Jex Thoth

Witness EP

I Hate (2010)
Από τον Γιώργο Ζαρκαδούλα, 17/05/2010
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Η μελαγχολική ιέρεια της φύσης, Jex Thoth, έχει ήδη κερδίσει το στοίχημα της αναγνώρισης. Το χειροκρότημα τόσο του κοινού στην επί ολλανδικού εδάφους εμφάνιση της μπάντας της στα πλαίσια του Roadburn Festival, όσο κι εκείνο των συναδέλφων της από τους YOB, μπορεί να μη στάθηκαν ικανά να την κάνουν να χαμογελάσει, φανέρωσαν όμως σε όλους τους υπόλοιπους την αξία της (τους).

Δύο χρόνια μετά το ομότιτλο δισκογραφικό ντεμπούτο που κέντρισε το ενδιαφέρον πολλών, ήρθε η ώρα για το δεύτερο EP που σημαίνει πως λογικά του χρόνου θα έχουν έτοιμο και το διάδοχο του "Jex Thoth". Εκλαμβάνοντας λοιπόν το "Witness" ως το ορεκτικό αυτού, το μέλλον προβλέπεται ζοφερό, κατάμαυρο και οργισμένο. Η φολκ ψυχεδέλειά τους είναι έκδηλα απαισιόδοξη και η Jex Thoth άλλοτε κλαίει κι άλλοτε καταριέται. Η τσαμπουκαλεμένη εισαγωγή του "Raven Nor The Spirit" δίνει γρήγορα τη θέση της σε «καταδικαστικούς» ρυθμούς ένεκα της ερμηνείας στα φωνητικά, φωνητικά τα οποία και αναχαιτίζουν κάθε προσπάθεια μουσικής ανάτασης.

Απολαυστική και καθ' όλα πετυχημένη είναι η μετάβαση στο "Slow Rewind", το ελάχιστο εκείνο κενό που μεσολαβεί μεταξύ τελευταίας και πρώτης νότας από το ένα τραγούδι στο άλλο, με τη Jex Thoth να ακολουθεί (όσο το δυνατόν) τις προσταγές του πρώτου χρονολογικά κιθαριστικού solo και εν συνεχεία να δίνει τις ρυθμικές ευχές της στο δεύτερο που κλείνει και τη σύνθεση. Η δε διασκευή στο "Mr. Rainbow" των -παντελώς μου άγνωστων- Slapp Happy, είναι πιο doom κι απ’ τον ίδιο το Σταυρό, με την ερμηνεία της κυρίας να κλέβει εκ νέου την παράσταση.

Αν το κυρίως πιάτο λοιπόν αποδειχθεί εξίσου γευστικό με το "Witness", το μόνο σίγουρο είναι πως θα φάμε καλά και δηλώνω πανέτοιμος από τώρα καλή μου κυρία… to serve you!
  • SHARE
  • TWEET