Anathema live σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη
Από τους Γιάννη Βόλκα, Πάνο Παπάζογλου, 02/12/2008 @ 05:42
29/11/08, Fuzz, Αθήνα
Μέρες πριν, είχαμε μάθει για τις παράλληλες συναυλίες των Anathema και του original drummer των (μεγάλων) Kyuss, Brant Bjork, την ίδια μέρα και το δίλημμα ενώ στην αρχή έτεινε να κλίνει προς τον Brant Bjork, εν τέλει οι πολυαγαπημένοι Anathema κέρδισαν έστω και την τελευταία στιγμή, ρίχνοντας και ένα δυνατό χαρτί στο τραπέζι. Το support group.
Οι Universe 217 είναι ένα από τα ανερχόμενα ελληνικά συγκροτήματα τον τελευταίο καιρό, με ήδη ένα πολύ όμορφο άλμπουμ στο ενεργητικό τους και το δεύτερο να έρχεται. Οι συνεχείς συναυλίες τους και η σταδιακή αναγνώριση από πολλούς νέους οπαδούς του ήχου τους έχουν καταστήσει τη μπάντα ακόμα πιο επαγγελματική και ακόμα περισσότερο δεμένη εμφάνιση με την εμφάνιση. Έτσι λοιπόν και στη συναυλία της 29ης Νοεμβρίου, ο αρκετά καλός ήχος, σε συνδυασμό με την προβολή των εξαιρετικών βίντεο της μπάντας και φυσικά την πληθωρική τους παρουσία στη σκηνή, οι Universe 217 ήταν καταπληκτικοί. Στα 35 περίπου λεπτά που είχαν στη διάθεσή τους για να προθερμάνουν τους οπαδούς των Anathema που κατέκλεισαν τον χώρο, κατάφεραν να κερδίσουν το σεβασμό, το χειροκρότημα και ενθουσιώδεις αντιδράσεις σε κάθε παρακίνηση της Τάνιας (φωνή). Έχουν τα φόντα για μεγάλα πράγματα και αν τους πετύχετε live κάπου, να τους δείτε.
Μετά λοιπόν την πολύ όμορφη εμφάνιση των Universe 217 και ενώ το Fuzz είχε γεμίσει, οι Βρετανοί Anathema πήραν τη σκυτάλη κατά τις 10 και για τις επόμενες περίπου 2,5 ώρες προσέφεραν ένα ακόμα καταπληκτικό επί ελληνικού εδάφους live.
Οι Anathema ξεκίνησαν δυναμικά το set τους με μια αγαπημένη και συνάμα ιδανική επιλογή, το "Deep". Το γεμάτο Fuzz ανταποκρίθηκε αμέσως στο κάλεσμα και απο κει και πέρα οι εκπλήξεις που ακολούθησαν πολλές και οι Anathema αποζημίωσαν τους οπαδούς τους με ένα μεστό setlist, στο οποίο παρέθεσαν και κομμάτια που δεν είχαν παίξει στις προηγούμενες επισκέψεις τους. "Far Away", "Anyone, Anywhere" και "Regret" (ιδίως το τελευταίο) αποτέλεσαν ευχάριστες εκπλήξεις και προκάλεσαν τον ενθουσιασμό.
Όπως μας ενημέρωσε και ο Vincent Cavanagh, η μπάντα θα επιστρέψει στο στούντιο για να ολοκληρώσει τις ηχογραφήσεις του επερχόμενου άλμπουμ, οπότε ήταν ευκαιρία να μας παρουσιάσουν και τρία καινούρια κομμάτια, τα οποία ακούστηκαν όμορφα μεν, αλλά για μια μπάντα που έχει βγάλει ένα "Alternative 4" ή ένα "Eternity" δεν είναι τίποτα το συγκλονιστικό. Ιδίως το "Hindsight" που έπαιξαν ήταν ένα ορχηστρικό κομμάτι, σε πιο post rock μονοπάτια, το οποίο δε φάνηκε να πολυταιριάζει στη ροή του set και με τα κομμάτια που ακολούθησαν ή προηγήθηκαν. Τέλος πάντων, αναμένουμε το άλμπουμ για να κρίνουμε με ασφάλεια. Τα άλλα δύο κομμάτια που έπαιξαν ήταν το "A Simple Mistake" και το "Angels Walk Among Us", τα οποία αμφότερα είχαν διαρρεύσει στο site τους πριν λίγο καιρό και έτσι ο κόσμος που γέμισε το Fuzz είχε μια ιδέα.
