The Amazing

Ambulance

Partisan (2016)
Από τον Μάνο Πατεράκη, 30/09/2016
Λιγότερο φαντεζί από το περσινό εξαίρετο δημιούργημά τους, παραμένουν ασύγκριτοι στη δημιουργία ακόσμητης, αβάσταχτης νοσταλγίας μέσω dream pop και '60s folk οδών
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Μόλις πέρσι κυκλοφόρησαν οι Σουηδοί The Amazing το εξαιρετικό από πολλές απόψεις "Picture You", δίσκος που είχε καταλήξει πολύ ψηλά στη λίστα μου με τα καλύτερα του 2015. Σε περίπτωση που δεν το έχετε ακούσει και ακόμα και διαβάζετε αυτές τις αράδες, θα σας συγχωρήσω αν σταματήσετε στη μέση την ανάγνωση αυτής της κριτικής και πάτε τώρα δα να το ακούστε για πρώτη φορά. Έπειτα, να ακολουθήσουν κάμποσες ακόμα ακροάσεις, βραδινές για να ανοιχτεί στην ολότητά του.

Εν αντιθέσει με το "Picture You" και τις ανεπαίσθητες τσιμπιές από πράγματα που ενδεχομένως δεν θα περίμενες και δεν διέκρινες με σιγουριά στις πρώτες ακροάσεις, το νέο πόνημα του συγκροτήματος του Christoffer Gunrup (φωνή, μία από τις τρεις κιθάρες, σύνθεση των κομματιών) βυθίζεται σε αγνή, ακόσμητη, σπαραξικάρδια νοσταλγία, κατευθείαν στην καρδιά της. Με άλλα λόγια, δεν υπάρχουν συνθέσεις με τον προοδευτισμό των κομματιών "Fryshushfunk" ή "Picture You" που είχαμε ξεχωρίσει στον περσινό δίσκο.

Το "Ambulance" μπορείς να το σκεφτείς ως μια φωτογραφία τραβηγμένη στα '90s και όλα τα έντονα -εν πολλοίς απερίγραπτα- συναισθήματα που σου προκαλεί όταν την κοιτάς. Το ομώνυμο εναρκτήριο κομμάτι, από τα καλύτερα του δίσκου, εισάγει με τον καλύτερο τρόπο στον νυχτερινό dream pop κόσμο των The Amazing με τις αλλεπάλληλες στρώσεις των αιθέριων φωνητικών, τα οποία συνήθως φθάνουν στο μουρμούρισμα με αποτέλεσμα, σε συνδυασμό με τη μυστικοπάθεια του Gunrup να μην αποκαλύπτει στίχους, να μην τους μαθαίνουμε στην ολότητά τους ποτέ.

Ο συγκερασμός folk '60s νοοτροπίας με dream pop και έμφαση στην ατμόσφαιρα κυριαρχεί στο άλμπουμ. Καμιά φορά, βλέπε "Blair Dagger", κάποια παραμορφωμένα μπαρέ θα οδηγήσουν σε φινετσάτες ευρωπαϊκές σκοτεινές στιγμές, άλλοτε η βουτιά στα '60s με σύγχρονη ενορχήστρωση θα επιτευχθεί με απλή αιώρηση σε κάτι τέτοιες στιγμές ("Floating", "Moments Like These"). Και η μπαλάντα του δίσκου, "Through City Lights", διάρκειας κοντά οχτώ λεπτών σε λυγίζει τόσο όσο θα περίμενες από ένα συγκρότημα που βγάζει τόσο συναίσθημα. Ο τίτλος του, δε, είναι η άψογη περιγραφή του γενικότερου ηχοτοπίου που ζωγραφίζουν οι The Amazing.

Τίποτα δεν θα φτάσει, όμως, το "Tracks", το οποίο υπνωτίζει και προσθέτει και από ένα λιθαράκι σε κάθε επανάληψη, μέχρι να φτάσει στην κορύφωσή του με τρομερά '80s σύνθια. Από τις κορυφαίες συνθέσεις που έχει γράψει ποτέ ο Gunrup.

Το "Ambulance" δεν είναι τόσο φαντεζί όσο ο προκάτοχός του και μπορεί να στέκεται λίγο πιο κάτω ποιοτικά, ωστόσο είναι ένα βραδυφλεγές δημιούργημα που όταν σου ανοιχτεί θα μείνεις με τη γεύση ότι κάπως, βαθιά μέσα σου, σε κατανοεί. Από επιρροές The Cure, όπως λέει ο ίδιος ο Gunrup, μέχρι Sun Kil Moon και πίσω σε Simon & Garfunkel, η μουσική αφήνει ένα συγκεχυμένο συναίσθημα σαν αυτό του εξωφύλλου: μια απροσδιόριστη κινητικότητα, μια γενικότερη εντύπωση θολής ανάμνησης μέρους ονείρου ή μιας ολόκληρης εποχής. «Το ασθενοφόρο συλλέγει τους πληγωμένους», δηλώνει με νόημα ο Gunrup, «όλοι χρειάζονται ένα ασθενοφόρο μια στο τόσο».

 

  • SHARE
  • TWEET