Squid

Η έκρηξη της αναβίωσης του post punk ή κάπου εκεί κοντά στη μεγάλη Βρετανία την τελευταία δεκαετία μας έχει προικίσει με μια τρομερή παραγωγή αξιόλογων συγκροτημάτων που φτάνουν το ένα μετά το άλλο σε επίπεδα παγκόσμιας αναγνώρισης. Μέσα σε αυτή την ομάδα αλλά με μια γεμάτη δόση progressive rock και όλων των παράγωγων υποϊδιωμάτων του εμφανίστηκαν και οι Squid με το μακροσκελές και πολύ εντυπωσιακό αλλά και σε σημεία μέσα στην αχανή του διάρκεια, αποπροσανατολισμένο "Bright Green Field". Σίγουρα η ιδιαίτερη τους μίξη τράβηξε το βλέμμα του κοινού του ήχου, αφού δεν έμειναν στα στεγανά του νέου κύματος post punk όπως η πλειοψηφία του χώρου, ενώ δεν υιοθετήσουν την σκληρότητα βιρτουόζικων οριακά jazz στιγμών όπως αποφάσισαν (και τους βγήκε σε πολύ καλό) οι Black Midi.

O πειραματισμός τους βρήκε εύφορο έδαφος ωστόσο σε ένα πλαίσιο περιοδειών με καθήμενο κοινό που έλαβε χώρα μετά την καραντίνα και εξέλιξαν ακόμη περισσότερο τον ήχο τους μέσω ζωντανών αυτοσχεδιασμών. Αυτή η κατάσταση μας οδήγησε σιγά σιγά στη δημιουργία του "O Monolith" - τους πήρε χρόνο, το αποτέλεσμα όμως τους δικαιώνει. Το "O Monolith" στην τελική του μορφή φτάνει στα αυτιά μας ως ο αρμονικότερος συγκερασμός progressive rock και post punk που θα μπορούσαμε να ζητήσουμε. Οι μελωδίες της κιθάρας και ο πολύπλοκος ρυθμός των κρουστών παραπέμπουν στο progressive rock, το αργό, επαναλαμβανόμενο χτίσιμο που ξεσπά σε ένα κρεσέντο έντασης κρατά τον post χαρακτήρα του δίσκου ενώ η φωνή την ατόφια post punk ψυχή των Squid. Τα σαξόφωνα και λοιπά πνευστά δε, που θα έκαναν τον έτερο Καλαμάρη να ζηλεύει θανάσιμα, αποπνέουν λίγο από όλα.

Η αρχή του δίσκου γίνεται με το "Swing (In A Dream)" που μου θυμίζει παράφορα το γράψιμο των The Pineapple Thief στα ντουζένια τους, ειδικά η μελωδία των φωνητικών και τα πλήκτρα, που μαρτυρά ότι το "O Monolith" είναι πολύ πιο δουλεμένο από τον προκάτοχό του. Η ταλαντούχα πεντάδα των Squid αποκαλύπτει σιγά σιγά τις δυνάμεις της, με χρήση πληθώρας οργάνων και τον μπροστάρη Ollie Judge ταυτόχρονα σε drums και φωνητικά (που είναι κοινή παραδοχή πως τέτοιος διπλός ρόλος μπορεί να πραγματωθεί μόνο από πολύ ταλαντούχα άτομα), δίνει το παράδειγμα. Ο δίσκος παίρνει μια απότομη κορύφωση στη μέση του. To "Siphon Song", το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα του κρεσέντο έντασης που αναφέραμε προηγουμένως, χτίζει αργά με ηλεκτρονικά φωνητικά μια πορεία που φτάνει σε παρανοϊκή κορύφωση και σβήνει λες και μόλις τελείωσε καταιγίδα. Σαν ένα άτομο που φουσκώνει από σκέψεις, ξεσπά και μετά σβήνει κλαίγοντας. Αυτό μας οδηγεί στην πιο post-punk στιγμή του δίσκου, όταν βρίσκουμε μπροστά μας το "Undergrowth" και σκάμε σε αυτή την χαρακτηριστική πρόζα.

Από εκεί και μετά με σημείο αναφοράς το "The Blades", το "O Monolith" συνεχίζει να γίνεται όλο και πιο παράξενο σε κάθε του λεπτό. Διατηρώντας το μοτίβο ξεκινώ αργά και επαναλαμβανόμενα για να ξεσπάσω το τέλος σε κάθε του κομμάτι από τα υπόλοιπα τέσσερα, με ίσως αποκορύφωμα το τελειωτικό ξέσπασμα του (πάρτε ανάσα) "If You Had Seen The Bull’s Swimming Attempts, You Would Have Stayed Away" που δίνει το τελειωτικό χτύπημα και κλείνει τον κύκλο του "O Monolith" ικανοποιητικά. Η δύναμη του δίσκου είναι πως είναι κυριολεκτικά γεμάτος όμορφες ιδέες που συνέχεια βρίσκεις ενδιαφέρον εντός τους. Οι αδυναμίες του για εμένα στέκονται στα εξής σημεία: το "O Monolith" στερείται από καλά ρεφρέν που θα του δώσουν την post-punk του δύναμη ενώ η πολύπλοκη πλευρά του αν και υπαρκτή και πετυχημένη, δε φτάνει σε ένα καθηλωτικό σημείο που να ωθήσει τον ακροατή να χαζεύει. Παρ’ όλα αυτά, οι Squid καταφέρνουν να αποφύγουν να ακούγεται ο δίσκος φορτωμένος, τόσο αυτή τη φορά, με τη μαζεμένη του διάρκεια στα σαρανταένα λεπτά, όσο και με την συγκρατημένη τους στάση να μην πετάξουν απλά πολλές ιδέες εντός των κομματιών ώστε να μοιάζουν περίπλοκα μα να καταλήγουν υπερφίαλα. Θεωρώ το "O Monolith" μεγάλη πρόοδο για τους Squid αλλά με τα δείγματα που έχουν δείξει ως τώρα, θεωρώ πως η μεγάλη τους στιγμή δισκογραφικά, είναι ακόμη στο δρόμο. Με τους δύο τους δίσκους τους έχω συμπαθήσει αρκετά ώστε να αναμένω ανυπόμονα αυτή τη στιγμή που θα λάμψουν.

Bandcamp | Youtube | Spotify