Unto Others

Ίσως ένα από τα σημαντικότερα συγκροτήματα που καλό θα είναι να έχει υπόψιν του κανείς τα τελευταία χρόνια στα γενικότερα πλαίσια του σκοτεινού ήχου, να είναι με διαφορά οι Unto Others. Κάνοντας το ξεκίνημα τους ως Idle Hands μας χάρισαν το φοβερό "Mana". Αργότερα, μέσα στη σκληρή εποχή της καραντίνας αναγκάζονται να αλλάξουν όνομα μιας που φαίνεται πως κάποιος άλλος το είχε διεκδικήσει, και μεταμορφωμένοι στους Unto Others, συνεχίζουν την ακατάπαυστη πορεία τους με το αγαπημένο πλέον "Strength". Χωρίς δισταγμό, οι Unto Others επιστρέφουν και για να μην τα πολυλογώ, καταφέρνουν με άνεση να επιτύχουν το τρία στα τρία, μιας που η ολόφρεσκη κυκλοφορία τους, "Never, Neverland", επιτυγχάνει ακριβώς αυτό που προσωπικά αποζητούσα από το εντυπωσιακό ταλέντο τους: να ενσωματώσει όλο και περισσότερους νέους ήχους, χωρίς να χάσει στιγμή την ιδιαίτερη ταυτότητα του ήχου τους, ενώ είναι γεμάτη υπέροχα κομμάτια.

Η προλεχθείσα ταυτότητα των Unto Others έχει τη βάση της βαθεία ριζωμένη στη δεκαετία του ογδόντα, αφού ήχοι παραδοσιακού heavy metal παντρεύονται με gothic rock, ενώ τα βαθειά, επηρρεασμένα ολοφάνερα από τους Danzig και Peter Steele φωνητικά του Gabriel Franco κάνουν κάθε τους τραγούδι να είναι άμεσα αναγνωρίσιμο ως δικό τους. Αυτή τη φορά, στο "Never, Neverland", οι Unto Others κρατούν τη νοσταλγική τους προσπάθεια αναλλοίωτη, πειραματίζονται όμως με περισσότερους ακόμη ήχους, αφού στην πορεία του θα βρούμε σημεία που παραπέμπουν σε new wave post punk από τις σκοτεινότερες γωνιές της μουσικής αλλά και black metal κιθάρες – σε σημεία όπως για παράδειγμα το σαρωτικό "Flatline".

Οι Unto Others, κάνουν την επιλογή να μας σερβίρουν αρκετά πρώτα δείγματα της νέας τους δουλειάς, με το εναρκτήριο "Butterfly" να προηγείται κατά πολύ της κυκλοφορίας, προδίδοντας τη gothic γέφυρα παρόντος και παρελθόντος στον ήχο τους. Ακολουθούν λίγο αργότερα τα "Raigeki 雷撃" και "Momma Likes The Door Closed" που με τη σειρά τους φανερώνουν και την αμιγώς metal ταυτότητα που φέρει το "Never, Neverland", χωρίς να δυσκολεύονται να προσθέσουν funk ρυθμούς αλλά και riffs από την ίδια την κόλαση – να ναι καλά αυτός ο τρανός κιθαριστικός εγκέφαλος του Sebastian Silva. Ο δίσκος βέβαια πέρα από αυτά, είναι γεμάτος με τραγουδάρες με τεράστια ρεφρέν – ας πάρουμε για παράδειγμα το πιο πρόσφατο single που συνόδευσε την κυκλοφορία του δίσκου, "Suicide Today", με το καταπληκτικό του video clip – σε όλα του τέλειο. Μαζί του αναδύεται σε παρόμοιο μουσικό μοτίβο και το εξαιρετικό "Time Goes On" που είναι απλά ρυθμισμένο για συναυλιακά sing alongs.

Δε λείπουν από το δίσκο βέβαια πιο αργές, συναισθηματικές στιγμές όπως αυτές των "Angel Of The Night" που είναι μια ατόφια heavy metal μπαλάντα, αλλά και του υπέροχου στιχουργικά "Cold World" που τραβάει από μελωδικό hard rock τελείως απρόσμενα αλλά παρ’ όλα αυτά, βρίσκει τη θέση του πανέμορφα – από το ίδιο μέρος έρχεται και το "Hoops" και μαντέψτε – έχει cowbell. Το σχεδόν βαλς του "I Am The Light" συμπληρώνει αυτή τη γλυκιά πλευρά του δίσκου. Τι να πούμε δε για αυτές τις ζυγαριές των "Fame", "When The Kids Get Caught" αλλά και του ομώνυμου, παραδείγματα τέλειας ισορροπίας δύο μουσικών ειδών που μπορούν αυτή τη στιγμή να χαρακτηριστούν στο μυαλό μου μόνο με την αξέχαστη ατάκα από τις Σαββατογεννημένες του Καπουτζίδη: «αποφάσισα να γίνω γκοθομεταλλού κυρία». Βάλε όλα αυτά και μια διασκευή στο "Pet Cemetary" των Ramones, και έχεις έναν δίσκο δυναμίτη που στέκεται σε τόσα μουσικά είδη και τα κάνει όλα σωστά. Η μεγάλη διάρκεια των δεκαεπτά κομματιών ίσως να φαντάζει λίγο τρομακτική σε πρώτη όψη, όμως πραγματικά το ένα πανέμορφο κομμάτι διαδέχεται το άλλο και η επανάληψη έρχεται από μόνη της.

Οι Unto Others έχουν βρει τη συνταγή τους και προοδευτικά την εμπλουτίζουν με πλούσια καρυκεύματα από πολλές διαφορετικές μεριές του μουσικού πενταγράμμου, είναι φρέσκοι παρόλο που η μουσική τους είναι πασιφανώς νοσταλγική, ενώ γράφουν χωρίς δισταγμό κομμάτια συναυλιακούς πυλώνες. Μπορώ να επιβεβαιώσω μιας που τους χάρηκα υπέρ του δέοντος στο φετινό brutal assault, κι έχω μόνο να πω ότι επιβάλλεται να έρθουν σύντομα για μια επίσκεψη από τα μέρη μας. Με το βλέμμα στο παρελθόν, οι Unto Others έχουν βάλει πλώρη για το δικό τους ελπιδοφόρο μέλλον, και η μουσική τους είναι το καλύτερο φθινοπωρινό soundtrack.

"Like If you cut me in sinister way, would anybody even care?
And would you mistake my tears for silence when I disappear?
It's a cold world that I can see
Where shadows dance in the light
But a heart beats around the world
Forget about your fears in the night yeah
'Cause everything will be alright"

Bandcamp | Spotify