Sadhus, The Smoking Community

Μια από τις πολύ αγαπημένες μου εγχώριες μπάντες επιστρέφει - επιτέλους θα έλεγα, δυναμικά. Οι Sadhus, The Smoking Community μετά από μερικά δύσκολα και παράξενα για όλους μας χρόνια, βγαίνουν δυνατοί από το ζόφο και μας παρουσιάζουν το "Illegal Sludge". Ο δίσκος είναι πάρα πολλά βήματα μπροστά για τη μέχρι τώρα δουλειά των Sadhus σε πολλά επίπεδα, ενώ με ενθουσιάζει το γεγονός ότι έχουν αποτίσει φόρο τιμής σε πολλές και ίσως αναπάντεχες, επιρροές τους. Ας δούμε όμως τα πράγματα λίγο αναλυτικά.

Έχει σκεφτεί αρχικά κανείς ποτέ, πως θα έμοιαζε αν ο πρωταγωνιστής από το διάσημο video «ήσυχα!» οδηγούσε αυτοκίνητο και βρισκόταν σε κάποιο στενό του Ψυρρή; Αν όχι, οι Sadhus και η Φωτεινή Κακλίδη έχουν φροντίσει για εσάς, μιας που το πρωτότυπο illustration που κοσμεί το εξώφυλλο του "Illegal Sludge" εμένα μου θυμίζει ακριβώς αυτό. Στο εσωτερικό του, μια άγρια, ξύπνια ομορφιά διακατέχει όλη τη ροή του δίσκου. Η παραγωγή του είναι το πρώτο στοιχείο και διαφορά που παρατηρεί κανείς σε σχέση με προηγούμενες δουλειές των Sadhus. Ενώ στο παρελθόν, φρόντιζαν ο ήχος τους να είναι αρκετά βρώμικος και fuzzαρισμένος, το “Illegal Sludge“ αμέσως μας εισάγει σε ένα πολύ πιο καθαρό και ορισμένο τοπίο.

Με το πολύ έξυπνο λογοπαίγνιο του “Mel OD“, παρατηρούμε γνώριμους ήχους στις κιθάρες, και ένα χτίσιμο που θυμίζει πάρα πολύ τους αγαπημένους γνώριμους Sadhus. Από τη μέση και μετά όμως ξαφνιάζουν, μιας που η τρομπέτα από τους εκλεκτούς καλεσμένους Bassment Rats αποδίδει ένα τελείως πρωτόγνωρο ηχητικό επίπεδο. Παρόλο που ο πειραματισμός με νέα, πνευστά όργανα έχει πάρα πολύ ενδιαφέρον σε ένα είδος που δεν το συνηθίζει να ασχολείται μαζί τους, δεν συνεχίζεται στον υπόλοιπο δίσκο, αλλά ίσως και να είναι για καλό. Το υπόλοιπο πρώτο μισό του δίσκου, μοιάζει να δανείζεται στοιχεία, άλλλοτε φανερά και άλλοτε περισσότερο ενσωματωμένα, από πολλές μεριές του σκηρού ήχου. Το "Fuckin' Apes" μοιάζει ευθεία αναφορά στους πρότερους Mastodon και το "Blood & Thunder", το "Fuck Off And Die" εκτός από τίτλος δανεισμένος από τους Darkthrone μοιάζει με το αργό, μανιασμένο ξαδερφάκι του "Colossus" των Idles στο ξεκίνημά του, ενώ το "Eyes On Man" τελειώνει με ένα εμφανές homage στο "Iron Man" των Black Sabbath. Με έναν τρόπο που δε μοιάζει καθόλου αντιγραφή, μα διαδανεισμός μιας ιδέας που σε δευτερόλεπτα εξελίσσεται σε μια σύνθεση που είναι πέρα για πέρα Sadhus, το συγκρότημα ξεκινά να μας παρουσιάζει μια δουλειά με πολύ μεράκι.

Πράγμα που σαφώς συνεχίζεται και στον υπόλοιπο δίσκο, μόνο που από εδώ και πέρα μιλάμε για κάτι πέρα για πέρα Sadhus. Η ομώνυμη του δίσκου σύνθεση, "Illegal Sludge" είναι σίγουρα ένα από τα καλύτερα κομμάτια που έχει γράψει το συγκρότημα μέχρι σήμερα. Τελείως αναπάντεχα ένα πολύ πιο hardcore κομμάτι, το "Woodsman" μας δείχνει μια άλλη πλευρά, πολύ πιο αγριεμένη - φαντάσου - των Sadhus σε διάρκεια μικρότερη των δύο λεπτών, ενώ στον αντίποδα, το "Filthy Trust" που ακολουθεί χαμηλώνει τις εντάσεις με μελωδίες και ταχύτητες εμπνευσμένες από έναν ευρύτερο post χαρακτήρα. Η αυθεντικότητα ωστόσο των Sadhus, λάμπει στο τέλος, αφού με το "Hold Out" ξεκινούν ένα αυτοαναφορικό ταξίδι σε αργές μακρόσυρτες κιθάρες. Και είναι δύσκολο στην εποχή του πλουραλισμού τόσο να έχεις επιτύχει προσωπικό ήχο, όσο και να καταφέρνεις να γίνεσαι αυτοαναφορικός χωρίς να είσαι επαναλαμβανόμενος.

Τα έγχορδα και λοιποί ήχοι από την τριάδα των Θωμά, Μάκη και Στέφανο έχουν καταφέρει πάλι το θαύμα τους σε έναν ήχο πολύ πιο πεντακάθαρο που δεν τους αφαιρεί τίποτα, μάλιστα θα λέγαμε ότι προσθέτει και έναν βαθμό δυσκολίας που δεν συγχωρεί λάθη. Από την άλλη ο Γρηγόρης στα κρουστά αλλά και ο Σταύρος στα φωνητικά κάνουν το δύο στα δύο για φέτος, αφού μαζί και με τη συμμετοχή του στους Last Rizla σφραγίζουν για φέτος την ποιότητά τους ως μουσικοί με δύο από τις πιο αξιόλογες εγχώριες κυκλοφορίες. Νομίζω, πως το "Illegal Sludge" είναι μάλλον η καλύτερη κυκλοφορία των Sadhus από πολλές απόψεις, και χαίρομαι που τους βλέπω να πηγαίνουν, δίσκο με το δίσκο, μόνο μπροστά. 

Bandcamp | Spotify