Όμορφες στιγμές προσέφερε και το μίνι ακουστικό ιντερλούδιο του Danny Cavanagh με την εκτέλεση του "Are You There" και η επίσης ακουστική εκτέλεση του "One Last Goodbye" μαζί με τον Vincent, ο οποίος άφηνε ανα διαστήματα τον κόσμο να αναλάβει τα φωνητικά. Καταπληκτική ήταν και η εκτέλεση του "A Dying Wish" με ένα πέρασμα του "Another Brick In The Wall" στο ψυχεδελο-σημείο, με τον Jamie στη φωνή. Το "Sleepless" που ακολούθησε προκάλεσε τον αναμενόμενο χαμό.
Πέραν του προσεγμένου και αρκετά ποικιλόμορφου set τους, οι Anathema δεν παρέλειψαν να προσφέρουν και τα 'παραδοσιακά' δώρα στους Έλληνες οπαδούς τους, με ένα encore που περιελάμβανε δύο διασκευές. Το "Orion" των Metallica και το "Comfortably Numb" των Pink Floyd σε μια παθιασμένη εκτέλεση.
Συγκριτικά με τις προηγούμενες εμφανίσεις τους, οι Anathema παρουσιάστηκαν ακόμα μια φορά έτοιμοι να παρασύρουν το ελληνικό κοινό σε στιγμές παροξυσμού και ενθουσιασμού και απέδειξαν την αμφίδρομη σχέση λατρείας μεταξύ της μπάντας και των Ελλήνων οπαδών τους. Τίμια εμφάνιση, σχεδόν διόμιση ώρες, φέρνοντας στη μνήμη την τελευταία τους εμφάνιση στο Ρόδον, όταν και είχαν δώσει ένα απίστευτο live, γεμάτο εκπλήξεις (ξανά) και μοναδικές στιγμές.
Αναμένοντας το καινούριο άλμπουμ για κρίση επί της παρούσας συνθετικής κατάστασης της μπάντας, τέτοιες εμφανίσεις αφήνουν υποσχέσεις γύρω από τη στόφα από την οποία είναι φτιαγμένη αυτή η μπάντα.
Υ.Γ.: Και την επόμενη φορά ένα "Restless Oblivion" θα ήταν ιδανικό.
Setlist:
01. Deep
02. Closer
03. Far Away
04. Angels Walk Among Us
05. A Simple Mistake
06. Anyone, Anywhere
07. Empty
08. Judgement / Panic
09. A Natural Disaster
10. Shroud Of False
11. Lost Control
12. Regret
13. Hope
14. Temporary Peace
15. Flying
16. Are You There? (acoustic)
17. One Last Goodbye
18. Parisienne Moonlight
19. Angelica
20. A Dying Wish / Another Brick In The Wall Pt.2 (Pink Floyd cover)
21. Sleepless
22. Hindsight
23. Fragile Dreams
24. Orion (Metallica cover)
25. Comfortably Numb (Pink Floyd cover)
30/11/08, Principal Club Theater, Θεσσαλονίκη
Φτάνοντας στο Principal και παρατηρώντας τον μέσο όρο ηλικίας του κόσμου ένιωσα μια επιπλέον δεκαετία να βαραίνει την πλάτη μου. Ίσως αυτό το συναίσθημα να με ώθησε να ανέβω στον εξώστη και να παρακολουθήσω καθιστός και άνετος τη φετινή εμφάνιση των Anathema στην πόλη μας. Εδώ και μέρες είχα ένα πολύ καλό προαίσθημα για αυτή τη βραδιά. Το ίδιο τόνισε και o Vincent Cavanagh και επιβεβαιωθήκαμε και οι δυο. Αυτή η βραδιά ήταν η καλύτερη εμφάνιση των Anathema στη Θεσ/νίκη από το 1999 έως σήμερα.
