Julie

Το μόνο που δεν μπορούμε να πούμε για το 2024 είναι ότι δεν ήταν γεμάτο με άκρως ενδιαφέροντα ντεμπούτα στον ευρύτερο χώρο της indie, με πολλές διαφορετικές αποχρώσεις και λεπτομέρειες εδώ κι εκεί. Ενδεικτικά να αναφέρουμε το girlie pop των The Last Dinner Party αλλά και την alternative ψυχή των Francis Of Delirium. Αυτή τη φορά προς τις εκπνοές της χρονιάς, ερχόμαστε αντιμέτωποι με τους Julie, ένα συγκρότημα που κινείται στον «βρώμικο» φαζαριστό ήχο του shoegaze / grunge και γράφει ταυτόχρονα λες και βγήκε από τα βαθύτερα 90s, αλλά λες και γεννήθηκε μόλις εχθές.

Τα singles "Catalogue" και "Clairbourne Practice" μπορούν να δώσουν μια πάρα πολύ καλή ιδέα με το τι έχουμε να κάνουμε - προσωπικά το σκέφτομαι λίγο σαν να πήραμε αυτό που οι Drop Nineteens δεν κατάφεραν να μας χαρίσουν με το πολυπόθητό τους reunion. Τόννοι παραμόρφωσης στις κιθάρες, γλυκά φωνητικά, νοσταλγικές μελωδίες, όλα τα απαραίτητα χαρακτηριστικά για να δομηθεί ένας υποδειγματικός δίσκος για το ιδίωμα έχουν τη θέση τους μέσα στο "My Anti-aircraft Friend". Πονεμένες, αργόσυρτες μπαλάντες με σπαρακτικούς στίχους εκπροσωπούνται από τα πάρα μα πάρα πολύ μελαγχολικά "Knob" και "I’ll Cook My Own Meals", και μέσα στις pop μελωδίες τους ξαφνικά ένας τοίχος από θόρυβο πέφτει πάνω σου και σε πλακώνει τόσο αναπάντεχα όσο ο σεισμός του ’99. Κορύφωση αυτής της εναλλαγής στο καθόλου instrumental "Piano Instrumental", ίσως την πιο κορυφαία μουσική σύνθεση του δίσκου.

Το ντεμπούτο των Julie, μοιάζει μανιασμένο μα και φιλικό. Κρατά μια ισορροπία ιδιαίτερη, σαν αυτό τον καφέ που σε προσκάλεσε η παλιά συμμαθήτρια που τότε στο σχολείο σου έκανε bullying. Δεν ξέρεις αν πρέπει να πιστέψεις τις καλές προθέσεις και ότι άλλαξε, απολαμβάνοντας τον φθινοπωρινό καφέ, ή αν πρέπει να νιώθεις συνεχώς άβολα και σε θέση άμυνας. Οι στιγμές που τα γλυκά φωνητικά της Alex Brady λαμβάνουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο, όπως τα "Very Little Effort", "Feminine Adornments" και "Stuck In A Car With Angels", σε πείθουν για το πρώτο. Όταν όμως ο Keyan Pourzand εξιστορεί τα γεγονότα, όμως βρίσκουμε τo "Tenebrist" αλλά και πολλά εκ των προαναφερθέντων, φοβάσαι για το δεύτερο. Σε σώζουν όμως ισορροπίες σαν αυτές του "Thread, Stich". To "My Anti-aircraft Friend" είναι σίγουρα και τα δύο. Εγκάρδιο και έτοιμο να επιτεθεί, σπαρακτικό μα στα πρόθυρα να εκραγεί, είναι ένας ιδανικός δίσκος για να βάλει ένα συγκρότημα στο προσκήνιο όπως πολύ καλά τα έχει καταφέρει μέχρι στιγμής για τους Julie.

Κερδίζοντας μάλιστα πολλούς πόντους σε αισθητική, αφού επιμένουν από τα singles τους ήδη σε εξώφυλλα τα οποία κοσμούν ζωγραφιές - καρικατούρες, θυμίζοντας πολύ όλο αυτό το chillwave - retrowave μουσικό και αισθητικό κύμα που κυριάρχησε την τελευταία δεκαετία και μοιράζει πάντα ένα συναίσθημα νοσταλγίας και μελαγχολικής εσωστρέφειας, το "My Anti-aircraft Friend φωνάζει φθινόπωρο. Αν το γλυκόπικρο είναι αυτό που κανείς αναζητά, θα βρει εδώ μέσα έναν πολύ έμπιστο μουσικό σύντροφο.

Bandcamp | Spotify