Wolfbrigade

Όπως διαπιστώσαμε και στην πρώτη συναυλία των Wolfbrigade στα μέρη μας την άνοιξη, το διαχρονικά αγαπητό hardcore/crust στο οποίο επιδίδονται, ηχεί ακόμη ανεξίτηλο, άφθαρτο, μανιασμένο. Το μεταβατικό προ διετίας EP "Anti-Tank Dogs" βρήκε την μπάντα σε απροσδόκητα βίαιη φόρμα, μετά το ποιοτικό μεν, ελαφρώς προβλέψιμο δε, προ πενταετίας πιο πρόσφατο full length τους "The Enemy: Reality". Έτσι, με το συγκρότημα να υπογράφει στη Metal Blade, οι απαιτήσεις για μια κολασμένη επιστροφή μεγάλωσαν.

Το ενδέκατο άλμπουμ της μπάντας, "Life Knife Death", με τον φόρο τιμής στο "Morbid Tales" των Celtic Frost στο εξώφυλλο, είναι ακριβώς αυτό. Έπειτα από τα άκρως επιδραστικά τους πεπραγμένα στο ευρύτερο, και όχι μόνο σουηδικό, hardcore crust, και ως Wolfpack στα ‘90s, με δίσκους όπως το "In Darkness You Feel No Regrets" (το "Unruled And Unnamed" από το νέο άλμπουμ του κλείνει το μάτι πανηγυρικά), οι Wolfbrigade έχουν διαγράψει μια πορεία που έχει κερδίσει, παρά τις επιμέρους επιλογές, ειδικά με τη στροφή τους προς ένα καθαρά πιο metal ακροατήριο ένα καθολικό σεβασμό. Σε κούρασα; Ας συνεχίσουμε.

Με τους αγαπημένους σου καλλιτέχνες όμως οφείλεις να είσαι πιο αυστηρός, και έτσι η πολιτικοποιημένη, μα σταθερά μισανθρωπική επιστροφή στις ρίζες που είναι το "Life Knife Death", προσεγγίζεται κριτικά. Δίλεπτοι dis- δυναμίτες όπως το "Your God Is A Corpse", ή μεγαλειώδεις συνθέσεις όπως το φρενήρες "Disarm Or Be Destroyed" που με την πρώτη ακρόαση χάρη και στις κιθάρες του, μπαίνει στο πάνθεον των στιγμών του σχήματος, καταδεικνύουν πως τα δώδεκα νέα κομμάτια που παρουσιάζει η μπάντα διαθέτουν εμπειρία μεν, αλλά και μια εκρηκτική αμεσότητα αιώνιας crust επαναστατικής νιότης.

Στο δίσκο συνυπάρχουν, χάρη στην αμεσότητα με την οποία οι Wolfbrigade προσέγγισαν το υλικό τους, όλες τους οι πτυχές. Το ομότιτλο κομμάτι είναι βγαλμένο από τις πρόσφατες ημέρες της μεγάλης απήχησης, το "A Day In The Life Of An Arse", έμμεσος φόρος τιμής στους Beatles υπενθυμίζει γιατί πριν 20 χρόνια οι Σουηδοί lycanthropunks ήταν οι ηγέτες ενός ιδιώματος, ενώ το "Mayhem Mongrel" θα μπορούσε να γράφει Wolfpack πάνω του, ειδικά με αυτή την εναλλαγή στα μέσα του, που φωνάζει Entombed (του δεύτερου μισού των ‘90s) από χιλιόμετρα. Στο "Skinchanger" η μπάντα αναζητεί τις μνημονικές ρυθμικές hardcore punk στιγμές, με metal-ικά κοψίματα που αποτελούν συναυλιακούς σταθμούς, αν και προσωπικά σκέφτομαι Dismember, ενώ η Motorhead-ίλα του "Your God Is A Corpse" θα υπενθυμίσει πως αν έχεις καλό lead πάνω από d-beat διάβαινε.

Οι Wolfbrigade αφέθηκαν στα κτηνώδη ένστικτά τους, και άφησαν την έμπνευση να τους καθοδηγήσει. Περιορίζονται εντός ενός σαφώς οριοθετημένου ιδιώματος, ειδικά της δικής τους παραλλαγής και ερμηνείας, αλλά παραμένουν, ειδικά στις μεγάλες τους στιγμές, αρχοντικοί. Το σουηδικό crust punk έχει ξεκάθαρους κανόνες ομολογουμένως, αλλά οι Wolfbrigade έχουν κυρήξει πόλεμο σε τέτοια πράγματα. Το "Life Knife Death" ξεκινάει ως μια επιστροφή στις ρίζες, το σκοτάδι, τις επιρροές, αντλεί έμπνευση από τα φριχτά για τον πλανήτη πέντε χρόνια που μεσολάβησαν, και αποδεικνύει πως εδώ και μερικό καιρό, οι Σουηδοί βρίσκονται σε φόρμα. Αν λατρεύεις αυτό τον ήχο, θα κολλήσεις. Αν όχι, ευκαιρία να μυηθείς.

Bandcamp