πλανήτη. Ειδικά μετά την διασκευή των Cathedral και 700 άλλων μπαντών εκεί έξω.

Τουλάχιστον, ο δίσκος διαθέτει ένα 16λεπτο έπος. Μόνο που και αυτό θυμίζει κάτι πολύ έντονα. Είναι η επαναηχογράφηση του "My Dark Reflections of Life and Death" από το προ 20ετίας ντεμπούτο των Νορβηγών που ακούγεται μεν πολύ ανανεωμένη, αλλά άμα θέλω φρέσκο ψάρι δεν πάω στο μπακάλικο του κυρ-Μανώλη. Άσε που έχει και ληγμένες ακόμα και τις Ντέρμπι.

Τρία αληθινά νέα τραγούδια, είκοσι-δυό λεπτά πραγματικά νέας μουσικής, δεκατέσσερα χρόνια αναμονής. Άξιζε τον κόπο; Δεν ξέρω. Είπαμε έχω ανάμεικτα συναισθήματα. Στο "Leaves of Yesteryear" οι Green Carnation επιστρέφουν στην χαρακτηριστική και πιο βαρβάτη prog rock περίοδο τους, φλερτάροντας λίγο και με τους Pink Floyd, χωρίς να αφήνουν παραπονεμένους και αυτούς που τους συμπαθούσαν γιατί δεν έβρισκαν υποκατάστατο για τους In The Woods.

Παραγωγικά είναι κορυφαίο, οι ερμηνείες είναι εξαιρετικές, οι συνθέσεις είναι άρτιες, αλλά το νέο υλικό δυστυχώς ακούγεται γνώριμο. Ίσως να είναι πιο heavy από ότι περίμενα, αλλά συνολικά ακούγεται ξαναζεσταμένο.

Παρόλα αυτά οι Green Carnation καταφέρνουν να τοποθετήσουν τους εαυτούς σου πολύ πάνω από το μέσο όρο, στέλνοντας σπίτι πολλούς καλλιτέχνες που φέτος προσπάθησαν πολύ σκληρά για να κάνουν κάτι ελαφρώς αξιόλογο. Το "Leaves of Yesteryear" δεν παύει όμως να είναι παραφουσκωμένο EP με το cover song και το reworked παλιό καλό κομμάτι.