Susanne Sundfor

Γεννημένη στο Haugesund, κεφαλοχώρι Νορβηγών ψαράδων, και κάτοικος πια του πολιτισμένου Oslo, η 26χρονη Susanne Sundfør με το "The Silicone Veil" κυκλοφορεί έναν δίσκο που δύναται να υπερηφανεύεται ότι έχει μια ιδιότητα που σπανίζει στις μέρες μας. Σε μια εποχή όπου στόχος είναι ο εντυπωσιασμός, είτε μέσω εξωφύλλου, τίτλου δίσκου, ονόματος συγκροτήματος, είτε μέσω της μουσικής καθεαυτής, το "The Silicone Veil" δεν θα σου ανοιχτεί ευθύς αμέσως. Θα σου κάνει κόνξες, θα σου ανοιγοκλείσει περιπαικτικά τα μάτια πεταρίζοντας τις βλεφαρίδες του πριν σε πάρει αγκαλιά, σε φιλήσει και σε κατακτήσει, μόνο και μόνο για να συνειδητοποιήσεις αργότερα ότι υπάρχουν ακόμα σημαντικότερα πράγματα να σου δώσει από αυτό το φιλί. Δεν γνωρίζω τι μπορεί να είναι ένα πέπλο από σιλικόνη, ωστόσο κάτω του κρύβεται το μυστικό της Susanne Sundfør, η οποία μας πληροφορεί ότι ο δίσκος της αφορά «αποκάλυψη, θάνατο, αγάπη και χιόνι». Δεν θα διαφωνήσω. Εκεί που συναντώνται οι τέσσερις αυτές έννοιες βρίσκεται το "The Silicone Veil"...

Επί τω πρακτέω, εδώ έχουμε art pop που κυριαρχείται σχεδόν ολοκληρωτικά από την πληθωρική χορευτική επίδειξη της χαρισματικής φωνής της Sundfør (το φιλί), ωστόσο από κάτω «τρέχουν» ηλεκτρονικά ρεύματα, πρωτότυπες μελωδίες και εξαιρετικές ενορχηστρώσεις (τα σημαντικότερα πράγματα), τα οποία αποκαλύπτονται και ανοίγουν τα πόδια ακρόαση με την ακρόαση. Υπεύθυνος για αυτά -πέραν της συμπαθητικότατης νεαράς- είναι και ο Lars Horntvedt, ηγετικό στέλεχος της εξαιρετικής νορβηγικής μπάντας που παίζει πειραματική, νεωτεριστική jazz, των Jaga Jazzist. Στον Horntvedt χρεώνεται μέρος της σύνθεσης των κομματιών, της παραγωγής και του engineering του δίσκου και η διεύθυνση μιας ομάδας εγχόρδων που αποτελείται από εννιά βιολιά, μια βιόλα, ένα τσέλο και ένα διπλό μπάσο. Ας είναι υπερήφανος για τη δουλειά του... Από εμάς μοιράζεται τα συγχαρητήρια, εξ' άλλου το ταλέντο του είναι δεδομένο.

Ιδιαίτερη μνεία αξίζει να γίνει στο ομότιτλο ανατριχιαστικό κομμάτι. «This is a retirement from plumbing the veins of rats and kings», κελαηδάει η Sundfør για να κάνει ένα από τα ομορφότερα υψίφωνα γυρίσματα στο «my skin is so thin you can see black holes within». Καρφί στα κομμάτια της χρονιάς. Το single του δίσκου, το "White Foxes", αποτελεί μία από τις ευκολότερες στιγμές του δίσκου -όσον αφορά την indie female-fronted μελωδία, γιατί η ενορχήστρωση εξακολουθεί να είναι μυστήρια και ζόρικη. Και μιας και πιάσαμε τις κορυφαίες στιγμές του δίσκου, ας κάνουμε μια αναφορά στα "Among Us" και "Stop (Don't Push The Button)".

Σε μια εποχή που η φίλη σου θα ανεβάσει Lana Del Rey λίγο πριν τον Κιάμο, σε μια εποχή που το indie έχει την πολυτέλεια να αγκαλιάζει δισκάρες από εξαιρετικές καλλιτέχνιδες όπως η Kate Bush, η Fiona Apple, η Feist ή η Florence Welch, σε μια εποχή που η Νορβηγία βγάζει μουσικάρες σε όλα τα μήκη και τα πλάτη των μουσικών ειδών και τοποθέτησε το "The Brothel" (τον δίσκο της Sundfør που οφείλετε να ψάξετε αμέσως μετά) στη δεύτερη θέση των πωλήσεων της χρονιάς που είχε βγει και εξακολουθεί να βγάζει πειραματικές καλλιτέχνιδες τύπου Jenny Hval, το "The Silicone Veil" δεν θα δυσκολευτεί να βρει το φανατικό κοινό του. Και η ποιοτική συνέπεια της Susanne Sundfør σίγουρα προοιωνίζει ένα μέλλον τουλάχιστον ευοίωνο. Μέχρι τότε ας σκεπαστούμε με το silicone veil για τα κρύα που έρχονται...