Οι Killinnosense έπεσαν με τη μία στα βαθιά, αφού είχαν παραπάνω από 1000 άτομα να πείσουν. Και όπως έχουμε ξαναπεί, όσο πιο πολύ αγαπάει το κοινό το συγκρότημα που ήρθε να παρακολουθήσει, τόσο πιο δύσκολα δέχεται την αντίστοιχη support band. Και όλοι γνωρίζουμε την αδυναμία του ελληνικού κοινού στους Anathema.
Λίγο από dark wave, λίγο από ατμοσφαιρικό metal, λίγο από Portishead και Massive Attack, αλλά με κομμάτια χωρίς νεύρο και ζωντάνια. Οι διασκευές στα "Teardrop" των προαναφερθέντων Massive Attack και στο "Creep" των Radiohead δεν ξέρω αν βοήθησαν, αλλά γενικά τα παιδιά κούρασαν λιγάκι. Δεν πειράζει όμως, έχουν χρόνο μπροστά τους και τέτοιες ευκαιρίες μπορούν μόνο να βοηθήσουν στην εξέλιξη τους.
Από τα πρώτα δευτερόλεπτα του "Deep" φάνηκε ότι θα περάσουμε μια πολύ όμορφη βραδιά και ότι για άλλη μια φορά θα δυσκολευτώ να φανώ αντικειμενικός. Αν ρωτήσετε οποιονδήποτε παρευρισκόμενο όμως θα σας πει τα ίδια. Ακόμα και τώρα που ο ενθουσιασμός πέρασε, δε μπορώ να βρω ούτε το παραμικρό ψεγάδι.
Ήχος καθαρός, όλα τα μέλη γεμάτα ενέργεια και ενθουσιασμό, το μεγαλύτερο setlist ever και επιλογή κομματιών που δεν αφήνει κανέναν παραπονεμένο. "Angelica", "Hope" και "Far away". Τρία κομμάτια από το "Eternity", δίσκος που έμοιαζε ξεχασμένος ακόμα και από τους ίδιους τους δημιουργούς του. "Shroud Of False", "Fragile Dreams", "Empty", "Lost Control", "Regret". Η οποιαδήποτε διχόνοια του παρελθόντος δείχνει να έχει ξεχαστεί ολοκληρωτικά, με αποτέλεσμα να ξεθάβονται κομμάτια που δεν παίχτηκαν ούτε και στην περιοδεία του "Alternative 4".
Ο μέσος όρος ηλικίας του κοινού φανερώνει ότι οι Anathema έχουν ανανεώσει τους οπαδούς τους την τελευταία δεκαετία και έτσι δε γίνεται να παραλείψουν κομμάτια από τους πρόσφατους δίσκους τους, όπως "Closer", "A Natural Disaster", "Flying", "Are You There?", "Temporary Peace", "Panic", "Parisienne Moonlight", "Judgement", "Anyone Anywhere", "One Last Goodbye". Αυτή τη φορά η διάρκεια του set επέτρεπε να μην αδικηθεί κανένα άλμπουμ, ούτε καν το καινούργιο ακυκλοφόρητο ακόμα, που αναμένεται να έχει την ίδια ανταπόκριση από το ελληνικό κοινό.
Σε όλα αυτά προσθέστε και τα κλασικά κομμάτια-αναδρομή στο παρελθόν, "A Dying Wish" και "Sleepless", αλλά στις πιο δυνατές εκτελέσεις των τελευταίων ετών, και την άριστη διασκευή στο "Comfortably Numb", η οποία δεν ξέρω αν είναι απαραίτητη, αλλά είναι σίγουρα απολαυστική.
Αυτή τη φορά οι Anathema έδειξαν τις δυνατότητες τους και δικαιολόγησαν με το παραπάνω το όνομα που έχουν δημιουργήσει. Μετά την κυκλοφορία του καινούργιου δίσκου, θα μας επισκεφτούν σίγουρα και εμείς απλά ελπίζουμε σε μια ανάλογη εμφάνιση.
