Twelve Foot Ninja

Outlier

Volkanik (2016)
Από τον Άλκη Κοροβέση, 12/09/2016
Οι Faith No More θα είναι περήφανοι για τους Αυστραλούς και το funky fusion metal τους
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Η Αυστραλία, ως γνωστόν, είναι γενέτειρα πολλών συγκροτημάτων της σύγχρονης metal/rock σκηνής. Μια πρόσφατη προσθήκη είναι οι Twelve Foot Ninja, οι οποίοι συνδυάζουν την τρέλα των Korn με την επιθετικότητα των Meshuggah και τη μελωδικότητα των Disturbed. Το 2012 κυκλοφόρησαν τον ντεμπούτο δίσκο τους με τίτλο, "Silent Machine", έναν πολύ αξιόλογο fusion metal δίσκο με reggae, ηλεκτρονικά, djent, progressive και πολλά ακόμα στοιχεία, με δυνατό σημείο τα φωνητικά. Τέσσερα χρόνια μετά έφτασε η ώρα για το επόμενο «χτύπημα» από τους Αυστραλούς Ninja, και το "Outlier".

Το καλοκαίρι ήρθε το πρώτο δείγμα του δίσκου που δεν ήταν άλλο από το "Invincible". Ένα αρκετά ραδιοφωνικό κομμάτι, όχι όμως τόσο αντιπροσωπευτικό για τα δεδομένα των Αυστραλών, που χωρίς να είναι κακό ήταν πολύ safe ως άκουσμα. Παραπλανητικό εντελώς όσον αφορά την κατεύθυνση των Twelve Foot Ninja στο "Outlier", αφού ο ήχος όχι μόνο δεν έγινε πιο απλοϊκός - όπως το κομμάτι άφηνε να εννοηθεί - αλλά τα ετερόκλητα στοιχεία που τον απαρτίζουν είχαν, αντιθέτως, αυξηθεί.

Στο εξαιρετικό "Outlier" οι επιρροές είναι άπειρες. Θες Limp Bizkit στο "One Hand Killing" σε πιο παρανοϊκή version με το lounge κλείσιμο του; Θες Korn στο "Sick" ή Faith No More στα "Oxygen" και "Point Of You", το καλύτερο, ίσως, κομμάτι του δίσκου; Ή Disturbed στο "Collateral"; Μήπως το funky - επίσης εξαιρετικό - "Post Mortem" δεν θα μπορούσε να έχει γραφτεί από τους Ark; Από τη μια θα μπορούσαν να είναι μια djent/fusion εκδοχή των Incubus. Από την άλλη, όμως, εξαιτίας της προσέγγισης της μπάντας - και όχι τόσο λόγω ήχου, συγκλίνουν πιο πολύ προς τους Faith No More. Ειδικά οι δυνατότητες του Kin είναι αξιοσημείωτες, θυμίζοντας σε αρκετά σημεία Patton. Επιπλέον, όπως μπορεί κανείς εύλογα να διαπιστώσει και εδώ, οι κιθαριστικές ικανότητες αλλά και η συνθετική δεινότητα των Stevic και Rohan, δύσκολα παραβλέπονται με αποτέλεσμα γεμάτα κομμάτια, με συνοχή και εύκολα στο άκουσμα αφού τα πολλά διαφορετικά στοιχεία τους δένουν ομαλά μεταξύ τους.

Γενικά το name dropping δεν έχει άλλο σκοπό παρά να γίνει η αφορμή για όποιον έχει απορία πώς δένουν όλες αυτές οι μπάντες στη μουσική των Αυστραλών να το κάνει. Παίρνουν όλες αυτές τις επιρροές και στοιχεία εκτός metal (funk, swing, reggae, lounge) και συνθέτουν κάτι δυναμικό και πρωτότυπο. Από τις πιο δυνατές κυκλοφορίες του έτους, το "Outlier" αξίζει την προσοχή σας για πολλούς και διάφορους λόγους, αλλά πρωτίστως για τις ποιοτικές και ενδιαφέρουσες συνθέσεις του.

  • SHARE
  • TWEET