Olivia Rodrigo

Sour

Geffen Records (2021)
Από τον Αντώνη Μαρίνη, 03/08/2021
Η εκδίκηση του pop-punk. Περίπου.
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Εκεί που κάθεσαι ωραία και καλά, μέσα στον καύσωνα και τα κύματα της πανδημίας, έρχεται το ρόκιν να σου μιλήσει για έναν pop δίσκο. Τόσο pop που χωρίς προβληματισμούς καρφώθηκε στην κορυφαία θέση των charts δέκα χωρών. Τόσο pop που η δημιουργός του πέρασε από τον λευκό τον οίκο για να μιλήσει σχετικά με τη σημασία του εμβολιασμού των νέων. Τόσο pop που αν ανοίξεις ραδιόφωνο, τώρα που η σκόνη της κυκλοφορίας έχει πέσει, πιθανότατα θα πετύχεις κάποιο από τα τρία επίσημα + οκτώ ανεπίσημα singles του σε σταθμούς ποικίλης ύλης.

Δεν θα σου πω ότι ήξερα το όνομα της Olivia Rodrigo από πριν. Σύμφωνα με τα διαδίκτυα έχει περάσει από τα High School Musical της Disney, κι αν ρωτάς εμένα αυτό δεν μετράει ακριβώς για παράσημο. Πώς στο καλό διασταυρώθηκαν δύο τόσο διαφορετικοί δρόμοι λοιπόν; Άκου το υπέρ-χιτ "Good 4 U" και θα καταλάβεις. Μη μείνεις στον τρόπο που είναι γραμμένος ο τίτλος και κατά προτίμηση μη δώσεις όλη σου την προσοχή στην υπερπαραγωγή του βίντεο. Δεν χρειάζεται να βρίσκεσαι σε κάποιο target group για να σε πιάσει το ρυθμικό, ούτε για να σου κολλήσει η μελωδία του.

Παίρνοντας βαθιά ανάσα και κοιτώντας από απόσταση, το αρχικό σοκ μεγαλώνει. Οι ομοιότητες με τον ήχο των Paramore από τα μέσα της δεκαετίας του 2000 (κυρίως με το "Misery Business") μπορεί να είναι συμπτωματικές. Μπορεί και όχι. Σε κάθε περίπτωση, μιλάμε για ένα τραγούδι που πατώντας ξεδιάντροπα σε ένα μισοξεχασμένο στυλ και κέρδισε όση πλατίνα δεν έχει δει η συντριπτική πλειοψηφία της σκληρής σκηνής από τότε μέχρι σήμερα. Αν σου θυμίζει κάτι όλο αυτό, είναι επειδή περίπου το ίδιο έργο παίχτηκε πέρσι, απλά με διαφορετικούς πρωταγωνιστές. Προσοχή στο «περίπου».

Το σύνολο εδώ είναι σαφώς πιο προσανατολισμένο στην pop παρά σε subgenres, ενώ στον αέρα υπάρχουν και κάμποσα αστραφτερά μελό/alt/indie αρώματα. Για κάθε σύνθεση αλά Hayley Williams, υπάρχουν άλλες δύο που χρωστάνε στην Taylor Swift και τη St. Vincent. Παραδόξως, ο Travis Barker δεν κάνει ούτε για λίγο την εμφάνισή του· αν και το "Brutal" δεν χρειάζεται ιδιαίτερη προσπάθεια για να το φανταστείς με τα τρελαμένα γεμίσματά του. Η παραγωγή αναμενόμενα δεν χάνει ούτε δευτερόλεπτο τη γυαλάδα της. Οι προβολείς ακολουθούν ευλαβικά το πρόσωπο πίσω από το μικρόφωνο.

Από όποια μεριά κι αν το προσεγγίσεις, ο τρόπος που το "Sour" κινείται στην ποπ κουλτούρα είναι προσεγμένος κι έξυπνος. Τα hooks πάνε κι έρχονται. Οι θεματολογίες ξεκινάνε από ανόητες αγάπες, περνάνε σε εφηβικούς προβληματισμούς και όμορφα ακίνδυνες σκέψεις, πριν καταλήξουν σε μερικές ανόητες αγάπες ακόμα. Ο τρόπος που παρουσιάζονται οι επιρροές γίνεται τόσο πετυχημένα που δεν μπορείς να μην τον παραδεχθείς. Το κατά πόσο αυτό προέκυψε φυσικά από την ίδια τη Rodrigo ή είναι αποτέλεσμα εξωτερικών παρεμβάσεων, είναι διαφορετική υπόθεση.

  • SHARE
  • TWEET