Μέρες πριν, είχαμε μάθει για τις παράλληλες συναυλίες των Anathema και του original drummer των (μεγάλων) Kyuss, Brant Bjork, την ίδια μέρα και το δίλημμα ενώ στην αρχή έτεινε να κλίνει προς τον Brant Bjork, εν τέλει οι πολυαγαπημένοι Anathema κέρδισαν έστω και την τελευταία στιγμή, ρίχνοντας και ένα δυνατό χαρτί στο τραπέζι. Το support group.
Οι Universe 217 είναι ένα από τα ανερχόμενα ελληνικά συγκροτήματα τον τελευταίο καιρό, με ήδη ένα πολύ όμορφο άλμπουμ στο ενεργητικό τους και το δεύτερο να έρχεται. Οι συνεχείς συναυλίες τους και η σταδιακή αναγνώριση από πολλούς νέους οπαδούς του ήχου τους έχουν καταστήσει τη μπάντα ακόμα πιο επαγγελματική και ακόμα περισσότερο δεμένη εμφάνιση με την εμφάνιση. Έτσι λοιπόν και στη συναυλία της 29ης Νοεμβρίου, ο αρκετά καλός ήχος, σε συνδυασμό με την προβολή των εξαιρετικών βίντεο της μπάντας και φυσικά την πληθωρική τους παρουσία στη σκηνή, οι Universe 217 ήταν καταπληκτικοί. Στα 35 περίπου λεπτά που είχαν στη διάθεσή τους για να προθερμάνουν τους οπαδούς των Anathema που κατέκλεισαν τον χώρο, κατάφεραν να κερδίσουν το σεβασμό, το χειροκρότημα και ενθουσιώδεις αντιδράσεις σε κάθε παρακίνηση της Τάνιας (φωνή). Έχουν τα φόντα για μεγάλα πράγματα και αν τους πετύχετε live κάπου, να τους δείτε.
Μετά λοιπόν την πολύ όμορφη εμφάνιση των Universe 217 και ενώ το Fuzz είχε γεμίσει, οι Βρετανοί Anathema πήραν τη σκυτάλη κατά τις 10 και για τις επόμενες περίπου 2,5 ώρες προσέφεραν ένα ακόμα καταπληκτικό επί ελληνικού εδάφους live.
Οι Anathema ξεκίνησαν δυναμικά το set τους με μια αγαπημένη και συνάμα ιδανική επιλογή, το "Deep". Το γεμάτο Fuzz ανταποκρίθηκε αμέσως στο κάλεσμα και απο κει και πέρα οι εκπλήξεις που ακολούθησαν πολλές και οι Anathema αποζημίωσαν τους οπαδούς τους με ένα μεστό setlist, στο οποίο παρέθεσαν και κομμάτια που δεν είχαν παίξει στις προηγούμενες επισκέψεις τους. "Far Away", "Anyone, Anywhere" και "Regret" (ιδίως το τελευταίο) αποτέλεσαν ευχάριστες εκπλήξεις και προκάλεσαν τον ενθουσιασμό.
Όπως μας ενημέρωσε και ο Vincent Cavanagh, η μπάντα θα επιστρέψει στο στούντιο για να ολοκληρώσει τις ηχογραφήσεις του επερχόμενου άλμπουμ, οπότε ήταν ευκαιρία να μας παρουσιάσουν και τρία καινούρια κομμάτια, τα οποία ακούστηκαν όμορφα μεν, αλλά για μια μπάντα που έχει βγάλει ένα "Alternative 4" ή ένα "Eternity" δεν είναι τίποτα το συγκλονιστικό. Ιδίως το "Hindsight" που έπαιξαν ήταν ένα ορχηστρικό κομμάτι, σε πιο post rock μονοπάτια, το οποίο δε φάνηκε να πολυταιριάζει στη ροή του set και με τα κομμάτια που ακολούθησαν ή προηγήθηκαν. Τέλος πάντων, αναμένουμε το άλμπουμ για να κρίνουμε με ασφάλεια. Τα άλλα δύο κομμάτια που έπαιξαν ήταν το "A Simple Mistake" και το "Angels Walk Among Us", τα οποία αμφότερα είχαν διαρρεύσει στο site τους πριν λίγο καιρό και έτσι ο κόσμος που γέμισε το Fuzz είχε μια ιδέα.
