Zetra

Ένα από τα μεγαλύτερα μου λάθη μιας που συχνά θα κάνω τα αδύνατα δυνατά για να καταφέρω να πάω σε μία ακόμη περισσότερη συναυλία, ήταν το γεγονός ότι αποφάσισα να μην παρευρεθώ στη συναυλία του Ville Valo εντός του 2024. Όχι τόσο για τον ίδιο, μιας που ο λόγος που το απέφυγα ήταν ακριβώς πως τον είχαμε δει πάλι λίγους μήνες νωρίτερα. Το πρόβλημα όπως συνειδητοποίησα αργότερα, ήταν πως opening act για τη συγκεκριμένη βραδιά ήταν κάτι μυστήριοι τύποι τότε με το όνομα Zetra, που ακόμη καλά καλά, είχαν δεν είχαν κυκλοφορήσει λίγα κομμάτια.

Μπαίνει λοιπόν ο Σεπτέμβρης, και το αίνιγμα μεγαλώνει. Ποιοι είναι αυτοί οι τύποι που βάφονται με corpse paint χωρίς να παίζουν ίχνος black metal, γιατί ακούγονται σαν να θαυμάζουν τους Health χωρίς να τους αντιγράφουν και γιατί το λογότυπό τους θυμίζει 80s thrash metal μπάντα ξεχασμένη από το θεό; Δεν ξέρω γιατί έχουν κάνει αυτές τις φαινομενικά αταίριαστες επιλογές, με την κυκλοφορία όμως του πρώτου τους ομώνυμου δίσκου, οι Zetra έγιναν απευθείας η νέα μουσική μου ψύχωση. Μουσική που αντλεί από το synthwave, το gothic metal και τη μέση περίοδο των Evanescence (κάποιοι φίλοι λένε ότι το "Sacrifice" στην πραγματικότητα είναι κομμάτι των τελευταίων), τα δύο μέλη των Zetra, Adam Saunderson και Jordan Page, μοιράζονται κιθάρα και synths, αναθέτουν σε μηχάνημα τα ούτως ή άλλως ελάχιστα κρουστά και εκκινούν μια πορεία αξιοζήλευτη.

Πριν ακόμη την κυκλοφορία του "Zetra", το σχήμα κάνει αίσθηση στη βρετανική σκηνή όπου και ανήκει, και καταφέρνει να ανοίξει για συγκροτήματα όπως οι Godflesh, Author & Punisher, Creeper, Ville Valo, Health και πολλούς ακόμη. Η κυκλοφορία βέβαια δεν αργεί, και το περιεχόμενο της συναρπάζει. Ας ξεκινήσουμε από τους ελέφαντες (γιατί δεν είναι ένας) στο δωμάτιο. Οι συνεργασίες που εμπεριέχονται στο δίσκο βγάζουν μάτι, ξεκινώντας από το "Starfall" μαζί με τους Svalbard, περνώντας στο ατμοσφαιρικό "Shatter The Mountain" μαζί με τις Kaelan Mikla, και καταλήγοντας στο shoegaze-ικό "Moonfall" μαζί με τους Unto Others. Ναι, οι Zetra τα πέταξαν όλα αυτά σε ένα δίσκο, και είναι και τα τρία κομματάρες. Όχι φυσικά πως υπάρχει και κάτι εντός του ντεμπούτου τους που δεν είναι. Από το synthwave - ποιος είναι αυτός ο Trevor Something - "The Mirror" και το χορευτικό - ποιοι είναι αυτοί οι Ghost - "Gaia" έως τις πιο σκοτεινές ροκ στιγμές - ποιοι είναι αυτοί οι Blackfield - του "Inseparable", κάθε κομμάτι του "Zetra", είναι διαλεγμένο, αξιομνημόνευτο, στο επίκεντρο της προσοχής. Ό,τι προαναφέρθηκε εν τω μεταξύ, δεν αποτελεί καν το single - επίκεντρο, μιας που αυτό το ρόλο επιτελούς ιδιαίτερα επιτυχημένα τα "Suffer Eternally" και "Holy Malice (Annabel)".

Οι Zetra, με έναν μοναδικό τρόπο έχουν καταφέρει να πιάσουν όλα τα στοιχεία του σκοτεινού ήχου που αυτή τη στιγμή βρίσκονται μουσικά ή και αισθητικά στο απόγειό τους και τα συνδύασαν εντός του ντεμπούτου τους, ξεχωρίζοντας έτσι με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Το "Zetra" είναι ένας δίσκος που ακούγεται πανεύκολα σε επαναλήψεις, και τα γλυκά του φωνητικά το θέτουν ως ιδανικό συντροφάκι για αυτά που θα σιγοτραγουδάς στη ντουζιέρα. Σύντομα ελπίζω και ζωντανά.

Bandcamp | Spotify