Όμορφες στιγμές προσέφερε και το μίνι ακουστικό ιντερλούδιο του Danny Cavanagh με την εκτέλεση του "Are You There" και η επίσης ακουστική εκτέλεση του "One Last Goodbye" μαζί με τον Vincent, ο οποίος άφηνε ανα διαστήματα τον κόσμο να αναλάβει τα φωνητικά. Καταπληκτική ήταν και η εκτέλεση του "A Dying Wish" με ένα πέρασμα του "Another Brick In The Wall" στο ψυχεδελο-σημείο, με τον Jamie στη φωνή. Το "Sleepless" που ακολούθησε προκάλεσε τον αναμενόμενο χαμό.
Πέραν του προσεγμένου και αρκετά ποικιλόμορφου set τους, οι Anathema δεν παρέλειψαν να προσφέρουν και τα 'παραδοσιακά' δώρα στους Έλληνες οπαδούς τους, με ένα encore που περιελάμβανε δύο διασκευές. Το "Orion" των Metallica και το "Comfortably Numb" των Pink Floyd σε μια παθιασμένη εκτέλεση.
Συγκριτικά με τις προηγούμενες εμφανίσεις τους, οι Anathema παρουσιάστηκαν ακόμα μια φορά έτοιμοι να παρασύρουν το ελληνικό κοινό σε στιγμές παροξυσμού και ενθουσιασμού και απέδειξαν την αμφίδρομη σχέση λατρείας μεταξύ της μπάντας και των Ελλήνων οπαδών τους. Τίμια εμφάνιση, σχεδόν διόμιση ώρες, φέρνοντας στη μνήμη την τελευταία τους εμφάνιση στο Ρόδον, όταν και είχαν δώσει ένα απίστευτο live, γεμάτο εκπλήξεις (ξανά) και μοναδικές στιγμές.
Αναμένοντας το καινούριο άλμπουμ για κρίση επί της παρούσας συνθετικής κατάστασης της μπάντας, τέτοιες εμφανίσεις αφήνουν υποσχέσεις γύρω από τη στόφα από την οποία είναι φτιαγμένη αυτή η μπάντα.
Υ.Γ.: Και την επόμενη φορά ένα "Restless Oblivion" θα ήταν ιδανικό.
Setlist:
01. Deep
02. Closer
03. Far Away
04. Angels Walk Among Us
05. A Simple Mistake
06. Anyone, Anywhere
07. Empty
08. Judgement / Panic
09. A Natural Disaster
10. Shroud Of False
11. Lost Control
12. Regret
13. Hope
14. Temporary Peace
15. Flying
16. Are You There? (acoustic)
17. One Last Goodbye
18. Parisienne Moonlight
19. Angelica
20. A Dying Wish / Another Brick In The Wall Pt.2 (Pink Floyd cover)
21. Sleepless
22. Hindsight
23. Fragile Dreams
24. Orion (Metallica cover)
25. Comfortably Numb (Pink Floyd cover)
Πάνος Παπάζογλου
30/11/08, Principal Club Theater, Θεσσαλονίκη
Φτάνοντας στο Principal και παρατηρώντας τον μέσο όρο ηλικίας του κόσμου ένιωσα μια επιπλέον δεκαετία να βαραίνει την πλάτη μου. Ίσως αυτό το συναίσθημα να με ώθησε να ανέβω στον εξώστη και να παρακολουθήσω καθιστός και άνετος τη φετινή εμφάνιση των Anathema στην πόλη μας. Εδώ και μέρες είχα ένα πολύ καλό προαίσθημα για αυτή τη βραδιά. Το ίδιο τόνισε και o Vincent Cavanagh και επιβεβαιωθήκαμε και οι δυο. Αυτή η βραδιά ήταν η καλύτερη εμφάνιση των Anathema στη Θεσ/νίκη από το 1999 έως σήμερα.
Οι Killinnosense έπεσαν με τη μία στα βαθιά, αφού είχαν παραπάνω από 1000 άτομα να πείσουν. Και όπως έχουμε ξαναπεί, όσο πιο πολύ αγαπάει το κοινό το συγκρότημα που ήρθε να παρακολουθήσει, τόσο πιο δύσκολα δέχεται την αντίστοιχη support band. Και όλοι γνωρίζουμε την αδυναμία του ελληνικού κοινού στους Anathema.
Λίγο από dark wave, λίγο από ατμοσφαιρικό metal, λίγο από Portishead και Massive Attack, αλλά με κομμάτια χωρίς νεύρο και ζωντάνια. Οι διασκευές στα "Teardrop" των προαναφερθέντων Massive Attack και στο "Creep" των Radiohead δεν ξέρω αν βοήθησαν, αλλά γενικά τα παιδιά κούρασαν λιγάκι. Δεν πειράζει όμως, έχουν χρόνο μπροστά τους και τέτοιες ευκαιρίες μπορούν μόνο να βοηθήσουν στην εξέλιξη τους.
Από τα πρώτα δευτερόλεπτα του "Deep" φάνηκε ότι θα περάσουμε μια πολύ όμορφη βραδιά και ότι για άλλη μια φορά θα δυσκολευτώ να φανώ αντικειμενικός. Αν ρωτήσετε οποιονδήποτε παρευρισκόμενο όμως θα σας πει τα ίδια. Ακόμα και τώρα που ο ενθουσιασμός πέρασε, δε μπορώ να βρω ούτε το παραμικρό ψεγάδι.
Ήχος καθαρός, όλα τα μέλη γεμάτα ενέργεια και ενθουσιασμό, το μεγαλύτερο setlist ever και επιλογή κομματιών που δεν αφήνει κανέναν παραπονεμένο. "Angelica", "Hope" και "Far away". Τρία κομμάτια από το "Eternity", δίσκος που έμοιαζε ξεχασμένος ακόμα και από τους ίδιους τους δημιουργούς του. "Shroud Of False", "Fragile Dreams", "Empty", "Lost Control", "Regret". Η οποιαδήποτε διχόνοια του παρελθόντος δείχνει να έχει ξεχαστεί ολοκληρωτικά, με αποτέλεσμα να ξεθάβονται κομμάτια που δεν παίχτηκαν ούτε και στην περιοδεία του "Alternative 4".
Ο μέσος όρος ηλικίας του κοινού φανερώνει ότι οι Anathema έχουν ανανεώσει τους οπαδούς τους την τελευταία δεκαετία και έτσι δε γίνεται να παραλείψουν κομμάτια από τους πρόσφατους δίσκους τους, όπως "Closer", "A Natural Disaster", "Flying", "Are You There?", "Temporary Peace", "Panic", "Parisienne Moonlight", "Judgement", "Anyone Anywhere", "One Last Goodbye". Αυτή τη φορά η διάρκεια του set επέτρεπε να μην αδικηθεί κανένα άλμπουμ, ούτε καν το καινούργιο ακυκλοφόρητο ακόμα, που αναμένεται να έχει την ίδια ανταπόκριση από το ελληνικό κοινό.
Σε όλα αυτά προσθέστε και τα κλασικά κομμάτια-αναδρομή στο παρελθόν, "A Dying Wish" και "Sleepless", αλλά στις πιο δυνατές εκτελέσεις των τελευταίων ετών, και την άριστη διασκευή στο "Comfortably Numb", η οποία δεν ξέρω αν είναι απαραίτητη, αλλά είναι σίγουρα απολαυστική.
Αυτή τη φορά οι Anathema έδειξαν τις δυνατότητες τους και δικαιολόγησαν με το παραπάνω το όνομα που έχουν δημιουργήσει. Μετά την κυκλοφορία του καινούργιου δίσκου, θα μας επισκεφτούν σίγουρα και εμείς απλά ελπίζουμε σε μια ανάλογη εμφάνιση.
Γιάννης Βόλκας
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ
ROCKING FEATURED
